Connect with us

Actueel

Vriend (42) Wietze de Jager plotseling heengegaan

Avatar foto

Published

on

Wietze de Jager in diepe rouw na plotseling overlijden van goede vriend

Het leven op het zonovergoten Bonaire leek voor radiopresentator Wietze de Jager een droom die werkelijkheid was geworden. Toch is die droom nu plotseling overschaduwd door intens verdriet. Via zijn Instagram deelt Wietze openhartig dat hij een dierbare vriend heeft verloren. Een verlies dat onverwacht kwam en hem diep heeft geraakt.

De radioman, bekend van onder andere Radio 538 en Qmusic, woont inmiddels met zijn gezin op Bonaire. Wat begon als een avontuur, voelt inmiddels als een vaste thuishaven. Maar zelfs op de mooiste plek op aarde kunnen rauwe emoties de kop opsteken wanneer het leven plotseling een tragische wending neemt.

Een afscheid dat te vroeg kwam

Op zijn Instagramkanaal deelt Wietze een foto die veelzeggend is. Op het beeld zien we hem samen met zijn vrouw, innig omarmd terwijl ze uitkijken over het prachtige eiland, de zee en de ondergaande zon. Een ogenschijnlijk idyllisch tafereel dat in werkelijkheid een moment van diepe r0uw weergeeft.

Bij de foto schrijft Wietze:

“De zee, het prachtige eiland, de zonsondergang. Waar we het over hebben? Het afscheid van een vriend. Waar zal hij zijn? Zal hij dit allemaal zien? Is hij nu met anderen die hij lief heeft?”

De tekst is breekbaar, vol verwondering en verdriet. Hij vervolgt:

“Je wordt met je beide benen op de grond gezet als iemand op 42-jarige leeftijd plots wordt overvallen door de dood. Houd elkaar vast, vier het leven en stel niks uit! De woorden van Martijn. Laten we die allemaal ter harte nemen.”

“Rust zacht mien jonguuuuuuh.”

Het is duidelijk: het verlies is niet alleen onverwacht, maar ook aangrijpend. Iemand die nog midden in het leven stond, is er plotseling niet meer. De reflectie in Wietze’s woorden raakt veel van zijn volgers.

Massale steun op social media

De post van Wietze ontlokte honderden reacties op Instagram. Fans, vrienden en collega’s spreken hun steun uit en delen hartverwarmende berichten. Bekende Nederlanders als Bas Smit en Miss Montreal laten weten dat ze meeleven met het verlies van Wietze’s vriend.

“Wat een prachtig en kwetsbaar bericht,” schrijft iemand. “Sterkte met dit verlies. Vier het leven, dat zullen we zeker doen,” luidt een andere reactie.

De openheid van Wietze wordt gewaardeerd. In een tijd waarin sociale media vaak draait om perfecte plaatjes en zorgeloze levens, laat hij zien dat het leven ook een andere kant kent.

Een nieuw hoofdstuk op Bonaire

Begin 2024 maakte Wietze een opvallende keuze: hij liet Nederland achter zich en verhuisde met zijn gezin naar Bonaire. Een stap waar velen van dromen, maar die slechts weinigen durven te zetten. Voor Wietze en zijn vrouw bleek het een sprong in het diepe die goed uitpakte. Ze vonden er rust, zon en vooral een gevoel van vrijheid.

Sinds afgelopen zomer is het gezin officieel uitgeschreven uit Nederland en zijn ze volledig overgestapt op hun nieuwe leven in het Caribisch gebied. Op sociale media liet Wietze eerder al weten hoe blij hij is met de verhuizing.

“Bonaire voelt steeds meer als ons thuis. En vanaf nu mogen we ook officieel zeggen dat Bonaire ons thuis is.”

Ook over zijn werk op het eiland is hij enthousiast. Hoewel hij niet meer dagelijks op de Nederlandse radio te horen is, blijft hij actief in de media en deelt hij geregeld updates over zijn leven in de tropen.

“Ik voel me een bevoorrecht mens. Dat ik dit samen met mijn gezin mag meemaken is bijzonder. Mocht je de kans krijgen om het roer om te gooien: doen!”

 

 

Het belang van herinneren en herdenken

Het 0verlijden van zijn vriend werpt echter een schaduw over deze periode van geluk. In zijn emotionele bericht benadrukt Wietze hoe belangrijk het is om het leven te vieren, maar ook om stil te staan bij de vergankelijkheid ervan. De boodschap is duidelijk: stel niets uit, koester de momenten met je dierbaren en wees dankbaar voor elke dag.

De vriend die hij verloor, Martijn, laat niet alleen een leegte achter, maar ook een les die velen met zich mee zullen nemen: leef vandaag, want morgen is nooit vanzelfsprekend.

Een boodschap die raakt

In een wereld waarin we vaak geleefd worden door werk, verplichtingen en prestatiedruk, is de oproep van Wietze om het leven te vieren en stil te staan bij de mensen om je heen relevanter dan ooit.

De dood van een vriend, zeker op jonge leeftijd, herinnert ons eraan hoe kwetsbaar het leven is. Het moment dat we denken alles onder controle te hebben, kan het leven ineens radicaal veranderen. Dat maakt Wietze’s boodschap des te krachtiger.

Een toekomst met herinneringen

Hoewel Wietze en zijn gezin op Bonaire voorlopig hun leven voortzetten, zal het verlies van Martijn ongetwijfeld nog lang nazinderen. Maar zoals hij zelf zegt: “Houd elkaar vast, vier het leven.” Dat lijkt zijn nieuwe levensmotto te zijn geworden.

Met steun uit zijn omgeving en de liefde van zijn gezin, zal Wietze zijn verdriet proberen te verweven met dankbaarheid. De herinnering aan Martijn blijft bestaan in elke zonsondergang, elk moment van stilte en elk gesprek aan zee.

Waarom dit raakt

Het verhaal van Wietze is herkenbaar voor velen. Ieder mens krijgt te maken met verlies, r0uw en afscheid. Toch weet hij die emoties op een toegankelijke en eerlijke manier te delen. Daarmee raakt hij niet alleen zijn fans, maar ook mensen die wellicht zelf door een moeilijke periode gaan.

Zijn openheid normaliseert het praten over verdriet, een onderwerp dat nog vaak wordt vermeden op sociale media. Het feit dat hij zijn volgers oproept om het leven te vieren én stil te staan bij wat er écht toe doet, maakt zijn boodschap universeel en krachtig.

Tot slot: een hart onder de riem

Laten we Wietze en zijn gezin alle sterkte wensen in deze moeilijke periode. Of je hem nu al jaren volgt op de radio, of zijn leven pas sinds kort op Instagram bewondert: het verlies van een dierbare raakt ons allemaal.

🕊️ Wil je iets liefs zeggen tegen Wietze? Laat dan hieronder een warme boodschap achter of reageer via Facebook. Samen staan we sterker.

Actueel

Gijs (22) verloor zijn zus Eva Kroot (26): ‘Bij een roodborstje denk ik altijd aan Eva’

Avatar foto

Published

on

Gijs (22) mist zijn zus Eva elke dag, maar voelt haar nabijheid in een klein roodborstje: “Alsof ze even komt kijken hoe het met me gaat”

Voor Gijs Kroot (22) uit Tilburg betekent een roodborstje veel meer dan een toevallig vogeltje in de tuin. Sinds zijn oudere zus Eva (26) aan longk*nker 0verleed, duikt het diertje op onverwachte momenten op. En telkens voelt het als een teken van verbondenheid. “Alsof ze even laat weten dat ik er niet alleen voor sta.”

Een onverwachte diagnose bij een jonge vrouw vol leven

Eva Kroot was sportief, sociaal en volop bezig met de toekomst. Niemand in haar omgeving had verwacht dat haar leven plots in het teken zou staan van z!ekenhuisbezoeken, scans en behandelingen. Op haar 24e kreeg Eva de diagnose longk*nker. “In eerste instantie dachten we aan een hardnekkige verkoudheid,” vertelt Gijs. “Niemand dacht aan iets ernstigs, zeker niet bij iemand die nog zo jong is en nooit heeft gerookt.”

De schok was groot. Ondanks de ingrijpende diagnose bleef Eva optimistisch en veerkrachtig. Ze onderging behandelingen, leefde zo bewust mogelijk en bleef betrokken bij haar omgeving. “Zelfs toen ze al uitbehandeld was, bleef ze een blij mens,” zegt Gijs. “Ze wilde blijven leven in het nu. Dat typeerde haar.”

Een grote zus én een beste vriendin

Gijs en Eva waren meer dan broer en zus. Ze waren elkaars vertrouwelingen. “Eva was degene bij wie ik altijd terechtkon. Ze luisterde zonder oordeel, wist precies wat ze moest zeggen. Ze heeft me altijd aangemoedigd om mezelf te zijn.” Hij pauzeert even. “Zij was mijn anker, mijn veilige plek.”

De z!ekte sloopte haar lichaam, maar niet haar geest. Tot haar laatste weken bleef Eva vragen hoe het met anderen ging. “Ze vroeg meer naar ons dan naar zichzelf. Zelfs in die laatste fase was ze bezorgd om mijn studie, mijn dromen, mijn toekomst.”

De leegte is niet in woorden te vangen

Eva 0verleed begin 2024. Gijs was 22, Eva pas 26. Het verlies voelde als een mokerslag. “De wereld draaide gewoon door, maar voor ons stond alles stil.” De lege plek in het gezin is voelbaar bij elke maaltijd, elk gesprek, elk toekomstplan. “Rouwen is niet iets dat je even doet. Het is iets dat in je verweven raakt.”

Gijs vond het moeilijk om zijn draai te vinden na het verlies. “Alles voelde zinloos. Studeren, plannen maken, zelfs lachen. Want hoe kon ik verder gaan terwijl zij dat niet meer kon?”

Een roodborstje in de tuin verandert alles

En toen, een paar dagen na de uitvaart, gebeurde er iets opmerkelijks. “Ik stond in de tuin en zag een roodborstje op het hek zitten. Het bleef rustig zitten, keek me aan. Het voelde niet zomaar als een vogel. Het voelde als… Eva.”

Sindsdien duikt het vogeltje op bij momenten van twijfel, verdriet of eenzaamheid. “Soms ben ik aan het wandelen, en dan vliegt er ineens een roodborstje voor me uit. Dan weet ik: ze is er nog, op haar eigen manier.”

Voor Gijs is het roodborstje geen toeval, maar een symbool. “Of je nu spiritueel bent of niet: dat kleine diertje geeft mij rust. Het is alsof Eva zegt: ‘Ik ben bij je, ga maar door.’”

Eva’s kracht op tv: leven met open vizier

Eva deed mee aan het televisieprogramma Over Mijn Lijk, waarin jonge mensen met een levensbedreigende z!ekte hun verhaal delen. “Ze wilde geen medelijden, maar begrip,” vertelt Gijs. “Ze wilde laten zien dat je ook kunt leven, ook als je weet dat je tijd beperkt is.”

De aflevering waarin Eva centraal stond, raakte vele kijkers. Het leverde talloze reacties op van mensen uit het hele land. “Ze kreeg berichten van mensen die zich herkenden in haar verhaal. Dat ze zich minder alleen voelden door haar openheid.”

Gijs is trots op wat zijn zus heeft achtergelaten. “Ze heeft iets groots gedaan door gewoon zichzelf te zijn. Kwetsbaar, liefdevol en eerlijk.”

Herinneren door te leven

Hoewel de pijn groot blijft, probeert Gijs zijn weg te vinden. Hij studeert psychologie en werkt aan een podcast waarin rouw bij jongeren centraal staat. “Rouwen is iets waar weinig over wordt gepraat, zeker onder jongeren. Maar het is zó belangrijk om die ruimte te maken.”

Zijn podcast biedt herkenning, een luisterend oor en soms een vleugje humor. “Niet om het licht te maken, maar om te laten zien dat verdriet en lachen naast elkaar mogen bestaan.”

Elke keer als Gijs aan Eva denkt – en dat is vaak – zegt hij zachtjes “Hoi Eva” als hij weer een roodborstje ziet. “Het helpt me om haar dichtbij te houden, ook al is ze fysiek weg.”

Symboliek van het roodborstje: troost in een kleine vorm

In veel culturen staat het roodborstje symbool voor verbondenheid met een 0verledene. Of het nu geloof, toeval of intuïtie is: voor veel mensen biedt het troost. Voor Gijs voelt het als een liefdevol teken dat hij niet alleen is.

“Het is klein, fragiel en toch zo krachtig,” zegt hij. “Net zoals Eva. Ze was een licht mens. En dat licht wil ik blijven voelen.”

Wat Eva hem leerde

Gijs vertelt dat hij dankzij Eva op een andere manier naar het leven is gaan kijken. “Ze leerde me dat je niet hoeft te wachten op een grote gebeurtenis om te voelen dat het leven waardevol is. Het zit in de kleine dingen. Een lach, een goed gesprek, of dus… een roodborstje.”

Hij sluit af met een boodschap voor anderen die iemand missen: “Zoek je eigen teken. Voor de een is het een liedje, voor de ander een geur, een plek of dier. Wat het ook is, laat het je helpen. Want we hoeven onze geliefden niet los te laten om verder te kunnen gaan. We mogen ze meedragen.”

Continue Reading