Actueel
Vreselijk nieuws: John de Mol heeft niet lang meer te leven
Linda de Mol, een van de bekendste gezichten in de Nederlandse televisie-industrie, heeft haar zorgen uitgesproken over haar broer, mediamagnaat John de Mol. De presentatrice van RTL en SBS geeft aan dat de tijd die ze met haar broer doorbrengt, schaars is, ondanks dat ze vlak bij elkaar wonen. Deze afstandelijkheid raakt haar des te meer nu ze zich bewust wordt van de waarde van tijd en de beperkte jaren die ze mogelijk nog samen hebben.
“Te weinig contact met John”
In de meest recente editie van haar tijdschrift LINDA schrijft de 60-jarige presentatrice openhartig over haar relatie met John de Mol, die inmiddels 69 jaar is.
Hoewel ze elkaar altijd goed hebben gesteund, merkt Linda dat hun ontmoetingen zeldzamer worden. “Ik zie mijn broer veel te weinig,” bekent ze. “We wonen vlak bij elkaar, maar hij werkt nog zo idioot veel voor een zeventigjarige dat afspreken om gewoon even echt bij te praten er veel te vaak bij inschiet.”
Volgens Linda is dit niet hoe ze de band met haar broer had willen zien. “Hoeveel keer zie ik hem dan nog bij dit tempo?” vraagt ze zich af. Het is een vraag die haar blijkbaar steeds meer bezighoudt, vooral nu ze zich realiseert hoe kostbaar tijd is.
Een familie die uit elkaar groeit
De familie De Mol heeft altijd een sterke band gehad, maar de drukke levens van de verschillende leden maken het steeds moeilijker om samen te komen. Linda vertelt dat ze vooral tijdens de zomervakantie proberen tijd voor elkaar vrij te maken.
“We proberen elke zomer een weekje met de hele familie tegelijk in Portugal door te brengen,” legt ze uit. Maar zelfs deze traditie wordt steeds lastiger. “Met volwassen kinderen en hun drukke banen lukt het niet meer elke zomer om de agenda’s van iedereen gelijk te krijgen.”
De zomervakantie in Portugal is voor Linda en John een zeldzaam moment om echt bij te praten en te ontspannen. Toch is Linda zich er terdege van bewust dat ook deze vakanties niet eindeloos zullen doorgaan. “Het zijn momenten die ik koester, maar die veel te weinig voorkomen,” zegt ze.
Zorgen over de toekomst
Wat Linda vooral zorgen baart, is de beperkte tijd die ze mogelijk nog met haar broer heeft. Ze rekent voor dat, gebaseerd op de gemiddelde levensverwachting, zij en John nog maar enkele gezamenlijke zomers in het vooruitzicht hebben.
“Als ik de gemiddelde levensverwachting mag halen, heb ik nog maar 23 van die weekjes en met mijn broer zelfs nog maar tien weken, als je uitgaat van de gemiddeld lagere levensverwachting van mannen,” schrijft ze.
John de Mol, die recent nog in het nieuws was vanwege zijn werk bij Talpa, wordt in 2025 zeventig jaar. De gemiddelde levensverwachting voor mannen in Nederland ligt rond de 80 jaar, iets wat Linda zichtbaar dwarszit.
“Gatver, zo wil ik helemaal niet denken,” zegt ze. “Hopelijk worden we 102, maar toch is het ook goed om je er bewust van te zijn dat de tijd die je met loved ones doorbrengt, kostbaar is of korter kan zijn dan je dacht.”
John blijft actief ondanks zijn leeftijd
Ondanks zijn leeftijd blijft John de Mol onverminderd hard werken. Hij is nog altijd een belangrijke kracht achter Talpa, het mediabedrijf dat hij oprichtte en waarmee hij talloze successen heeft geboekt.
Recent wist hij zelfs SBS 6 van de ondergang te redden door het contract met het populaire VI-trio te verlengen. Zijn vastberadenheid om actief te blijven in de mediawereld zorgt er echter ook voor dat zijn persoonlijke relaties minder aandacht krijgen.
Linda bewondert de werklust van haar broer, maar erkent dat dit vaak ten koste gaat van hun contact. “Ik snap dat hij zich volledig inzet voor zijn bedrijf en de mensen om hem heen, maar ik mis de tijd die we vroeger samen doorbrachten,” zegt ze.
De waarde van tijd
Linda’s reflectie over de tijd die ze nog met haar broer heeft, raakt aan een universeel thema: hoe belangrijk het is om tijd door te brengen met de mensen die je liefhebt. Voor Linda is het duidelijk geworden dat deze momenten kostbaarder zijn dan ooit.
“Het leven gaat zo snel voorbij,” zegt ze. “We realiseren ons vaak pas hoe belangrijk iets is, als het bijna te laat is.”
Haar openhartigheid over dit onderwerp heeft veel losgemaakt bij haar lezers en volgers. Velen herkennen zich in het dilemma van een druk leven waarin familiebanden soms op de achtergrond raken. Linda’s boodschap is helder: neem de tijd om samen te zijn met de mensen die er echt toe doen.
Blik op de toekomst
Hoewel Linda zich zorgen maakt over de toekomst, blijft ze optimistisch. Ze hoopt dat zij en John in de komende jaren meer tijd kunnen vrijmaken om samen te zijn.
“Ik hoop dat we de balans kunnen vinden tussen werk en familie,” zegt ze. “We hebben al zoveel mooie herinneringen samen, en ik wil daar graag nog veel meer aan toevoegen.”
Met deze boodschap nodigt Linda niet alleen haar broer uit om vaker samen te komen, maar herinnert ze ons allemaal eraan hoe belangrijk het is om tijd vrij te maken voor de mensen die je dierbaar zijn. Of het nu gaat om een vakantie, een diner of gewoon een spontaan bezoekje: elk moment telt.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
