Actueel
Vreselijk nieuws: John de Mol heeft niet lang meer te leven
Linda de Mol, een van de bekendste gezichten in de Nederlandse televisie-industrie, heeft haar zorgen uitgesproken over haar broer, mediamagnaat John de Mol. De presentatrice van RTL en SBS geeft aan dat de tijd die ze met haar broer doorbrengt, schaars is, ondanks dat ze vlak bij elkaar wonen. Deze afstandelijkheid raakt haar des te meer nu ze zich bewust wordt van de waarde van tijd en de beperkte jaren die ze mogelijk nog samen hebben.
“Te weinig contact met John”
In de meest recente editie van haar tijdschrift LINDA schrijft de 60-jarige presentatrice openhartig over haar relatie met John de Mol, die inmiddels 69 jaar is.
Hoewel ze elkaar altijd goed hebben gesteund, merkt Linda dat hun ontmoetingen zeldzamer worden. “Ik zie mijn broer veel te weinig,” bekent ze. “We wonen vlak bij elkaar, maar hij werkt nog zo idioot veel voor een zeventigjarige dat afspreken om gewoon even echt bij te praten er veel te vaak bij inschiet.”
Volgens Linda is dit niet hoe ze de band met haar broer had willen zien. “Hoeveel keer zie ik hem dan nog bij dit tempo?” vraagt ze zich af. Het is een vraag die haar blijkbaar steeds meer bezighoudt, vooral nu ze zich realiseert hoe kostbaar tijd is.
Een familie die uit elkaar groeit
De familie De Mol heeft altijd een sterke band gehad, maar de drukke levens van de verschillende leden maken het steeds moeilijker om samen te komen. Linda vertelt dat ze vooral tijdens de zomervakantie proberen tijd voor elkaar vrij te maken.
“We proberen elke zomer een weekje met de hele familie tegelijk in Portugal door te brengen,” legt ze uit. Maar zelfs deze traditie wordt steeds lastiger. “Met volwassen kinderen en hun drukke banen lukt het niet meer elke zomer om de agenda’s van iedereen gelijk te krijgen.”
De zomervakantie in Portugal is voor Linda en John een zeldzaam moment om echt bij te praten en te ontspannen. Toch is Linda zich er terdege van bewust dat ook deze vakanties niet eindeloos zullen doorgaan. “Het zijn momenten die ik koester, maar die veel te weinig voorkomen,” zegt ze.
Zorgen over de toekomst
Wat Linda vooral zorgen baart, is de beperkte tijd die ze mogelijk nog met haar broer heeft. Ze rekent voor dat, gebaseerd op de gemiddelde levensverwachting, zij en John nog maar enkele gezamenlijke zomers in het vooruitzicht hebben.
“Als ik de gemiddelde levensverwachting mag halen, heb ik nog maar 23 van die weekjes en met mijn broer zelfs nog maar tien weken, als je uitgaat van de gemiddeld lagere levensverwachting van mannen,” schrijft ze.
John de Mol, die recent nog in het nieuws was vanwege zijn werk bij Talpa, wordt in 2025 zeventig jaar. De gemiddelde levensverwachting voor mannen in Nederland ligt rond de 80 jaar, iets wat Linda zichtbaar dwarszit.
“Gatver, zo wil ik helemaal niet denken,” zegt ze. “Hopelijk worden we 102, maar toch is het ook goed om je er bewust van te zijn dat de tijd die je met loved ones doorbrengt, kostbaar is of korter kan zijn dan je dacht.”
John blijft actief ondanks zijn leeftijd
Ondanks zijn leeftijd blijft John de Mol onverminderd hard werken. Hij is nog altijd een belangrijke kracht achter Talpa, het mediabedrijf dat hij oprichtte en waarmee hij talloze successen heeft geboekt.
Recent wist hij zelfs SBS 6 van de ondergang te redden door het contract met het populaire VI-trio te verlengen. Zijn vastberadenheid om actief te blijven in de mediawereld zorgt er echter ook voor dat zijn persoonlijke relaties minder aandacht krijgen.
Linda bewondert de werklust van haar broer, maar erkent dat dit vaak ten koste gaat van hun contact. “Ik snap dat hij zich volledig inzet voor zijn bedrijf en de mensen om hem heen, maar ik mis de tijd die we vroeger samen doorbrachten,” zegt ze.
De waarde van tijd
Linda’s reflectie over de tijd die ze nog met haar broer heeft, raakt aan een universeel thema: hoe belangrijk het is om tijd door te brengen met de mensen die je liefhebt. Voor Linda is het duidelijk geworden dat deze momenten kostbaarder zijn dan ooit.
“Het leven gaat zo snel voorbij,” zegt ze. “We realiseren ons vaak pas hoe belangrijk iets is, als het bijna te laat is.”
Haar openhartigheid over dit onderwerp heeft veel losgemaakt bij haar lezers en volgers. Velen herkennen zich in het dilemma van een druk leven waarin familiebanden soms op de achtergrond raken. Linda’s boodschap is helder: neem de tijd om samen te zijn met de mensen die er echt toe doen.
Blik op de toekomst
Hoewel Linda zich zorgen maakt over de toekomst, blijft ze optimistisch. Ze hoopt dat zij en John in de komende jaren meer tijd kunnen vrijmaken om samen te zijn.
“Ik hoop dat we de balans kunnen vinden tussen werk en familie,” zegt ze. “We hebben al zoveel mooie herinneringen samen, en ik wil daar graag nog veel meer aan toevoegen.”
Met deze boodschap nodigt Linda niet alleen haar broer uit om vaker samen te komen, maar herinnert ze ons allemaal eraan hoe belangrijk het is om tijd vrij te maken voor de mensen die je dierbaar zijn. Of het nu gaat om een vakantie, een diner of gewoon een spontaan bezoekje: elk moment telt.
Mona Keijzer presenteert strenger opvangbeleid: wat betekenen de nieuwe plannen voor Oekraïense vluchtelingen in Nederland?
Asielminister Mona Keijzer (BBB) heeft een uitgebreid maatregelenpakket aangekondigd dat mogelijk grote gevolgen heeft voor duizenden Oekraïners die sinds 2022 in Nederland verblijven. Haar boodschap is glashelder: wie werkt, moet gaan bijdragen aan woonkosten, zelf een zorgverzekering afsluiten en rekening houden met een nieuwe, tijdelijke verblijfsstatus die gericht is op terugkeer zodra dat veilig kan.
De aankondiging zet direct een fel debat in gang. Gemeenten, werkgevers, hulporganisaties en juristen reageren verdeeld. Sommigen noemen het een logische stap richting meer eerlijkheid en balans in de opvang; anderen vrezen dat een kwetsbare groep juist verder onder druk komt te staan.
In deze longread lees je wat Keijzer precies voorstelt, waarom het kabinet deze richting kiest en welke gevolgen dat kan hebben voor de Oekraïense gemeenschap én voor Nederland.
Waarom het kabinet kiest voor een koerswijziging
Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne vangt Nederland mensen op onder de Europese Tijdelijke Beschermingsrichtlijn. Deze noodregeling biedt een snelle opvang zonder asielprocedure en garandeert directe toegang tot zorg, onderwijs en werk.
De regeling heeft echter een uiterste looptijd: maart 2027. Gemeenten waarschuwen al langer dat de opvangcapaciteit onder enorme druk staat. Tussen reguliere asielzoekers, statushouders die wachten op woonruimte en Oekraïense ontheemden die blijven instromen, is de rek er volledig uit.
Volgens Keijzer moet Nederland zich nu al voorbereiden op de overgang naar een nieuwe situatie. Haar doel: duidelijkheid scheppen, zowel voor Oekraïners als voor gemeenten en werkgevers.
Drie grote veranderingen in Keijzers plannen
Het voorstel bestaat uit drie hoofdonderdelen die vanaf de overgangsfase in werking moeten treden.
1. Werkenden gaan bijdragen aan woonkosten
Oekraïners in gemeentelijke opvang betalen nu geen huur. In het nieuwe systeem gaan werkenden een inkomensafhankelijke bijdrage leveren aan hun woonlasten. Dat wordt door het kabinet gepresenteerd als eerlijk en in lijn met hoe Nederlanders hun woonkosten betalen.
-
Wie een stabiel inkomen heeft, draagt méér bij.
-
Wie weinig of niets verdient, kan rekenen op een vangnet.
-
Niemand mag zijn plek in de opvang verliezen door financiële problemen.
Gemeenten krijgen hiervoor extra administratieve taken, want zij moeten inkomsten toetsen en bijdragen vaststellen. Toch zien sommige gemeenten deze aanpassing als verlichting, omdat ze nu zelf veel kosten dragen.
2. Een reguliere zorgverzekering wordt verplicht
Op dit moment ontvangen Oekraïners medische zorg via een aparte, door de overheid bekostigde regeling. Deze constructie zou verdwijnen. Net als andere inwoners van Nederland worden werkenden straks verplicht om:
-
een zorgverzekering af te sluiten
-
maandelijks premie te betalen
-
eventueel zorgtoeslag aan te vragen als hun inkomen laag is
Voor mensen zonder werk of met een heel wisselend contract moet het kabinet nog uitwerken hoe de premie-inning wordt geregeld. Verzekeraars en gemeenten worden nauw bij dit proces betrokken.
3. Een nieuwe nationale, tijdelijke verblijfsstatus
Het meest ingrijpend is het voornemen om na 2027 een tijdelijke nationale status in te voeren. Deze vervangt de Europese regeling en maakt expliciet dat het verblijf in Nederland bedoeld is als tijdelijke bescherming, niet als permanente vestiging.
Belangrijke uitgangspunten:
-
bescherming zolang het nodig is
-
terugkeer zodra de situatie in Oekraïne veilig wordt
-
duidelijkheid over rechten, plichten en verblijfsduur
Deze nieuwe status moet juridische zekerheid geven en voorkomen dat mensen plots zonder rechten komen te zitten.
Waarom juist nú deze plannen?
Naast opvangdruk spelen twee structurele problemen een grote rol in het debat.
Woningnood
De woningmarkt is al jaren vastgelopen. Gemeenten proberen opvangplekken te creëren, maar lopen keer op keer tegen grenzen aan:
-
te weinig beschikbare locaties
-
hoge kosten voor noodopvang
-
druk op lokale voorzieningen
Door werkenden te laten bijdragen aan hun woonlasten ontstaat volgens het kabinet een eerlijker kostenstructuur.
Tekorten op de arbeidsmarkt
Een ander aspect dat meespeelt: veel werkgevers zijn inmiddels sterk afhankelijk van Oekraïense werknemers. Vooral in:
-
logistiek
-
zorg
-
horeca
-
productie
-
landbouw
Werkgevers vrezen dat strengere regels mensen kunnen ontmoedigen om te blijven, terwijl zij juist hard nodig zijn.
Wat vinden gemeenten en werkgevers van de plannen?
De reacties zijn gemengd.
Gemeenten
Gemeenten zien voordelen, zoals extra financiële ruimte, maar waarschuwen voor nieuwe administratieve druk. Ze benadrukken dat elk nieuw systeem werkbaar, eerlijk en uitvoerbaar moet zijn.
Werkgevers
Werkgevers signaleren risico’s:
-
Extra regels kunnen personeelskrapte vergroten.
-
Onzekerheid over verblijfsduur maakt het moeilijker om te investeren in scholing of contracten.
Tegelijkertijd biedt een tijdelijke status volgens sommigen juist duidelijkheid voor werknemers.
Politieke en maatschappelijke reacties
Zoals verwacht lopen de meningen uiteen:
Voorstanders
Zij vinden dat het tijd is om de regels gelijk te trekken: wie in Nederland werkt, draagt net als Nederlanders bij aan zorg en wonen. Daarnaast benadrukken ze dat opvang altijd tijdelijk bedoeld is.
Critici
Zij vrezen dat kwetsbare groepen tussen wal en schip belanden.
Vragen die zij stellen:
-
Wat als iemand ziek wordt en tijdelijk stopt met werken?
-
Wat als lonen sterk schommelen door seizoenswerk?
-
Wat als gezinnen de kosten niet kunnen dragen?
-
En hoe verhoudt een nationale status zich tot EU-regels?
NGO’s zijn vooral alert op de gevolgen voor kinderen, scholing, mentale gezondheid en continuïteit van zorg.
Onbeantwoorde vragen die nog grote impact kunnen hebben
Veel onderdelen moeten nog worden uitgewerkt. Cruciale openstaande vragen zijn:
-
Hoe hoog wordt de bijdrage aan woonkosten precies?
-
Komt er een overgangsregeling voor mensen die net werk hebben?
-
Hoe worden wisselende contracten verwerkt in de berekening?
-
Wordt zorgtoeslag toegankelijk voor Oekraïners?
-
Welke uitzonderingen komen er voor alleenstaande ouders en chronisch zieken?
Zonder heldere afspraken blijft de discussie voortduren.
De rol van Vandaag Inside en het rumoer rondom de plannen
De plannen kregen extra aandacht nadat Mona Keijzer te gast was bij Vandaag Inside. Wat begon als een beleidsmatig gesprek, liep door opmerkingen van Johan Derksen en René van der Gijp uit op een rumoerige discussie. Hoewel de inhoud soms naar de achtergrond verdween, leidde het optreden wel tot meer landelijke aandacht en debat over het meebetalen aan huur en zorg.
Wat gebeurt er nu?
De komende maanden werkt het kabinet samen met gemeenten, verzekeraars en werkgevers aan concrete regelgeving. Daarna volgen:
-
Advies van de Raad van State
-
Debat en stemming in de Tweede Kamer
-
Behandeling in de Eerste Kamer
-
Overleg met Brussel over Europese regels
Pas na deze stappen wordt duidelijk welke versoepelingen, uitzonderingen en veiligheidsmechanismen daadwerkelijk worden ingevoerd.
Samenvatting: Nederland maakt zich klaar voor de toekomst van de opvang
-
In 2027 loopt de Europese beschermingsregeling af.
-
Mona Keijzer wil dat werkende Oekraïners een bijdrage gaan leveren aan huur en zorgpremie.
-
Er komt mogelijk een nieuwe, tijdelijke nationale verblijfsstatus met terugkeer als uitgangspunt.
-
Gemeenten, werkgevers en hulporganisaties reageren verdeeld.
-
Veel details moeten nog worden ingevuld; vooral kwetsbare groepen verdienen extra bescherming.
De komende tijd zal duidelijk worden hoe streng of soepel het beleid uiteindelijk wordt — en hoe groot de impact is voor duizenden mensen die nu in Nederland wonen en werken.