Actueel
Volgers reageren op foto van zoon Yolanthe: ”Dat is een meisje”
Yolanthe Cabau beschermt zoon Xess Xava tegen online haat: “Hij mag gewoon zichzelf zijn”
Yolanthe Cabau kennen we als actrice, ondernemer en televisiepersoonlijkheid, maar achter haar publieke imago schuilt ook een krachtige en liefdevolle moeder. In een recent interview met het vrouwenplatform VROUW vertelt Yolanthe openhartig over haar moederschap en hoe ze haar zoon Xess Xava – inmiddels 9 jaar – probeert te laten opgroeien tot een zelfverzekerde en vrije jongen, ondanks de soms harde buitenwereld.
De weg naar zelfacceptatie en bescherming tegen ongevraagde meningen is lang niet altijd eenvoudig, erkent Yolanthe. Zeker in een tijd waarin social media overal aanwezig zijn en meningen vaak ongefilterd gedeeld worden, is het als ouder een uitdaging om je kind te beschermen tegen negativiteit.
Een moeder met een missie
Voor Yolanthe staat één ding vast: haar zoon moet kunnen opgroeien in een omgeving waar hij zichzelf mag zijn. Vrij van oordelen, verwachtingen en stereotiepe opvattingen. “Ik wil dat hij zich veilig voelt in zijn keuzes,” vertelt ze. “Zijn identiteit hoort bij hem, niet bij wat anderen ervan vinden.”
Het gaat Yolanthe niet alleen om uiterlijke kenmerken, maar om de bredere boodschap: kinderen zouden de ruimte moeten krijgen om hun eigen pad te bewandelen, zonder dat ze daarbij in hokjes worden geplaatst.
Een kind van 9 zonder sociale media, maar niet zonder impact
Xess Xava is pas 9 jaar oud en heeft geen eigen socialmedia-account – iets wat Yolanthe bewust zo houdt. “Het is maar goed ook,” zegt ze. “Hij hoeft niet te zien wat er soms over hem wordt gezegd.” Want ondanks zijn jonge leeftijd krijgt de zoon van Yolanthe en voetballer Wesley Sneijder soms te maken met online commentaren die allesbehalve vriendelijk zijn.
De aanleiding? Iets ogenschijnlijk onschuldigs: zijn lange haar. Xess draagt zijn haar zoals hij dat mooi vindt, geïnspireerd door bekende voetballers en vloggers. Maar online zorgt dat bij sommigen voor onbegrip – en helaas soms ook voor harde uitspraken.
Harde woorden en digitale onverschilligheid
Yolanthe vertelt dat de opmerkingen variëren van flauw tot ronduit kwetsend. “Er worden dingen geschreven als: ‘Waarom ziet hij eruit als een meisje?’ of ‘Dit is allemaal maar voor de show.’”
Hoewel ze zich er in het begin persoonlijk door geraakt voelde, heeft Yolanthe geleerd om afstand te nemen. “Het is verspilde energie,” zegt ze. “Ik kies ervoor om die energie te steken in mijn kind, in liefde en in positieve dingen.”
Wat haar het meest raakt, is de hardheid waarmee sommige mensen zich uitlaten. “Er worden soms dingen gezegd die je niemand toewenst. Dan denk ik: hoe kun je zoiets over een kind schrijven?”
Zelfvertrouwen in plaats van schaamte
Toch is Yolanthe niet van plan om haar zoon te veranderen omwille van anderen. Integendeel, ze moedigt hem juist aan om trots te zijn op wie hij is. “In mijn nieuwe realityserie op Netflix zie je hoe ik hem vrijlaat in zijn keuzes. Hij voelt zich goed bij zijn haar, net als de jongens waar hij tegenop kijkt.”
Het doel is duidelijk: Xess Xava moet zich nooit hoeven schamen voor wie hij is of hoe hij eruitziet. Yolanthe creëert thuis een veilige omgeving waarin hij die vrijheid ook daadwerkelijk ervaart.
“Zelfvertrouwen begint thuis,” stelt ze. “Als je kind zich daar al moet aanpassen, wat blijft er dan over in de buitenwereld?”
Oprechte reacties en onverwachte steun
Ondanks de negatieve berichten zijn er gelukkig ook veel mensen die steun betuigen. Dat merkt Yolanthe niet alleen online, maar ook in het dagelijks leven. “Laatst hoorde hij via via iets vervelends,” vertelt ze. “Maar toen hij met zijn broer voetbalde in Utrecht, zei iemand tegen hem: ‘Trek je maar niets aan van wat mensen zeggen, je haar is mooi!’”
Voor Xess was die opmerking even verwarrend. “Hij dacht: oh, blijkbaar vinden mensen er iets van.” En dat is precies wat Yolanthe probeert te voorkomen: dat hij het gevoel krijgt dat zijn uiterlijk ter discussie staat.
Toch koestert ze zulke momenten van vriendelijkheid. “Een oprechte, positieve opmerking van een onbekende kan enorm veel betekenen. Het helpt hem begrijpen dat er ook veel mensen zijn die gewoon respect hebben voor iemands keuzes.”
De rol van social media: zegen en vloek
Het interview met VROUW werpt ook een bredere blik op het spanningsveld tussen het publieke leven en ouderschap. Voor veel bekende Nederlanders is het balanceren tussen zichtbaarheid en privacy een dagelijks terugkerende uitdaging. Yolanthe beseft dat ze haar zoon niet eeuwig af kan schermen van de online wereld, maar probeert wel de juiste basis mee te geven.
“We leven in een tijd waarin kinderen al op jonge leeftijd worden geconfronteerd met meningen van vreemden. Daarom vind ik het belangrijk dat hij weet dat zijn eigenwaarde niet afhangt van die meningen.”
Ze hoopt dat meer ouders bewust omgaan met de digitale aanwezigheid van hun kinderen. “Je wil als moeder het beste voor je kind. En dat betekent ook: grenzen stellen en beschermen waar nodig.”
Een bericht gedeeld door Y O L A N T H E C A B A U (@yolanthecabau)
Een stem voor meer begrip
Yolanthe gebruikt haar platform inmiddels niet alleen om haar carrière te ondersteunen, maar ook om een boodschap van acceptatie en vrijheid uit te dragen. “Wat ik meemaak, maken zoveel andere ouders ook mee,” zegt ze. “Misschien niet in de spotlights, maar wel op schoolpleinen, in WhatsAppgroepen en op TikTok.”
Ze pleit voor meer bewustzijn en vriendelijkheid, vooral richting kinderen. “We moeten ons realiseren hoe snel woorden impact kunnen hebben. Je weet nooit hoe iets binnenkomt bij een jong persoon – of bij een moeder die haar kind probeert te beschermen.”
Liefde boven alles
In alles wat Yolanthe zegt, klinkt één rode draad door: liefde. Voor haar zoon, voor zijn vrijheid en voor zijn toekomst. Ze wil hem de ruimte geven om te ontdekken wie hij is, en daarbij vooral laten voelen dat hij goed is zoals hij is.
“Dat is wat ik hem wil meegeven,” besluit ze. “Laat niemand je wijs maken dat je moet veranderen om erbij te horen. Juist door jezelf te zijn, ben je waardevol.”
De 62-jarige Peter besloot om twee jaar geleden op vakantie te gaan naar Letland. Hij zal deze solotrip echter nooit meer vergeten.
Peter steekt van wal: “Het Oostblok is weer eens wat anders als Spanje, waar veel mensen heengaan. Het leek me ontzettend leuk ergens heen te gaan waar niet zoveel over bekend is.”
De Nederlander vervolgt: “Bovendien zijn vluchten naar Riga ook goedkoop, evenals het verblijf en de kosten in het algemeen.”
“Ik houd van reizen en het liefst alleen, dan hoef je geen rekening te houden met anderen en dan kun je dus ook gewoon je gang gaan”, aldus Peter.
Peter had alles tot in de puntjes gepland. “Via Google had ik al gekeken naar toeristische trekpleisters, zodat ik niet doelloos in het rond zou lopen. Dat doe ik eigenlijk altijd.”
Aangekomen besloot hij om een avondje te gaan stappen, dus trok hij de stad in. Tijdens zijn wandeling werd hij plots aangesproken door een jongedame.
Peter vertelt: “Ze zei dat ze uit Rusland waren en vroeg me of ik ergens een leuk tentje wist waar ze iets zouden kunnen gaan drinken. Ik had geen idee, en vertelde dat ik uit Nederland kom.”
“Daarop vroeg ze me of ik zin had om met haar mee te gaan. Ik zag daar geen kwaad in en we zijn toen samen naar een bar gegaan”, vervolgt Peter.
“Het was supergezellig en de drank vloeide rijkelijk. Ze heette Stefania en was 23 jaar. Aan het einde van de avond vroeg ze of ze mee mocht naar mijn hotel.”
Peter was toen zestig en zegt dat het moeilijk was om een knappe dame van 23 jaar te weigeren. “Ze was heel erg knap en ik had er veel zin in. Toch was ik niet meer helemaal helder en zelfs een beetje duizelig.”
De man legt uit wat er dan gebeurde. “Toen we in mijn hotelkamer kwamen, kon ik nauwelijks meer op mijn benen staan. Het voelde alsof ik teveel gedronken had, maar ook weer niet.”
“Ik ben uiteindelijk in slaap gevallen. Alhoewel, het was meer een soort van knock-out. Toen ik wakker werd was Stefania er niet.”
“Tot mijn grote schrik was mijn portemonnee, waar mijn vakantiegeld van 2.000 euro en bankpas inzaten, er ook niet meer.”
“Ik heb toen mijn bank direct gebeld en gelukkig was er nog niets afgeschreven. De kaarten heb ik laten blokkeren. Mijn cash geld was ik wel kwijt.”
“Dat was nog erg lastig, want ik moest immers nog drie dagen eten en drinken. Ook moest ik de taxirit naar het vliegveld betalen. Zonder geld ben je echt machteloos.”
“Gelukkig had ik mijn paspoort nog en via Western Union heeft een familielid geld naar me overgemaakt. Dat kon ik toen afhalen bij een kantoortje in de stad.”
“In de resterende dagen heb ik Stefania niet meer gezien. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, maar ik denk dat ze iets in mijn drinken heeft gedaan.”
“Het klinkt ook te mooi om waar te zijn. Waarom zou een bloedmooie meid van 23 met een man van 60 willen zijn?” Peter heeft zijn lesje nu wel geleerd.
“Het heeft me enorm aangegrepen en als ik nu op vakantie ga, kijk ik wel drie keer uit. Ondanks dat ik zulke verhalen wel had gehoord, ben ik er zelf toch ingetrapt.”