Actueel
Verschrikkelijk nieuws voor zieke Martin Gaus: ‘Mijn lichaam wilt niet meer’
Vreselijk nieuws voor Martin Gaus
Martin Gaus is al decennialang een vertrouwd gezicht voor iedereen met een hart voor dieren. Met zijn passie voor honden, zijn heldere adviezen op televisie en zijn onmiskenbare stem wist hij zich diep in het collectieve geheugen van Nederland te nestelen. Maar achter de immer opgewekte en deskundige dierenvriend schuilt inmiddels een man die openhartig vertelt over de kwetsbaarheid van het ouder worden. Nu hij de respectabele leeftijd van tachtig heeft bereikt, laat hij zijn fans weten hoe zwaar die mijlpaal hem werkelijk valt.
De schaduwzijde van ouderdom
In een recent interview met weekblad Story vertelde Gaus dat hij opnieuw in het z!ekenhuis heeft gelegen vanwege een blaasontsteking. Voor veel mensen zou zo’n aandoening een korte onderbreking van het dagelijks leven betekenen, maar voor Gaus is het een van de vele fysieke tegenslagen. “Ik heb drie dagen geleden in het z!ekenhuis gelegen, ik had een blaasontsteking, maar dat is nu voorbij,” vertelt hij nuchter. Toch sijpelt door zijn woorden heen dat hij weet hoe broos zijn gezondheid is.
Het is niet de eerste keer dat zijn lijf hem in de steek laat. Integendeel. Gaus noemt het een medisch wonder dat hij nog leeft, en gezien zijn medische verleden is dat geen loze uitspraak. “Ik heb al zoveel z!ektes gehad,” zegt hij. “Ik heb een nieuwe nier gekregen, een herseninfarct gehad, een hartoperatie ondergaan en een darmperforatie doorstaan.” Het is een indrukwekkende en tegelijk schrijnende lijst. Waar anderen wellicht zouden opgeven, blijft Gaus volharden.
De strijd met de tijd
Naast zijn fysieke klachten, ervaart Gaus ook mentale uitdagingen. Niet omdat hij zich somber voelt, maar omdat hij weet dat de tijd dringt. Al jaren werkt hij aan zijn memoires — een boek dat zijn leven samenvat en waarin hij zijn ervaringen en inzichten met het publiek wil delen. In een interview met Volkskrant Magazine gaf hij aan dat het schrijven stroef verloopt. “Ik zit op pagina 200, maar dan laat ik het weer een tijdje liggen,” bekent hij.
Hij is zich pijnlijk bewust van de eindigheid van het leven. “Ik kan niet te lang wachten, dan ben ik d00d. Ik moet aan de slag,” zegt hij zonder opsmuk. Zijn eerlijkheid is ontwapenend. Het boek moet geen egodocument worden, maar een nalatenschap voor de mensen die hij heeft geraakt — en dat zijn er velen.
Liever geen feest
Op eerste kerstdag vierde Gaus zijn tachtigste verjaardag, maar daar hoefde wat hem betreft geen groot feest voor georganiseerd te worden. In het AD zei hij daarover: “Ik heb er een hekel aan. Gedoe, slap geouwehoer, je zit een ei met mayo te eten en een bitterbal.” Die uitspraak typeert hem: nuchter, wars van poeha en altijd recht voor zijn raap.
Gaus houdt niet van verplichtingen of opgelegde gezelligheid. Wat hem wél raakt, zijn oprechte ontmoetingen. Zo werd hij tijdens het Animal Event in Beekse Bergen verrast door een grote groep fans en oud-cursisten. “Over hoe belangrijk ik voor hen was, dat ik hun leven heb veranderd. Fantastisch,” vertelde hij. “Dat mijn leven zin heeft gehad, dat ik iets heb vervuld bij mensen.” Het was een moment van erkenning dat hem diep raakte.
De strijd tegen fysieke achteruitgang
Ondanks de hartverwarmende momenten is het leven voor Martin Gaus fysiek zwaar geworden. “Alles wordt minder,” zegt hij. Handelingen die ooit vanzelfsprekend waren — veters strikken, een rits sluiten, je haar kammen — zijn nu dagelijkse uitdagingen. “Mijn haren vallen uit; dat gezeik allemaal! Stap voor stap degradeert dat lijf, totdat je langzamerhand gewoon leegloopt,” aldus Gaus.
Zijn woorden zijn rauw en eerlijk. Hij verbloemt niets. Toch spreekt er geen bitterheid uit zijn stem. Hij lijkt zich verzoend te hebben met de beperkingen van het ouder worden, maar hij laat zich er niet door neerhalen. Zijn geest is nog scherp en zijn observaties helder.
Een leven van betekenis
Martin Gaus was niet alleen een televisiepersoonlijkheid, hij was ook een pionier. In een tijd waarin dierenwelzijn nog geen gemeengoed was, bracht hij het onderwerp op televisie. Hij maakte honden gedragsproblemen bespreekbaar, gaf praktische adviezen en bouwde een imperium op van hondenscholen en educatieve programma’s. Maar wat hem echt onderscheidde, was zijn vermogen om mensen te raken. Niet alleen door kennis, maar vooral door zijn oprechte betrokkenheid en warme persoonlijkheid.
Dat zijn werk diepe sporen heeft nagelaten, bleek ook tijdens het eerbetoon op het Animal Event. Mensen kwamen niet alleen voor een handtekening, maar om hem te bedanken. Voor de hond die ze dankzij zijn tips konden houden, voor het vertrouwen dat ze kregen als onzekere hondenbezitter, of gewoon omdat hij hun leven had verrijkt met zijn positiviteit.
De kracht van kwetsbaarheid
Waar veel mensen worstelen met ouder worden, durft Gaus het onder ogen te zien. Hij vecht niet tegen het onvermijdelijke, maar benoemt het. En dat maakt zijn verhaal zo krachtig. In een maatschappij waarin veroudering vaak wordt weggestopt achter filters en Botox, laat hij zien hoe het echt is: confronterend, zwaar, maar ook mooi.
Zijn boodschap is helder: ouderdom is geen z!ekte, maar een fase waarin nieuwe vormen van betekenis kunnen ontstaan. Gaus kiest ervoor om zijn verhaal te delen, niet om medelijden op te wekken, maar om herkenning te bieden. Om te laten zien dat kwetsbaarheid geen zwakte is, maar een bron van kracht.
Hoop en realisme
Wat het verhaal van Martin Gaus zo bijzonder maakt, is de balans tussen hoop en realisme. Ja, zijn lichaam laat hem in de steek. Ja, hij heeft momenten van frustratie en verdriet. Maar hij kiest ervoor om te blijven leven met betekenis. Om zijn levensverhaal af te maken. Om anderen te inspireren met zijn eerlijkheid en doorzettingsvermogen.
Hij is misschien tachtig, maar in zijn denken, zijn humor en zijn betrokkenheid bij mens en dier is hij springlevend. En dat maakt hem tot meer dan een televisie-icoon: het maakt hem tot een voorbeeld. Een voorbeeld van iemand die niet alleen een rijk leven heeft geleid, maar ook de moed heeft om dat leven tot het einde toe bewust te leven.
Een afscheid dat nog lang niet komt
Hoewel Gaus openlijk praat over de d00d, is het geen afscheid dat hij aan het voorbereiden is. Integendeel: hij wil nog zoveel mogelijk doen. Zijn boek afmaken, mensen blijven ontmoeten, zijn nalatenschap afronden. En misschien, heel misschien, nog eens op televisie verschijnen als zijn gezondheid het toelaat.
Want Martin Gaus mag dan fysiek kwetsbaar zijn, zijn verhaal is nog lang niet ten einde. Hij is nog steeds die man die mensen in beweging brengt — dit keer niet om met hun hond te trainen, maar om na te denken over het leven, ouderdom en de kracht van eerlijkheid.
Zijn leven is een les. Niet alleen over honden, maar over doorzettingsvermogen, authenticiteit en menselijkheid. En precies daarom is Martin Gaus nog altijd onmisbaar in het hart van Nederland.
Marc Coucke uit kritiek op nieuw beleid: “Stop met ondernemers neer te zetten alsof ze nergens last van hebben”
De afgelopen weken is er in België veel te doen rondom de nieuwe regeringsmaatregelen die vanaf volgend jaar van kracht worden. Terwijl de feestdagen dichterbij komen en veel bedrijven juist in deze periode volop draaien, wordt er volgens ondernemers op een bijzonder ongelukkig moment gesleuteld aan plannen die grote financiële gevolgen hebben. Eén van de meest uitgesproken stemmen is die van ondernemer en Anderlecht-eigenaar Marc Coucke, die in een uitgebreid interview met NINA zijn zorgen en frustraties deelt.
Voor Coucke, die tientallen bedrijven in uiteenlopende sectoren aanstuurt, komt de aanpassing van regels en lastenverhogingen op een moment dat veel organisaties de laatste hand leggen aan hun plannen voor het nieuwe jaar. Hij ziet hoe het debat in de media wordt gevoerd en vindt dat ondernemers daarin onterecht worden neergezet als de groep die overal mee wegkomt. Volgens hem klopt dat beeld totaal niet. “Er blijft maar geschreven worden dat iedereen getroffen wordt behalve de sterkste schouders,” zegt Coucke. “Maar net die sterkste schouders krijgen de zwaarste lasten te dragen.”
“Het is een bijzonder drukke periode – en dan veranderen de regels ineens”
Coucke benadrukt dat december traditioneel een cruciale maand is voor ondernemers. Niet alleen worden er jaarresultaten afgerond en nieuwe strategieën uitgewerkt, ook in sectoren zoals retail, entertainment en horeca is december een hoogseizoen. Juist daarom vindt hij de timing van de maatregelen zo ongelukkig.
Volgens Coucke ontstaat hierdoor een vertekend beeld: veel mensen denken dat grote bedrijven of succesvolle ondernemers nauwelijks iets voelen van beleidswijzigingen, terwijl zij volgens hem juist extra hard geraakt worden. “Natuurlijk moeten we allemaal bijdragen,” zegt hij. “Dat is logisch. Maar het is niet correct om te doen alsof ondernemingen niets moeten inleveren. In werkelijkheid zijn het net die bedrijven die sneller en zwaarder getroffen worden dan men vaak denkt.”
Maatschappelijke beeldvorming baart hem zorgen
Een belangrijk punt dat Coucke maakt, heeft te maken met het maatschappelijk klimaat waarin ondernemers steeds vaker het mikpunt van kritiek lijken te zijn. Hij ziet hoe in de publieke opinie het idee groeit dat bedrijven zouden profiteren of juist ontzien worden, terwijl de realiteit volgens hem anders is.
Hij pleit dan ook voor meer nuance. “Stop met ondernemers neer te zetten alsof zij aan alle besparingen ontsnappen,” zegt hij duidelijk. “Het is niet alleen onjuist, het zorgt ook voor een negatieve sfeer die niemand vooruithelpt.”
Ondernemen is volgens Coucke een vorm van verantwoordelijkheid nemen: investeren, risico’s dragen en werkgelegenheid creëren. Hij wijst erop dat veel bedrijfsleiders zich elke dag inzetten om hun bedrijf gezond te houden en medewerkers zekerheid te bieden. “Het debat wordt soms gevoerd alsof bedrijven obstakels zijn, maar ze vormen juist een essentieel onderdeel van onze economie en samenleving.”
Iedereen moet bijdragen — maar ook de overheid
Hoewel Coucke begrip toont voor de noodzaak van bepaalde maatregelen, vindt hij het belangrijk dat de lasten eerlijk worden verdeeld. “Iedereen moet zijn deel doen,” benadrukt hij. “Maar ik mis soms dat de overheid ook kritisch kijkt naar zichzelf.” Volgens hem wordt er te makkelijk aangenomen dat bedrijven het allemaal wel kunnen opvangen.
Hij zou graag zien dat de overheid zelf ook meer bespaart of efficiënter werkt. Niet alleen als signaal naar burgers en ondernemers, maar vooral om te tonen dat de financiële druk evenwichtig wordt verdeeld. “Het lijkt soms alsof bij elke hervorming meteen naar bedrijven wordt gekeken, maar dat is niet voldoende om structurele problemen op te lossen.”
Concreet gevolg: alle businessplannen moeten opnieuw worden geschreven
Coucke staat bekend als een ondernemer die graag vooruit plant. Jaarlijks worden binnen zijn bedrijven uitgebreide strategische schema’s opgesteld voor de komende periode. Maar door de aangekondigde wijzigingen kan hij die hele voorbereiding volgens eigen zeggen opnieuw beginnen.
“Ik mag al mijn businessplannen voor volgend jaar herschrijven,” zegt hij. Dat klinkt misschien als een praktische uitdaging, maar de impact gaat verder dan dat. Wanneer de regels veranderen, moeten bedrijven soms investeren in nieuwe systemen, administratieve aanpassingen doorvoeren of hele financiële prognoses herzien.
Voor een ondernemer met duizenden werknemers betekent dat niet alleen extra werkdruk, maar ook een verantwoordelijkheid: “Ik moet de continuïteit van mijn bedrijven kunnen garanderen. Dat ben ik verplicht tegenover de mensen die bij mij werken.”
Continuïteit en stabiliteit zijn voor Coucke sleutelwoorden. Hij benadrukt dat ondernemingen geen kaartenhuis mogen worden dat omvalt door onvoorspelbaarheid. Hoe groter het bedrijf, hoe groter de gevolgen wanneer sprake is van budgettaire verschuivingen of onverwachte regeldruk.
Impact op de voetbalwereld
Hoewel Coucke vooral bekend is als ondernemer, heeft hij ook een duidelijke stempel gedrukt op het Belgische voetbal. Als eigenaar van RSC Anderlecht ziet hij dat de nieuwe maatregelen ook in de sportsector voelbaar zijn. Voetbalclubs opereren als bedrijven: ze hebben werknemers, een infrastructuur, sponsors en tal van verplichtingen. Het is volgens hem dan ook verkeerd om te denken dat sportinstellingen buiten schot blijven.
Voor clubs die al onder financiële druk staan, betekenen nieuwe kosten of hogere lasten dat er extra moet worden nagedacht over loonstructuren, transfers, investeringsprojecten en jeugdwerking. Coucke benadrukt dat voetbalclubs niet op een eiland functioneren, maar deel uitmaken van dezelfde economische realiteit als andere bedrijven.
Hoe moeilijke tijden de relatie tussen ondernemer en overheid testen
De uitspraken van Coucke passen in een breder maatschappelijk debat. In heel Europa worstelen regeringen met budgettaire tekorten, stijgende kosten en sociale druk. Ondernemers op hun beurt proberen hun bedrijven robuust te houden in een omgeving die steeds sneller verandert. Wanneer beleid en bedrijfsbelangen botsen, ontstaat al snel spanningsveld.
Toch wil Coucke geen strijd beginnen, zo laat hij doorschemeren. Hij vraagt geen voorkeursbehandeling, maar wel begrip, respect en een dialoog zonder karikaturen. “Laat ons stoppen met het bashen van ondernemers,” zegt hij. “We dragen ons steentje bij, maar laat ons dat doen op een manier die duurzaam is.”
Waarom deze boodschap breed weerklank vindt
Veel ondernemers herkennen zich in de woorden van Coucke. Ze voelen dat het publieke debat soms vervormd raakt door slogans of misverstanden. Veel bedrijfsleiders nemen al jaren initiatieven op het vlak van duurzaamheid, innovatie en maatschappelijke betrokkenheid, maar krijgen daar niet altijd erkenning voor.
Daarnaast zorgen economische onzekerheden ervoor dat bedrijven voorzichtig worden met investeringen. Wanneer regels vaak veranderen, vertraagt dat innovatie — en net die innovatie is volgens Coucke nodig om België economisch sterk te houden.
Toekomstvisie: stabiliteit, samenwerking en wederzijds vertrouwen
Hoewel zijn boodschap kritisch is, klinkt er in zijn woorden ook hoop. Coucke blijft geloven in samenwerking tussen overheid, ondernemers en werknemers. Volgens hem moet het debat vooral gaan over hoe België sterker kan worden — niet over het aanwijzen van schuldigen.
Hij pleit voor een klimaat waarin ondernemerschap wordt aangemoedigd en waarin bedrijven zich gesteund voelen om te investeren in innovatie, werkgelegenheid en groei. Door voorspelbare beleidsvoering, duidelijke afspraken en wederzijds vertrouwen kunnen overheid en ondernemingen elkaar versterken in plaats van tegenwerken.