Actueel
Verschrikkelijk nieuws voor ernstig zieke Martin Gaus: ´Mijn lichaam wil niet meer´
Voor generaties dierenliefhebbers is Martin Gaus een vertrouwd gezicht. Met zijn kenmerkende stem en liefde voor honden was hij jarenlang een vaste waarde op de Nederlandse televisie. Maar de Martin Gaus die nu in de media verschijnt, toont een andere kant van zichzelf: kwetsbaar, eerlijk en openhartig over de zware kant van ouder worden.
Geen medelijden, maar realisme
In een interview met weekblad Story vertelt Gaus hoe het echt is om tachtig te zijn. Hij doet dit niet om medelijden op te wekken, maar om de werkelijkheid onder ogen te zien. Onlangs belandde hij in het ziekenhuis met een blaasontsteking, één van de vele gezondheidsproblemen die hij door de jaren heen heeft doorstaan. “Ik heb een nieuwe nier, een herseninfarct gehad, een hartoperatie ondergaan en een darmperforatie,” somt hij nuchter op.
“Ik moet aan de slag, anders ben ik dood”
Ondanks zijn fragiele gezondheid weigert Gaus bij de pakken neer te zitten. Hij werkt al jaren aan zijn memoires, maar merkt dat het steeds moeilijker wordt om de discipline op te brengen. “Ik zit op pagina 200, maar dan laat ik het weer liggen,” vertelde hij onlangs in Volkskrant Magazine. Toch voelt hij de urgentie om zijn verhaal af te maken. “Ik kan niet te lang wachten, dan ben ik dood.”
Geen behoefte aan geforceerde gezelligheid
Zijn tachtigste verjaardag wilde Gaus bewust klein houden. “Gedoe, slap geouwehoer, je zit een ei met mayo te eten en een bitterbal,” aldus zijn cynische beschrijving van verjaardagsfeestjes. Hij is wars van oppervlakkige verplichtingen en hecht meer waarde aan oprechte ontmoetingen dan aan sociale conventies.
Een ontroerend eerbetoon
Toch was er onlangs een moment van diepe emotie. Tijdens het Animal Event in Beekse Bergen werd hij onverwacht geëerd door oud-cursisten en bewonderaars. Zij verzamelden hun dankwoorden in een boek dat hem diep raakte. “Dat mijn leven zin heeft gehad, dat ik iets heb vervuld bij mensen,” zei hij zichtbaar geroerd. Voor Gaus is dat waardevoller dan welke televisieprijs dan ook.
Dagelijkse strijd met het lichaam
De realiteit van ouder worden is hard, en Martin beschrijft deze zonder opsmuk. “Mijn haren vallen uit, mijn lichaam degradeert stap voor stap. Uiteindelijk loop je gewoon leeg.” Zelfs simpele handelingen zoals veters strikken zijn nu een uitdaging. Zijn woorden zijn confronterend, maar voor velen ook herkenbaar.
Levendige geest, broos lichaam
Ondanks fysieke achteruitgang is zijn geest nog scherp. Hij reflecteert, filosofeert en blijft betrokken bij de wereld om hem heen. Hij vecht niet tegen het ouder worden, maar accepteert het als een onvermijdelijk proces. Zijn openheid hierover biedt troost aan anderen die hetzelfde meemaken — en geeft ouderen een stem die zelden zo eerlijk gehoord wordt.
Een erfenis van meer dan hondenadvies
Martin Gaus zal altijd herinnerd worden als dé hondenexpert van Nederland, maar zijn nalatenschap is veel breder. Door zijn openheid over ouderdom, zijn veerkracht en zijn levensverhaal laat hij zien dat betekenis niet ligt in eeuwige jeugd, maar in de manier waarop je met het leven omgaat. Met humor, eerlijkheid en lef.
Maandag kreeg Anke Buckinx, de bekende radio- en tv-presentatrice, een telefoontje dat haar meteen uit haar routine haalde. Haar dochter Lou (10) was van de trap gevallen op school en had veel pijn. De zorgwekkende oproep bracht de hele familie in rep en roer, en Anke deelde het verontrustende verhaal in haar ochtendshow bij Joe.
Telefoontje vlak voor opnames
Na haar ochtenduitzending stond Anke nog opnames gepland voor TV Limburg, die om 13 uur zouden beginnen. Maar net voor de opnames, op het allerlaatste moment, kreeg ze het telefoontje van juf Sarah. Lou had haar evenwicht verloren en was van de trap gevallen.
“Vijf minuten voor de opnames kreeg ik plots telefoon van juf Sarah: Lou was van de trap gevallen op school,” vertelt Anke. Ze was meteen ongerust en werd compleet van slag door het nieuws, vooral omdat Lou aangeeft veel pijn te hebben.
Rustig blijven en plannen maken
De presentatrice besloot haar vriend Tom, die thuiswerkt, in te schakelen. “Ik heb toen mijn vriend Tom gebeld. Hij werkt van thuis uit en is haar gaan ophalen. Zo kon ik mijn opnames nog afwerken en daarna meteen naar de spoed vertrekken,” zegt Anke. Ondanks de zorgen die ze had, lukte het haar om rustig door te werken en de geplande opnames af te maken, alvorens naar het ziekenhuis te gaan.
Lang wachten in het ziekenhuis
Gelukkig viel de schade mee. In het ziekenhuis bleek dat Lou niets gebroken had, maar wel een verrekking had opgelopen. “Ze heeft niets gebroken,” vertelde Anke opgelucht. “Maar ze heeft wel een verrekking opgelopen. We hebben daar lang moeten wachten en het voelde echt als honderd jaar, maar uiteindelijk mochten we naar huis.”
Op krukken naar schoolreis
Hoewel Lou geen ernstig letsel had, moest ze wel krukken gebruiken om haar been te ontlasten. Dit gebeurde net voor haar schoolreis, wat de situatie enigszins ongemakkelijk maakte. “Dat zal dus op krukken zijn,” zei Anke met een mengeling van humor en medelijden. Ze toonde haar zorg en liefde voor Lou, maar met een glimlach, wetende dat haar dochter haar avontuur op schoolreis ondanks de tegenslag toch zal kunnen maken.
De zorgen voor Lou zijn gelukkig voorbij, maar Anke’s verhaal toont hoe onverwachte gebeurtenissen het dagelijks leven van een druk gezin kunnen beïnvloeden. Het was voor Anke een pittige dag, maar gelukkig zijn moeder en dochter weer op adem gekomen na de angstige ervaring.