Actueel
Van z’n huwelijk met Jenny tot een eigen standbeeld: dit zijn de hoogtepunten uit de carrière van Will Tura
Will Tura neemt afscheid: een leven vol muziek en herinneringen
Na meer dan zestig jaar op de planken heeft Will Tura (82) besloten te stoppen met optreden. Voor velen voelt dit als het einde van een tijdperk: Tura, vaak omschreven als de keizer van het Vlaamse lied, heeft generaties lang een stempel gedrukt op de muziekgeschiedenis. Zijn carrière omvat niet alleen tientallen hits, maar ook persoonlijke verhalen en historische momenten die miljoenen mensen hebben geraakt.
De eerste stappen
De passie voor muziek zat er bij Will al vroeg in. Als jonge jongen werd duidelijk dat zingen en muziek maken voor hem meer was dan een hobby. Zijn talent bracht hem snel onder de aandacht en al op jonge leeftijd droomde hij van een leven vol muziek. Zelfs tijdens zijn legerdienst, waar velen vooral met discipline en training bezig waren, kon Tura het niet laten achter de piano te kruipen en te zingen voor zijn mederekruten.
Doorbraak in de jaren zestig
In de jaren zestig begon zijn carrière echt vaart te maken. Op zijn 26ste was hij een waar meisjesidool en deed hij vele harten sneller slaan. In 1966 bracht hij onder andere de single El bandido uit, een nummer dat nog steeds bekendstaat als een klassieker. Zijn frisse uitstraling en warme stem maakten hem een vaste waarde op radio en televisie.
Liefde en familie
Naast de muziek speelde ook zijn privéleven een belangrijke rol. Op 21 maart 1973 stapte Will in het huwelijksbootje met Jenny, de vrouw met wie hij inmiddels al meer dan vijftig jaar samen is. Hun huwelijk werd gezegend met kinderen, onder wie Sandy en David. Foto’s uit de jaren zeventig tonen een warme, hechte familie die samen feest vierde en kerstmis vierde in huiselijke sfeer.
Gouden periode in de jaren zeventig en tachtig
De jaren zeventig en tachtig vormden voor Tura een gouden periode. Hij bracht hit na hit uit en waar hij ook kwam, fans stormden op hem af voor een handtekening. In 1978 stond hij vaak in de studio, waar hij nummers opnam die tot de dag van vandaag meegezongen worden, zoals In mijn caravan.
In 1981 gaf hij talloze optredens en stond hij achter de schermen klaar om telkens weer een volle zaal te betoveren. Een iconisch moment volgde in 1987, toen hij optrad op Marktrock in Leuven – een festival dat duizenden fans samenbracht. Twee jaar later, in 1989, zong hij een duet met Raymond van het Groenewoud, waarmee hij liet zien hoe veelzijdig en collegiaal hij was binnen de Vlaamse muziekscène.
Hemelsblauw en grote successen
In 1994 scoorde Will een van zijn grootste hits ooit: Hemelsblauw. Het nummer groeide uit tot een onsterfelijke klassieker en wordt nog steeds gezien als een van zijn muzikale meesterwerken. Datzelfde jaar stond hij samen op het podium met Koen Wauters en verscheen hij aan de zijde van Eddy Wally in Het swingpaleis. Het liet zien hoe breed zijn muzikale netwerk en invloed waren.
Nieuwe mijlpalen
Ook na de jaren negentig bleef Tura zichzelf heruitvinden. In 2013 stond hij voor het eerst op Pukkelpop, een festival dat vooral bekendstaat om jongere en alternatieve artiesten. Toch bewees hij daar dat zijn muziek tijdloos was en generaties kon overstijgen.
Zijn 80ste verjaardag in 2020 werd groots gevierd. Hij kreeg een eigen standbeeld in zijn geboortestad Veurne, als blijvende herinnering aan zijn muzikale erfenis. In 2021 trad hij nog op in de Proximus Pop-Up Arena in Middelkerke, waarmee hij opnieuw bewees dat zijn passie voor optreden onuitputtelijk leek.
Eerbetoon en erkenning
Op 11 juli 2022 kreeg Will Tura een speciale onderscheiding van de Vlaamse overheid voor zijn uitzonderlijke verdiensten in de muziek. Het was een moment van trots, zowel voor hem als voor zijn familie. Foto’s tonen hoe hij het ereteken met een brede glimlach ontving, samen met zijn echtgenote Jenny aan zijn zijde.
Ook zijn dochter Sandy spreekt nog altijd vol trots over haar vader. Voor de familie is Will niet alleen een muzikale legende, maar vooral een warme en liefdevolle man.
Het afscheid
Na meer dan zestig jaar kiest Tura er nu voor om de microfoon neer te leggen. Hij laat een indrukwekkend repertoire na, met nummers die in het collectieve geheugen gegrift staan. Zijn beslissing om te stoppen betekent niet dat zijn invloed verdwijnt – integendeel, zijn muziek zal nog decennia blijven voortleven.
Voor Vlaanderen is dit het afscheid van een icoon, een artiest die erin slaagde om zijn persoonlijke emoties en verhalen te vertalen naar universele melodieën die mensen samenbrachten. Van El bandido tot Hemelsblauw, van Marktrock tot Pukkelpop: Will Tura heeft bewezen dat muziek tijdloos is.
✨ Will Tura laat zien dat een carrière niet alleen draait om hits, maar vooral om passie, verbinding en authenticiteit. Zijn muziek leeft voort, en zijn naam blijft onlosmakelijk verbonden met de Vlaamse muziekgeschiedenis.
De 62-jarige Peter besloot om twee jaar geleden op vakantie te gaan naar Letland. Hij zal deze solotrip echter nooit meer vergeten.
Peter steekt van wal: “Het Oostblok is weer eens wat anders als Spanje, waar veel mensen heengaan. Het leek me ontzettend leuk ergens heen te gaan waar niet zoveel over bekend is.”
De Nederlander vervolgt: “Bovendien zijn vluchten naar Riga ook goedkoop, evenals het verblijf en de kosten in het algemeen.”
“Ik houd van reizen en het liefst alleen, dan hoef je geen rekening te houden met anderen en dan kun je dus ook gewoon je gang gaan”, aldus Peter.
Peter had alles tot in de puntjes gepland. “Via Google had ik al gekeken naar toeristische trekpleisters, zodat ik niet doelloos in het rond zou lopen. Dat doe ik eigenlijk altijd.”
Aangekomen besloot hij om een avondje te gaan stappen, dus trok hij de stad in. Tijdens zijn wandeling werd hij plots aangesproken door een jongedame.
Peter vertelt: “Ze zei dat ze uit Rusland waren en vroeg me of ik ergens een leuk tentje wist waar ze iets zouden kunnen gaan drinken. Ik had geen idee, en vertelde dat ik uit Nederland kom.”
“Daarop vroeg ze me of ik zin had om met haar mee te gaan. Ik zag daar geen kwaad in en we zijn toen samen naar een bar gegaan”, vervolgt Peter.
“Het was supergezellig en de drank vloeide rijkelijk. Ze heette Stefania en was 23 jaar. Aan het einde van de avond vroeg ze of ze mee mocht naar mijn hotel.”
Peter was toen zestig en zegt dat het moeilijk was om een knappe dame van 23 jaar te weigeren. “Ze was heel erg knap en ik had er veel zin in. Toch was ik niet meer helemaal helder en zelfs een beetje duizelig.”
De man legt uit wat er dan gebeurde. “Toen we in mijn hotelkamer kwamen, kon ik nauwelijks meer op mijn benen staan. Het voelde alsof ik teveel gedronken had, maar ook weer niet.”
“Ik ben uiteindelijk in slaap gevallen. Alhoewel, het was meer een soort van knock-out. Toen ik wakker werd was Stefania er niet.”
“Tot mijn grote schrik was mijn portemonnee, waar mijn vakantiegeld van 2.000 euro en bankpas inzaten, er ook niet meer.”
“Ik heb toen mijn bank direct gebeld en gelukkig was er nog niets afgeschreven. De kaarten heb ik laten blokkeren. Mijn cash geld was ik wel kwijt.”
“Dat was nog erg lastig, want ik moest immers nog drie dagen eten en drinken. Ook moest ik de taxirit naar het vliegveld betalen. Zonder geld ben je echt machteloos.”
“Gelukkig had ik mijn paspoort nog en via Western Union heeft een familielid geld naar me overgemaakt. Dat kon ik toen afhalen bij een kantoortje in de stad.”
“In de resterende dagen heb ik Stefania niet meer gezien. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, maar ik denk dat ze iets in mijn drinken heeft gedaan.”
“Het klinkt ook te mooi om waar te zijn. Waarom zou een bloedmooie meid van 23 met een man van 60 willen zijn?” Peter heeft zijn lesje nu wel geleerd.
“Het heeft me enorm aangegrepen en als ik nu op vakantie ga, kijk ik wel drie keer uit. Ondanks dat ik zulke verhalen wel had gehoord, ben ik er zelf toch ingetrapt.”