Actueel
Sylvana Simons jankt op tv over Vandaag Inside, maar zwijgt over belediging Ron Brandsteder
Sylvana Simons is een bekend gezicht in de politiek en de media, maar haar carrière ging niet zonder controverse. De voormalige politica heeft veel te maken gehad met scheldpartijen en verwensingen, iets waar ze in de talkshow Bar Laat uitgebreid over sprak. Toch bleef een bepaald incident, waar Sylvana zelf de dader was, opvallend onbesproken.
Klagen over scheldpartijen
Tijdens haar gastoptreden bij Sophie Hilbrand kreeg Sylvana volop de kans om te praten over de haat die haar als vrouwelijke politicus ten deel viel. In Nederland is het blijkbaar bijzonder moeilijk voor vrouwen in de politiek om te ontkomen aan een stortvloed van haatdragende opmerkingen en scheldpartijen, iets wat Sylvana zelf toeschrijft aan de wijdverspreide haat jegens vrouwelijke politici. “Dit is natuurlijk jarenlang gaande. Ik moet zeggen: het is nu een stuk rustiger, maar tegelijkertijd wil ik het nooit normaal gaan vinden,” verklaarde ze.
Sophie Hilbrand’s ongemakkelijke avond
Het gesprek in Bar Laat verliep niet helemaal zoals Sophie Hilbrand had gehoopt. De presentatrice had duidelijk moeite met de uitzending, wat onder andere bleek uit twee momenten waarop ze met een black-out te maken kreeg. De stilte duurde soms zelfs acht seconden, wat de show een ongemakkelijke draai gaf. Sylvana, die geen onbekende is met mediaoptredens, vulde de stiltes in, wat haar een onverwachte rol als redder in de nood gaf. Het leek er zelfs op dat Sophie misschien last had van stress, gezien de lagere kijkcijfers van haar programma in vergelijking met dat van co-host Jeroen Pauw.
Fragmenten van Johan Derksen en Wilfred Genee
Tijdens het gesprek kregen kijkers fragmenten te zien van Johan Derksen en Wilfred Genee, die zich in het verleden fel uitlieten over Sylvana. De fragmenten toonden hoe beide mannen haar tekeer gingen met opmerkingen als “zo trots als een aapje” en “dat vervelende zelfingenomen kreng.” Deze uitspraken werden door Sylvana gepresenteerd als bewijs van de onderdrukking van vrouwen in de media, iets wat Sophie Hilbrand ook als schrijnend erkende.
Slachtofferrol
Sylvana benadrukte dat zijzelf het slachtoffer is van een grotere maatschappelijke tendens. “In Nederland is er een tendens dat als je ergens oprecht slachtoffer van bent, je dat slachtofferschap niet mag claimen. Dan krijg je te horen: ‘Schiet niet zo in de slachtofferrol.’” Voor haar is het echter belangrijk om te blijven wijzen op de zaken die zij en andere vrouwen daadwerkelijk meemaken, ondanks de kritiek die ze vaak ontvangt.
Het ongemakkelijke stilzwijgen
Hoewel Sylvana zichzelf als slachtoffer van haat en onderdrukking neerzet, blijft er één incident onbesproken. Tijdens het overlijden van Ron Brandsteder noemde ze hem een “zelfingenomen klootzak.” Dit leidde tot veel negatieve reacties, maar het werd opvallend genoeg niet besproken in haar gesprek met Sophie Hilbrand. Het leek erop dat Sophie ervoor koos om dit ongemakkelijke onderwerp te vermijden, waardoor de kritiek die Sylvana zelf heeft geuit over anderen buiten beschouwing bleef.
Het onbesproken onderwerp
De keuze van Sophie om het incident met Ron Brandsteder niet aan te kaarten, roept vragen op. Het is duidelijk dat Sylvana zich gesteund voelt in haar rol als slachtoffer van haat, maar de vraag blijft waarom haar eigen uitlatingen over Brandsteder niet ter sprake komen. Dit blijft een bijzonder pijnlijk punt, zeker gezien de grote publieke verontwaardiging die het veroorzaakte.
De onvolledige discussie
Hoewel het gesprek in Bar Laat de nodige stof tot nadenken bood, miste het een belangrijk element. Het is gemakkelijk om jezelf als slachtoffer te positioneren wanneer je zelf ook een geschiedenis van scherpe en soms kwetsende uitspraken hebt. De afwezigheid van enige zelfreflectie in dit gesprek zorgt ervoor dat het beeld van Sylvana als slachtoffer niet helemaal compleet is. Door het ongemakkelijke onderwerp niet te bespreken, lijkt het alsof een essentieel aspect van de discussie werd gemeden.
Suzan & Freek keren terug op het podium: “We kiezen voor het leven, de muziek en elkaar”
Na een intense periode van onzekerheid en verdriet, hebben Suzan Stortelder (32) en Freek Rikkerink (32) besloten hun grootste passie niet los te laten. Het geliefde muzikale duo, ook in het dagelijks leven een koppel, heeft via sociale media laten weten dat ze deze zomer weer op het podium zullen staan. Een besluit dat bij hun fans diepe indruk maakt, zeker gezien het nieuws van eerder deze maand: Freek is ongeneeslijk z!ek.
Toch kiezen ze ervoor om niet stil te zitten, maar juist te doen wat hen het meeste energie en geluk geeft – samen muziek maken.
Terugkeer na heftig nieuws
Twee weken geleden deelden Suzan en Freek openhartig dat er bij Freek uitgezaaide longk*nker was vastgesteld. Een diagnose die niet te genezen is. Het nieuws kwam hard aan, zowel bij het duo zelf als bij de vele fans die hun muziek een warm hart toedragen.
In de eerste dagen na de diagnose besloten ze hun optredens stil te leggen en de tijd te nemen om alles te verwerken. De toekomst leek plots onzeker. Maar nu, enkele weken later, klinkt er voorzichtig weer hoop en kracht door in hun berichtgeving.
“Waarom zouden we stoppen met leven?”
In een recent bericht op Instagram leggen Suzan en Freek uit waarom ze hebben besloten toch weer op te treden. Hun woorden zijn krachtig, kwetsbaar én inspirerend:
“Waarom zouden we stoppen met leven en thuis op een stoel gaan zitten wachten, terwijl we ook samen kunnen doen wat we het allerliefste doen?”
Het is een vraag die ze zichzelf herhaaldelijk hebben gesteld. En het antwoord is even duidelijk als moedig: ze willen blijven zingen, blijven optreden en vooral: blijven leven.
De twee geven aan dat ze een moeilijke periode achter de rug hebben, waarin emoties als angst, verdriet en verwarring elkaar snel afwisselden. “De eerste week hebben we alleen maar gehuild,” schrijven ze. “Het voelde alsof we ineens de controle over ons leven en onze toekomst kwijt waren.”
Veerkracht en liefde als rode draad
Toch is er, zoals ze zelf zeggen, weer zonlicht in hun dagen gekomen. Dat komt niet alleen door de liefde voor muziek, maar ook door de mensen om hen heen én het vooruitzicht op nieuw leven. Want naast alle zorgen is er ook groot nieuws: Suzan is zwanger, en eind dit jaar verwachten ze hun eerste kindje.
“We proberen ons zoveel mogelijk bezig te houden met alles rondom ons kindje, en dat vrolijkt ons ongelofelijk op. Suus voelt zich goed in de zwangerschap en Freek voelt zich met deze medicijnen ook hartstikke goed.”
Het stel brengt veel tijd door met familie en vrienden, en probeert op kleine en grote manieren het leven weer op te pakken. Daar hoort voor hen ook bij: het podium op.
Samen sterk door muziek
Suzan & Freek zijn al jaren een vaste waarde in de Nederlandse muziekwereld. Met hits als Als het avond is, Goud en De Overkant weten ze keer op keer een breed publiek te raken. Hun stijl is herkenbaar: intiem, eerlijk en oprecht. Hun nummers voelen aan als brieven aan het leven – en juist daarom is hun terugkeer nu zo bijzonder.
“We doen dit al ons hele leven, en we moeten er niet aan denken om ermee te stoppen.”
Het publiek kent Suzan & Freek niet alleen als artiesten, maar ook als mensen die hun muziek inzetten om gevoelens te delen. En dat blijven ze ook nu doen, ondanks – of misschien juist dankzij – de situatie waarin ze zich bevinden.
Fans reageren massaal ontroerd
De aankondiging van hun terugkeer wordt massaal gedeeld en bejubeld. Duizenden reacties stromen binnen, van fans die hun bewondering uitspreken voor de moed en veerkracht van het duo. Ook bekende collega’s uit de muziekindustrie spreken hun steun uit.
“Wat een kracht. Wat een liefde. Wat een voorbeeld,” klinkt het onder de post.
De optredens die deze zomer op het programma staan, zullen ongetwijfeld emotioneel en betekenisvol zijn – voor het publiek, maar vooral voor Suzan en Freek zelf.
Leven met z!ekte, maar niet onder z!ekte
Hoewel Freeks diagnose zwaar is, kiezen Suzan & Freek ervoor om hun leven niet te laten bepalen door angst. Ze erkennen de realiteit, maar verzetten zich tegen het idee dat ze moeten stoppen met dromen of creëren. Die houding maakt hen tot een bron van hoop voor anderen die met soortgelijke uitdagingen te maken krijgen.
“Elke dag komt er een beetje meer rust. Soms hebben we het er uren niet over en neemt het gevoel van geluk een steeds groter deel van de dag in beslag.”
