Actueel
Subtropische lucht op komst: Zoveel graden gaat het worden
Extreem Weer: Van IJzige Kou naar Voorjaarstemperaturen in Nederland
De komende dagen beloven waterkoud te worden, maar er staat een ongekende weersomslag op de planning. Terwijl we eerst nog te maken krijgen met strenge vorst en mogelijk natuurijs, stijgt de temperatuur na het weekend spectaculair. De nieuwste berekeningen tonen aan dat we te maken krijgen met een uitzonderlijke warmte-uitbraak, waardoor het kwik fors stijgt.
IJzige kou voor het weekend: winterse omstandigheden domineren
Voordat we kunnen genieten van een lenteachtig intermezzo, krijgen we eerst te maken met een ijzige luchtstroom uit Oost-Europa. Deze ‘koude continentale lucht’ brengt lage temperaturen en bewolking met zich mee. Op zaterdag wordt zelfs enige sneeuwval verwacht, vooral in het noorden en oosten van Nederland. Dit kan leiden tot een dun laagje sneeuw, al zal dit waarschijnlijk niet lang blijven liggen.
Vanaf zondag klaart het weer enigszins op en laat de zon zich vaker zien. Dit betekent echter niet dat het warmer wordt. Integendeel, de temperaturen dalen in de nacht aanzienlijk, en in het noordoosten kan het kwik tot wel -10 graden zakken. Dit zijn geen ongebruikelijke waarden, want eerder deze week werd in het Brabantse Woensdrecht al een minimumtemperatuur van -6,6 graden gemeten. Aan de grond werd zelfs -10 graden geregistreerd, wat aantoont dat de winter nog stevig in het zadel zit.
Een paar ijskoude dagen, maar dan een explosieve temperatuurstijging
Ook op maandag en dinsdag blijft het koud met temperaturen die ruim onder het vriespunt kunnen uitkomen in de nachtelijke uren. Overdag liggen de maxima slechts net boven nul, waardoor het winterse gevoel aanhoudt. Voor schaatsliefhebbers is dit goed nieuws, want de kans op natuurijs neemt toe. De vraag is echter hoe lang deze koude periode aanhoudt, want vanaf woensdag volgt een enorme weersverandering.
De laatste modelberekeningen laten namelijk zien dat Nederland te maken krijgt met een plotse aanvoer van ‘subtropische lucht’ vanuit Spanje. Dit zorgt voor een abrupte stijging van de temperatuur en markeert het einde van de winterkou. De luchtstroom komt rechtstreeks uit Zuid-Europa en duwt de temperatuur omhoog naar ongekend hoge waarden voor februari.
Lentegevoel in februari: temperaturen stijgen explosief
Volgens de huidige voorspellingen kan de temperatuur op vrijdag al oplopen tot 14 graden. Andere weerberekeningen laten zelfs nog extremere waarden zien: 15 tot 16 graden in het binnenland en mogelijk zelfs 17 graden in het zuiden van het land. Dit is uitzonderlijk voor deze tijd van het jaar en kan ervoor zorgen dat het voor even aanvoelt als een vroege lentedag.
Toch is er een kanttekening: hoewel de temperatuur stijgt, zal het weer niet volledig zonnig en droog blijven. Er wordt ook bewolking en mogelijk veel regen voorspeld. Hierdoor kunnen de lenteachtige omstandigheden deels worden overschaduwd door wisselvalligheid. Desondanks zullen er momenten zijn waarop de zon doorbreekt, wat de gelegenheid biedt om even van een terrasje te genieten.
Wat betekent dit voor Nederland?
Deze scherpe temperatuurstijging zal merkbaar zijn in het dagelijks leven. Waar we eerst nog dikke winterjassen en sjaals nodig hebben, kunnen we eind volgende week mogelijk met een lichtere jas naar buiten. Voor de natuur kan deze abrupte omslag verwarrend zijn, vooral voor planten en dieren die gevoelig zijn voor temperatuurveranderingen.
Voor wie hoopt op een langere periode van warm weer: het is nog te vroeg om te zeggen of deze trend zich zal doorzetten. Nederland staat bekend om zijn grillige februariweer, en het is niet uitgesloten dat de kou later in de maand weer terugkeert. Desondanks belooft de aankomende week een opmerkelijke weersverandering te brengen, van vrieskou en schaatsplezier naar bijna voorjaarsachtige temperaturen.
Blijf het weer in de gaten houden en bereid je voor op een spectaculaire omslag van winterse kou naar vroeg lenteweer!
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.