Actueel
Subtropische lucht op komst: Zoveel graden gaat het worden
Extreem Weer: Van IJzige Kou naar Voorjaarstemperaturen in Nederland
De komende dagen beloven waterkoud te worden, maar er staat een ongekende weersomslag op de planning. Terwijl we eerst nog te maken krijgen met strenge vorst en mogelijk natuurijs, stijgt de temperatuur na het weekend spectaculair. De nieuwste berekeningen tonen aan dat we te maken krijgen met een uitzonderlijke warmte-uitbraak, waardoor het kwik fors stijgt.
IJzige kou voor het weekend: winterse omstandigheden domineren
Voordat we kunnen genieten van een lenteachtig intermezzo, krijgen we eerst te maken met een ijzige luchtstroom uit Oost-Europa. Deze ‘koude continentale lucht’ brengt lage temperaturen en bewolking met zich mee. Op zaterdag wordt zelfs enige sneeuwval verwacht, vooral in het noorden en oosten van Nederland. Dit kan leiden tot een dun laagje sneeuw, al zal dit waarschijnlijk niet lang blijven liggen.
Vanaf zondag klaart het weer enigszins op en laat de zon zich vaker zien. Dit betekent echter niet dat het warmer wordt. Integendeel, de temperaturen dalen in de nacht aanzienlijk, en in het noordoosten kan het kwik tot wel -10 graden zakken. Dit zijn geen ongebruikelijke waarden, want eerder deze week werd in het Brabantse Woensdrecht al een minimumtemperatuur van -6,6 graden gemeten. Aan de grond werd zelfs -10 graden geregistreerd, wat aantoont dat de winter nog stevig in het zadel zit.
Een paar ijskoude dagen, maar dan een explosieve temperatuurstijging
Ook op maandag en dinsdag blijft het koud met temperaturen die ruim onder het vriespunt kunnen uitkomen in de nachtelijke uren. Overdag liggen de maxima slechts net boven nul, waardoor het winterse gevoel aanhoudt. Voor schaatsliefhebbers is dit goed nieuws, want de kans op natuurijs neemt toe. De vraag is echter hoe lang deze koude periode aanhoudt, want vanaf woensdag volgt een enorme weersverandering.
De laatste modelberekeningen laten namelijk zien dat Nederland te maken krijgt met een plotse aanvoer van ‘subtropische lucht’ vanuit Spanje. Dit zorgt voor een abrupte stijging van de temperatuur en markeert het einde van de winterkou. De luchtstroom komt rechtstreeks uit Zuid-Europa en duwt de temperatuur omhoog naar ongekend hoge waarden voor februari.
Lentegevoel in februari: temperaturen stijgen explosief
Volgens de huidige voorspellingen kan de temperatuur op vrijdag al oplopen tot 14 graden. Andere weerberekeningen laten zelfs nog extremere waarden zien: 15 tot 16 graden in het binnenland en mogelijk zelfs 17 graden in het zuiden van het land. Dit is uitzonderlijk voor deze tijd van het jaar en kan ervoor zorgen dat het voor even aanvoelt als een vroege lentedag.
Toch is er een kanttekening: hoewel de temperatuur stijgt, zal het weer niet volledig zonnig en droog blijven. Er wordt ook bewolking en mogelijk veel regen voorspeld. Hierdoor kunnen de lenteachtige omstandigheden deels worden overschaduwd door wisselvalligheid. Desondanks zullen er momenten zijn waarop de zon doorbreekt, wat de gelegenheid biedt om even van een terrasje te genieten.
Wat betekent dit voor Nederland?
Deze scherpe temperatuurstijging zal merkbaar zijn in het dagelijks leven. Waar we eerst nog dikke winterjassen en sjaals nodig hebben, kunnen we eind volgende week mogelijk met een lichtere jas naar buiten. Voor de natuur kan deze abrupte omslag verwarrend zijn, vooral voor planten en dieren die gevoelig zijn voor temperatuurveranderingen.
Voor wie hoopt op een langere periode van warm weer: het is nog te vroeg om te zeggen of deze trend zich zal doorzetten. Nederland staat bekend om zijn grillige februariweer, en het is niet uitgesloten dat de kou later in de maand weer terugkeert. Desondanks belooft de aankomende week een opmerkelijke weersverandering te brengen, van vrieskou en schaatsplezier naar bijna voorjaarsachtige temperaturen.
Blijf het weer in de gaten houden en bereid je voor op een spectaculaire omslag van winterse kou naar vroeg lenteweer!
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
