Actueel
Schokkend nieuws: Lale Gül vertrekt per direct uit Nederland: ‘Voor mij is het hier niet meer veilig’
Lale Gül vertrekt uit Nederland: “Ik voel me hier niet langer veilig”
De veelbesproken auteur en opiniemaker Lale Gül heeft Nederland verlaten. In een recent interview liet ze weten dat ze zich in eigen land niet langer veilig voelt. Het besluit markeert een pijnlijk en confronterend moment in het publieke debat over vrijheid van meningsuiting, persoonlijke veiligheid en maatschappelijke tolerantie.
De jonge schrijfster, die in 2021 furore maakte met haar autobiografische roman Ik ga leven, groeide uit tot een invloedrijke stem binnen de Nederlandse samenleving. Maar de prijs voor die openheid blijkt hoog. In dit artikel gaan we dieper in op haar achtergrond, de reacties op haar werk en de bredere betekenis van haar vertrek.
Van Amsterdamse jeugd tot literaire doorbraak
Lale Gül werd in 1997 geboren in Amsterdam, als dochter van Turkse ouders met een streng-islamitische levenshouding. Ze groeide op binnen een gemeenschap waar duidelijke regels golden over gedrag, geloof en gehoorzaamheid. Maar al op jonge leeftijd voelde ze dat haar eigen gedachten en gevoelens niet pasten binnen het strakke kader waarin ze opgroeide.
Ze koos ervoor om haar persoonlijke verhaal te delen via de literatuur. In Ik ga leven beschrijft ze op eerlijke en vaak confronterende wijze hoe het is om te leven tussen twee werelden: enerzijds de verwachtingen van haar traditionele omgeving, anderzijds haar behoefte aan vrijheid, autonomie en zelfexpressie.
Een boek dat veel losmaakte
De publicatie van Ik ga leven werd een cultureel en maatschappelijk ijkpunt. Het boek werd al snel een bestseller, geroemd om de directe stijl en het scherpe observatievermogen van Gül. Tegelijkertijd leidde het tot felle discussies.
Onderwerpen als religieuze druk, genderrollen, vrijheid van meningsuiting en sociale controle kwamen rauw en ongefilterd aan bod. Voor veel lezers betekende het een openbaring; voor anderen een bron van ergernis en afkeuring. De controverse bleef niet zonder gevolgen voor de schrijfster zelf.
Persoonlijke offers en bedreigingen
Hoewel Lale Gül veel lof ontving van literaire critici en opiniemakers, betaalde ze ook een hoge prijs. Na de publicatie kreeg ze te maken met verbroken familiebanden, maatschappelijke uitsluiting en regelrechte bedreigingen.
In meerdere interviews vertelde ze openhartig over haar gevoel van onveiligheid. Ze stond onder bescherming, kon niet meer onbezorgd over straat en leefde met constante waakzaamheid. Haar situatie is een schrijnend voorbeeld van hoe persoonlijke moed in Nederland anno nu gepaard kan gaan met publieke vijandigheid.
“Het is hier voor mij niet langer leefbaar”
Dat gevoel van dreiging en beklemming is inmiddels zo toegenomen dat Lale Gül besloten heeft om Nederland te verlaten. In een recent interview sprak ze daarover met heldere woorden: “Voor mij is het hier niet meer veilig. Ik wil gewoon kunnen leven, zonder angst.”
Hoewel ze het land waar ze geboren is niet lichtzinnig achter zich laat, voelt ze dat haar mentale en fysieke welzijn in het buitenland beter gewaarborgd is. “Ik heb lang geprobeerd vol te houden, maar het punt is bereikt waarop het niet meer gaat.”
Over de exacte bestemming waar ze zich vestigt, wil ze uit veiligheidsoverwegingen niets kwijt. Wel benadrukt ze dat ze het schrijven niet opgeeft. “Mijn stem zal blijven klinken, ook al is het op afstand.”
Relevantie voor het bredere publieke debat
Het vertrek van Lale Gül raakt aan een gevoelige snaar in Nederland. Haar beslissing werpt een ongemakkelijke vraag op: hoe vrij zijn mensen werkelijk om zich uit te spreken, wanneer hun mening afwijkt van groepsnormen of religieuze dogma’s?
Voorvechters van vrije meningsuiting zien haar vertrek als een nederlaag voor de democratische rechtsstaat. Ook in de media klinken bezorgde geluiden. “Als iemand als Lale Gül zich niet veilig voelt in Nederland, dan faalt ons systeem op fundamenteel niveau,” aldus een commentator op X (voorheen Twitter).
Een stem die blijft inspireren
Toch is er ook hoop en bewondering. Duizenden lezers en volgers hebben hun steun uitgesproken via sociale media. Onder hashtags als #WijStaanAchterLale delen mensen persoonlijke verhalen, citaten uit haar boek en berichten van solidariteit.
Collega-schrijvers en opiniemakers prijzen haar openheid en lef. “Lale Gül heeft dingen gezegd die gezegd móésten worden. Haar vertrek is pijnlijk, maar haar stem is niet verstomd,” schreef een collega-auteur.
“Ik ga leven” als symbool van bevrijding
De titel van haar boek – Ik ga leven – krijgt in het licht van deze recente ontwikkelingen een nieuwe lading. Waar het in eerste instantie ging over het losbreken van sociale en religieuze verwachtingen, is het nu ook een strijdkreet geworden tegen onderdrukking en angst.
Met haar woorden en keuzes blijft Gül anderen inspireren. Niet alleen vrouwen met een vergelijkbare achtergrond, maar ook jongeren die worstelen met identiteit, vrijheid en zelfbeschikking. Haar verhaal maakt zichtbaar hoe kwetsbaar het pad naar autonomie kan zijn — en hoe kostbaar.
Wat haar vertrek ons leert
Het vertrek van Lale Gül is geen individueel incident. Het is een spiegel voor Nederland als samenleving. Een samenleving die zegt open te staan voor verschillen, maar waar sommige stemmen zich niet gehoord of beschermd voelen. Het is een oproep tot reflectie: hoe gaan we om met diversiteit van denken, en welke bescherming bieden we aan hen die spreken tegen de stroom in?
Hoopvol maar waakzaam
Hoewel Gül Nederland heeft verlaten, klinkt in haar woorden geen bitterheid. Wel realisme. En vastberadenheid. “Ik kies voor mijn leven. Voor rust. Voor toekomst.” Haar boodschap is helder: veiligheid is geen luxe, maar een basisbehoefte.
Voor veel volgers blijft ze een symbool van moed en doorzettingsvermogen. Haar vertrek is een verlies, maar ook een kans om als samenleving beter na te denken over inclusie, veiligheid en het recht om te spreken zonder angst.
Laat ook jouw stem horen
Wat vind jij van het besluit van Lale Gül om Nederland te verlaten?
Deel je mening via onze socialmediakanalen of in de reacties onder
dit artikel.
In de aflevering van maandag van Dagelijkse Kost zorgde Jeroen Meus opnieuw voor de nodige opschudding, maar dit keer niet door een bijzonder ingewikkeld recept. De klassieker die hij klaarmaakte, was een eenvoudig gerecht: spaghettisaus met gehakt. Hoewel dit gerecht normaal gesproken een veilige keuze is en geliefd bij velen, leidde Meus’ versie tot flinke discussie onder de kijkers.
“Twee kilo gehakt voor vier personen?”
De aanleiding voor de felle reacties was de enorme hoeveelheid gehakt die Jeroen gebruikte in zijn recept. Twee kilogram gehakt voor vier personen is voor veel kijkers simpelweg te veel. “Is dat een grap? Dat is toch veel te veel,” werd er op sociale media geschreven. Deze hoeveelheid werd door velen als overdreven beschouwd, en de vraag werd gesteld of dit gerecht echt voor vier personen was, of voor een veel groter gezelschap.
Daarnaast werd er veel aandacht besteed aan de hoeveelheid wijn die in de saus ging. Jeroen gieter een volledige fles wijn in zijn saus, iets wat voor sommige kijkers moeilijk te verteren was.
“Een ganse fles wijn in het eten, dat kan je dan niet meer aan je kinderen geven,” klonk het kritisch. Toch werd het door andere kijkers juist als een positief aspect gezien, en velen waren nieuwsgierig om het recept uit te proberen.
Gemengde reacties na het proeven
Na de uitzending waren de reacties van kijkers die het recept thuis probeerden, net zo verdeeld. Sommigen probeerden de saus exact na te maken, maar waren niet overtuigd. “Heb ze exact nagemaakt, maar nee. Wij kiezen toch voor de homemade spaghetti,” zei een kijker. Andere fans waren echter laaiend enthousiast. “Net klaargemaakt. Het was heel lekker,” schreef een ander. “Dit is een spaghettisaus zoals die hoort te zijn: heel veel smaak en makkelijk te bereiden.”
Dit geeft aan dat de meningen over dit gerecht sterk uiteenliepen. De hoeveelheid gehakt en de wijnkeuze zorgden voor discussie, maar het lijkt erop dat Jeroen Meus’ recept zijn charme niet verloren heeft.
Recept dat blijft beroeren
Het feit dat een eenvoudige spaghettisaus zoveel reacties uitlokt, onderstreept de populariteit van Dagelijkse Kost. Jeroen Meus weet keer op keer het gesprek op gang te brengen, of het nu gaat om de hoeveelheden ingrediënten, zijn persoonlijke stijl, of de recepten zelf. Dit recept, hoewel een klassieker, bewijst eens te meer dat koken een onderwerp is waar menig fan zijn of haar mening over heeft.
Of je nu een fan bent van Jeroen Meus’ stijl of niet, het is duidelijk dat zijn recepten blijven intrigeren en gesprekken blijven starten. In een land waar koken een passie is, blijft Dagelijkse Kost een belangrijk platform om inspiratie op te doen, zelfs al leidt het af en toe tot wat kritiek.