Actueel
Robine (34): “Ik ben vegan en het is absurd dat de meeste restaurants nog steeds geen vegan opties bieden”
De strijd voor betere vegan opties: Robine’s frustratie over restaurants zonder creativiteit
Robine, een 34-jarige veganist, heeft zich al jarenlang met volle overtuiging ingezet voor een plantaardige levensstijl. Voor haar is veganisme meer dan alleen een dieet; het is een bewuste keuze die voortkomt uit haar liefde voor dieren, haar zorg voor het milieu en haar streven naar een gezondere levensstijl. Maar ondanks haar passie en toewijding blijft er één hardnekkig probleem waar ze tegenaan loopt: de beperkte en vaak teleurstellende vegan opties in de meeste restaurants.
De teleurstelling van uit eten gaan
Voor veel mensen is uit eten gaan een plezierige ervaring, een kans om nieuwe smaken te ontdekken en zich culinair te laten verrassen. Maar voor Robine is het vaak een bron van frustratie. “Het is echt belachelijk dat zoveel restaurants anno 2024 nog steeds geen fatsoenlijke vegan gerechten aanbieden,” zegt ze met een gefronste blik. “Je zou denken dat we in een tijd leven waarin restaurants begrijpen dat veganisten geen konijnenvoer willen eten, maar dat is helaas nog lang niet altijd het geval.”
Wanneer ze met vrienden of familie uit eten gaat, is het inmiddels een standaard ritueel: eerst de menukaart van boven naar beneden scannen, op zoek naar iets dat niet alleen veganistisch is, maar ook smakelijk en vullend. “Je kunt er bijna op rekenen dat de enige optie een standaard salade is, met een paar tomaten en komkommer,” zucht ze. “Dat is het dan. Alsof we geen recht hebben op een volwaardig, lekker gerecht.”
Saaie en smakeloze gerechten
Robine herinnert zich nog goed een recente ervaring in een hip restaurant in haar stad. “Ik was echt enthousiast over hun nieuwe menu, tot ik zag dat de enige vegan optie een ‘burger’ van kikkererwten was. Het smaakte alsof het rechtstreeks uit een fabriek kwam, zonder enige creativiteit of smaak.” Ze wil geen concessies doen op haar eetervaring. “Waarom kunnen chefs wel spectaculaire vleesgerechten maken, maar denken ze dat een vegan burger genoeg is?”
En het blijft niet bij burgers. “Veel restaurants lijken niet te begrijpen dat plantaardig eten zoveel meer kan zijn dan een paar gegrilde groenten of een gepureerde avocado op toast. Het lijkt alsof ze denken: ‘Ach, die veganisten eten toch alles zolang er geen dierlijke producten in zitten.’ Maar dat is gewoon lui denken.”
Gebrek aan creativiteit en begrip
Robine is niet de enige met deze frustraties. Haar vegan vrienden hebben allemaal soortgelijke ervaringen. “We hebben een groepschat waarin we restaurants bespreken. Vaak komt het neer op: ‘Zullen we hier proberen of weer naar die ene plek gaan waar we wéten dat ze iets fatsoenlijks hebben?’”
Wat haar het meest ergert, is dat veel restaurants wel ‘vegan opties’ aanbieden, maar zonder echte inspanning. “Je ziet restaurants pronken met een vegan menu, maar als je kijkt wat erop staat, is het gewoon een willekeurig gerecht zonder kaas of vlees. Dat is niet hetzelfde als een volwaardig, lekker vegan gerecht.”
Daarnaast ziet ze vaak dat restaurants niet eens goed begrijpen wat veganistisch eten inhoudt. “Ik heb meegemaakt dat ik pasta zonder kaas bestelde en de serveerster vroeg of ik dan ook de saus wilde weglaten. Hoe dan? De saus was tomatenpuree! Dit laat zien hoe weinig mensen echt weten over plantaardig eten.”
Sommige restaurants doen het alleen voor de hype
Robine heeft het gevoel dat sommige restaurants alleen vegan opties aanbieden om mee te liften op de trend. “Ik kwam laatst in een restaurant dat een ‘vegan’ menu had en dacht: eindelijk! Maar toen bleek dat de enige optie een salade was met gesneden avocado. Dat is geen gerecht, dat is een bijgerecht.”
Volgens haar is het een teken dat veganisme nog steeds niet serieus wordt genomen. “Kijk naar landen als het Verenigd Koninkrijk, waar vegan restaurants in opkomst zijn en chefs echte culinaire hoogstandjes maken met plantaardige ingrediënten. Hier in Nederland lijkt het soms alsof we nog in de prehistorie zitten wat betreft vegan eten.”
Hoop op verandering
Ondanks haar frustraties blijft Robine optimistisch. “Ik geloof dat als meer mensen vragen om betere vegan opties, restaurants uiteindelijk wel moeten luisteren.” De vraag naar plantaardige maaltijden groeit, en ze ziet dat sommige restaurants al inzien dat er een markt is voor hoogwaardige vegan gerechten. “We zijn niet alleen ‘die gezonde eters’. We houden van lekker eten en willen gewoon genieten van een maaltijd zoals iedereen.”
Robine doet een oproep aan alle restaurants: “Neem veganisme serieus. Stop met ons als een afterthought te behandelen. Creëer gerechten die evenveel aandacht en liefde krijgen als de rest van je menu. We willen niet alleen iets eten, we willen een culinaire ervaring.”
De toekomst van veganistisch uit eten gaan
Steeds meer restaurants beginnen zich te realiseren dat plantaardig eten een blijvende trend is en geen tijdelijke hype. “Ik hoop dat de komende jaren chefs echt creatief worden en laten zien dat vegan eten méér is dan een noodoplossing.”
Ondertussen blijft Robine restaurants vermijden die haar niet serieus nemen en kiest ze liever voor plekken waar plantaardig eten met passie wordt bereid. “Als een restaurant mij als klant niet waardeert, waarom zou ik daar dan mijn geld laten?”
Ze blijft vol hoop en moedigt andere veganisten aan om hun stem te laten horen. “De toekomst van veganistisch eten in restaurants ligt in onze handen. Laten we blijven vragen om betere opties en ervoor zorgen dat plantaardig eten net zo normaal wordt als een biefstuk op het menu.”
Yolanthe Cabau beschermt zoon Xess Xava tegen online haat: “Hij mag gewoon zichzelf zijn”
Yolanthe Cabau kennen we als actrice, ondernemer en televisiepersoonlijkheid, maar achter haar publieke imago schuilt ook een krachtige en liefdevolle moeder. In een recent interview met het vrouwenplatform VROUW vertelt Yolanthe openhartig over haar moederschap en hoe ze haar zoon Xess Xava – inmiddels 9 jaar – probeert te laten opgroeien tot een zelfverzekerde en vrije jongen, ondanks de soms harde buitenwereld.
De weg naar zelfacceptatie en bescherming tegen ongevraagde meningen is lang niet altijd eenvoudig, erkent Yolanthe. Zeker in een tijd waarin social media overal aanwezig zijn en meningen vaak ongefilterd gedeeld worden, is het als ouder een uitdaging om je kind te beschermen tegen negativiteit.
Een moeder met een missie
Voor Yolanthe staat één ding vast: haar zoon moet kunnen opgroeien in een omgeving waar hij zichzelf mag zijn. Vrij van oordelen, verwachtingen en stereotiepe opvattingen. “Ik wil dat hij zich veilig voelt in zijn keuzes,” vertelt ze. “Zijn identiteit hoort bij hem, niet bij wat anderen ervan vinden.”
Het gaat Yolanthe niet alleen om uiterlijke kenmerken, maar om de bredere boodschap: kinderen zouden de ruimte moeten krijgen om hun eigen pad te bewandelen, zonder dat ze daarbij in hokjes worden geplaatst.
Een kind van 9 zonder sociale media, maar niet zonder impact
Xess Xava is pas 9 jaar oud en heeft geen eigen socialmedia-account – iets wat Yolanthe bewust zo houdt. “Het is maar goed ook,” zegt ze. “Hij hoeft niet te zien wat er soms over hem wordt gezegd.” Want ondanks zijn jonge leeftijd krijgt de zoon van Yolanthe en voetballer Wesley Sneijder soms te maken met online commentaren die allesbehalve vriendelijk zijn.
De aanleiding? Iets ogenschijnlijk onschuldigs: zijn lange haar. Xess draagt zijn haar zoals hij dat mooi vindt, geïnspireerd door bekende voetballers en vloggers. Maar online zorgt dat bij sommigen voor onbegrip – en helaas soms ook voor harde uitspraken.
Harde woorden en digitale onverschilligheid
Yolanthe vertelt dat de opmerkingen variëren van flauw tot ronduit kwetsend. “Er worden dingen geschreven als: ‘Waarom ziet hij eruit als een meisje?’ of ‘Dit is allemaal maar voor de show.’”
Hoewel ze zich er in het begin persoonlijk door geraakt voelde, heeft Yolanthe geleerd om afstand te nemen. “Het is verspilde energie,” zegt ze. “Ik kies ervoor om die energie te steken in mijn kind, in liefde en in positieve dingen.”
Wat haar het meest raakt, is de hardheid waarmee sommige mensen zich uitlaten. “Er worden soms dingen gezegd die je niemand toewenst. Dan denk ik: hoe kun je zoiets over een kind schrijven?”
Zelfvertrouwen in plaats van schaamte
Toch is Yolanthe niet van plan om haar zoon te veranderen omwille van anderen. Integendeel, ze moedigt hem juist aan om trots te zijn op wie hij is. “In mijn nieuwe realityserie op Netflix zie je hoe ik hem vrijlaat in zijn keuzes. Hij voelt zich goed bij zijn haar, net als de jongens waar hij tegenop kijkt.”
Het doel is duidelijk: Xess Xava moet zich nooit hoeven schamen voor wie hij is of hoe hij eruitziet. Yolanthe creëert thuis een veilige omgeving waarin hij die vrijheid ook daadwerkelijk ervaart.
“Zelfvertrouwen begint thuis,” stelt ze. “Als je kind zich daar al moet aanpassen, wat blijft er dan over in de buitenwereld?”
Oprechte reacties en onverwachte steun
Ondanks de negatieve berichten zijn er gelukkig ook veel mensen die steun betuigen. Dat merkt Yolanthe niet alleen online, maar ook in het dagelijks leven. “Laatst hoorde hij via via iets vervelends,” vertelt ze. “Maar toen hij met zijn broer voetbalde in Utrecht, zei iemand tegen hem: ‘Trek je maar niets aan van wat mensen zeggen, je haar is mooi!’”
Voor Xess was die opmerking even verwarrend. “Hij dacht: oh, blijkbaar vinden mensen er iets van.” En dat is precies wat Yolanthe probeert te voorkomen: dat hij het gevoel krijgt dat zijn uiterlijk ter discussie staat.
Toch koestert ze zulke momenten van vriendelijkheid. “Een oprechte, positieve opmerking van een onbekende kan enorm veel betekenen. Het helpt hem begrijpen dat er ook veel mensen zijn die gewoon respect hebben voor iemands keuzes.”
De rol van social media: zegen en vloek
Het interview met VROUW werpt ook een bredere blik op het spanningsveld tussen het publieke leven en ouderschap. Voor veel bekende Nederlanders is het balanceren tussen zichtbaarheid en privacy een dagelijks terugkerende uitdaging. Yolanthe beseft dat ze haar zoon niet eeuwig af kan schermen van de online wereld, maar probeert wel de juiste basis mee te geven.
“We leven in een tijd waarin kinderen al op jonge leeftijd worden geconfronteerd met meningen van vreemden. Daarom vind ik het belangrijk dat hij weet dat zijn eigenwaarde niet afhangt van die meningen.”
Ze hoopt dat meer ouders bewust omgaan met de digitale aanwezigheid van hun kinderen. “Je wil als moeder het beste voor je kind. En dat betekent ook: grenzen stellen en beschermen waar nodig.”
Een bericht gedeeld door Y O L A N T H E C A B A U (@yolanthecabau)
