Actueel
Publiekslieveling wint The Tribute: Battle of the Bands 2025 🥁🏆
De Bruno Mars-tributeband Treasure mag zich de grote winnaar noemen van The Tribute: Battle of the Bands 2025. Wat hun overwinning extra bijzonder maakt, is dat de band pas anderhalve week voor de show werd opgericht. Toch wist de achtkoppige formatie vanaf de eerste aflevering indruk te maken op zowel de jury als het publiek.
Met een combinatie van energieke optredens en emotionele ballads wisten ze de harten van de kijkers te veroveren. In de finale kregen ze maar liefst drie tienen van de jury en een 9,1 van het publiek, wat hun overwinning bezegelde.
Overwinningsroes en een nieuw leven
Leadzanger Steve Smits kan het nog nauwelijks geloven. “We stonden allemaal perplex,” vertelt hij enthousiast. “Door de adrenaline hebben we bijna niets van die avond bewust meegemaakt. Het was gewoon een black-out.” Nu de overwinning achter de rug is, maakt de overwinningsroes plaats voor een druk bestaan, waarin de band zich voorbereidt op een reeks optredens.
Sinds hun overwinning is het leven van Steve en zijn bandleden drastisch veranderd. Ze worden op straat herkend en krijgen steeds meer aandacht. “We gingen laatst naar een show van BeeGees Forever (winnaar van vorig jaar, nu MainCourse), en daar moesten we met begeleiding naar binnen en buiten omdat we anders niet wegkwamen,” vertelt Steve.
Naast zijn muzikale carrière werkt Steve als specialistisch begeleider, waar hij mensen helpt die het moeilijk hebben in het leven. De combinatie met zijn opkomende artiestenbestaan wordt steeds lastiger. “Ik probeer de balans te houden, maar het wordt misschien te veel,” zegt hij eerlijk. Toch geniet hij volop van de kansen die Treasure nu krijgt.
Van The Voice naar The Tribute
Steve heeft eerder meegedaan aan The Voice of Holland, in het seizoen dat uiteindelijk werd gecanceld. “Toen heb ik gezegd: ik ga geen tv-shows meer doen,” geeft hij toe. Toch bracht het lot hem bij The Tribute.
“Het contrast met mijn vorige tv-ervaring was gigantisch. Talpa heeft ons geweldig behandeld. We kregen alle vrijheid en mochten helemaal onszelf zijn.”
De inschrijving voor The Tribute begon heel spontaan. Steve besprak met een muzikant het idee om een Bruno Mars-band te starten. Toen hun drummer enthousiast instemde, schreven ze zich in. “De ochtend na de aanmelding werd ik al gebeld door de programmamakers. Ze vroegen of ik mee wilde doen,” vertelt Steve.
Een band vormen in recordtempo
De grootste uitdaging was het vormen van een complete band in slechts anderhalve week. Steve verzamelde muzikanten via via. “Ik heb onder elke rots iemand vandaan getrokken en zo ontstond deze groep,” lacht hij.
Door intensieve repetities stond Treasure in korte tijd als een solide band op het podium. De oorspronkelijk beoogde drummer kon niet meedoen, waarna Steve uitkwam bij Myron. Hij kreeg tijdens de show veel lof van jurylid Cesar Zuiderwijk. “Hij wordt gewoon de beste drummer van Nederland,” prijst Steve hem.
Weet Bruno Mars van hun bestaan?
Voor Steve heeft het werk van Bruno Mars altijd een speciale betekenis gehad. “In de Indonesisch-Molukse cultuur houden we van soul en funk. Bruno Mars past daar perfect in,” legt hij uit. De kans dat de Amerikaanse superster de band kent, is best aanwezig.
“Er is een Bruno Mars-fanpage op Instagram die ons vaak post. De producers van het 24K Magic-album reageren daar ook op. Dus ja, hij zou van ons bestaan kunnen weten.” Als Steve de kans krijgt om Bruno Mars één vraag te stellen, hoeft hij niet lang na te denken: “Mag ik zangles van jou? Dat zou echt supervet zijn.”
Toekomstplannen: eigen muziek en grote podia
De toekomst van Treasure belooft druk en veelbelovend te worden. “We willen eigen muziek maken, maar wel in de stijl van Bruno Mars,” zegt Steve. De komende tijd staat in het teken van een clubtour, een theatertour en een promotietour.
“We willen echt in de grote zalen staan: Gelredome, Ahoy en natuurlijk de Ziggo Dome.”
Een nog grotere droom is een tour in Azië. “We willen laten zien dat wij als Aziatische Nederlanders terugkeren naar onze roots,” zegt Steve gedreven.
Hij heeft ook een boodschap voor andere opkomende bands: “Als je liefde hebt voor een bepaalde artiest, is The Tribute: Battle of the Bands de juiste plek om dat te laten horen.”
Vishwash Kumar Ramesh overleeft vliegtuigr*mp in India: “Ik stond op, keek om me heen en begon te rennen”
De nasleep van een zware vliegtuigcr*sh in India houdt de wereld in zijn greep. Een toestel van India Air, een Boeing 787, stortte kort na het opstijgen neer bij de stad Ahmedabad. Aan boord bevonden zich 242 mensen, onder wie twaalf bemanningsleden. De r*mp heeft het leven gekost aan bijna alle inzittenden én tientallen mensen op de grond. Slechts één passagier overleefde de cr*sh: Vishwash Kumar Ramesh, een 40-jarige man uit Londen.
Zijn getuigenis, gedeeld met de Hindustan Times, biedt een zeldzaam inkijkje in wat zich aan boord van het toestel afspeelde in de seconden vóór en ná de r*mp. Terwijl hij zelf nog herstellende is van zijn verw0ndingen in een z!ekenhuis in Ahmedabad, spreekt hij over angst, verwarring en hoop – en over zijn broer, die nog altijd vermist is.
Een reis om familie te bezoeken
Ramesh was enkele dagen in India om familie te bezoeken, samen met zijn broer Ajay Kumar Ramesh (45). De broers hadden samen het eiland Diu bezocht en vlogen op de dag van de r*mp terug naar hun woonplaats Londen. Ze zaten niet naast elkaar in het vliegtuig: Vishwash op stoel 11A, zijn broer enkele rijen verderop.
De vlucht leek aanvankelijk routineus te verlopen. Maar nauwelijks een halve minuut na het opstijgen ging het gruwelijk mis.
“Er klonk een knal. Toen werd alles zwart”
In zijn eerste gesprek met de pers beschrijft Ramesh het moment waarop alles veranderde. “Ongeveer dertig seconden na het opstijgen hoorde ik een luide knal. Daarna weet ik alleen nog dat alles donker werd en ik wakker werd tussen het puin.”
Wat volgt, is een beeld dat de meeste mensen enkel uit films kennen, maar voor Ramesh gruwelijke realiteit werd. “Toen ik opstond, lagen er overal lichamen. Ik was verward en in paniek. Maar ik wist dat ik moest bewegen. Ik begon te lopen, te rennen bijna, over brokstukken en bagage heen.”
Een omstander, vermoedelijk een hulpverlener, hielp hem uiteindelijk een ambulance in. Sindsdien ligt Ramesh in het z!ekenhuis. Hij heeft verw0ndingen aan zijn borst, ogen en voeten, maar is stabiel en bij kennis.
Zijn broer is nog steeds vermist
Wat Ramesh het meest bezighoudt, is het lot van zijn broer Ajay. De twee reisden samen, maar zaten gescheiden in het toestel. “Ik kan hem niet vinden. Niemand kan me vertellen waar hij is. Ik roep iedereen op: help me om mijn broer te vinden.”
De autoriteiten hebben tot nu toe geen melding gemaakt van andere 0verlevenden. Ajay staat op de lijst van passagiers, maar zijn lot blijft onzeker. De zoektocht naar vermiste personen is nog gaande, maar wordt bemoeilijkt door de enorme ravage op de plek van de cr*sh.
Ook slacht0ffers op de grond
De r*mp had niet alleen gevolgen voor de mensen aan boord. Het toestel kwam na de cr*sh neer op een gebouw in de stad Ahmedabad dat dienstdeed als hostel voor medische studenten en jonge artsen. Daarbij kwamen bijna 50 mensen op de grond om het leven, wat het totale aantal officiële slacht0ffers op 290 brengt.
De impact van de cr*sh is daarmee niet alleen persoonlijk, maar ook maatschappelijk groot. Families r0uwen niet alleen om passagiers, maar ook om geliefden die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren.
Steun voor nabestaanden en gew0nden
In reactie op de tragedie heeft de Tata Group, eigenaar van India Air, aangekondigd de nabestaanden van de slacht0ffers financieel te ondersteunen. Elke familie ontvangt 10 miljoen roepies, omgerekend ruim 74.000 euro, als schadevergoeding.
Daarnaast zal het bedrijf ook de volledige medische kosten van gew0nden op zich nemen, waaronder die van Vishwash Kumar Ramesh. Ook heeft Tata toegezegd te helpen met de heropbouw van het hostel dat werd verwoest.
Deze maatregelen bieden financiële verlichting, maar voor veel nabestaanden zal het gemis nog lang voelbaar blijven.
Hoe kon dit gebeuren?
De precieze oorzaak van de cr*sh wordt nog onderzocht door luchtvaartautoriteiten. Eerste aanwijzingen wijzen op een technisch mankement kort na het opstijgen, maar er is nog geen officiële conclusie getrokken. Specialisten uit binnen- en buitenland zijn betrokken bij het onderzoek.
De Boeing 787 staat bekend als een veilig en modern toestel, wat de vragen rond de oorzaak des te urgenter maakt. India Air werkt intussen volledig mee aan het onderzoek en benadrukt dat veiligheid voorop staat.
Overleven als uitzondering
Vishwash Kumar Ramesh is de enige van 242 passagiers die het ongeluk tot nu toe heeft overleefd. Dat feit alleen al is bijna niet te bevatten. Zijn lichamelijke w0nden zijn ernstig, maar het mentale trauma is minstens zo groot. Hij moet herstellen van wat velen de zwaarste dag van zijn leven zouden noemen.
Zijn verhaal doet denken aan andere zeldzame overlevenden van r*mpen: mensen die door een samenloop van omstandigheden op het juiste moment op de juiste plek zaten. Maar Ramesh zelf spreekt niet over geluk. Hij denkt vooral aan zijn broer – en aan de andere families die nu in onzekerheid verkeren.
Een wereld die meeleeft
De r*mp in India heeft wereldwijd tot reacties geleid. Staatsleiders, luchtvaartinstanties en hulporganisaties spreken hun medeleven uit en roepen op tot grondig onderzoek. Ook op sociale media wordt massaal meegeleefd met de slacht0ffers en hun families.
Voor velen is het verhaal van Vishwash Kumar Ramesh een symbool van hoop temidden van verdriet. Zijn overleving is een lichtpuntje, maar ook een herinnering aan wat er verloren ging.
Wat nu?
Voor Vishwash Kumar Ramesh begint nu een lange weg van herstel – zowel fysiek als emotioneel. Terwijl hij in het z!ekenhuis wacht op nieuws over zijn broer, probeert hij zijn verhaal te delen. Hij hoopt dat dat anderen kan helpen om antwoorden te vinden.
De komende weken blijven onderzoekers werken aan het achterhalen van de oorzaak van de r*mp. Intussen buigt India zich over hoe dergelijke tragedies in de toekomst voorkomen kunnen worden – en hoe de getroffen families de steun krijgen die ze verdienen.