Actueel
Patty Brard heeft geen goed woord meer over voor Rachel Hazes: ‘Dit is natuurlijk weer heel lelijk’
Rachel Hazes maakt zich klaar voor de release van haar langverwachte schandaalboek, en de controverse rond haar naam blijft groeien. Het boek, dat al jaren in de maak is, belooft spraakmakende onthullingen en zorgt nu al voor flinke ophef, zelfs voordat het is gepubliceerd.
Een boek vol onthullingen
Het boek van Rachel Hazes wordt al lange tijd aangekondigd als een schandaalboek vol persoonlijke onthullingen. Oorspronkelijk zou het in 2021 verschijnen, maar de publicatie liep meerdere keren vertraging op. Nu lijkt het eindelijk zover: Rachel laat weten dat het boek dit jaar echt zal worden uitgebracht.
Evert Santegoeds, entertainmentjournalist en kenner van de familie Hazes, sprak in Shownieuws over de impact die het boek mogelijk zal hebben. “Dit jaar schijnt het echt te gaan gebeuren. Ik schijn ook met samengeknepen billen op dat boek te moeten wachten, want Rachel heeft me al laten weten dat het niet mals gaat zijn wat ze allemaal over me gaat onthullen,” zei hij.
Volgens Evert bevat het boek ook een hoofdstuk over haar zoon André Hazes. “Ik denk dat hij inmiddels ook met samengeknepen billen zit, want dat hoofdstuk zal er nu dus wel gaan komen. Hij wil haar naam niet eens meer uitspreken, maar daar zal Rachel in dat boek geen moeite mee hebben, denk ik,” voegde hij eraan toe.
Patty Brard haalt uit
Een van de grootste critici van Rachel Hazes is zonder twijfel Patty Brard. De diva, die al jarenlang openlijk haar ongenoegen over Rachel uitspreekt, liet in Shownieuws opnieuw van zich horen. Over het schandaalboek zegt ze: “Ik denk dat iedereen het wel wil lezen, maar uiteindelijk is het natuurlijk eigenlijk heel lelijk. Ook dit weer.”
Patty vindt dat de Hazes-naam door alle drama rond de familie ernstig is beschadigd. “Uiteindelijk is die hele naam Hazes besmet, en daar gaat het eigenlijk om. Dat vind ik zo jammer aan het hele ding,” zei ze met teleurstelling in haar stem.
Volgens Patty voegt Rachel met dit boek niets positiefs toe aan de familie-erfenis. “Het is weer een stap in de verkeerde richting,” concludeert ze.
Onrust binnen de familie
Het boek van Rachel belooft niet alleen pittige onthullingen over haarzelf en haar voormalige relaties, maar lijkt ook verdere spanningen binnen de familie Hazes te veroorzaken. De band tussen Rachel en haar zoon André is al lange tijd gespannen, en insiders vermoeden dat de publicatie van het boek de kloof tussen hen alleen maar zal vergroten.
Evert Santegoeds benadrukt dat dit hoofdstuk over André een groot punt van discussie kan worden. “André en Rachel hebben al nauwelijks contact, maar met dit boek kan dat misschien definitief over zijn. Rachel heeft al laten weten dat ze geen blad voor de mond zal nemen,” aldus Santegoeds.
Fans kijken reikhalzend uit
Hoewel het boek nu al voor kritiek zorgt, is de nieuwsgierigheid onder het publiek groot. Veel mensen willen weten welke onthullingen Rachel in petto heeft en hoe het boek haar versie van de waarheid zal presenteren. De Hazes-familie blijft een geliefd, maar ook omstreden onderwerp in de Nederlandse media, en dit boek lijkt die dynamiek alleen maar te versterken.
Het publiek is vooral benieuwd naar de relatie tussen Rachel en André, en hoe deze in het boek wordt belicht. Na de turbulente jaren waarin André en zijn moeder meerdere keren openlijk met elkaar in conflict kwamen, verwachten fans dat dit een van de meest spraakmakende delen van het boek zal zijn.
“Waarom nu?”
Critici vragen zich af waarom Rachel nu kiest voor de publicatie van dit boek. Sommigen speculeren dat ze met dit boek wil afrekenen met alle negatieve publiciteit die haar de afgelopen jaren heeft achtervolgd. Anderen denken dat ze simpelweg haar kant van het verhaal wil vertellen, ongeacht de gevolgen voor haar familie en haar eigen imago.
Wat de motivatie ook is, het boek heeft nu al verdeeldheid gezaaid. Sommigen prijzen Rachel omdat ze open en eerlijk durft te zijn, terwijl anderen vinden dat ze met dit boek vooral oude wonden opent en onnodig schade toebrengt aan haar relaties.
De toekomst van de Hazes-naam
Patty Brard was in haar kritiek duidelijk: “Die naam Hazes is gewoon besmet door alles wat er de afgelopen jaren is gebeurd. Wat ooit begon als een iconische naam in de Nederlandse muziek, is nu vooral een symbool van ruzies, drama en controverse.”
Met de publicatie van dit boek staat de Hazes-naam opnieuw in het middelpunt van de belangstelling. Of dit positief of negatief zal uitpakken, hangt grotendeels af van hoe het publiek reageert op de inhoud.
Wat kunnen we verwachten?
Rachel heeft aangegeven dat het boek ‘niet mals’ zal zijn, wat de verwachtingen en spanningen rond de release alleen maar verder heeft opgevoerd. Evert Santegoeds gaf al aan dat hij met “samengeknepen billen” wacht op wat Rachel over hem te zeggen heeft. Hetzelfde geldt ongetwijfeld voor andere betrokkenen in haar verhaal.
Fans van de Hazes-familie zullen ongetwijfeld in de rij staan om dit boek te bemachtigen. Maar of het boek ook bijdraagt aan een positieve beeldvorming rond Rachel en haar familie, blijft een grote vraag. Eén ding is zeker: zodra het boek in de schappen ligt, zal het gesprek over de Hazes-dynastie opnieuw volop worden gevoerd.
Conclusie
Het langverwachte boek van Rachel Hazes belooft een van de meest spraakmakende publicaties van het jaar te worden. Hoewel de inhoud nog niet bekend is, heeft het nu al voor de nodige ophef en spanningen gezorgd. Met pittige uitspraken van critici als Patty Brard en onthullingen die mogelijk ook André Hazes raken, lijkt dit boek een nieuwe golf van controverse rond de Hazes-naam te ontketenen.
Of het boek Rachel Hazes dichter bij haar publiek brengt, of juist meer afstand creëert tussen haar en haar familie, zal de tijd leren. Eén ding is zeker: het boek wordt een moment waar Nederland niet omheen kan. 📚✨
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
