Actueel
Oude beelden van Marco Borsato uit The Voice Kids duiken op: ‘Wie vindt dit normaal?
Oude beelden van Marco Borsato in The Voice Kids opnieuw onderwerp van gesprek – Sezina Kelsey neemt het voor hem op
Nu Marco Borsato voor de rechter staat in de zaak rond vermeende grensoverschrijdende handelingen met een destijds minderjarige, duiken ook oude televisiebeelden weer op. Op sociale media is een fragment uit de finale van The Voice Kids 2019 opnieuw viraal gegaan. In de video is te zien hoe Borsato zijn deelnemer Sezina Steur — die toen deel uitmaakte van zijn team — stevig vasthoudt en troost vlak voor de bekendmaking van de winnaar.
De beelden roepen uiteenlopende reacties op. Waar sommigen het gedrag van de zanger ongemakkelijk vinden, wijzen anderen erop dat het fragment uit zijn context is gehaald.
Fragment uit 2019 duikt opnieuw op
Het bewuste moment speelt zich af tijdens de live finale van The Voice Kids in 2019, het seizoen waarin Silver Metz uiteindelijk won namens het team van Ali B. Terwijl het publiek gespannen wachtte op de uitslag, stond Borsato naast zijn pupil Sezina, die zichtbaar zenuwachtig was.
Op de beelden is te zien dat de coach haar stevig vasthoudt en over haar rug wrijft om haar gerust te stellen. Dat moment wordt door sommige kijkers anders geïnterpreteerd, vooral vanwege de positie van zijn hand.
Een gebruiker op het platform X (voorheen Twitter) plaatste het fragment met de tekst:
“Voor alle Borsato-fans, wie vindt dit normaal gedrag?”
De video werd sindsdien duizenden keren bekeken en gedeeld. Toch is lang niet iedereen het eens met de negatieve toon. Onder dezelfde post verschenen ook veel reacties die het gedrag van Borsato juist als vaderlijk en beschermend bestempelen.
“Als je hier iets verkeerds in ziet, ligt dat meer aan de kijker dan aan het moment zelf,” schreef iemand.
Sezina Kelsey reageert en neemt het op voor haar coach
De zangeres Sezina Steur, die inmiddels onder haar artiestennaam Sezina Kelsey optreedt, heeft zelf gereageerd op de aandacht rond de oude beelden. Op TikTok deelde ze een fragment van haar cover van Waarom Nou Jij — een nummer van Marco Borsato — voorzien van een hart-emoji als onderschrift.
Daarmee lijkt ze haar steun uit te spreken voor haar voormalige coach. Het is niet de eerste keer dat ze zich positief uitlaat over haar ervaringen met hem.
In een eerder interview met het tijdschrift Story vertelde Sezina:
“Ik heb alleen maar fijne herinneringen aan mijn tijd bij The Voice Kids. Marco was betrokken, warm en altijd geïnteresseerd in hoe het met mij ging.”
Een bijzondere band tussen coach en deelnemer
Sezina deed voor het eerst mee aan The Voice Kids toen ze elf jaar oud was. Toen koos ze voor Team Ali B, maar ze werd tijdens de zogenoemde Battles uitgeschakeld. Twee jaar later waagde ze opnieuw een poging en belandde ze in Team Borsato.
Haar auditie met het nummer What About Us van P!nk werd een groot succes: de video kreeg miljoenen views op YouTube en maakte haar op slag bekend bij een jong publiek. In 2019 haalde ze de finale van het programma, waar ze uiteindelijk de tweede plaats behaalde.
Borsato was onder de indruk van haar talent. Achter de schermen hielp hij haar met zangtechniek, podiumpresentatie en zelfvertrouwen. Volgens Sezina ontwikkelde zich in die periode een sterke vertrouwensband tussen coach en deelnemer.
“Marco was mijn Voice-papa,” vertelde ze. “Hij was altijd aanwezig, altijd eerlijk en oprecht. Ik voelde me gesteund en gewaardeerd. Alles wat ik toen geleerd heb, neem ik nog steeds mee.”
“Ik heb nooit iets vervelends meegemaakt”
De recente beschuldigingen aan het adres van Borsato doen haar verdriet, zegt Sezina. Ze benadrukt dat haar eigen ervaringen uitsluitend positief waren.
“Ik kijk mede dankzij Marco met een warm gevoel terug op mijn deelname,” vertelt ze. “Tijdens zo’n intensief traject groei je naar elkaar toe. Hij was betrokken bij elk stapje en heeft me veel geleerd over muziek én over mezelf.”
Ze vervolgt:
“Ik heb nooit iets meegemaakt wat niet door de beugel kon. Integendeel: Marco was altijd respectvol. Hij zag me echt, als mens en als artiest.”
Hoewel ze inmiddels volwassen is en haar eigen muziekcarrière uitbouwt, zegt Sezina dat ze nog altijd veel aan die periode denkt. “Ik heb er alleen maar mooie herinneringen aan. Als ik terug kon, zou ik het zo weer doen.”
Plannen die niet doorgingen
Na haar deelname aan The Voice Kids hield Sezina nog enige tijd contact met Borsato. Er waren zelfs plannen om samen aan nieuwe projecten te werken, maar die kwamen tot stilstand toen de zanger in opspraak raakte.
“We hadden echt toffe ideeën,” vertelt ze. “Maar toen de media-aandacht opkwam, hebben we besloten even afstand te nemen. Dat respecteerde ik volledig.”
Toch bleef ze zijn muziek trouw. Op haar YouTube-kanaal plaatste ze de afgelopen jaren meerdere covers van Borsato’s bekendste nummers, waaronder Als Alle Lichten Zijn Gedoofd, Breng Me Naar Het Water, Hij Had Het Willen Zeggen, Kom Maar Bij Mij, Speeltuin, Thuis en Margherita.
De jongste toevoeging, haar cover van Waarom Nou Jij, kreeg extra aandacht nadat ze er een kort fragment van op TikTok plaatste. Daarmee lijkt ze impliciet te zeggen dat ze nog altijd respect voelt voor haar voormalige coach.
Online discussie over oude beelden
De heropleving van het fragment uit 2019 laat zien hoe groot de rol van sociale media tegenwoordig is in publieke debatten. In een tijd waarin oude tv-beelden razendsnel opnieuw worden gedeeld, is context vaak het eerste dat verdwijnt.
Mediadeskundige Ron Vergouwen zegt daarover:
“Oude televisiefragmenten worden vaak bekeken met de ogen van vandaag. Wat in 2019 onschuldig of vanzelfsprekend leek, kan jaren later anders worden geïnterpreteerd, zeker als de persoon in kwestie negatief in het nieuws is.”
Volgens hem is het belangrijk om onderscheid te maken tussen emotie en feit. “Beeldvorming is krachtig, maar niet altijd eerlijk. Zeker in lopende rechtszaken moet voorzichtig worden omgegaan met wat mensen online delen.”
De rechtszaak in bredere context
De zaak waarin Marco Borsato momenteel terechtstaat, loopt nog. Het 0penbaar Ministerie beschuldigt hem van grensoverschrijdend gedrag ten opzichte van een destijds minderjarige deelnemer van The Voice Kids.
Borsato heeft de aantijgingen altijd ontkend en verklaarde dat hij vertrouwen heeft in de rechtsgang. Zijn advocaten benadrukken dat er tot op heden geen veroordeling is uitgesproken en dat de zaak zorgvuldig wordt behandeld.
Ondertussen blijven veel mensen in Nederland verdeeld over de kwestie. Sommigen vinden dat Borsato’s eerdere gedrag in talentenshows opnieuw bekeken moet worden, terwijl anderen wijzen op het gevaar van “trial by media” — de veroordeling door publieke opinie nog vóór de rechter uitspraak doet.
Loyaliteit en nuance
De houding van Sezina Kelsey valt op door haar loyaliteit en haar positieve toon. Ze benadrukt dat haar steun aan Marco niet betekent dat ze andermans ervaringen in twijfel trekt, maar dat ze haar eigen verhaal wil delen.
“Ik vertel gewoon wat ík heb meegemaakt,” zegt ze. “Dat was alleen maar goed. Ik weet dat hij in moeilijke tijden zit, en ik wens hem het allerbeste.”
Haar boodschap raakt een gevoelige snaar: in een tijd waarin de scheidslijn tussen publieke opinie en gerechtelijke waarheid steeds dunner wordt, vraagt haar openhartigheid om nuance.
Slotbeschouwing
De ophef rond het oude The Voice Kids-fragment laat zien hoe het verleden in een nieuw daglicht kan komen te staan wanneer de context verandert. Wat voor de één een onschuldige geste lijkt, roept bij een ander vragen op.
Toch is het verhaal van Sezina Kelsey een herinnering aan het feit dat er ook andere perspectieven bestaan — verhalen van mensen die zich gezien, gesteund en gerespecteerd voelden.
Of het gerechtelijk onderzoek tegen Marco Borsato iets verandert aan zijn publieke imago, zal de tijd leren. Maar dat sommige oud-deelnemers hem blijven verdedigen, toont aan dat zijn invloed op jonge artiesten nog altijd wordt gevoeld.
“Marco was mijn Voice-papa,” besluit Sezina. “En wat er ook gebeurt, die band vergeet ik nooit.”
Veel bedrijven hebben de traditie om hun medewerkers rond de kerstdagen te verrassen met een kerstpakket. Het is een gebruik dat al tientallen jaren bestaat en voor veel mensen onlosmakelijk verbonden is met de laatste weken van het jaar. Of het nu gaat om een doos met etenswaren, een praktisch cadeau of een meer persoonlijke verrassing: het kerstpakket staat symbool voor waardering en afsluiting. Het moment van uitreiken zorgt vaak voor een warme, bijna rituele sfeer op de werkvloer, waarin collega’s samen terugkijken op het afgelopen jaar.
Voor werkgevers is het kerstpakket een relatief eenvoudige manier om dankbaarheid te tonen. Het is een gebaar dat laat zien dat de inzet van medewerkers wordt gezien, zonder dat daar grote woorden voor nodig zijn. Juist omdat het zo’n vaste traditie is, wordt er ook veel betekenis aan gehecht. Medewerkers kijken er vaak naar uit en bespreken onderling wat ze hebben gekregen. Het kerstpakket is daarmee niet alleen een cadeau, maar ook een sociaal moment dat verbindt.
Voor werknemers voelt een kerstpakket vaak als erkenning. Zeker na een intensief of zwaar jaar kan zo’n gebaar extra belangrijk zijn. Het gaat daarbij niet om de financiële waarde, maar om het idee erachter. Een kerstpakket zegt in feite: “We hebben gezien wat je hebt gedaan, dank je wel.” Dat gevoel kan bijdragen aan motivatie, werkplezier en loyaliteit. Zelfs een klein pakket kan dat effect hebben, zolang het met aandacht is samengesteld.
Toch kan het ook anders uitpakken. Wanneer een kerstpakket als karig, onpersoonlijk of zelfs achteloos wordt ervaren, kan het juist teleurstelling oproepen. In plaats van waardering voelt het dan als een gemiste kans. Dat geldt zeker in sectoren waar medewerkers het hele jaar hard hebben gewerkt onder hoge druk. Juist daar ligt de lat gevoelsmatig hoger. Een kerstpakket wordt dan een spiegel van hoe een organisatie met haar mensen omgaat.
Een opvallend kerstpakket zorgt voor discussie
Dat spanningsveld werd dit jaar pijnlijk zichtbaar bij een medewerker van PostNL. Op sociale media verscheen een bericht waarin een medewerker liet zien wat hij vanuit het hoofdkantoor als kerstpakket had ontvangen. Het cadeau bestond uit één enkel item: een kerstbal in de vorm van een PostNL-brievenbus. Hoewel het object op zichzelf misschien als grappig of symbolisch bedoeld was, viel het bij de ontvanger duidelijk verkeerd.
De medewerker deelde zijn teleurstelling, niet zozeer omdat het cadeau weinig waarde had, maar omdat het gebaar volgens hem geen recht deed aan de inzet van het afgelopen jaar. In een sector waar veel wordt gevraagd van werknemers — denk aan lange dagen, piekdrukte rond feestdagen en werken in weer en wind — voelde dit pakket voor hem als een schrale afsluiting. Het bericht werd al snel opgepikt en gedeeld, wat leidde tot veel reacties.
Reacties van collega’s en buitenstaanders
Wat vooral opviel, was de solidariteit vanuit collega’s. Medewerkers van het depot waar de betrokkene werkte, besloten in te grijpen. Zij vulden het oorspronkelijke cadeau aan met extra attenties en pakten alles feestelijk in. Daarmee wilden ze laten zien dat waardering niet alleen van bovenaf hoeft te komen, maar ook onderling kan worden gegeven. Dat gebaar werd door velen als hartverwarmend ervaren.
Online stroomden de reacties binnen. Sommige mensen vonden de kerstbal juist creatief en symbolisch: een herkenbaar object dat trots op het bedrijf uitstraalt. Anderen waren minder mild en spraken van “bezuinigingen op de verkeerde plek”. De discussie draaide al snel niet meer alleen om dit specifieke pakket, maar om een bredere vraag: wat mag je als medewerker verwachten van een kerstpakket?
De symbolische waarde van een kerstpakket
Een kerstpakket is in essentie een symbool. Het staat niet gelijk aan salaris of bonussen, maar vertegenwoordigt iets anders: aandacht. Wanneer die aandacht ontbreekt of als minimaal wordt ervaren, kan dat harder aankomen dan een financiële tegenvaller. Mensen willen zich gezien voelen, zeker aan het einde van een jaar waarin ze zich hebben ingezet voor het bedrijf.
In veel organisaties wordt het kerstpakket daarom zorgvuldig samengesteld. Soms zelfs met keuzemogelijkheden, zodat medewerkers iets kunnen kiezen dat bij hen past. Dat kost meer moeite, maar levert vaak ook meer waardering op. Het laat zien dat er is nagedacht over de ontvanger, en niet alleen over het afvinken van een traditie.
Besparingen en realiteit
Tegelijkertijd is het geen geheim dat veel bedrijven te maken hebben met stijgende kosten. Energieprijzen, lonen en logistieke uitdagingen zetten budgetten onder druk. In dat licht kiezen sommige organisaties ervoor om te besparen op extra’s zoals kerstpakketten. Dat is begrijpelijk, maar het blijft een delicate balans. Juist kleine besparingen op symbolische momenten kunnen een groot effect hebben op hoe medewerkers zich voelen.
Het voorbeeld van de PostNL-medewerker laat zien hoe dun die lijn kan zijn. Wat voor de ene persoon een ludiek cadeau is, voelt voor de ander als een gebrek aan waardering. Dat verschil in beleving maakt het onderwerp zo gevoelig. Het gaat niet alleen om wat je geeft, maar ook om hoe dat wordt ontvangen.
Waardering zit soms in kleine dingen
Opvallend genoeg liet deze situatie ook een positieve kant zien. Het initiatief van collega’s om het pakket aan te vullen, benadrukte dat waardering niet altijd van het management hoeft te komen. Onderlinge betrokkenheid kan minstens zo belangrijk zijn. Voor de medewerker in kwestie werd het uiteindelijk een warmer moment dan het oorspronkelijke cadeau deed vermoeden.
Dat zegt veel over de kracht van collegialiteit. In een tijd waarin werk steeds individualistischer kan aanvoelen, zijn dit soort gebaren waardevol. Ze laten zien dat mensen elkaar niet laten vallen, ook niet als een officieel gebaar tekortschiet.
Een traditie die blijft evolueren
Het kerstpakket zal waarschijnlijk nooit helemaal verdwijnen. Daarvoor is de traditie te diep geworteld in de werkcultuur. Wel verandert de invulling ervan. Steeds vaker zien we duurzame pakketten, lokale producten of ervaringen in plaats van spullen. Ook dat is een manier om betekenis toe te voegen zonder per se meer geld uit te geven.
Het verhaal rond het PostNL-kerstpakket laat vooral zien hoe belangrijk context en verwachtingen zijn. Een kerstpakket is geen verplicht nummer, maar een kans. Een kans om waardering uit te spreken, verbinding te creëren en het jaar positief af te sluiten.
Meer dan een doos onder de boom
Uiteindelijk draait het niet om de inhoud van de doos, maar om het gevoel dat ermee wordt overgebracht. Medewerkers willen voelen dat hun inzet ertoe doet. Dat kan met een groot gebaar, maar net zo goed met een klein, doordacht cadeau. Of, zoals in dit geval, met de warmte van collega’s die elkaar steunen.
Wat vind jij: moet een kerstpakket vooral praktisch zijn, persoonlijk of symbolisch? En waar ligt voor jou de grens tussen “prima” en “teleurstellend”? De discussie laat zien dat dit onderwerp nog lang niet is uitgepraat — en dat misschien juist daarom het kerstpakket zo’n bijzondere traditie blijft.