Actueel
Oud-drugsbaron eist miljoenen euro’s van Netflix-hitserie Undercover
Ex-crimineel Adrianus van Wesenbeeck sleept Netflix voor de rechter: ‘Ferry is gebaseerd op mijn leven’
Voormalig drugsbaron eist miljoenen van streamingreus
Adrianus van Wesenbeeck, een voormalig Nederlands drugscrimineel, heeft een miljoenenclaim ingediend tegen Netflix. Volgens hem is de succesvolle serie Undercover en de films rondom het personage Ferry Bouman gebaseerd op zijn leven. Zonder zijn toestemming, en volgens hem bovendien met onjuiste en schadelijke weergaven van zijn persoon. Hij voelt zich afgeschilderd als een gewelddadige moordenaar en eist daarom schadevergoeding wegens reputatieschade, emotioneel leed én het onrechtmatig gebruik van zijn levensverhaal.
Beschuldigingen aan Netflix: ‘Onterecht neergezet als seriemoordenaar’
Van Wesenbeeck stelt dat hij onterecht wordt geportretteerd als een brute seriemoordenaar en mensenhandelaar, terwijl hij daar nooit voor is aangeklaagd of veroordeeld. De voormalige drugsbaron, ook bekend als Janus van Wesenbeeck, werd tussen 2011 en 2015 in België vastgezet voor drugssmokkel, witwassen en lidmaatschap van een criminele organisatie. Inmiddels is hij vrij, maar hij mag België niet meer betreden.
In zijn juridische aanklacht beweert hij dat de Netflix-producties Undercover, Ferry en vooral Ferry 2 opvallend veel gelijkenissen vertonen met zijn eigen levenservaringen. Hij spreekt van grote emotionele, financiële en reputatieschade. De aanklacht werd recentelijk ingediend in Florida, in de Verenigde Staten.
De gelijkenissen met het personage Ferry Bouman
De serie Undercover, gestart in 2019, vertelt het verhaal van xtc-producent Ferry Bouman, gespeeld door Frank Lammers. Samen met Elise Schaap, die zijn partner Danielle vertolkt, vormt het duo de kern van het misdaadverhaal. De reeks groeide uit tot een groot succes, met inmiddels drie seizoenen, twee films en een prequel.
Van Wesenbeeck zegt meerdere overeenkomsten te herkennen tussen zijn eigen leven en dat van het fictieve personage Ferry. Zo zou ook hij in het verleden doelwit zijn geweest van een grootschalige undercoveroperatie van de Belgische politie. De scènes en dialogen in de tweede Ferry-film zouden, volgens hem, opvallend veel details bevatten die rechtstreeks uit zijn autobiografie komen.
Reputatieschade en emotioneel leed
In de officiële rechtbankdocumenten verklaart Van Wesenbeeck dat hij te maken heeft met ernstige schade. Zijn naam zou onterecht worden verbonden aan moord en gewelddadige misdaden. Hij ervaart dit als stigmatiserend en schadelijk voor zijn imago, met blijvende gevolgen voor zijn persoonlijke leven en toekomstplannen.
De schadeclaim is fors: Van Wesenbeeck eist een schadevergoeding van meer dan 26 miljoen dollar aan directe schade. Daarbovenop komt nog een aanvullende claim van meer dan 50 miljoen dollar aan compensatoire schadevergoeding, en nog eens 50 miljoen dollar aan punitieve schadevergoeding. Tot slot wil hij ook een deel van de opbrengsten van de populaire Undercover-franchise, waarvan de waarde naar schatting oploopt tot ruim 166 miljoen dollar.
Auteursrecht en ongeoorloofd gebruik van zijn boek
Naast de reputatieschade stelt Van Wesenbeeck ook dat Netflix en het Vlaamse productiehuis De Mensen inbreuk hebben gemaakt op het auteursrecht. In Ferry 2 zouden fragmenten zijn gebruikt die rechtstreeks uit zijn boek ‘Drugsbaron’ afkomstig zijn. De voormalig crimineel stelt dat dit zonder zijn toestemming is gebeurd, en dat dit bovendien op denigrerende wijze is gedaan.
Hij noemt als voorbeeld een promolied voor de film waarin zijn overleden vrouw Lydia op een kwetsende manier wordt genoemd. Ook dit element draagt bij aan de schadeclaim, die dus niet alleen op reputatie maar ook op emotioneel vlak zwaar weegt.
Geen officiële bevestiging, maar wel suggesties
Netflix heeft nooit officieel toegegeven dat Undercover gebaseerd is op het leven van Adrianus van Wesenbeeck. Toch wijst hij erop dat diverse betrokkenen bij de serie in interviews wél hebben gesuggereerd dat het personage Ferry Bouman losjes is gebaseerd op een echte Nederlandse xtc-baron. Van Wesenbeeck voelt zich hierdoor direct aangesproken.
Hij stelt bovendien dat zijn boek en levensverhaal onrechtmatig zijn gebruikt om het fictieve verhaal te voeden. In zijn ogen is het niet meer ‘losjes geïnspireerd op’, maar een directe kopie van delen uit zijn leven, met als gevolg een publiekelijke karaktermoord.
De juridische strijd: wat staat er op het spel?
De aanklacht van Van Wesenbeeck tegen Netflix is een serieuze zaak. Niet alleen vanwege het financiële belang, maar ook vanwege de implicaties voor andere fictieve producties. Steeds vaker maken series en films gebruik van ‘echte’ verhalen als inspiratie. De vraag is waar de grens ligt tussen creatief gebruik en ongeoorloofd kopiëren of beschadigen.
De zaak zou een precedent kunnen scheppen voor toekomstige rechtszaken over waargebeurde verhalen die zonder toestemming in fictie worden verwerkt. Voor Netflix en andere streamingsdiensten is deze rechtszaak daarom meer dan alleen een juridische kwestie — het is ook een test voor creatieve vrijheid tegenover morele verantwoordelijkheid.
Netflix houdt vooralsnog de lippen stijf op elkaar
Tot nu toe heeft Netflix geen officiële reactie gegeven op de aanklacht van Van Wesenbeeck. Ook het productiehuis De Mensen houdt zich op de vlakte. Dat is niet ongebruikelijk bij lopende rechtszaken, maar het voedt wel de speculatie en publieke discussie.
In de tussentijd groeit de aandacht voor de zaak, zowel in Nederland als internationaal. De mix van misdaad, media, auteursrechten en morele kwesties spreekt tot de verbeelding van het publiek — en zorgt voor toenemende druk op de betrokken partijen om openheid van zaken te geven.
De maatschappelijke discussie over waargebeurde inspiratie
De rechtszaak tegen Netflix raakt aan een bredere maatschappelijke discussie. Mag een streamingdienst zomaar iemand portretteren zonder toestemming, zelfs als het verhaal als fictie wordt gepresenteerd? En hoe ver mag men gaan in het ‘leunen op de werkelijkheid’ om een verhaal boeiender te maken?
Voor Van Wesenbeeck draait het allang niet meer alleen om geld. Hij wil ook zijn naam zuiveren en voorkomen dat zijn verhaal op sensationele wijze wordt gebruikt voor commercieel gewin. De combinatie van zijn verleden, de publieke populariteit van de serie, en de beschuldigingen van auteursrechtschending maken dit tot een juridisch mijnenveld met potentieel verstrekkende gevolgen.
Conclusie: een rechtszaak met grote gevolgen voor fictie en realiteit
De miljoenenzaak van Adrianus van Wesenbeeck tegen Netflix is niet alleen een persoonlijke strijd, maar ook een juridische confrontatie tussen fictie en werkelijkheid. De voormalige crimineel voelt zich oneerlijk behandeld en buitengesloten van de opbrengsten van een serie die volgens hem deels op zijn leven is gebaseerd.
De uitkomst van de zaak kan bepalend zijn voor hoe toekomstige media omgaan met biografisch geïnspireerde content. Wordt deze zaak gewonnen, dan kan het de deur openen voor andere ‘echte’ personen om schadevergoeding te eisen wanneer zij zich onterecht geportretteerd voelen in fictieve producties. Wordt de zaak afgewezen, dan behouden creatieve makers hun vrijheid — maar zal de discussie over morele grenzen niet snel verstommen.
Actueel
Longartsen woedend op Evert Santegoeds om advies aan Freek Rikkerink: ‘Onverantwoord en ongepast’
Het nieuws over de ernstige ziekte van Freek Rikkerink, bekend van het muzikale duo Suzan & Freek, kwam hard aan. De 32-jarige zanger en gitarist maakte onlangs bekend dat hij longkanker heeft, een diagnose die veel verdriet en medeleven oproept. De mededeling dat de ziekte bovendien al verder is uitgezaaid, maakt het allemaal nog zwaarder.
De afgelopen weken stond de muziekwereld en het publiek stil bij dit ingrijpende nieuws. Er werd steun uitgesproken, er werden berichten van liefde en kracht gedeeld, en er heerste een collectieve stilte van verdriet en respect. Maar in die stilte klonk ook een stem die voor opschudding zorgde: die van Evert Santegoeds.
Evert Santegoeds doet opvallend advies in podcast
Evert Santegoeds, hoofdredacteur van het weekblad Privé, liet zich in zijn podcast Strikt Privé uit over de situatie van Freek Rikkerink. In plaats van louter steun en medeleven te betuigen, deed hij een advies dat bij velen in het verkeerde keelgat schoot. Santegoeds stelde voor dat Freek misschien naar Frankfurt zou kunnen reizen, waar volgens hem een arts werkzaam is die gespecialiseerd is in longkankerbehandelingen.
“Je hebt natuurlijk de neiging om in Amerika of Duitsland te kijken,” zei Santegoeds. “In Frankfurt zit een bekende arts. Of je daar nog terecht kunt, is de vraag, maar ik zou het proberen.” Een advies dat op het eerste gezicht misschien getuigt van betrokkenheid, maar dat bij medische professionals en een groot deel van het publiek tot verontwaardiging leidde.
Longartsen reageren fel
Longartsen in Nederland reageerden furieus op het advies van Santegoeds. In medische kringen wordt benadrukt dat het belangrijk is om vertrouwen te hebben in de behandeling van Nederlandse artsen, die tot de besten ter wereld behoren. Het idee dat er in het buitenland betere kansen zouden zijn, wordt gezien als misplaatst en potentieel schadelijk.
“Hoe haal je het in je hoofd om zoiets te zeggen? Hij is geen arts en dit soort uitspraken kunnen leiden tot onnodige twijfel of schuldgevoel bij de patiënt en diens familie,” liet een longarts weten in een reactie. “In zo’n kwetsbare situatie heeft iemand juist behoefte aan rust en vertrouwen in zijn eigen behandelend team, niet aan wilde suggesties.”
De kracht van medische expertise in Nederland
De zorg die Freek Rikkerink nu ontvangt, wordt uitgevoerd door artsen die dagelijks werken met complexe gevallen van longkanker. De behandeling is afgestemd op de persoonlijke situatie van Freek en wordt in overleg met hem en zijn familie uitgevoerd. Artsen benadrukken dat het idee dat er ‘ergens anders’ nog een wonderdokter zou zitten, vaak niet op realiteit gebaseerd is.
“Natuurlijk kun je altijd een second opinion overwegen, maar dat is iets wat de patiënt in alle rust en samen met zijn eigen artsen moet bespreken,” zegt een longarts. “Publieke adviezen van mensen zonder medische achtergrond kunnen onbedoeld onrust veroorzaken.”
Evert Santegoeds: betrokken of bemoeizuchtig?
Santegoeds’ advies werd door sommigen gezien als een blijk van medeleven. Hij benadrukte dat hij het goed bedoelde en dat hij alleen wilde aangeven dat het wellicht de moeite waard zou zijn om nog een andere specialist te raadplegen. Maar veel mensen vinden dat hij hiermee een grens overschreed.
Een gebruiker op X vatte het samen: “Hij is geen arts, hij heeft hier geen verstand van. Hij moet zich niet mengen in zulke persoonlijke medische keuzes.” Een ander voegde toe: “Dit is wederom een voorbeeld van hoe mediafiguren denken dat ze overal wat over mogen zeggen. Laat de familie en de dokters dit zelf beslissen.”
Respect voor privacy en persoonlijke keuzes
Wat deze situatie pijnlijk duidelijk maakt, is hoe gevoelig de grens is tussen publieke belangstelling en respect voor privacy. Freek Rikkerink en zijn partner Suzan hebben openhartig gedeeld wat er speelt in hun leven. Ze deden dat in de hoop begrip en steun te krijgen, niet om het startpunt te worden van publieke discussies over hun behandeling.
Wanneer iemand met zo’n persoonlijke kwestie naar buiten treedt, is het voor buitenstaanders verleidelijk om suggesties en adviezen te geven. Toch is het goed om stil te staan bij de vraag of dat altijd gepast is. Voor Freek en Suzan draait het nu vooral om het vinden van rust, kracht en verbondenheid met hun naasten.
Een emotionele tijd voor Suzan & Freek
Suzan & Freek staan bekend om hun warme, positieve uitstraling. Hun muziek is vaak een bron van troost voor hun fans. Nu zijn de rollen omgedraaid: het publiek steunt hén in deze moeilijke periode. Overal klinken berichten van hoop en medeleven.
De twee artiesten hebben de afgelopen jaren een bijzondere plek veroverd in de Nederlandse muziekwereld. Hun optredens zijn altijd energiek en hun liedjes raken vaak precies de juiste snaar. Juist daarom raakt dit nieuws zoveel mensen. Het is alsof een goede vriend of vriendin ineens met iets heel naars geconfronteerd wordt.
Verdeelde reacties in de media
Niet iedereen veroordeelt Santegoeds’ opmerkingen even fel. Sommige mensen zeggen dat hij simpelweg alle mogelijke opties aan het licht wilde brengen en dat hij wellicht dacht dat hij daarmee juist hoop bood. Toch blijft de kritiek vanuit medische hoek overeind. Want zelfs als het advies goedbedoeld is, kan het een ongewenste druk leggen op de patiënt.
Een online reactie illustreert die twijfel: “Als je zegt ‘ik zou het proberen in Frankfurt’, geef je de familie het gevoel dat ze nog niet alles hebben gedaan. Maar dat is niet zo: Nederlandse artsen doen er alles aan.”
De kracht van empathie in moeilijke tijden
In een tijd waarin medische termen, behandelplannen en toekomstscenario’s een hoofdrol spelen, wordt vaak vergeten hoe zwaar zo’n diagnose psychologisch weegt. Het is een fase waarin elke opmerking, elke goedbedoelde suggestie, kan aanvoelen als een oordeel of een extra last.
Juist daarom is het zo belangrijk om met zorg te spreken en te luisteren. Familie, vrienden en collega’s kunnen steun bieden door er gewoon te zijn, zonder direct met oplossingen of nieuwe ideeën te komen. Het draait om nabijheid, begrip en ruimte geven.
Een les voor ons allemaal
Het debat rond de uitspraken van Evert Santegoeds laat zien dat we als samenleving nog veel kunnen leren over hoe we omgaan met ziekte en kwetsbaarheid. Het is niet altijd nodig om advies te geven – soms is het veel waardevoller om te laten merken dat je iemand ziet, dat je zijn verdriet erkent en dat je er bent als steun.
Voor Freek Rikkerink en zijn familie is dit een tijd waarin ze alle kracht nodig hebben. Ze verdienen de ruimte om hun eigen keuzes te maken, in vertrouwen op hun artsen en in overleg met de mensen die hen het meest dierbaar zijn.
Een oproep tot respect
Het verhaal van Freek Rikkerink en de ophef rond Evert Santegoeds laat zien dat de grens tussen nieuwsgierigheid en bemoeizucht soms flinterdun is. Iedereen wil meeleven, iedereen wil iets doen – maar soms is het belangrijkste wat je kunt doen simpelweg zwijgen en er zijn.
Laten we hopen dat Freek en Suzan de rust en kracht vinden om deze moeilijke weg samen te bewandelen. Dat ze de steun van het publiek voelen, maar zich ook beschermd weten tegen ongevraagde adviezen. En dat we als samenleving blijven leren hoe we in tijden van ziekte en kwetsbaarheid het beste voor elkaar kunnen betekenen.
