Omar (41): “Mijn kinderen zingen geen kerstliedjes, het
gaat tegen onze waarden in”
Omar, vader van drie kinderen, maakt geen geheim van zijn
standpunt: zijn kinderen mogen geen kerstliedjes zingen op school.
Voor hem is dit geen kleine kwestie, maar een principekwestie die
raakt aan zijn geloof en opvoedingswaarden. Zijn standpunt heeft
geleid tot meerdere gesprekken met de schoolleiding en
uiteenlopende reacties van andere ouders.
Kleine stappen, grote betekenis
“Het begint altijd klein,” vertelt Omar, terwijl hij uitlegt hoe
de situatie zich ontvouwt. “Eerst is het een kerstboom in de klas,
dan een paar liedjes, en voor je het weet, vieren mijn kinderen
kerst zoals iedereen. Maar kerst hoort niet bij ons geloof, en daar
trek ik de grens.”
Voor Omar zijn kerstliedjes geen onschuldige traditie, maar een
symbool van iets groters. “Ik wil dat mijn kinderen opgroeien met
respect voor ons geloof. Het gaat om meer dan een liedje; het gaat
om onze waarden en wat we ze meegeven.”
Een principiële keuze
Omar heeft zijn standpunt duidelijk gemaakt aan de school. “De
schoolleiding zei dat kerstliedjes geen religieuze betekenis hebben
en dat het gewoon om gezelligheid draait. Maar ik weet beter.
Kerstliedjes zitten vol met een boodschap die ik als moslim niet
kan ondersteunen.”
Hij benadrukt dat zijn standpunt niet uit onwil komt, maar uit
loyaliteit aan zijn geloof. “Het voelt alsof ik mijn kinderen zou
toestaan om iets te doen dat direct in strijd is met onze waarden.
Dat kan en wil ik niet accepteren.”
De reactie van andere ouders
In de oudergroep zorgde Omar’s standpunt voor discussie.
“Sommige ouders reageerden met: ‘Het is maar een liedje, doe niet
zo moeilijk,’ of: ‘Laat je kinderen gewoon meedoen, dat is goed
voor hun integratie.’ Maar waarom moeten wij altijd concessies
doen? Niemand vraagt anderen om hun tradities aan te passen voor
ons. Waarom moet dat andersom dan wel?”
Omar merkt op dat veel ouders die in een vergelijkbare situatie
zitten, stilzwijgend meegaan om confrontaties te vermijden. Maar
hij weigert dit pad te volgen. “Ik ben niet bang voor gedoe. Als ik
nu niet mijn grenzen stel, waar eindigt het dan? Misschien vragen
ze volgend jaar of mijn kinderen een kerstspel doen of deelnemen
aan een kerstviering. Het is een glijdende schaal.”
Impact op zijn kinderen
Omar erkent dat zijn standpunt niet altijd makkelijk is voor
zijn kinderen. “Ik heb ze uitgelegd waarom wij geen kerst vieren en
waarom het belangrijk is om trouw te blijven aan onze eigen
waarden. Ze begrijpen het en steunen me, maar het is niet altijd
makkelijk voor ze.”
Zijn kinderen krijgen regelmatig vragen van hun klasgenoten over
waarom ze niet meedoen. “Ze voelen zich soms buitengesloten, en dat
doet pijn. Maar ik wil ze leren dat je soms sterk moet staan voor
wat je gelooft, zelfs als dat betekent dat je anders bent dan de
rest.”
Mogelijke oplossingen van de school
De school probeert oplossingen te vinden om tegemoet te komen
aan Omar’s zorgen. Een van de voorstellen was om zijn kinderen
tijdens de kerstliedjes in een andere ruimte te laten lezen of
spelen. Maar ook dit voelt voor Omar niet goed.
“Waarom moeten mijn kinderen apart worden gezet? Het voelt alsof
wij ons altijd moeten aanpassen, terwijl niemand rekening houdt met
onze situatie. Waarom kan er geen ruimte zijn voor meer diversiteit
in hoe feestdagen worden gevierd?”
Een zoektocht naar respect
Omar is zich bewust van hoe zijn standpunt door anderen wordt
gezien. “Ik weet dat mensen me koppig of extreem vinden, maar ik
zie het anders. Ik sta op voor wat ik geloof en voor wat belangrijk
is voor mijn gezin. Dat zou iedereen moeten doen, toch?”
Hij benadrukt dat het hem niet gaat om het wegnemen van
kersttradities, maar om het creëren van een omgeving waarin
iedereen zich welkom voelt. “Ik wil niet dat kerst verdwijnt, maar
ik wil wel dat er respect is voor onze keuzes. Het kan toch niet zo
moeilijk zijn om meer inclusieve oplossingen te bedenken?”
Een groter maatschappelijk probleem
Volgens Omar raakt deze situatie aan een groter probleem in de
samenleving: de beperkte ruimte voor diversiteit. “De maatschappij
is zo ingericht dat iedereen hetzelfde moet doen. Maar Nederland is
een diverse samenleving, en dat moet ook op school zichtbaar zijn.
Het gaat niet om tegen kerst zijn, maar om een plek waar iedereen
zich gezien en gerespecteerd voelt.”
Omar benadrukt dat hij niet de enige is die hiermee worstelt.
“Er zijn veel ouders die in stilte omgaan met deze druk, omdat ze
geen zin hebben in confrontaties. Maar als wij niet onze stem laten
horen, verandert er nooit iets.”
De kracht van eigen overtuigingen
Ondanks de kritiek blijft Omar vasthouden aan zijn standpunt.
“Ik wil geen ruzie, maar ik wil wel respect. Respect voor ons
geloof, onze tradities, en de manier waarop ik mijn kinderen wil
opvoeden. Dat is niet te veel gevraagd.”
Hij hoopt dat zijn verhaal bijdraagt aan meer bewustzijn en
begrip. “We hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar we
moeten wel respect hebben voor elkaars overtuigingen. Als we dat
kunnen bereiken, maken we samen een stap naar een inclusievere
samenleving.”
Een inclusieve toekomst
Omar’s verhaal illustreert hoe lastig het kan zijn om trouw te
blijven aan je eigen waarden in een samenleving waar bepaalde
tradities domineren. Het is een oproep om inclusiviteit en respect
centraal te stellen, zowel op scholen als in de bredere
maatschappij.
Zijn boodschap is duidelijk: “Het draait niet om kerstliedjes of
tradities wegnemen. Het gaat om een plek waar iedereen zich thuis
voelt, ongeacht hun overtuigingen.”