Actueel
Omar (41): “Mijn kinderen mogen van mij geen kerstliedjes zingen op school, dat hoort niet bij ons geloof”
Omar (41): “Mijn kinderen zingen geen kerstliedjes, het gaat tegen onze waarden in”
Omar, vader van drie kinderen, maakt geen geheim van zijn standpunt: zijn kinderen mogen geen kerstliedjes zingen op school. Voor hem is dit geen kleine kwestie, maar een principekwestie die raakt aan zijn geloof en opvoedingswaarden. Zijn standpunt heeft geleid tot meerdere gesprekken met de schoolleiding en uiteenlopende reacties van andere ouders.
Kleine stappen, grote betekenis
“Het begint altijd klein,” vertelt Omar, terwijl hij uitlegt hoe de situatie zich ontvouwt. “Eerst is het een kerstboom in de klas, dan een paar liedjes, en voor je het weet, vieren mijn kinderen kerst zoals iedereen. Maar kerst hoort niet bij ons geloof, en daar trek ik de grens.”
Voor Omar zijn kerstliedjes geen onschuldige traditie, maar een symbool van iets groters. “Ik wil dat mijn kinderen opgroeien met respect voor ons geloof. Het gaat om meer dan een liedje; het gaat om onze waarden en wat we ze meegeven.”
Een principiële keuze
Omar heeft zijn standpunt duidelijk gemaakt aan de school. “De schoolleiding zei dat kerstliedjes geen religieuze betekenis hebben en dat het gewoon om gezelligheid draait. Maar ik weet beter. Kerstliedjes zitten vol met een boodschap die ik als moslim niet kan ondersteunen.”
Hij benadrukt dat zijn standpunt niet uit onwil komt, maar uit loyaliteit aan zijn geloof. “Het voelt alsof ik mijn kinderen zou toestaan om iets te doen dat direct in strijd is met onze waarden. Dat kan en wil ik niet accepteren.”
De reactie van andere ouders
In de oudergroep zorgde Omar’s standpunt voor discussie. “Sommige ouders reageerden met: ‘Het is maar een liedje, doe niet zo moeilijk,’ of: ‘Laat je kinderen gewoon meedoen, dat is goed voor hun integratie.’ Maar waarom moeten wij altijd concessies doen? Niemand vraagt anderen om hun tradities aan te passen voor ons. Waarom moet dat andersom dan wel?”
Omar merkt op dat veel ouders die in een vergelijkbare situatie zitten, stilzwijgend meegaan om confrontaties te vermijden. Maar hij weigert dit pad te volgen. “Ik ben niet bang voor gedoe. Als ik nu niet mijn grenzen stel, waar eindigt het dan? Misschien vragen ze volgend jaar of mijn kinderen een kerstspel doen of deelnemen aan een kerstviering. Het is een glijdende schaal.”
Impact op zijn kinderen
Omar erkent dat zijn standpunt niet altijd makkelijk is voor zijn kinderen. “Ik heb ze uitgelegd waarom wij geen kerst vieren en waarom het belangrijk is om trouw te blijven aan onze eigen waarden. Ze begrijpen het en steunen me, maar het is niet altijd makkelijk voor ze.”
Zijn kinderen krijgen regelmatig vragen van hun klasgenoten over waarom ze niet meedoen. “Ze voelen zich soms buitengesloten, en dat doet pijn. Maar ik wil ze leren dat je soms sterk moet staan voor wat je gelooft, zelfs als dat betekent dat je anders bent dan de rest.”
Mogelijke oplossingen van de school
De school probeert oplossingen te vinden om tegemoet te komen aan Omar’s zorgen. Een van de voorstellen was om zijn kinderen tijdens de kerstliedjes in een andere ruimte te laten lezen of spelen. Maar ook dit voelt voor Omar niet goed.
“Waarom moeten mijn kinderen apart worden gezet? Het voelt alsof wij ons altijd moeten aanpassen, terwijl niemand rekening houdt met onze situatie. Waarom kan er geen ruimte zijn voor meer diversiteit in hoe feestdagen worden gevierd?”
Een zoektocht naar respect
Omar is zich bewust van hoe zijn standpunt door anderen wordt gezien. “Ik weet dat mensen me koppig of extreem vinden, maar ik zie het anders. Ik sta op voor wat ik geloof en voor wat belangrijk is voor mijn gezin. Dat zou iedereen moeten doen, toch?”
Hij benadrukt dat het hem niet gaat om het wegnemen van kersttradities, maar om het creëren van een omgeving waarin iedereen zich welkom voelt. “Ik wil niet dat kerst verdwijnt, maar ik wil wel dat er respect is voor onze keuzes. Het kan toch niet zo moeilijk zijn om meer inclusieve oplossingen te bedenken?”
Een groter maatschappelijk probleem
Volgens Omar raakt deze situatie aan een groter probleem in de samenleving: de beperkte ruimte voor diversiteit. “De maatschappij is zo ingericht dat iedereen hetzelfde moet doen. Maar Nederland is een diverse samenleving, en dat moet ook op school zichtbaar zijn. Het gaat niet om tegen kerst zijn, maar om een plek waar iedereen zich gezien en gerespecteerd voelt.”
Omar benadrukt dat hij niet de enige is die hiermee worstelt. “Er zijn veel ouders die in stilte omgaan met deze druk, omdat ze geen zin hebben in confrontaties. Maar als wij niet onze stem laten horen, verandert er nooit iets.”
De kracht van eigen overtuigingen
Ondanks de kritiek blijft Omar vasthouden aan zijn standpunt. “Ik wil geen ruzie, maar ik wil wel respect. Respect voor ons geloof, onze tradities, en de manier waarop ik mijn kinderen wil opvoeden. Dat is niet te veel gevraagd.”
Hij hoopt dat zijn verhaal bijdraagt aan meer bewustzijn en begrip. “We hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar we moeten wel respect hebben voor elkaars overtuigingen. Als we dat kunnen bereiken, maken we samen een stap naar een inclusievere samenleving.”
Een inclusieve toekomst
Omar’s verhaal illustreert hoe lastig het kan zijn om trouw te blijven aan je eigen waarden in een samenleving waar bepaalde tradities domineren. Het is een oproep om inclusiviteit en respect centraal te stellen, zowel op scholen als in de bredere maatschappij.
Zijn boodschap is duidelijk: “Het draait niet om kerstliedjes of tradities wegnemen. Het gaat om een plek waar iedereen zich thuis voelt, ongeacht hun overtuigingen.”
Bekende Nederlanders roepen op tot stoppen van De Hanslers: “Dit moet SBS 6 niet willen uitzenden”
De discussie rondom de realityserie De Hanslers is de afgelopen dagen flink opgelaaid. Waar kijkers al eerder lieten weten moeite te hebben met de sfeer in de serie, mengen nu ook meerdere bekende Nederlanders zich in het debat. Steeds meer mensen vinden dat de reeks beter van televisie kan verdwijnen, omdat het programma volgens hen een verkeerd signaal afgeeft en meer kwaad dan goed doet.
Hoewel de serie draait om het hele gezin Hansler, blijkt vooral één persoon onderwerp van gesprek: moeder Monique. Kijkers én BN’ers reageren massaal op de manier waarop zij zich opstelt tegenover haar gezinsleden, met name richting haar voormalige schoondochter Denise. En waar eerst vooral social media volstroomden met kritiek, gaan nu ook mensen uit de entertainmentwereld zich steeds nadrukkelijker uitspreken.
Steeds meer kritiek vanuit de mediawereld
Verslaggever Jordi Versteegden, die regelmatig aanschuift aan de desk van het programma Shownieuws, liet meerdere keren doorschemeren dat hij moeite heeft met het platform dat aan Monique Hansler wordt gegeven. Opvallend, omdat het programma onderdeel is van mediabedrijf Talpa, dezelfde groep achter de realityserie.
Volgens Versteegden zou een zender als SBS 6 zichzelf de vraag moeten stellen of dit écht het soort televisie is dat men wil maken. De toon is volgens hem te hard, de beelden te confronterend en de impact op betrokkenen groot.
Het is niet uitsluitend een kwestie van smaak, benadrukt hij. Volgens hem gaat het om de verantwoordelijkheid die een groot tv-bedrijf heeft richting kijkers én richting de personen die worden gevolgd.
BN’ers sluiten zich aan: “Dit moet je niet willen”
Nu mengen ook leden van het prominentenpanel van het tijdschrift Story zich in de discussie. Zij zijn unaniem kritisch. Hun belangrijkste punt: volgens hen maakt Talpa een mistake door Monique Hansler zo’n groot podium te geven.
Kunstenares Ans Markus reageert geschrokken op de manier waarop Monique zich in de serie presenteert. “Nee, dit moet je niet willen. Monique kwetst mensen, en dat hoort niet thuis op televisie. Zeker niet in deze tijd waarin respect en zorg voor elkaar zo centraal staan.”
Markus benadrukt dat televisie invloed heeft op hoe mensen met elkaar omgaan. Wanneer conflicten worden uitvergroot, kan dat volgens haar een verkeerd voorbeeld geven aan jonge kijkers.
Ook Bobbi Eden vindt dat SBS moet ingrijpen
Voormalig actrice en ondernemer Bobbi Eden schaart zich eveneens achter de oproep om de reeks te stoppen. Zij is vooral kritisch op de manier waarop negatieve interacties tussen familieleden worden uitvergroot.
Volgens haar is er in de samenleving al veel aandacht voor het tegengaan van pestgedrag. “We proberen pestgedrag juist overal te voorkomen,” zegt ze. “En dan maken we er nu een televisiesensatie van? Dat voelt dubbel, alsof kijkcijfers belangrijker zijn dan welzijn.”
Eden richt zich bovendien op zoon Mike, die volgens haar te weinig ingrijpt wanneer zijn moeder harde opmerkingen maakt. “Als vent moet je toch ergens een grens trekken? Hij had Denise moeten steunen.”
De kritiek richt zich niet op de familie als geheel
Opvallend genoeg gaat de kritiek nauwelijks over vader Peter of zoon Mike als personen; zij komen in de serie slechts sporadisch aan het woord. Het is vooral de dominante rol van Monique die veel kijkers en BN’ers zorgen baart.
Volgens sommigen is haar rol zo prominent dat de serie ongemerkt verschuift van luchtig familievermaak naar een programma waarin spanning overheerst. De vrolijke elementen waar realityshows vaak op drijven, zijn hierdoor naar de achtergrond verdwenen.
Kijkers benoemen dat vooral Denise, de ex-partner van Mike, regelmatig onderwerp lijkt te worden van kritiek of ongemakkelijke situaties. Dit zou bijdragen aan het beeld van een serie waarin eerder verdeeldheid dan warmte centraal staat.
Wat mag je verwachten van een realityserie?
Realitytelevisie draait traditioneel om herkenning, humor en authentieke interacties. Maar volgens critici verschuift De Hanslers gevaarlijk richting iets wat minder onschuldig is: het uitlichten van onderlinge conflicten om het publiek te trekken.
Steeds meer mensen uit de televisiewereld vinden dat dit soort formats zorgvuldig gewogen moeten worden. Waar ligt de grens tussen entertainment en het exploiteren van persoonlijke worstelingen? En hoe zorg je ervoor dat deelnemers zich gesteund voelen, in plaats van ter bescherming van kijkcijfers te worden blootgesteld aan situaties die hen kunnen schaden?
Deze vragen spelen niet alleen bij commerciële zenders, maar in de hele sector.
Saskia & Serge pleiten zelfs voor een verbod op schadelijke tv-formats
Ook het zangduo Saskia & Serge mengt zich in de discussie. Zij vinden dat televisieprogramma’s waarin mensen elkaar openlijk tegenwerken of negatief behandelen, helemaal niet meer van deze tijd zijn.
“Wij vinden dat alle programma’s waarin mensen elkaar bedriegen, verraden of wegstemmen, verboden zouden moeten worden. Het is een slecht voorbeeld voor jongeren,” stellen ze.
Toch plaatsen ze een nuance. Volgens het duo kan het óók waardevol zijn dat kijkers zien hoe kwetsend gedrag iemand raakt. De pijn van sommige momenten in de serie zou volgens hen ook kunnen leiden tot gesprekken over het voorkomen van groepsdruk en sociale uitsluiting.
Waarom de serie zoveel reacties oproept
De Hanslers begon als een luchtige familieréalité over een gezin met duidelijke karakters. Maar gaandeweg veranderde het gevoel bij veel kijkers. In plaats van een vrolijke reeks vol herkenbare momenten ontstond een programma waarin spanning overheerst.
De combinatie van openlijke familieconflicten, stevige uitspraken en harde onderlinge verhoudingen zorgt voor verdeeldheid. Sommige kijkers vinden het “echte televisie” — rauw en ongefilterd — maar veel anderen ervaren het als te heftig voor een gezellig avondprogramma.
De kritiek lijkt zich te concentreren op drie punten:
-
De toon van het programma – te scherp, te beladen.
-
De invloed op betrokken deelnemers – vooral op Denise.
-
De verantwoordelijkheid van de zender – waar ligt de grens bij het uitzenden van persoonlijke drama’s?
Hoe kijkt SBS 6 hiernaar?
Officiële reacties blijven vooralsnog beperkt, maar achter de schermen ontstaat naar verluidt twijfel. Eerder al werd bekend dat er minder beeldmateriaal naar talkshows werd gestuurd, om de commotie te dempen. Dat zou erop kunnen wijzen dat de zender een adempauze zoekt voordat er verdere beslissingen worden genomen.
Voor nu lijkt SBS te willen afwachten hoe de discussie zich ontwikkelt. Toch is duidelijk dat de druk vanuit kijkers én bekende Nederlanders groeit.
Is er toekomst voor De Hanslers?
Of de serie nog lang zal blijven bestaan, is de vraag. De publieke reacties zijn intens en negatief, en zelden klonk er zoveel kritiek vanuit de entertainmentwereld zelf. Wanneer meerdere gevestigde namen oproepen tot beëindiging, kan dat een kantelpunt vormen.
Wat wél zeker is: het debat over dit soort realityformats stopt niet snel. Steeds vaker klinkt de roep om programma’s te maken die bijdragen aan verbinding, positiviteit en herkenbare emoties, in plaats van conflicten en pijnpunten uit te vergroten.
Conclusie: een realityserie onder druk
Waar De Hanslers begon als een nieuw televisie-experiment, is het nu een programma dat Nederland verdeelt. Met stevige uitspraken van BN’ers en kritische geluiden vanuit het publiek staat de serie onder zware druk. De komende weken zal blijken of de zender vasthoudt aan het format, of inziet dat de grens is bereikt.