Actueel
Omar (41): “Mijn kinderen mogen van mij geen kerstliedjes zingen op school, dat hoort niet bij ons geloof”
Omar (41): “Mijn kinderen zingen geen kerstliedjes, het gaat tegen onze waarden in”
Omar, vader van drie kinderen, maakt geen geheim van zijn standpunt: zijn kinderen mogen geen kerstliedjes zingen op school. Voor hem is dit geen kleine kwestie, maar een principekwestie die raakt aan zijn geloof en opvoedingswaarden. Zijn standpunt heeft geleid tot meerdere gesprekken met de schoolleiding en uiteenlopende reacties van andere ouders.
Kleine stappen, grote betekenis
“Het begint altijd klein,” vertelt Omar, terwijl hij uitlegt hoe de situatie zich ontvouwt. “Eerst is het een kerstboom in de klas, dan een paar liedjes, en voor je het weet, vieren mijn kinderen kerst zoals iedereen. Maar kerst hoort niet bij ons geloof, en daar trek ik de grens.”
Voor Omar zijn kerstliedjes geen onschuldige traditie, maar een symbool van iets groters. “Ik wil dat mijn kinderen opgroeien met respect voor ons geloof. Het gaat om meer dan een liedje; het gaat om onze waarden en wat we ze meegeven.”
Een principiële keuze
Omar heeft zijn standpunt duidelijk gemaakt aan de school. “De schoolleiding zei dat kerstliedjes geen religieuze betekenis hebben en dat het gewoon om gezelligheid draait. Maar ik weet beter. Kerstliedjes zitten vol met een boodschap die ik als moslim niet kan ondersteunen.”
Hij benadrukt dat zijn standpunt niet uit onwil komt, maar uit loyaliteit aan zijn geloof. “Het voelt alsof ik mijn kinderen zou toestaan om iets te doen dat direct in strijd is met onze waarden. Dat kan en wil ik niet accepteren.”
De reactie van andere ouders
In de oudergroep zorgde Omar’s standpunt voor discussie. “Sommige ouders reageerden met: ‘Het is maar een liedje, doe niet zo moeilijk,’ of: ‘Laat je kinderen gewoon meedoen, dat is goed voor hun integratie.’ Maar waarom moeten wij altijd concessies doen? Niemand vraagt anderen om hun tradities aan te passen voor ons. Waarom moet dat andersom dan wel?”
Omar merkt op dat veel ouders die in een vergelijkbare situatie zitten, stilzwijgend meegaan om confrontaties te vermijden. Maar hij weigert dit pad te volgen. “Ik ben niet bang voor gedoe. Als ik nu niet mijn grenzen stel, waar eindigt het dan? Misschien vragen ze volgend jaar of mijn kinderen een kerstspel doen of deelnemen aan een kerstviering. Het is een glijdende schaal.”
Impact op zijn kinderen
Omar erkent dat zijn standpunt niet altijd makkelijk is voor zijn kinderen. “Ik heb ze uitgelegd waarom wij geen kerst vieren en waarom het belangrijk is om trouw te blijven aan onze eigen waarden. Ze begrijpen het en steunen me, maar het is niet altijd makkelijk voor ze.”
Zijn kinderen krijgen regelmatig vragen van hun klasgenoten over waarom ze niet meedoen. “Ze voelen zich soms buitengesloten, en dat doet pijn. Maar ik wil ze leren dat je soms sterk moet staan voor wat je gelooft, zelfs als dat betekent dat je anders bent dan de rest.”
Mogelijke oplossingen van de school
De school probeert oplossingen te vinden om tegemoet te komen aan Omar’s zorgen. Een van de voorstellen was om zijn kinderen tijdens de kerstliedjes in een andere ruimte te laten lezen of spelen. Maar ook dit voelt voor Omar niet goed.
“Waarom moeten mijn kinderen apart worden gezet? Het voelt alsof wij ons altijd moeten aanpassen, terwijl niemand rekening houdt met onze situatie. Waarom kan er geen ruimte zijn voor meer diversiteit in hoe feestdagen worden gevierd?”
Een zoektocht naar respect
Omar is zich bewust van hoe zijn standpunt door anderen wordt gezien. “Ik weet dat mensen me koppig of extreem vinden, maar ik zie het anders. Ik sta op voor wat ik geloof en voor wat belangrijk is voor mijn gezin. Dat zou iedereen moeten doen, toch?”
Hij benadrukt dat het hem niet gaat om het wegnemen van kersttradities, maar om het creëren van een omgeving waarin iedereen zich welkom voelt. “Ik wil niet dat kerst verdwijnt, maar ik wil wel dat er respect is voor onze keuzes. Het kan toch niet zo moeilijk zijn om meer inclusieve oplossingen te bedenken?”
Een groter maatschappelijk probleem
Volgens Omar raakt deze situatie aan een groter probleem in de samenleving: de beperkte ruimte voor diversiteit. “De maatschappij is zo ingericht dat iedereen hetzelfde moet doen. Maar Nederland is een diverse samenleving, en dat moet ook op school zichtbaar zijn. Het gaat niet om tegen kerst zijn, maar om een plek waar iedereen zich gezien en gerespecteerd voelt.”
Omar benadrukt dat hij niet de enige is die hiermee worstelt. “Er zijn veel ouders die in stilte omgaan met deze druk, omdat ze geen zin hebben in confrontaties. Maar als wij niet onze stem laten horen, verandert er nooit iets.”
De kracht van eigen overtuigingen
Ondanks de kritiek blijft Omar vasthouden aan zijn standpunt. “Ik wil geen ruzie, maar ik wil wel respect. Respect voor ons geloof, onze tradities, en de manier waarop ik mijn kinderen wil opvoeden. Dat is niet te veel gevraagd.”
Hij hoopt dat zijn verhaal bijdraagt aan meer bewustzijn en begrip. “We hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar we moeten wel respect hebben voor elkaars overtuigingen. Als we dat kunnen bereiken, maken we samen een stap naar een inclusievere samenleving.”
Een inclusieve toekomst
Omar’s verhaal illustreert hoe lastig het kan zijn om trouw te blijven aan je eigen waarden in een samenleving waar bepaalde tradities domineren. Het is een oproep om inclusiviteit en respect centraal te stellen, zowel op scholen als in de bredere maatschappij.
Zijn boodschap is duidelijk: “Het draait niet om kerstliedjes of tradities wegnemen. Het gaat om een plek waar iedereen zich thuis voelt, ongeacht hun overtuigingen.”
Actueel
Winter Vol Liefde-Denise bevestigt breuk met Mike en vertelt iets waar veel mensen van schrikken
Het sprookje tussen Winter Vol Liefde-Mike en Denise voorbij: zij doorbreekt de stilte en vertelt waarom het écht misliep
Het leek even alsof de liefde tussen Mike uit Winter Vol Liefde en Denise een nieuw begin had gekregen, maar achter de schermen bleek de werkelijkheid ingewikkelder dan kijkers ooit konden vermoeden. Maandenlang deden geruchten de ronde dat de twee uit elkaar zouden zijn, maar geen van beiden wilde daar een verklaring over geven. Tot nu. In gesprek met weekblad Story bevestigt Denise de breuk en deelt ze een aantal opvallende inzichten die laten zien hoe complex de relatie was.
Haar woorden zijn eerlijk, kwetsbaar en laten weinig aan de verbeelding over: ze voelt zich gekwetst, buitengesloten en vooral teleurgesteld. “Er zijn spelletjes gespeeld,” zegt ze. En dat raakt.
Denise gaf alles op voor de liefde
Kijkers van Winter Vol Liefde weten nog hoe het begon. Mike, de voormalig skileraar in de dertig, was op zoek naar een nieuwe start in de liefde. In eerste instantie leek hij voor Antine te kiezen, maar dat liep al snel stuk. Daarna kwam Denise — opnieuw — in beeld.
Voor haar voelde het alsof ze eindelijk een kans kreeg om te bouwen aan iets moois. Zonder twijfel zegde ze haar baan op, pakte haar spullen en vertrok naar Seefeld, waar Mike destijds woonde. Niet veel later verhuisden Mike, zijn moeder Monique en zijn vader gezamenlijk naar het Spaanse Altea. Ook daar sloot Denise zich bij hen aan, in de hoop dat de grote stap de basis zou vormen voor een nieuw leven samen.
Het leek een romantisch avontuur, maar in werkelijkheid werd het een turbulente periode waarin veel meer speelde dan de buitenwereld kon zien.
Geruchten over een breuk: stilte van Mike, woorden van moeder Monique
Enkele maanden geleden ontstonden op sociale media de eerste vermoedens dat het niet meer goed ging tussen Mike en Denise. De twee verschenen minder samen op foto’s en hun online activiteiten deden vermoeden dat er afstand was ontstaan.
Mike gaf geen enkele uitleg, en ook Denise zweeg in eerste instantie. Verrassend genoeg was het Mike’s moeder Monique die wél reageerde op de geruchten. Zij beweerde dat alles “dik aan” was tussen de twee en dat er niets aan de hand zou zijn.
Toch bleek nu dat de waarheid een stuk anders lag dan wat er naar buiten werd gebracht.
Denise doorbreekt de stilte: “Ik heb heel veel liefdesverdriet”
Tegenover Story vertelt Denise voor het eerst eerlijk over wat er is gebeurd. De relatie is al “een paar maanden” voorbij, maar de pijn is nog lang niet verdwenen.
Ze benadrukt dat zij degene niet was die de relatie beëindigde. Sterker nog: ze werd overvallen door hoe alles liep.
“Als het gaat om gezondheid of om relaties, dan mag je niet spelen met gevoelens,” vertelt ze. “Ik heb heel veel emoties, en daar moet je zorgvuldig mee omgaan. Dat is niet gebeurd. Ik moest stil blijven, niets zeggen, alles midden houden. Dat vond ik heel moeilijk.”
Voor Denise voelde het alsof gedeelde emoties ineens privé werden gemaakt, terwijl zij juist eerlijkheid en duidelijkheid wilde. De situatie zorgde voor veel verwarring, verdriet en een gevoel van machteloosheid.
“Er is iets verborgen gehouden”
In haar verhaal hint Denise op momenten waarop dingen niet volledig uitgesproken zijn. Ze vertelt dat er ‘spelletjes’ zijn gespeeld, iets wat haar bijzonder geraakt heeft.
Ze zegt:
“Gevoelens zijn geen spel. Als je iemand liefhebt en samen iets
opbouwt, dan ben je eerlijk tegen elkaar. Er zijn dingen
weggelaten, verzwegen of in het midden gelaten. Dat doet pijn, want
ik ben iemand die alles vanuit emotie beleeft.”
Hoewel ze niet inhoudelijk kan zeggen wat er precies is gebeurd, maakt ze duidelijk dat de periode zwaar was. De turbulentie zat volgens haar niet in de leuke momenten, maar juist in de dingen die niet gezegd mochten worden.
De realityserie: waarom Denise nu niet alles kan vertellen
Een belangrijk punt dat Denise aanhaalt, is dat ze momenteel niet vrij is om volledig open te zijn. Over een paar weken verschijnt namelijk een realityserie waarin Mike, moeder Monique én Denise te zien zijn. De productie wil uiteraard dat de kijkers het verhaal volgen via het programma — niet via interviews.
Daardoor voelt Denise zich beperkt in wat ze mag zeggen. “Je wordt een soort monddood gemaakt,” legt ze uit.
Zelf had ze het liever anders
gezien.
“Als een relatie eindigt, dan communiceer je dat samen. Maar ik
mocht niets bekendmaken totdat de serie uitgezonden is. Dat voelt
heel onprettig, zeker als je zelf nog midden in je verdriet
zit.”
Voor haar is het vooruitzicht om straks zichzelf op tv te zien in scènes waarin ze nog verliefd was, ronduit pijnlijk. “Hoe wij samen waren… dat ga ik terugzien. En dat gaat zeer doen.”
“We hebben het ook echt leuk gehad, maar het was turbulent”
Ondanks alles kijkt Denise niet alleen met teleurstelling terug op de relatie. Ze benadrukt dat ze veel mooie momenten hebben gedeeld en dat er echte liefde was.
“We hebben het echt leuk gehad,” zegt ze. “Maar het was ook turbulent. Er gebeurde veel in korte tijd. Verhuizen, alles opgeven, nieuwe situaties… Dat is intens. En sommige dingen zijn gewoon niet goed gegaan.”
Denise laat daarmee zien hoe complex de dynamiek tussen twee mensen kan zijn, zeker wanneer er camera’s, families, verhuizingen en publieke verwachtingen bij komen kijken.
De emotionele nasleep: liefdesverdriet is ook een vorm van pijn
Wat vooral opvalt, is de manier waarop Denise haar gevoel omschrijft. Ze legt uit dat liefdesverdriet volgens haar bijna voelt als een aandoening — iets dat je volledig kan overnemen en waar je niet zomaar van herstelt.
“Liefdesverdriet is ook een vorm van pijn,” vertelt ze. “En daar kun je niet mee spotten. Het is iets dat je raakt, lichamelijk en geestelijk. Het slokt je op als je het niet serieus neemt.”
Voor haar is het een proces, iets dat tijd nodig heeft. Maar ze blijft hopen dat het delen van haar kant van het verhaal een stukje verlichting geeft.
Wat gaat er nu gebeuren?
De komende maanden zal de nieuwe realityserie ongetwijfeld voor veel gesprek zorgen. Kijkers zullen Mike, Denise en moeder Monique opnieuw volgen — maar dit keer met kennis van de breuk en de emoties die daarachter schuilgaan.
Voor Denise betekent het opnieuw doorleven van fragmenten uit een periode die zowel liefdevol als pijnlijk was. Toch hoopt ze dat mensen begrijpen dat achter de vrolijke beelden ook echte gevoelens schuilgingen.
Een hoofdstuk afgesloten, maar het verhaal nog niet helemaal verteld
Hoewel de relatie voorbij is, is het duidelijk dat voor Denise het verhaal nog niet helemaal afgerond voelt. De serie moet nog komen, de emoties zijn nog vers en de toekomst nog onduidelijk.
Toch is haar openheid bewonderenswaardig. Zeker in een wereld waarin reality-tv de grenzen tussen echt en gespeeld voortdurend vervaagt, is het verfrissend wanneer iemand eerlijk durft te vertellen wat er in haar hart omgaat.
Wat er precies gebeurd is, blijft voor nu nog even in het midden — maar één ding is duidelijk: dit hoofdstuk heeft diepe indruk gemaakt.