Actueel
Olcay Gulsen en Victor Vlam in vurige tv-ruzie: ‘Jij bent een vieze narcist!’
Felle woordenwisseling tussen Olcay Gulsen en Victor Vlam bij De Oranjezomer: “Greta Thunberg is géén narcist”
De talkshow De Oranjezomer stond maandagavond bol van de emoties toen een discussie over activisme escaleerde in een verhitte woordenwisseling tussen Olcay Gulsen en Victor Vlam. Wat begon als een reflectie op een tv-interview, mondde uit in een fel debat over wereldproblematiek, empathie en de rol van publieke figuren in de maatschappij.
Een duidelijk voorbeeld van hoe televisie soms meer raakt dan enkel de oppervlakte – met maatschappelijke thema’s die zelfs de tafelgasten even uit balans brengen.
Botsende karakters aan tafel
Olcay Gulsen en Victor Vlam zijn allebei uitgesproken persoonlijkheden met een scherpe mening. De een heeft een achtergrond in de modewereld en televisie, de ander is een politiek commentator en mediakenner. Wat hen bindt: ze nemen geen blad voor de mond. Dat bleek ook deze aflevering, waar het gesprek onverwachts een heel andere wending kreeg dan gepland.
Tijdens het bespreken van uitspraken van acteur Victor Reinier over zijn vertrek bij Flikken Maastricht, brak Olcay plotseling in met een onderwerp dat haar zichtbaar hoog zat: de behandeling van klimaatactiviste Greta Thunberg in de media.
Emotioneel statement van Olcay
Olcay greep haar kans om aandacht te vragen voor iets dat volgens haar onderbelicht blijft: de situatie in Gaza. Ze refereerde aan een groep activisten, waaronder Greta Thunberg, die onlangs per boot richting Gaza reisden om aandacht te vragen voor de humanitaire situatie daar. De reis werd vroegtijdig gestopt door Israëlische autoriteiten.
Wat haar vooral dwarszat, was een artikel in De Telegraaf, waarin de activisten zouden zijn weggezet als ‘aandachtszoekers’. “Dat mensen die zich inzetten voor anderen, worden neergezet als sensatiezoekers… Ik vind dat intens verdrietig,” zei ze. “We hebben het hier over miljoenen mensen die in onmenselijke omstandigheden leven.”
“Wij moeten ons schamen”
Volgens Olcay zouden we ons als samenleving moeten schamen voor de manier waarop betrokkenheid soms belachelijk wordt gemaakt. “In plaats van weg te kijken, kiezen sommige mensen ervoor om íets te doen. Dat zouden we moeten waarderen,” stelde ze fel. “In plaats daarvan gaan we ze veroordelen en uitlachen. Dat is onterecht.”
Greta Thunberg is volgens Olcay allesbehalve een narcist. “Ze is dapper. Ze strijdt al haar hele jonge leven lang voor een betere wereld. Of je het met haar eens bent of niet, haar bedoelingen zijn oprecht.”
Victor Vlam: “Ze zoekt zelf het podium”
Victor Vlam liet zich niet onbetuigd en gaf aan dat hij de acties van Thunberg vooral ziet als zelfverheerlijking. “Ze zet zichzelf telkens in het middelpunt van de belangstelling. Dat is geen toeval, dat is een bewuste strategie,” zei hij. “Ze is een beroepsactivist en weet dondersgoed hoe ze de aandacht naar zich toe moet trekken.”
Zijn opmerking dat Thunberg ‘een narcist’ zou zijn, viel bij Olcay en ook bij andere tafelgasten totaal verkeerd.
“Nee Victor, jíj bent de narcist”
Olcay was zichtbaar geraakt door de kwalificatie en beet fel van zich af. “Nee, jíj bent een narcist,” riep ze, terwijl ze Victor fel aankeek. “Jij roept maar wat vanaf de zijlijn. Greta doet tenminste íets. Zij gebruikt haar invloed en volgers om mensen wakker te schudden.”
Ook Sinan Can, documentairemaker en tafelgast, sloot zich aan bij Olcay. “Je kunt niet zomaar iemand die zich inzet voor vrede en rechtvaardigheid wegzetten als een narcist,” stelde hij. “Dat doet afbreuk aan waar ze voor staat.”
Kritiek en nuance
Politiek journalist Thomas van Groningen probeerde wat nuance aan te brengen en vroeg zich hardop af wat de actie van Thunberg precies had opgeleverd voor de mensen in Gaza. Olcay reageerde geëmotioneerd maar helder: “Het gaat niet om directe hulpgoederen. Het gaat om zichtbaarheid. Om ervoor zorgen dat deze situatie niet wordt vergeten. En dat kan wél verschil maken.”
Victor hield voet bij stuk: “Ze doet het ter meerdere eer en glorie van zichzelf. Er zijn andere manieren om impact te maken, zonder de spotlight steeds op jezelf te richten.”
Een lastig gesprek, een gedeelde intentie
Toen de spanningen aan tafel opliepen, probeerde presentator Johnny de Mol het gesprek in goede banen te leiden. “Mensen, kunnen we hier misschien toch de vredespijp roken?” vroeg hij met een glimlach.
Victor en Olcay leken het ondanks hun felle meningsverschillen nog altijd goed met elkaar te kunnen vinden. “We mogen elkaar gewoon graag,” zei Olcay uiteindelijk met een knipoog, al voegde ze er plagend aan toe: “Maar jij blijft een narcist.” Waarop Sinan lachend toevoegde: “Een grote! Geen kleintje.”
Het belang van het debat
Wat deze aflevering van De Oranjezomer zo bijzonder maakte, was dat het een gesprek liet ontsporen op een manier die tegelijk pijnlijk én waardevol was. In een tijd waarin activisme, media en publieke opinie steeds vaker botsen, is het niet vreemd dat zulke discussies op scherp staan.
De kernvraag die bleef hangen: Hoe ver mag en moet je gaan om aandacht te vragen voor onrecht? En hoe beoordelen we mensen die hun stem gebruiken voor een groter doel?
Wat je ook van Greta Thunberg of de acties van andere activisten vindt, de uitzending maakte één ding duidelijk: betrokkenheid roept emotie op, en dat is precies waarom het onderwerp aandacht verdient.
Reflectie na de uitzending
Na afloop van de uitzending stroomden de reacties op sociale media binnen. Sommigen steunden Victor in zijn sceptische kijk op publieke activisten, terwijl anderen zich juist volledig achter Olcay schaarden en haar pleidooi voor compassie en bewustwording prezen.
Het debat mag dan pittig zijn geweest, het raakte een snaar. En dat is uiteindelijk wat goede televisie doet: aanzetten tot nadenken, en soms ook tot voelen.
Wil je zelf reageren of je mening delen? De discussie is in volle gang op X, Instagram en diverse talkradio-programma’s. Maar één ding is zeker: dit gesprek is voorlopig nog niet voorbij.
De 62-jarige Peter besloot om twee jaar geleden op vakantie te gaan naar Letland. Hij zal deze solotrip echter nooit meer vergeten.
Peter steekt van wal: “Het Oostblok is weer eens wat anders als Spanje, waar veel mensen heengaan. Het leek me ontzettend leuk ergens heen te gaan waar niet zoveel over bekend is.”
De Nederlander vervolgt: “Bovendien zijn vluchten naar Riga ook goedkoop, evenals het verblijf en de kosten in het algemeen.”
“Ik houd van reizen en het liefst alleen, dan hoef je geen rekening te houden met anderen en dan kun je dus ook gewoon je gang gaan”, aldus Peter.
Peter had alles tot in de puntjes gepland. “Via Google had ik al gekeken naar toeristische trekpleisters, zodat ik niet doelloos in het rond zou lopen. Dat doe ik eigenlijk altijd.”
Aangekomen besloot hij om een avondje te gaan stappen, dus trok hij de stad in. Tijdens zijn wandeling werd hij plots aangesproken door een jongedame.
Peter vertelt: “Ze zei dat ze uit Rusland waren en vroeg me of ik ergens een leuk tentje wist waar ze iets zouden kunnen gaan drinken. Ik had geen idee, en vertelde dat ik uit Nederland kom.”
“Daarop vroeg ze me of ik zin had om met haar mee te gaan. Ik zag daar geen kwaad in en we zijn toen samen naar een bar gegaan”, vervolgt Peter.
“Het was supergezellig en de drank vloeide rijkelijk. Ze heette Stefania en was 23 jaar. Aan het einde van de avond vroeg ze of ze mee mocht naar mijn hotel.”
Peter was toen zestig en zegt dat het moeilijk was om een knappe dame van 23 jaar te weigeren. “Ze was heel erg knap en ik had er veel zin in. Toch was ik niet meer helemaal helder en zelfs een beetje duizelig.”
De man legt uit wat er dan gebeurde. “Toen we in mijn hotelkamer kwamen, kon ik nauwelijks meer op mijn benen staan. Het voelde alsof ik teveel gedronken had, maar ook weer niet.”
“Ik ben uiteindelijk in slaap gevallen. Alhoewel, het was meer een soort van knock-out. Toen ik wakker werd was Stefania er niet.”
“Tot mijn grote schrik was mijn portemonnee, waar mijn vakantiegeld van 2.000 euro en bankpas inzaten, er ook niet meer.”
“Ik heb toen mijn bank direct gebeld en gelukkig was er nog niets afgeschreven. De kaarten heb ik laten blokkeren. Mijn cash geld was ik wel kwijt.”
“Dat was nog erg lastig, want ik moest immers nog drie dagen eten en drinken. Ook moest ik de taxirit naar het vliegveld betalen. Zonder geld ben je echt machteloos.”
“Gelukkig had ik mijn paspoort nog en via Western Union heeft een familielid geld naar me overgemaakt. Dat kon ik toen afhalen bij een kantoortje in de stad.”
“In de resterende dagen heb ik Stefania niet meer gezien. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, maar ik denk dat ze iets in mijn drinken heeft gedaan.”
“Het klinkt ook te mooi om waar te zijn. Waarom zou een bloedmooie meid van 23 met een man van 60 willen zijn?” Peter heeft zijn lesje nu wel geleerd.
“Het heeft me enorm aangegrepen en als ik nu op vakantie ga, kijk ik wel drie keer uit. Ondanks dat ik zulke verhalen wel had gehoord, ben ik er zelf toch ingetrapt.”