Actueel
NIEUWS | Jonge familie van 4 heengegaan tijdens vlucht
Een inspirerende familie uit Virginia, de Livingstons, heeft samen onvergetelijke momenten beleefd, maar hun reis eindigde op een onverwachte manier. Peter, Donna en hun dochters Alydia (11) en Everly (14) waren op weg naar huis na hun trotse deelname aan de Amerikaanse kunstschaatskampioenschappen van 2025 in Wichita, Kansas. Hun verhaal eindigde anders dan gepland, maar de herinneringen die ze achterlaten, blijven voortleven in de harten van velen.
Liefde en passie
Peter en Donna stonden bekend als ouders die hun kinderen aanmoedigden om hun dromen te volgen en hun talenten te ontwikkelen. Everly en Alydia waren twee enthousiaste, getalenteerde schaatsers die elke kans aangrepen om op het ijs te staan. Everly droomde ervan de wereld rond te reizen als onderdeel van een nationaal team, terwijl Alydia zich steeds verder ontwikkelde en klaarstond om een nieuwe weg in te slaan met een schaatspartner.
Wat hun prestaties extra bijzonder maakte, was de toewijding en steun van hun ouders. Donna was betrokken bij elke stap van hun reis en zorgde ervoor dat de meisjes altijd hun creativiteit en energie kwijt konden in hun sport. “Ze waren echt een team, altijd samen en altijd enthousiast over wat er nog zou komen,” vertelde een goede vriend van de familie.
Energie en enthousiasme
Voor de Livingstons was kunstschaatsen meer dan alleen een sport – het was een manier van leven. Buiten de ijsbaan waren de zussen altijd actief en vonden ze nieuwe manieren om in beweging te blijven. “Als ze niet op het ijs stonden, waren ze wel op wieltjes, rollend en lachend door het leven,” deelde een familievriend.
Donna had een talent voor mode en ontwierp met veel plezier bijzondere schaatskostuums. Ze wilde ervoor zorgen dat haar dochters en andere schaatsers altijd een unieke uitstraling hadden op het ijs. Haar ontwerpen vielen op door levendige kleuren en speelse details, waarmee ze de persoonlijkheden van de schaatsers prachtig wist te vangen.
Kort voordat de familie terugreisde, deelden de meisjes een vreugdevolle boodschap op hun gezamenlijke sociale media-account. Ze straalden trots uit over hun prestaties en spraken hun enthousiasme uit over alles wat de toekomst hen nog zou brengen.
Een onverwachte wending
De Livingstons waren onderweg naar huis, net als vele andere deelnemers van de kampioenschappen. De vlucht bracht hen samen met andere schaatsers, coaches en ouders die, net als zij, een week vol bijzondere ervaringen achter de rug hadden. Onderweg vond een onverwachte gebeurtenis plaats, waardoor de reis anders afliep dan gepland.
Een golf van medeleven
De kunstschaatswereld reageerde vol liefde en steun op het nieuws. Tijdens de Europese kampioenschappen kunstschaatsen in Estland spraken commentatoren en voormalige topschaatsers Johnny Weir en Tara Lipinski warme woorden over de familie en andere betrokkenen.
“Onze harten zijn vandaag extra vol,” zei Weir geëmotioneerd. “De vreugde en passie die deze mensen in onze sport brachten, zullen voor altijd voortleven.” Lipinski voegde eraan toe: “De kracht en schoonheid die zij met zich meedroegen, blijven deel uitmaken van de schaatsgemeenschap.”
Een herinnering die voortleeft
Familie, vrienden en bekenden koesteren hun herinneringen aan de Livingstons en spreken met veel warmte over hen. “Peter en Donna waren niet alleen geweldige ouders, maar ook echte levensgenieters,” deelde een dierbare vriend. “Hun positiviteit en liefde voor hun gezin waren aanstekelijk. Ze wilden dat hun dochters wisten dat alles mogelijk is als je ergens echt voor gaat.”
Naast hun persoonlijke liefde voor de sport, stonden de Livingstons ook bekend om hun gastvrijheid en betrokkenheid bij anderen. Donna’s creaties inspireerden jonge schaatsers, terwijl Peter zijn passie voor hockey met enthousiasme deelde met de mensen om hem heen.
Een nalatenschap van inspiratie
Hoewel hun reis anders eindigde dan verwacht, leeft de herinnering aan de familie Livingston voort in de schaatsgemeenschap en daarbuiten. Hun optimisme, hun dromen en hun vastberadenheid blijven inspireren. Familie en vrienden zullen hen blijven herinneren als mensen die elke dag met een glimlach leefden en anderen aanmoedigden om hetzelfde te doen.
Een bijzonder feitje
Wist je dat kunstschaatsen een van de weinige sporten is waarbij atleten niet alleen beoordeeld worden op techniek, maar ook op artistieke expressie? Dit maakt de sport uniek, omdat schaatsers zowel fysiek sterk als creatief moeten zijn om indruk te maken op de jury.
Belangrijkste punten
- De familie Livingston bestond uit vier energieke, liefdevolle mensen met een gedeelde passie voor kunstschaatsen.
- Dochters Alydia (11) en Everly (14) waren toegewijde schaatsers met grootse ambities en een toekomst vol mogelijkheden.
- Ouders Peter en Donna ondersteunden hun dochters in alles wat ze deden en waren zelf ook gepassioneerde sportliefhebbers.
- De kunstschaatsgemeenschap reageerde met liefde en warmte, met steunbetuigingen van onder andere bekende schaatsers en commentatoren.
- De herinnering aan de familie blijft voortleven in de harten van velen en in de schaatswereld waarin ze schitterden.
- Hun nalatenschap is een bron van inspiratie voor iedereen die droomt van een toekomst vol kansen en mogelijkheden.
De feestdagen staan traditioneel in het teken van warmte, familie en samenzijn. Maar voor Christiaan Bauer voelt deze kerst anders dan alle voorgaande. De zoon van Frans Bauer laat weten dat hij deze periode doorkomt met gemengde gevoelens. De reden is pijnlijk en persoonlijk: zijn relatie met Kim Weijers, met wie hij ruim vier en een half jaar samen was, is recent beëindigd.
Het nieuws kwam voor veel fans onverwacht. Zeker omdat Kim jarenlang een vertrouwd gezicht was binnen de familie Bauer en ook regelmatig te zien was in de populaire realityserie De Bauers. Toch blijkt achter de schermen al enige tijd duidelijk dat hun wegen uiteen zijn gegaan. Voor Christiaan betekent dat zijn eerste kerst zonder vriendin sinds zijn vroege studententijd.
Een kerst met een leegte
De familie Bauer deelde onlangs een gezellige kerstfoto op sociale media. De sfeer was warm, de glimlachen oprecht. Maar wie goed keek, merkte al snel dat er iemand ontbrak. Kim stond niet langer op de foto. In gesprek met RTL Boulevard bevestigde Christiaan wat velen al vermoedden: de relatie is voorbij.
“Kim en ik zijn helaas uit elkaar,” vertelde hij openhartig. “Ik ben nu vrijgezel. Dat maakt deze kerst echt anders. Het is voor het eerst in 4,5 jaar dat ik de feestdagen zonder vriendin meemaak.”
Voor iemand die gewend was om deze periode samen te vieren — bij zijn ouders, met familie, tradities en gezamenlijke herinneringen — voelt dat onvermijdelijk leeg. Kerst is immers bij uitstek een moment waarop veranderingen extra hard binnenkomen.
Geen ruzie, wel een realiteit
Wat opvalt in Christiaans verhaal, is de volwassen manier waarop hij terugkijkt op de breuk. Er is geen sprake van ruzie, verwijten of drama. Integendeel: hij benadrukt dat zij als vrienden uit elkaar zijn gegaan. Toch maakt dat het afscheid niet minder zwaar.
“Toen we iets kregen, waren we nog heel jong,” legt hij uit. “We zaten nog in onze studententijd. Je groeit dan samen op, maar soms groei je ook uit elkaar. Op een gegeven moment kom je erachter dat het niet meer helemaal matcht. Dan kun je beter eerlijk zijn en op een goede manier uit elkaar gaan.”
Die woorden klinken rationeel, maar achter die nuchterheid schuilt duidelijk verdriet. Want hoe volwassen een beslissing ook is, gevoelens laten zich niet zomaar wegredeneren.
Het afscheid van een vaste plek in het gezin
Wat deze breuk extra pijnlijk maakt, is de rol die Kim jarenlang speelde binnen de familie Bauer. Ze was niet zomaar “de vriendin van”, maar maakte echt deel uit van het gezin. Ze vierde feestdagen mee, was aanwezig bij belangrijke momenten en groeide mee met de familie.
“Ik vind het nog steeds moeilijk,” geeft Christiaan toe. “Ze is lang hier thuis geweest en heeft veel meegemaakt met ons. Dan neem je niet alleen afscheid van een relatie, maar ook van iemand die een vaste plek had in je leven.”
Juist binnen een hechte familie als die van de Bauers, waar verbondenheid en samenzijn centraal staan, voelt zo’n afscheid extra definitief. Het is niet alleen het verlies van een partner, maar ook van een vertrouwd gezicht aan tafel.
Liefdesverdriet in een publieke familie
Liefdesverdriet is voor niemand makkelijk, maar wanneer je opgroeit in een bekende familie, krijgt het een extra laag. Christiaan is opgegroeid met camera’s in de buurt, met publieke belangstelling en met mensen die het gevoel hebben hem te kennen.
Toch kiest hij ervoor om zijn verhaal rustig en respectvol te delen. Geen details, geen drama. Alleen de erkenning dat het pijn doet en dat hij tijd nodig heeft om dat een plek te geven.
Die houding wordt door veel fans gewaardeerd. Op sociale media spreken mensen hun steun uit en wensen hem sterkte tijdens deze periode. Het laat zien dat eerlijkheid, zonder sensatie, juist kan verbinden.
Tegelijkertijd ook lichtpuntjes in huize Bauer
Hoewel Christiaan deze kerst met een gebroken hart ingaat, is er binnen de familie Bauer ook veel vreugde. Zijn jongere broer Frans Bauer Jr. deelde onlangs dat hij een nieuwe liefde heeft gevonden. Dat nieuws kwam via moeder Mariska Bauer, die het trots deelde op Instagram.
Daarnaast was er nóg heuglijker nieuws: zoon Jan Bauer en zijn vriendin Danique verwachten volgend jaar hun eerste kindje. Daarmee worden Frans en Mariska voor het eerst opa en oma — een mijlpaal die binnen de familie voor zichtbaar geluk zorgt.
Mariska deelde onlangs zelfs een foto van de echo, wat door fans massaal werd ontvangen met felicitaties en warme reacties.
Een familie die ruimte biedt voor alles
Het contrast binnen de familie Bauer is treffend: verdriet en vreugde bestaan naast elkaar. En juist dat tekent de realiteit van veel gezinnen. Niet elk feestmoment is zorgeloos, niet elk verdriet staat los van geluk elders.
Voor Christiaan betekent dit dat hij zijn emoties mag voelen, terwijl hij tegelijkertijd deel uitmaakt van een familie waarin ook nieuwe hoofdstukken beginnen. Die combinatie is niet eenvoudig, maar misschien juist ook helend.
Vooruitkijken zonder haast
Voorlopig richt Christiaan zich vooral op zichzelf, zijn familie en het verwerken van de breuk. Er zijn geen grote uitspraken over nieuwe liefde of toekomstplannen. En dat hoeft ook niet.
Soms is het genoeg om te erkennen dat iets pijn doet. Om te accepteren dat afscheid nemen tijd kost. En om te weten dat ook moeilijke kerstperiodes weer voorbijgaan.
Wat blijft, is de steun van zijn familie, de warmte van thuis en de wetenschap dat hij niet alleen staat. En misschien is dat, juist nu, het grootste cadeau dat hij zich kan wensen.