Connect with us

Actueel

Net binnen: Groot drama voor Sylvie Meis

Avatar foto

Published

on

Sylvie Meis rijdt geen auto meer: ‘Mijn rijbewijs is verlopen, en ik vond het wel best zo’

Ze staat bekend als stijlicoon, presentatrice, onderneemster én social media-persoonlijkheid, maar rijden in een auto? Daar doet Sylvie Meis (46) op dit moment even niet aan. De reden is verrassend eenvoudig: haar rijbewijs is verlopen en ze heeft er simpelweg geen moeite voor gedaan om het te verlengen. In plaats van stress of ongemak kiest ze bewust voor lopen en taxi’s – en deelt dat met een knipoog op Instagram.

Rijbewijs verlopen? Sylvie vindt het wel prima

In een Instagram-story verrast Sylvie haar volgers met een luchtige bekentenis:
“Leuk weetje: ik rijd niet omdat mijn rijbewijs verlopen is. In Nederland moet je dat elke tien jaar verlengen. En ik had daar geen zin in.”

De reactie komt bij een foto vanuit een taxi, waarmee ze haar volgers laat weten dat ze zich uitstekend redt zonder achter het stuur te kruipen. Sterker nog: lopen en een taxi nemen passen prima bij haar huidige levensstijl, die draait om eenvoud, rust en balans.

Wat opvalt, is dat Sylvie – ondanks haar Nederlandse roots – geen gebruik maakt van een fiets. “Ik heb geen fiets, wat vreemd is voor een Nederlander, toch?”, grapte ze erbij. De opmerking leverde haar veel reacties op van volgers die het typisch Sylvie vonden: elegant, nuchter en een tikje rebels.

Een bewust simpele levensstijl

Hoewel het ontbreken van een geldig rijbewijs voor sommige mensen een probleem zou zijn, lijkt Sylvie dat totaal anders te ervaren. Ze woont in een stad waar alles dichtbij is, maakt bewuste keuzes in haar bewegingspatroon en geniet van het ‘onthaasten’ dat wandelen of een taxi nemen haar biedt.

Geen stress over parkeren, geen filerijden of verkeersboetes. Voor Sylvie is het leven zonder auto niet beperkend, maar juist bevrijdend. “Ik red me prima zo,” liet ze weten in reacties op vragen van fans. De kans dat ze binnenkort haar rijbewijs verlengt? Die lijkt klein.

Gezond leven op z’n Sylvie’s: haar eetpatroon en vaste ritme

Naast persoonlijke lifestyle-updates deelt Sylvie Meis regelmatig inzichten in haar voedingsgewoonten. En dat is iets waar veel van haar volgers nieuwsgierig naar zijn. “Laten we het hebben over eten!”, schreef ze in een video. “Een onderwerp dat ik lang heb vermeden, omdat ik niemand wilde triggeren. Maar ik krijg er zóveel vragen over!”

In haar video’s en stories legt Sylvie uit dat ze een duidelijk en gestructureerd voedingspatroon volgt. De kern daarvan? Veel eiwitten en gezonde vetten, weinig bewerkte koolhydraten. Typische ingrediënten op haar dagelijkse menu zijn:

  • Vis (zoals zalm en tonijn)

  • Mager vlees

  • Avocado’s

  • Eieren

  • Eiwitshakes of -repen

Dit voedingspatroon helpt haar volgens eigen zeggen om energiek en slank te blijven, ondanks haar drukke leven en wisselende werkuren.

Intermittent fasting als levensstijl

Wat Sylvie nóg belangrijker vindt dan wát ze eet, is wanneer ze eet. Ze is een groot voorstander van intermittent fasting, een populaire methode waarbij je een bepaald aantal uren per dag niet eet.

“Timing is alles! Ik geef mijn lichaam minstens veertien uur rust voordat ik weer begin met eten. En dat werkt geweldig voor mij.”

Ze voegt eraan toe dat ze deze aanpak inmiddels al jaren toepast en dat het haar niet alleen fysiek helpt, maar ook mentaal rust geeft. “Ik voel me lichter, helderder en meer gefocust.”

Toch benadrukt ze ook dat dit haar persoonlijke keuze is. “Wat voor mij werkt, hoeft niet voor iedereen te gelden. Het belangrijkste is dat je leert luisteren naar je eigen lichaam.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Sylvie Meis (@sylviemeis)

Kritiek én bewondering van haar volgers

Zoals vaker bij openhartige BN’ers-opmerkingen, zijn de reacties op Sylvie’s uitspraken gemengd. Sommige volgers vinden haar stijl van leven inspirerend. “Zo wil ik het ook aanpakken!”, klinkt het in de reacties. Anderen vragen zich af of haar dieet en vaste eetritme niet te streng zijn.

Sylvie zelf blijft er ontspannen onder. Ze benadrukt dat haar keuzes voortkomen uit persoonlijke ervaring en gezondheid, niet uit uiterlijk vertoon. “Ik voel me goed, en dat is voor mij het belangrijkste.”

Een inkijkje in het leven van een moderne powervrouw

De afgelopen jaren is Sylvie Meis op Instagram meer gaan delen dan alleen glamour en rode loper-momenten. Ze geeft haar volgers regelmatig een kijkje in haar dagelijkse leven: ochtendroutines, ontspanningstips, work-outs, beautyrituelen en nu dus ook haar eetgewoonten én mobiliteitskeuzes.

Dit maakt haar toegankelijker voor een breder publiek, vooral vrouwen tussen de 30 en 60 jaar, die zich herkennen in haar balans tussen ambitie, gezondheid en eenvoud.

silver sports coupe on asphalt road

Geen rijbewijs, geen stress

Voor veel mensen zou het verlopen van een rijbewijs voor praktische problemen zorgen, zeker in een druk werkleven vol afspraken. Maar Sylvie laat zien dat het ook anders kan. “Ik loop veel en neem een taxi als ik naar de stad moet,” zei ze lachend.

Die levenshouding past in een bredere trend waarbij steeds meer mensen kiezen voor minder complexiteit, minder verplichtingen en meer bewust leven. Geen auto betekent ook geen onderhoud, geen brandstofkosten, geen verkeersboetes of stressvolle ritjes.

Wat vinden haar fans?

Op social media reageren duizenden volgers op Sylvie’s rijbewijsbekentenis. Sommigen vinden het onhandig, anderen juist verfrissend. “Typisch Sylvie,” schrijft iemand. “Gewoon lekker je eigen plan trekken. Geen gehaast, geen stress.”

Er wordt ook gespeculeerd of Sylvie haar rijbewijs binnenkort toch zal verlengen – bijvoorbeeld voor een nieuwe samenwerking met een automerk of een tv-programma waarvoor ze moet rijden. Voor nu lijkt ze dat idee echter nog ver weg te schuiven.

Toekomst zonder rijbewijs? Misschien wel bewust

In een wereld waar mobiliteit vaak als vanzelfsprekend wordt gezien, laat Sylvie Meis zien dat het ook anders kan. Haar keuze om haar rijbewijs niet te verlengen is geen gevolg van nalatigheid, maar eerder een bewuste stijl van leven. Geen fiets, geen auto, wél bewegen en slim plannen.

“Misschien juist goed dat ik vaker loop,” suggereerde ze met een knipoog. Daarmee past ze helemaal in de huidige tijdsgeest van bewust leven, gezonder eten en duurzaam denken.

Conclusie: Sylvie Meis kiest haar eigen route

Sylvie Meis bewijst opnieuw dat ze niet alleen een mode-icoon is, maar ook iemand die haar eigen regels durft te volgen. Zonder rijbewijs, zonder fiets, maar mét een goed gevoel over haar keuzes. Ze laat zien dat mobiliteit en gezondheid ook kunnen draaien om eenvoud, structuur en zelfkennis.

Of ze ooit weer achter het stuur plaatsneemt, is nog maar de vraag. Maar voorlopig wandelt Sylvie stijlvol haar eigen pad – letterlijk én figuurlijk.

Actueel

Gijs (22) verloor zijn zus Eva Kroot (26): ‘Bij een roodborstje denk ik altijd aan Eva’

Avatar foto

Published

on

Gijs (22) mist zijn zus Eva elke dag, maar voelt haar nabijheid in een klein roodborstje: “Alsof ze even komt kijken hoe het met me gaat”

Voor Gijs Kroot (22) uit Tilburg betekent een roodborstje veel meer dan een toevallig vogeltje in de tuin. Sinds zijn oudere zus Eva (26) aan longk*nker 0verleed, duikt het diertje op onverwachte momenten op. En telkens voelt het als een teken van verbondenheid. “Alsof ze even laat weten dat ik er niet alleen voor sta.”

Een onverwachte diagnose bij een jonge vrouw vol leven

Eva Kroot was sportief, sociaal en volop bezig met de toekomst. Niemand in haar omgeving had verwacht dat haar leven plots in het teken zou staan van z!ekenhuisbezoeken, scans en behandelingen. Op haar 24e kreeg Eva de diagnose longk*nker. “In eerste instantie dachten we aan een hardnekkige verkoudheid,” vertelt Gijs. “Niemand dacht aan iets ernstigs, zeker niet bij iemand die nog zo jong is en nooit heeft gerookt.”

De schok was groot. Ondanks de ingrijpende diagnose bleef Eva optimistisch en veerkrachtig. Ze onderging behandelingen, leefde zo bewust mogelijk en bleef betrokken bij haar omgeving. “Zelfs toen ze al uitbehandeld was, bleef ze een blij mens,” zegt Gijs. “Ze wilde blijven leven in het nu. Dat typeerde haar.”

Een grote zus én een beste vriendin

Gijs en Eva waren meer dan broer en zus. Ze waren elkaars vertrouwelingen. “Eva was degene bij wie ik altijd terechtkon. Ze luisterde zonder oordeel, wist precies wat ze moest zeggen. Ze heeft me altijd aangemoedigd om mezelf te zijn.” Hij pauzeert even. “Zij was mijn anker, mijn veilige plek.”

De z!ekte sloopte haar lichaam, maar niet haar geest. Tot haar laatste weken bleef Eva vragen hoe het met anderen ging. “Ze vroeg meer naar ons dan naar zichzelf. Zelfs in die laatste fase was ze bezorgd om mijn studie, mijn dromen, mijn toekomst.”

De leegte is niet in woorden te vangen

Eva 0verleed begin 2024. Gijs was 22, Eva pas 26. Het verlies voelde als een mokerslag. “De wereld draaide gewoon door, maar voor ons stond alles stil.” De lege plek in het gezin is voelbaar bij elke maaltijd, elk gesprek, elk toekomstplan. “Rouwen is niet iets dat je even doet. Het is iets dat in je verweven raakt.”

Gijs vond het moeilijk om zijn draai te vinden na het verlies. “Alles voelde zinloos. Studeren, plannen maken, zelfs lachen. Want hoe kon ik verder gaan terwijl zij dat niet meer kon?”

Een roodborstje in de tuin verandert alles

En toen, een paar dagen na de uitvaart, gebeurde er iets opmerkelijks. “Ik stond in de tuin en zag een roodborstje op het hek zitten. Het bleef rustig zitten, keek me aan. Het voelde niet zomaar als een vogel. Het voelde als… Eva.”

Sindsdien duikt het vogeltje op bij momenten van twijfel, verdriet of eenzaamheid. “Soms ben ik aan het wandelen, en dan vliegt er ineens een roodborstje voor me uit. Dan weet ik: ze is er nog, op haar eigen manier.”

Voor Gijs is het roodborstje geen toeval, maar een symbool. “Of je nu spiritueel bent of niet: dat kleine diertje geeft mij rust. Het is alsof Eva zegt: ‘Ik ben bij je, ga maar door.’”

Eva’s kracht op tv: leven met open vizier

Eva deed mee aan het televisieprogramma Over Mijn Lijk, waarin jonge mensen met een levensbedreigende z!ekte hun verhaal delen. “Ze wilde geen medelijden, maar begrip,” vertelt Gijs. “Ze wilde laten zien dat je ook kunt leven, ook als je weet dat je tijd beperkt is.”

De aflevering waarin Eva centraal stond, raakte vele kijkers. Het leverde talloze reacties op van mensen uit het hele land. “Ze kreeg berichten van mensen die zich herkenden in haar verhaal. Dat ze zich minder alleen voelden door haar openheid.”

Gijs is trots op wat zijn zus heeft achtergelaten. “Ze heeft iets groots gedaan door gewoon zichzelf te zijn. Kwetsbaar, liefdevol en eerlijk.”

Herinneren door te leven

Hoewel de pijn groot blijft, probeert Gijs zijn weg te vinden. Hij studeert psychologie en werkt aan een podcast waarin rouw bij jongeren centraal staat. “Rouwen is iets waar weinig over wordt gepraat, zeker onder jongeren. Maar het is zó belangrijk om die ruimte te maken.”

Zijn podcast biedt herkenning, een luisterend oor en soms een vleugje humor. “Niet om het licht te maken, maar om te laten zien dat verdriet en lachen naast elkaar mogen bestaan.”

Elke keer als Gijs aan Eva denkt – en dat is vaak – zegt hij zachtjes “Hoi Eva” als hij weer een roodborstje ziet. “Het helpt me om haar dichtbij te houden, ook al is ze fysiek weg.”

Symboliek van het roodborstje: troost in een kleine vorm

In veel culturen staat het roodborstje symbool voor verbondenheid met een 0verledene. Of het nu geloof, toeval of intuïtie is: voor veel mensen biedt het troost. Voor Gijs voelt het als een liefdevol teken dat hij niet alleen is.

“Het is klein, fragiel en toch zo krachtig,” zegt hij. “Net zoals Eva. Ze was een licht mens. En dat licht wil ik blijven voelen.”

Wat Eva hem leerde

Gijs vertelt dat hij dankzij Eva op een andere manier naar het leven is gaan kijken. “Ze leerde me dat je niet hoeft te wachten op een grote gebeurtenis om te voelen dat het leven waardevol is. Het zit in de kleine dingen. Een lach, een goed gesprek, of dus… een roodborstje.”

Hij sluit af met een boodschap voor anderen die iemand missen: “Zoek je eigen teken. Voor de een is het een liedje, voor de ander een geur, een plek of dier. Wat het ook is, laat het je helpen. Want we hoeven onze geliefden niet los te laten om verder te kunnen gaan. We mogen ze meedragen.”

Continue Reading