Actueel
Nasrien en haar kinderen kunnen amper rondkomen: ”Weekgeld veel te laag”
Op maandagavond heeft Nadia Moussaid haar nieuwe programma “Nadia” gelanceerd met als thema ‘arm zijn in een rijk land’.
Het programma bracht verschillende mensen aan het woord die
dagelijks worstelen met het rondkomen met weinig geld.
Het programma stelde de kijker bl00t aan de realiteit van
armoede in een rijk land en liet zien hoe moeilijk het kan zijn om
te leven met een beperkt budget.
Een van de mensen die in het programma aan het woord kwamen was
Nasrien, een moeder van vier kinderen die moet leven van 90 euro
per week of soms zelfs minder.
Nasrien is al 23 jaar met schulden en heeft geen geld voor
simpele dingen zoals deodorant. Het gezin is afhankelijk van de
voedselbank, waar ze vaak ongezonde producten krijgen.
Nasrien vindt het moeilijk om voor haar kinderen drie keer per
dag een maaltijd op tafel te zetten en verdeelt de maaltijd die ze
krijgt van de voedselbank over de week.
In de winter heeft het gezin nauwelijks de verwarming aan gehad
en zaten ze onder dubbele dekens op de bank. Nasrien vertelde dat
ze bang was voor een hoge energierekening.
Het gezin heeft weinig geld en daarom kunnen ze veel dingen niet
doen. “Wat zij nodig hebben voor school, kan ik niet betalen.
Drogisterij-spulletjes ook niet. Hele simpele dingen.” Haar
oudste dochter is zelfs van school gestuurd vanwege de situatie
waarin Nasrien leeft. “Ze hebben geen gelijke kans. Ze staan met
3-0 achter.”
Nasrien voelde zich niet gehoord en vond het moeilijk dat haar
kinderen moesten lijden onder haar armoede.
Haar zoon Zakariyya werd gepest op school vanwege zijn uiterlijk
en de situatie thuis. Hij kreeg van zijn klasgenoten te horen dat
zijn gezin in armoede leefde “omdat al het geld gaat naar eten voor
jou.”
Nasrien raakte geëmotioneerd door de verhalen van haar kinderen
en vertelde dat ze zich niet schaamde, maar wel altijd erg bang
was. Ze was bang dat VeiligThuis op de stoep zou staan.
Het programma toonde de struggles van mensen die dagelijks
moeten rondkomen met weinig geld. Het liet zien hoe armoede mensen
kan isoleren en hen in een uitzichtloze situatie kan brengen. Het
programma benadrukte ook dat armoede een monster is dat je van alle
kanten pakt, zelfs in een rijk land zoals Nederland.
Dochter Mia van Nasrien benadrukte dat armoede bestaat, zelfs in
een rijk land als Nederland. Ze hoopt dat mensen zich bewust worden
van de armoedeproblematiek en dat er meer begrip komt voor mensen
die dagelijks moeten rondkomen met weinig geld.
Nasrien hoopt ooit uit de schulden te zijn en wil dat ze niet
continu hoeft om te kijken naar haar portemonnee. Ze vindt het
belangrijk dat ze en haar kinderen een gelijke kans krijgen.
De 62-jarige Peter besloot om twee jaar geleden op vakantie te gaan naar Letland. Hij zal deze solotrip echter nooit meer vergeten.
Peter steekt van wal: “Het Oostblok is weer eens wat anders als Spanje, waar veel mensen heengaan. Het leek me ontzettend leuk ergens heen te gaan waar niet zoveel over bekend is.”
De Nederlander vervolgt: “Bovendien zijn vluchten naar Riga ook goedkoop, evenals het verblijf en de kosten in het algemeen.”
“Ik houd van reizen en het liefst alleen, dan hoef je geen rekening te houden met anderen en dan kun je dus ook gewoon je gang gaan”, aldus Peter.
Peter had alles tot in de puntjes gepland. “Via Google had ik al gekeken naar toeristische trekpleisters, zodat ik niet doelloos in het rond zou lopen. Dat doe ik eigenlijk altijd.”
Aangekomen besloot hij om een avondje te gaan stappen, dus trok hij de stad in. Tijdens zijn wandeling werd hij plots aangesproken door een jongedame.
Peter vertelt: “Ze zei dat ze uit Rusland waren en vroeg me of ik ergens een leuk tentje wist waar ze iets zouden kunnen gaan drinken. Ik had geen idee, en vertelde dat ik uit Nederland kom.”
“Daarop vroeg ze me of ik zin had om met haar mee te gaan. Ik zag daar geen kwaad in en we zijn toen samen naar een bar gegaan”, vervolgt Peter.
“Het was supergezellig en de drank vloeide rijkelijk. Ze heette Stefania en was 23 jaar. Aan het einde van de avond vroeg ze of ze mee mocht naar mijn hotel.”
Peter was toen zestig en zegt dat het moeilijk was om een knappe dame van 23 jaar te weigeren. “Ze was heel erg knap en ik had er veel zin in. Toch was ik niet meer helemaal helder en zelfs een beetje duizelig.”
De man legt uit wat er dan gebeurde. “Toen we in mijn hotelkamer kwamen, kon ik nauwelijks meer op mijn benen staan. Het voelde alsof ik teveel gedronken had, maar ook weer niet.”
“Ik ben uiteindelijk in slaap gevallen. Alhoewel, het was meer een soort van knock-out. Toen ik wakker werd was Stefania er niet.”
“Tot mijn grote schrik was mijn portemonnee, waar mijn vakantiegeld van 2.000 euro en bankpas inzaten, er ook niet meer.”
“Ik heb toen mijn bank direct gebeld en gelukkig was er nog niets afgeschreven. De kaarten heb ik laten blokkeren. Mijn cash geld was ik wel kwijt.”
“Dat was nog erg lastig, want ik moest immers nog drie dagen eten en drinken. Ook moest ik de taxirit naar het vliegveld betalen. Zonder geld ben je echt machteloos.”
“Gelukkig had ik mijn paspoort nog en via Western Union heeft een familielid geld naar me overgemaakt. Dat kon ik toen afhalen bij een kantoortje in de stad.”
“In de resterende dagen heb ik Stefania niet meer gezien. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, maar ik denk dat ze iets in mijn drinken heeft gedaan.”
“Het klinkt ook te mooi om waar te zijn. Waarom zou een bloedmooie meid van 23 met een man van 60 willen zijn?” Peter heeft zijn lesje nu wel geleerd.
“Het heeft me enorm aangegrepen en als ik nu op vakantie ga, kijk ik wel drie keer uit. Ondanks dat ik zulke verhalen wel had gehoord, ben ik er zelf toch ingetrapt.”