Actueel
Moslimjongeren overwegen massaal vertrek uit Nederland: Dit is de reden
Tweederde van Nederlandse moslimjongeren overweegt emigratie: “Hier voel ik me niet thuis”
Een schokkend nieuw onderzoek wijst uit dat maar liefst twee derde van de Nederlandse moslimjongeren overweegt te emigreren. De reden? Een groeiend gevoel van uitsluiting en discriminatie.
Veel jongeren voelen zich niet langer veilig in Nederland en kijken naar islamitische landen als potentiële nieuwe thuisbasis. Maar wat drijft hen precies om hun koffers te willen pakken?
“Ik voel me hier niet geaccepteerd”
Yigit Islak (23), actief als penningmeester bij de Mevlana-moskee in Rotterdam, vertelt aan het Algemeen Dagblad dat het idee om Nederland te verlaten al langer speelt onder moslimjongeren.
“Je ergens thuis voelen en je veilig voelen, zijn twee totaal verschillende dingen. Dit is mijn thuis, maar veilig voel je je pas in een inclusieve samenleving. En keer op keer blijkt dat Nederland dat niet is.”
Volgens Islak is het een optelsom van factoren die moslims het gevoel geven dat ze geen volwaardig deel uitmaken van de Nederlandse samenleving.
Hij benadrukt dat moskeeën juist proberen te verbinden.
“Wij staan juist voor een inclusieve samenleving. Buren uit de wijk komen vaak langs, ze zijn altijd welkom. Maar dat neemt het bredere probleem niet weg.”
Discriminatie en uitsluiting: een groeiend probleem
Nourdin El Ouali, directeur van Stichting Platform Islamitische Organisaties Rijnmond (SPIOR), ziet een duidelijke trend.
Volgens hem willen de meeste moslimjongeren helemaal niet weg. Ze voelen het juist als hun plicht om in Nederland te blijven en een toekomst op te bouwen.
“Ze willen de belofte van hun ouders inlossen. Hun ouders kwamen hier met de droom van een beter leven. Ze houden meer van Nederland dan dat Nederland hen liefde teruggeeft.”
Maar juist de jongeren die geïntegreerd zijn en actief deelnemen aan de samenleving, krijgen volgens El Ouali meer te maken met discriminatie en uitsluiting.
“Hoe meer je zichtbaar bent als moslim, hoe meer je ermee te maken krijgt.”
Wat zeggen de cijfers?
Volgens het onderzoek overweegt tweederde van de Nederlandse moslimjongeren om te emigreren.
De vraag is: hoeveel van hen zetten die gedachte daadwerkelijk om in actie?
Tot nu toe blijft het in de meeste gevallen bij overwegingen en gedachten, maar de stijgende trend is zorgwekkend.
“Na de verkiezingen is het erger geworden”
Imam Azzedine Karrat ziet de discriminatie tegen moslims toenemen.
“Sinds de laatste Tweede Kamerverkiezingen is de situatie alleen maar verslechterd. Hoeveel onderzoeken hebben we nog nodig om te kunnen zeggen dat dit geen gevoel meer is, maar een feit?”
Voor veel jongeren is de maat vol. Ze zien geen toekomst meer in Nederland en kijken naar alternatieven.
Maar waar willen ze heen?
Dubai of Qatar als nieuwe thuisbasis?
Yigit Islak overweegt serieus een emigratie naar een islamitisch land.
“In een islamitisch land kan ik meer mezelf zijn.”
Maar opmerkelijk genoeg wil hij niet terug naar Turkije, ondanks zijn Turkse roots.
“Dubai of Qatar, dat zijn wel opties. Daar voel ik me vrijer en veiliger.”
Veel jongeren die emigratie overwegen, kijken naar landen in het Midden-Oosten waar ze minder te maken hebben met discriminatie en waar hun religieuze identiteit geen obstakel is.
Een dreigende braindrain?
Experts waarschuwen dat Nederland te maken kan krijgen met een braindrain, waarbij getalenteerde moslimjongeren het land verlaten.
Dat zou niet alleen een persoonlijk verlies zijn voor de jongeren zelf, maar ook een economisch en maatschappelijk probleem voor Nederland.
Hoe nu verder?
De vraag blijft wat Nederland kan doen om deze jongeren hier te houden.
📢 Wat vind jij? Moet Nederland meer doen om een inclusieve samenleving te creëren? Of is emigratie voor deze jongeren de beste oplossing?
💬 Laat je mening achter in de reacties op Facebook!
Afscheid nemen van een trouwe huisgenoot: waarom aanwezigheid telt in de laatste momenten
Het verliezen van een huisdier is een van de meest ingrijpende ervaringen die een eigenaar kan meemaken. Een hond, kat of ander dier dat jarenlang deel heeft uitgemaakt van het gezin, voelt vaak als een volwaardig familielid. Wanneer het moment komt om afscheid te nemen, is dat een buitengewoon zware last om te dragen. Of het dier nu jong of oud is, het verdriet blijft even groot.
Veel eigenaren beschrijven de leegte die achterblijft als hartverscheurend. Het dier dat altijd trouw aan je zijde stond – bij thuiskomst, tijdens wandelingen, of simpelweg liggend naast de bank – is er ineens niet meer. Dat gemis raakt vaak dieper dan mensen vooraf hadden verwacht.
Het zwaarste besluit
Wat dit afscheid nog moeilijker maakt, is het moment waarop je samen met de dierenarts moet besluiten dat het tijd is om het lijden van je huisdier te beëindigen. Wanneer pijn en ongemak niet langer draaglijk zijn, kan inslapen een laatste daad van liefde zijn. Toch ervaren veel eigenaren het als een verscheurende keuze.
Deze momenten blijven vaak levenslang in het geheugen gegrift. Je weet dat je dier niet langer lijdt, maar het gevoel dat je een definitieve beslissing hebt genomen, maakt het extra emotioneel.
Waarom veel mensen wegblijven
Onderzoek wijst uit dat bijna 90 procent van de huisdiereigenaren ervoor kiest om niet aanwezig te zijn wanneer hun dier de laatste injectie krijgt. De voornaamste reden is dat het simpelweg te zwaar voelt.
Sommige mensen zijn bang om hun dier in een kwetsbare toestand te zien, anderen willen het beeld van de laatste momenten niet in hun herinnering bewaren. Het idee dat je een geliefd dier ziet wegvallen, is voor velen ondraaglijk.
Toch blijkt uit de ervaringen van dierenartsen dat er voor de dieren zelf een groot verschil kan zijn tussen wél of níet de aanwezigheid van hun vertrouwde eigenaar.
De oproep van een dierenarts
Een anonieme dierenarts, die al talloze dieren heeft begeleid in hun laatste momenten, besloot zijn gedachten hierover te delen. Hij schreef een emotionele boodschap die veel stof deed opwaaien, omdat het de band tussen mens en dier nog eens pijnlijk duidelijk maakte.
“Wanneer je een huisdier hebt, weet je dat er ooit een dag komt waarop je afscheid moet nemen,” schreef hij. “En wanneer je die stap zet, wil ik dat je iets begrijpt. Jij bent gedurende hun hele leven het middelpunt van hun wereld geweest. Jij bent hun familie.”
Wat dieren doen in hun laatste momenten
De dierenarts benadrukte dat veel dieren, vlak voor ze inslapen, rondkijken in de kamer. “Ze scannen elk gezicht dat ze zien, op zoek naar hun vertrouwde persoon,” schreef hij. “Ze begrijpen niet waarom diegene er soms niet is. Voor hen kan dat verwarrend en beangstigend zijn.”
Zijn oproep was duidelijk: laat je huisdier niet alleen in een onbekende ruimte, omringd door vreemden. “Ze hebben jou nodig,” aldus de dierenarts. “Jij bent degene die hen door alle fases van hun leven heeft geleid. Ook in dit laatste hoofdstuk willen ze niets liever dan jouw aanwezigheid voelen.”
Streng maar liefdevol
De boodschap van de dierenarts was niet bedoeld om schuldgevoel aan te wakkeren, maar om mensen te laten nadenken. Hij benadrukte dat het begrijpelijk is dat afscheid nemen te zwaar kan voelen, maar vroeg eigenaren toch moed te tonen.
“Laat je eigen angst niet zwaarder wegen dan hun behoefte aan jouw nabijheid. Voor hen ben jij de bron van rust en veiligheid. Zelfs in hun laatste momenten willen ze niets liever dan jou bij zich.”
Als je er niet bij kunt zijn
Niet elke eigenaar kan fysiek aanwezig zijn. Soms laten omstandigheden dat niet toe, of is het emotioneel echt te zwaar. In die gevallen proberen dierenartsen en assistenten hun uiterste best te doen om de dieren met zachtheid te begeleiden.
“We doen er alles aan om hen te troosten, hun angst te verminderen en hen gerust te stellen,” schreef de anonieme dierenarts. “Maar niemand kan volledig de plaats innemen van hun vertrouwde persoon. Jouw geur, jouw stem, jouw aanraking – dat zijn de dingen die hen kalmeren.”
Het belang van compassie
Dit verhaal herinnert ons eraan hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. Voor veel mensen is een huisdier niet zomaar een dier, maar een vriend, een gezinslid en een steunpilaar in goede en slechte tijden. Hun loyaliteit en onvoorwaardelijke liefde zijn uniek.
Juist daarom is het belangrijk om compassie te tonen in hun laatste momenten. Aanwezig zijn kan moeilijk zijn, maar het kan ook troost brengen – zowel voor het dier als voor de eigenaar. Het besef dat je er tot het allerlaatste moment was, kan later een gevoel van rust en afronding geven.
Herinneringen die blijven
Na het verlies blijft de leegte vaak groot. Toch kunnen herinneringen helpen om het verdriet draaglijker te maken. Foto’s, verhalen en kleine rituelen kunnen eigenaren steun geven in hun rouwproces. Voor sommigen helpt het om een herdenkingsplekje te maken of een aandenken te bewaren.
Rouw om een huisdier is reëel en verdient erkenning. Het delen van herinneringen met vrienden, familie of lotgenoten kan verlichting bieden.
Hoe je je kunt voorbereiden
Voor veel eigenaren is het lastig om na te denken over de laatste fase van hun huisdier. Toch kan het helpen om vooraf stil te staan bij wat je belangrijk vindt. Wil je erbij zijn? Welke herinnering wil je meegeven? En hoe wil je het afscheid vormgeven?
Door hierover te praten met je dierenarts en je gezin, kun je later met meer rust terugkijken op een moeilijk maar liefdevol besluit.
Een les in liefde en moed
Het verhaal van de anonieme dierenarts is in de kern een oproep tot liefde en moed. Hij vraagt ons om niet alleen naar onze eigen emoties te kijken, maar vooral naar wat ons dier nodig heeft.
Afscheid nemen zal altijd zwaar zijn. Maar de wetenschap dat je je huisdier in zijn laatste momenten nabij was, kan een bron van troost zijn – een bewijs dat de band die jullie samen hadden tot het allerlaatste moment bleef bestaan.
Conclusie
Het afscheid van een huisdier is een van de meest aangrijpende gebeurtenissen die een eigenaar kan meemaken. De band tussen mens en dier is vaak zo sterk, dat hun afwezigheid diepe sporen nalaat. Toch kan juist aanwezigheid in de laatste momenten betekenisvol zijn – voor het dier én voor jezelf.
De oproep van de dierenarts laat zien dat dieren in hun laatste momenten vaak op zoek zijn naar hun vertrouwde persoon. Voor hen maakt het verschil of jij erbij bent.
Uiteindelijk gaat het niet om perfectie, maar om liefde en nabijheid. Voor je huisdier ben jij altijd de belangrijkste geweest – en ook in die laatste minuten kan jouw aanwezigheid de grootste troost zijn.