Actueel
Monique Westenberg haalt hard uit naar Rachel Hazes!
Monique Westenberg lijkt met een recente Instagram-post een krachtige boodschap af te geven aan Rachel Hazes, midden in de lopende juridische strijd tussen haar partner André Hazes en zijn moeder. Op de foto die Monique deelde, draagt hun zoon, Dré, een T-shirt met de naam en het logo van zijn vader, André Hazes. Dit detail valt veel volgers op, vooral gezien de huidige spanningen rond het gebruik van de naam “André Hazes”.
Ondersteuning tijdens de Clubtour van André
André Hazes is momenteel volop bezig met zijn clubtour, en Monique en hun zoon Dré waren er afgelopen vrijdag bij om hem aan te moedigen. De foto van Dré in het T-shirt met zijn vaders naam, gepost door Monique, was vergezeld van het bijschrift: “Even snel een T-shirt van papa aandoen voordat de show begint.” Deze schijnbaar onschuldige post wordt door veel volgers gezien als een blijk van steun aan André in zijn geschillen met Rachel. De timing van de post, midden in de juridische strijd om de naam, lijkt bewust gekozen om een statement te maken.
Symbolische Betekenis van de Post
Volgens het platform Juicechannel is de post van Monique niet zomaar een foto, maar een subtiele boodschap gericht aan Rachel Hazes. De afbeelding heeft, volgens hen, een symbolische betekenis, vooral gezien de strijd over het gebruik van de naam “André Hazes” voor merchandise. Dit conflict is één van de redenen waarom Rachel een officiële sommatie stuurde om het gebruik van de naam zonder haar toestemming te verbieden. Dit heeft geleid tot spanningen binnen de familie en juridische stappen tussen moeder en zoon.
De Juridische Strijd om de Naam
Het conflict begon toen Rachel Hazes haar zoon een sommatie stuurde om hem te verbieden de naam “André Hazes” commercieel te gebruiken. Deze actie verraste velen, gezien de familiebanden en het gedeelde erfgoed van de beroemde naam. André reageerde vastberaden en weigerde het verzoek te accepteren. In een interview met RTL Boulevard verklaarde hij: “We zitten in een heel traject met advocaten, dus alles wat ik zeg is eigenlijk verkeerd.” Toch maakte hij zijn standpunt duidelijk: “Ik ben André Hazes, met lief en leed. Ik heb veel meegemaakt terwijl ik die naam draag. En ik laat me dat gewoon niet meer zomaar afnemen.”
Voor André is de naam meer dan alleen een zakelijke kwestie. Het is verweven met zijn identiteit en zijn ervaringen, zowel positieve als negatieve. Het feit dat hij nu voor zijn recht vecht om de naam te blijven gebruiken, benadrukt hoe belangrijk dit voor hem is. Monique’s Instagram-post lijkt hem hierin te steunen, en laat zien dat zij en hun zoon Dré zich solidair met hem voelen.
Monique’s Steun aan André
De steun van Monique komt op een moment dat André die goed kan gebruiken. De familie Hazes heeft altijd in de schijnwerpers gestaan, en deze kwestie heeft de aandacht van zowel de media als het publiek getrokken. Monique, die zelf ook vaak in het middelpunt van de aandacht staat door haar relatie met André, maakt met haar post duidelijk aan welke kant zij staat in deze familiezaak.
Haar actie wordt door sommige volgers gezien als een subtiele sneer naar Rachel. Anderen zien het juist als een manier om André en Dré te laten zien dat ze er niet alleen voor staan in deze moeilijke tijd. Hoe dan ook, Monique’s post benadrukt dat zij volledig achter André staat. Dit doet vermoeden dat de spanningen binnen de familie niet snel zullen afnemen.
Reacties van het Publiek
De reacties op de post van Monique waren divers. Sommige volgers prezen haar openlijke steun aan André en vonden het een moedige zet in de strijd die zich afspeelt binnen de familie Hazes. “Het is mooi om te zien dat je je familie zo ondersteunt, vooral in moeilijke tijden,” schreef een volger. Anderen zagen de post als een provocatie richting Rachel en vroegen zich af of het delen van de foto wel gepast was, gezien de al gespannen situatie.
Rachel’s Standpunt
Rachel Hazes, die bekendstaat om haar rechtlijnige houding, heeft zich tot nu toe vastberaden getoond in de strijd om de naam. Voor haar is het gebruik van de naam “André Hazes” een serieuze zaak, en ze heeft benadrukt dat het om het beschermen van de nalatenschap van haar overleden man gaat. Volgens bronnen dichtbij de familie ziet Rachel de stap van Monique en André om de naam zonder overleg te gebruiken als een inbreuk op de erfenis van haar man.
Toch roept deze juridische strijd vragen op over wat familiebanden betekenen in een situatie waarin commercie en erfgoed samenkomen. Rachel heeft nog niet publiekelijk gereageerd op de post van Monique, maar de strijd om de naam lijkt voorlopig niet af te nemen.
Toekomstige Ontwikkelingen
De vraag die veel volgers en fans van de familie Hazes bezighoudt, is hoe deze zaak zich verder zal ontwikkelen. Zal André de juridische strijd met zijn moeder voortzetten, of komt er toch een compromis dat beide partijen tevredenstelt? En welke rol speelt Monique hierin? Haar steunbetuiging aan André laat zien dat zij niet aan de zijlijn blijft staan en actief betrokken is in deze kwestie.
De gevolgen van deze familieruzie reiken verder dan alleen de juridische aspecten. Het beïnvloedt ook de dynamiek binnen de familie en de manier waarop zij door het publiek worden gezien. De foto van Dré in het T-shirt met de naam van zijn vader lijkt een kleine, maar betekenisvolle uiting van solidariteit te zijn die de complexiteit van deze situatie benadrukt.
Conclusie
De recente Instagram-post van Monique Westenberg, waarop zoon Dré trots een T-shirt met het logo van zijn vader draagt, is een krachtig symbool in de lopende strijd tussen André Hazes en zijn moeder Rachel. Het laat zien dat Monique en Dré onvoorwaardelijk achter André staan, zelfs te midden van de juridische en emotionele strijd om het gebruik van de naam. Terwijl de familie Hazes deze lastige periode doorgaat, zullen volgers ongetwijfeld blijven speculeren over hoe dit verhaal zich verder zal ontvouwen.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
