Actueel
Moeder vol frustratie volgt langzame auto, totdat een raamsticker haar perspectief volledig doet kantelen
Het combineren van de rollen van een perfecte moeder, een liefdevolle echtgenote, en het beheren van een huishouden, terwijl je tegelijkertijd een bijdrage levert aan de maatschappij, is allesbehalve eenvoudig. Voeg hier het moederschap over meerdere kinderen aan toe, en woorden als rust en stilte lijken bijna onmogelijk te verenigen met de dagelijkse realiteit.
Een vrouw die deze uitdagingen maar al te goed kent, is Hailey. Elke dag brengt haar nieuwe uitdagingen, en zelfs kleine tegenslagen kunnen grote gevolgen hebben. Op een ochtend, op weg naar haar werk, belandde Hailey achter een uitzonderlijk traag rijdende auto. Het vergde veel van haar zelfbeheersing om niet gefrustreerd te raken.
Hailey had haast en had weinig geduld voor een auto die niet eens de aanbevolen snelheidslimiet haalde. Het was pas toen ze bij een stoplicht wachtte achter deze auto, dat ze een notitie in het achterraam zag.
De boodschap raakte haar diep, en ze voelde de behoefte om haar ervaring te delen op haar blog, Thoughts, Dots and Tots. Hailey geeft aan dat het haar perspectief op de wereld veranderd heeft.
Hier is wat ze deelde: “Op weg naar mijn werk zat ik achter deze auto. Het bordje in het achterraam las: ‘Leer schakelen, sorry voor eventuele vertraging.’ Met deze kennis was ik veel geduldiger met hun trage schakelen, en eerlijk gezegd deden ze het vrij goed voor iemand die nog aan het leren is.
“Toen vroeg ik mezelf af: zou ik even geduldig zijn geweest zonder dat bordje? Het antwoord is waarschijnlijk nee. We weten niet wat anderen doormaken.
Mensen dragen geen bordjes met hun persoonlijke strijd. Je ziet geen bordjes op iemands shirt die zeggen: ‘Gaat door een scheiding’, of ‘Heeft een kind verloren’, of ‘Voelt zich depressief’, of ‘Gediagnosticeerd met kanker’.
“Als we visueel konden zien wat anderen doormaken, zouden we ongetwijfeld vriendelijker zijn. Maar we zouden geen bordjes moeten nodig hebben om vriendelijk te zijn tegen vreemden. We zouden het gewoon moeten doen, ongeacht of we de situatie kennen of niet. Of ze het ‘verdienen’ of niet.
“Geef iedereen een beetje meer geduld, vriendelijkheid en liefde.” Het handgeschreven bordje heeft duidelijk een diepe indruk gemaakt op Hailey. Ze had zich makkelijk kunnen overgeven aan irritatie en frustratie, maar koos in plaats daarvan voor begrip en tolerantie.
Siska Schoeters, bekend van haar veelzijdige werkzaamheden in de media, deelt in een openhartig interview met Story dat ze jarenlang haar gezondheid had verwaarloosd door haar hectische werkagenda. Het combineren van verschillende projecten, zonder pauze, bracht haar op een punt waar haar lichaam haar dwong om in te grijpen. “Het scheelde niet veel,” vertelt ze, verwijzend naar een periode waarin ze gevaarlijk dicht bij een burn-out zat.
Gevaarlijk dicht bij een burn-out
Siska beschrijft een tijd waarin haar gezondheid ernstig onder druk stond en haar lichaam letterlijk “de handrem” aantrok. De stress van haar drukke werkleven, waarbij ze constant verschillende rollen en verplichtingen combineerde, had haar bijna tot het uiterste gebracht. “Alles kwam tegelijk op me af,” zegt ze. De gevolgen van die overbelasting waren onmiskenbaar, en uiteindelijk kon ze niet anders dan stoppen. Gelukkig had ze de mogelijkheid om zich tijdelijk terug te trekken, gesteund door mensen die haar serieus namen. Dit werd volgens haar een cruciaal moment om even stil te staan en te luisteren naar de signalen van haar lichaam.
Hoewel Siska niet spreekt van een volledige burn-out, erkent ze dat ze er zeer dicht bij was. Die ervaring heeft haar aan het denken gezet over de manier waarop ze haar leven en werk in de toekomst wil inrichten. Ze beseft nu dat ze de grenzen van haar fysieke en mentale gezondheid niet langer kan negeren, en dat het belangrijk is om tijdig te stoppen voordat het te laat is.
Rust en eenvoud
Tijdens haar rustperiode besloot Siska de drukte van het werk los te laten en te kiezen voor eenvoud. Ze luisterde veel naar Klara, wat haar hielp om langzaam haar energie weer op te bouwen. “Het is belangrijk om de rust te nemen die je nodig hebt,” zegt ze, “en om niet te wachten tot het te laat is.” De tijd voor zelfzorg heeft haar geholpen om haar herstel niet uit te stellen, wat ze als een belangrijk leerpunt beschouwt.
Reacties van buitenaf
Wat Siska het meeste raakte tijdens deze periode van herstel, waren de reacties van de buitenwereld. “Sommige mensen wuifden het weg, noemden het ‘gewoon moe zijn,’ en dat deed pijn,” vertelt ze. Ze benadrukt dat er vaak te snel geoordeeld wordt over mensen die moeite hebben met hun gezondheid, terwijl het belangrijker is om te luisteren en begrip te tonen.
Siska pleit voor meer empathie en minder oordeel, omdat zulke ervaringen een diepgaande impact kunnen hebben op iemand’s welzijn.
Met haar openhartigheid hoopt ze anderen aan te moedigen om beter naar zichzelf te luisteren en tijdig in te grijpen wanneer ze zich overweldigd voelen. Siska wil vooral dat mensen begrijpen dat het nemen van een stap terug een teken van kracht is, geen zwakte. “Ik ben dankbaar dat ik de tijd heb genomen om mijn herstel niet uit te stellen,” zegt ze. Ze kijkt met vertrouwen naar de toekomst, met de les dat het belangrijk is om niet alleen fysiek, maar ook mentaal goed voor jezelf te zorgen.