Actueel
Moeder vermeend slacht0ffer Marco mogelijk ook aangeklaagd vanwege DEZE reden
Marco Borsato over rol van moeder in rechtszaak: “Er zijn dingen ontdekt die mij diep hebben geraakt”
De afgelopen week stond Marco Borsato opnieuw in de rechtbank, waar hij zich moest verantwoorden in de zaak waarin het 0penbaar Ministerie (OM) hem verdenkt van grensoverschrijdend gedrag tegenover de destijds 15-jarige Asmara Thielen. Tijdens de zittingen kwam niet alleen de relatie tussen Borsato en het vermeende slacht0ffer aan bod, maar ook de opvallende rol van haar moeder, Nathalie.

Nathalie was jarenlang actief als voorzitter van de officiële fanclub van de zanger, een functie die ze meer dan 25 jaar bekleedde. Daarnaast werkte ze ook als persoonlijke assistente van Borsato. Die dubbele rol zorgt nu voor nieuwe vragen – zeker na de verklaringen die in de rechtszaal werden afgelegd.
Een beladen onderwerp in de rechtszaal
Tijdens de zitting vertelde Borsato dat hij in het verleden per toeval stuitte op beeldmateriaal op een werkcomputer van Nathalie. Volgens zijn verklaring zou het gaan om een groot aantal foto’s en screenshots, opgeslagen in verschillende mappen.
De zanger zei hierover:
“Ik kwam iets tegen wat ik niet had moeten zien. Het ging om privébeelden, gemaakt door Nathalie zelf. Dat heeft me enorm geschokt.”
Volgens hem betrof het persoonlijke opnames die nooit bedoeld waren voor openbaar gebruik. Borsato verklaarde dat hij de beelden heeft verwijderd nadat hij ze aantrof.
Hoewel de exacte inhoud van het materiaal niet publiekelijk is gemaakt, werd duidelijk dat de vondst bij hem een diepe indruk achterliet.

De rol van Nathalie
De moeder van de aangeefster, Nathalie, speelde jarenlang een centrale rol in het netwerk rond Marco Borsato. Als fanclubvoorzitter stond ze bekend om haar betrokkenheid bij zowel de organisatie van evenementen als de communicatie met fans.
Die nauwe band met de zanger maakt de situatie volgens juridische deskundigen complex. Enerzijds was ze een vertrouwd gezicht binnen de organisatie van Borsato’s fanactiviteiten, anderzijds is ze ook de ouder van de aangeefster in de zaak die nu tegen hem loopt.
Haar rol roept vragen op over grenzen, loyaliteit en verantwoordelijkheid. Tot op heden is er echter geen sprake van een strafr*chtelijk onderzoek naar haar handelen.
Juridische duiding door Bram Moszkowicz
Tijdens de uitzending van Shownieuws werd juridisch expert en oud-strafrechtadvocaat Bram Moszkowicz gevraagd om uitleg over wat er in de rechtbank werd besproken.

Een kijker stelde de vraag of het beeldmateriaal waarover Borsato sprak, juridisch gezien onder de categorie “ongeoorloofde beelden van minderjarigen” zou vallen.
Moszkowicz reageerde genuanceerd:
“Als het inderdaad om opnames van een minderjarige gaat, dan zou daar in theorie actie op kunnen volgen. Maar volgens de verklaring van Marco Borsato heeft hij de beelden niet bewust in bezit gehouden en ze onmiddellijk verwijderd.”
Hij benadrukte dat het juridische onderscheid vooral ligt in de intentie en het gebruik van de beelden. “Zolang iemand die beelden niet bewust opslaat, verspreidt of gebruikt, is er geen sprake van een strafbaar feit,” aldus Moszkowicz.
Ouders en hun verantwoordelijkheid
Volgens de jurist is het niet verboden voor ouders om foto’s of video’s van hun kinderen te maken, zolang dat binnen de persoonlijke sfeer blijft.

“Er is pas sprake van strafbaarheid als zulke beelden worden verspreid of gedeeld met derden,” legt Moszkowicz uit. “Zolang dat niet is gebeurd, kan er juridisch gezien niet worden gesproken van een overtreding.”
Hij voegde eraan toe dat er geen aanwijzingen zijn dat dit in dit geval is gebeurd. “Voor zover bekend is er geen sprake van verspreiding. Mocht dat ooit anders blijken, dan ligt dat uiteraard anders.”
Discussie over ‘aanbieden’
Een andere vraag die Moszkowicz kreeg, ging over de suggestie dat de moeder haar dochter zou hebben “aangeboden” aan Borsato. De oud-advocaat was daar duidelijk over:
“Dat zou een heel ander verhaal zijn, maar voor zover ik weet is daarvan geen sprake. Er is geen bewijs of verklaring die erop wijst dat er bewust sprake was van dat soort handelingen.”
Hij benadrukte dat sommige beschrijvingen in de rechtszaal “ongepast” of “moreel discutabel” kunnen klinken, maar dat betekent nog niet dat ze strafbaar zijn.
“Dat de moeder de zanger haar dochter zou hebben laten troosten terwijl zij in bed lag, klinkt ongebruikelijk, maar dat is op zichzelf geen strafbaar feit,” zegt Moszkowicz. “Moreel kun je er iets van vinden, maar juridisch ligt dat anders.”
Geen aangifte, geen vervolging
Op dit moment is er geen aangifte tegen Nathalie gedaan, en dus kan het 0penbaar Ministerie ook geen vervolging starten. Moszkowicz verduidelijkt:
“Zonder aangifte of officieel onderzoek kan het OM niet zelfstandig besluiten om iemand te vervolgen. Dat is de huidige stand van zaken.”
Hij wijst erop dat de aandacht in de rechtszaal nog volledig gericht is op de aanklachten tegen Marco Borsato zelf, en niet op andere personen in zijn omgeving.
De invloed van media en publieke opinie
Ondertussen blijft de zaak Borsato één van de meest besproken onderwerpen op sociale media. Elk nieuw detail uit de rechtbank zorgt voor nieuwe interpretaties, meningen en discussies.
Het is opvallend hoe de focus soms verschuift — van de beschuldigingen aan het adres van Borsato naar de achtergrond van de betrokken familie.
Volgens mediadeskundige Gaëlle Ouvrein (VUB) is dat een typisch voorbeeld van hoe de publieke opinie tegenwoordig werkt:
“In de rechtszaal draait alles om bewijs, maar online draait het om emotie. Mensen zien een nieuw detail, delen het massaal en trekken conclusies zonder context.”
Ze waarschuwt dat dit schadelijk kan zijn voor alle betrokkenen: “De grens tussen feit en gevoel vervaagt. En dat maakt het moeilijk voor het publiek om nog te onderscheiden wat vaststaat en wat interpretatie is.”
Borsato’s reactie in de rechtbank
Tijdens zijn eigen verklaring uitte Marco Borsato zijn frustratie over de manier waarop zijn zaak in de media wordt besproken. Hij zei dat er volgens hem een karikatuur van zijn persoon is ontstaan en dat veel informatie uit het dossier niet volledig wordt belicht.
“Ik heb geprobeerd om open en eerlijk te zijn,” zei hij. “Maar het voelt alsof mijn kant van het verhaal niet gehoord wordt.”
Hij benadrukte dat hij zich in alle gesprekken en procedures aan de waarheid probeert te houden en dat hij zijn naam wil zuiveren.
Een complexe zaak vol lagen
De rechtszaak tegen Marco Borsato is daarmee niet alleen een juridische strijd, maar ook een maatschappelijke kwestie geworden. De combinatie van een bekende artiest, een langdurige vertrouwensrelatie met fans, en de rol van familieleden maakt het proces ingewikkeld en emotioneel beladen.
Voor het publiek blijft het afwachten hoe de rechtbank zal oordelen. De uitspraak wordt naar verwachting begin december gedaan. Tot die tijd zal elke ontwikkeling, hoe klein ook, ongetwijfeld opnieuw het gesprek van de dag zijn.
Reflectie: wat deze zaak laat zien
De gebeurtenissen van de afgelopen week laten zien hoe dun de grens kan zijn tussen persoonlijke relaties, loyaliteit en professionele verantwoordelijkheden.
De rol van Nathalie – ooit een vertrouwd gezicht in de fanclubwereld – is daar een pijnlijk voorbeeld van. Haar jarenlange betrokkenheid bij Borsato maakt elke onthulling extra beladen, maar juridisch gezien blijft haar positie voorlopig ongewijzigd.
Of er later nog vervolgstappen komen, hangt af van wat het OM besluit te doen met eventuele nieuwe informatie.
Tot die tijd blijft het belangrijkste uitgangspunt dat de waarheid uiteindelijk in de rechtbank moet worden vastgesteld – niet op sociale media.
💬 “Moreel laakbaar is niet hetzelfde als strafbaar,” aldus Bram Moszkowicz. “En dat onderscheid is in deze zaak belangrijker dan ooit.”
Actueel
PostNL-medewerker laat zien wat hij van PostNL heeft gekregen als Kerstpakket!

Veel bedrijven hebben de traditie om hun medewerkers rond de kerstdagen te verrassen met een kerstpakket. Het is een gebruik dat al tientallen jaren bestaat en voor veel mensen onlosmakelijk verbonden is met de laatste weken van het jaar. Of het nu gaat om een doos met etenswaren, een praktisch cadeau of een meer persoonlijke verrassing: het kerstpakket staat symbool voor waardering en afsluiting. Het moment van uitreiken zorgt vaak voor een warme, bijna rituele sfeer op de werkvloer, waarin collega’s samen terugkijken op het afgelopen jaar.

Voor werkgevers is het kerstpakket een relatief eenvoudige manier om dankbaarheid te tonen. Het is een gebaar dat laat zien dat de inzet van medewerkers wordt gezien, zonder dat daar grote woorden voor nodig zijn. Juist omdat het zo’n vaste traditie is, wordt er ook veel betekenis aan gehecht. Medewerkers kijken er vaak naar uit en bespreken onderling wat ze hebben gekregen. Het kerstpakket is daarmee niet alleen een cadeau, maar ook een sociaal moment dat verbindt.
Voor werknemers voelt een kerstpakket vaak als erkenning. Zeker na een intensief of zwaar jaar kan zo’n gebaar extra belangrijk zijn. Het gaat daarbij niet om de financiële waarde, maar om het idee erachter. Een kerstpakket zegt in feite: “We hebben gezien wat je hebt gedaan, dank je wel.” Dat gevoel kan bijdragen aan motivatie, werkplezier en loyaliteit. Zelfs een klein pakket kan dat effect hebben, zolang het met aandacht is samengesteld.
Toch kan het ook anders uitpakken. Wanneer een kerstpakket als karig, onpersoonlijk of zelfs achteloos wordt ervaren, kan het juist teleurstelling oproepen. In plaats van waardering voelt het dan als een gemiste kans. Dat geldt zeker in sectoren waar medewerkers het hele jaar hard hebben gewerkt onder hoge druk. Juist daar ligt de lat gevoelsmatig hoger. Een kerstpakket wordt dan een spiegel van hoe een organisatie met haar mensen omgaat.

Een opvallend kerstpakket zorgt voor discussie
Dat spanningsveld werd dit jaar pijnlijk zichtbaar bij een medewerker van PostNL. Op sociale media verscheen een bericht waarin een medewerker liet zien wat hij vanuit het hoofdkantoor als kerstpakket had ontvangen. Het cadeau bestond uit één enkel item: een kerstbal in de vorm van een PostNL-brievenbus. Hoewel het object op zichzelf misschien als grappig of symbolisch bedoeld was, viel het bij de ontvanger duidelijk verkeerd.
De medewerker deelde zijn teleurstelling, niet zozeer omdat het cadeau weinig waarde had, maar omdat het gebaar volgens hem geen recht deed aan de inzet van het afgelopen jaar. In een sector waar veel wordt gevraagd van werknemers — denk aan lange dagen, piekdrukte rond feestdagen en werken in weer en wind — voelde dit pakket voor hem als een schrale afsluiting. Het bericht werd al snel opgepikt en gedeeld, wat leidde tot veel reacties.

Reacties van collega’s en buitenstaanders
Wat vooral opviel, was de solidariteit vanuit collega’s. Medewerkers van het depot waar de betrokkene werkte, besloten in te grijpen. Zij vulden het oorspronkelijke cadeau aan met extra attenties en pakten alles feestelijk in. Daarmee wilden ze laten zien dat waardering niet alleen van bovenaf hoeft te komen, maar ook onderling kan worden gegeven. Dat gebaar werd door velen als hartverwarmend ervaren.
Online stroomden de reacties binnen. Sommige mensen vonden de kerstbal juist creatief en symbolisch: een herkenbaar object dat trots op het bedrijf uitstraalt. Anderen waren minder mild en spraken van “bezuinigingen op de verkeerde plek”. De discussie draaide al snel niet meer alleen om dit specifieke pakket, maar om een bredere vraag: wat mag je als medewerker verwachten van een kerstpakket?

De symbolische waarde van een kerstpakket
Een kerstpakket is in essentie een symbool. Het staat niet gelijk aan salaris of bonussen, maar vertegenwoordigt iets anders: aandacht. Wanneer die aandacht ontbreekt of als minimaal wordt ervaren, kan dat harder aankomen dan een financiële tegenvaller. Mensen willen zich gezien voelen, zeker aan het einde van een jaar waarin ze zich hebben ingezet voor het bedrijf.
In veel organisaties wordt het kerstpakket daarom zorgvuldig samengesteld. Soms zelfs met keuzemogelijkheden, zodat medewerkers iets kunnen kiezen dat bij hen past. Dat kost meer moeite, maar levert vaak ook meer waardering op. Het laat zien dat er is nagedacht over de ontvanger, en niet alleen over het afvinken van een traditie.
Besparingen en realiteit
Tegelijkertijd is het geen geheim dat veel bedrijven te maken hebben met stijgende kosten. Energieprijzen, lonen en logistieke uitdagingen zetten budgetten onder druk. In dat licht kiezen sommige organisaties ervoor om te besparen op extra’s zoals kerstpakketten. Dat is begrijpelijk, maar het blijft een delicate balans. Juist kleine besparingen op symbolische momenten kunnen een groot effect hebben op hoe medewerkers zich voelen.
Het voorbeeld van de PostNL-medewerker laat zien hoe dun die lijn kan zijn. Wat voor de ene persoon een ludiek cadeau is, voelt voor de ander als een gebrek aan waardering. Dat verschil in beleving maakt het onderwerp zo gevoelig. Het gaat niet alleen om wat je geeft, maar ook om hoe dat wordt ontvangen.
Waardering zit soms in kleine dingen
Opvallend genoeg liet deze situatie ook een positieve kant zien. Het initiatief van collega’s om het pakket aan te vullen, benadrukte dat waardering niet altijd van het management hoeft te komen. Onderlinge betrokkenheid kan minstens zo belangrijk zijn. Voor de medewerker in kwestie werd het uiteindelijk een warmer moment dan het oorspronkelijke cadeau deed vermoeden.
Dat zegt veel over de kracht van collegialiteit. In een tijd waarin werk steeds individualistischer kan aanvoelen, zijn dit soort gebaren waardevol. Ze laten zien dat mensen elkaar niet laten vallen, ook niet als een officieel gebaar tekortschiet.
Een traditie die blijft evolueren
Het kerstpakket zal waarschijnlijk nooit helemaal verdwijnen. Daarvoor is de traditie te diep geworteld in de werkcultuur. Wel verandert de invulling ervan. Steeds vaker zien we duurzame pakketten, lokale producten of ervaringen in plaats van spullen. Ook dat is een manier om betekenis toe te voegen zonder per se meer geld uit te geven.
Het verhaal rond het PostNL-kerstpakket laat vooral zien hoe belangrijk context en verwachtingen zijn. Een kerstpakket is geen verplicht nummer, maar een kans. Een kans om waardering uit te spreken, verbinding te creëren en het jaar positief af te sluiten.
Meer dan een doos onder de boom
Uiteindelijk draait het niet om de inhoud van de doos, maar om het gevoel dat ermee wordt overgebracht. Medewerkers willen voelen dat hun inzet ertoe doet. Dat kan met een groot gebaar, maar net zo goed met een klein, doordacht cadeau. Of, zoals in dit geval, met de warmte van collega’s die elkaar steunen.
Wat vind jij: moet een kerstpakket vooral praktisch zijn, persoonlijk of symbolisch? En waar ligt voor jou de grens tussen “prima” en “teleurstellend”? De discussie laat zien dat dit onderwerp nog lang niet is uitgepraat — en dat misschien juist daarom het kerstpakket zo’n bijzondere traditie blijft.
