Actueel
Miljoenenjacht-kijkers reageren op thuiswinnaar en iedereen is het eens
De speciale Nieuwjaarsaflevering van Miljoenenjacht leverde spectaculaire momenten en bijzondere verhalen op. Studiofinalist Barry ging naar huis met een indrukwekkende 281.000 euro, en datzelfde bedrag werd uitgereikt aan een thuiswinnaar.
De gelukkige bleek een 85-jarige vrouw, die zich niet meteen leek te realiseren wat haar was overkomen. Het moment zorgde voor zowel hartverwarmende reacties als kritische opmerkingen van kijkers.
Barry: een finalist met opvallende keuzes
De studiofinalist Barry trok de aandacht met zijn uitgesproken keuzes en opmerkingen. Hij selecteerde koffer 16 omdat hij dat een “mooie leeftijd” vond. Daarnaast deelde hij dat hij al lange tijd droomt van een reis naar Thailand, een wens die nu werkelijkheid kan worden dankzij zijn winst.
Toch was niet iedereen even enthousiast over Barry’s keuzes in zijn privéleven. Tijdens de show werd duidelijk dat zijn partner Corry al 22 jaar wacht op een huwelijksaanzoek.
Barry leek daar echter weinig haast mee te hebben. “Trouwen? Ach, dat is allemaal maar gedoe,” zei hij luchtig. Corry zal wellicht hopen dat Barry na zijn overwinning eindelijk van gedachten verandert.
Een slimme deal
Barry besloot op het juiste moment te dealen en ging akkoord met een bedrag van 281.000 euro. Na aftrek van kansspelbelasting blijft daar ongeveer 185.000 euro van over. Genoeg voor een droomreis naar Thailand en misschien zelfs voor een verrassend huwelijksaanzoek.
De thuiswinnaar: een bijzonder moment voor een 85-jarige vrouw
Het meest ontroerende moment van de avond kwam toen Winston Gerschtanowitz aanbelde bij de thuiswinnaar.
De gelukkige bleek een 85-jarige vrouw, die in eerste instantie niet leek te beseffen wat er zojuist was gebeurd. Haar reactie was ingetogen en leek te suggereren dat de impact van de prijs pas later tot haar doordrong.
Winston probeerde het ijs te breken door te vragen naar haar goede voornemens en stelde voor dat ze “allemaal leuke dingen” kon doen met het gewonnen bedrag. Dit leidde echter tot gemengde reacties op sociale media.
Kritiek en zorgen van kijkers
Kijkers leefden massaal mee met de oudere vrouw, maar wezen ook op de noodzaak van begeleiding bij zo’n grote geldprijs. Sommigen vonden Winston’s opmerkingen over “leuke dingen doen” niet helemaal passend gezien haar leeftijd en situatie.
Een kijker schreef op sociale media:
“Winston die aan de 85-jarige thuiswinnares vraagt of zij goede
voornemens heeft en vervolgens zegt dat zij allemaal leuke dingen
kan gaan doen van het geld… Kweenie hoor…”
Een ander voegde toe:
“Deze mevrouw heeft wel echt begeleiding nodig met deze prijs.
Volgens mij snapt ze het niet zo goed.”
Een warm begin van het jaar
Ondanks de zorgen feliciteren veel kijkers zowel Barry als de thuiswinnaar met hun enorme geldprijzen. De show bood een feestelijke start van het nieuwe jaar en zette een glimlach op het gezicht van miljoenen kijkers.
Barry zal ongetwijfeld genieten van zijn nieuwe rijkdom, en hopelijk zal de thuiswinnaar met de juiste hulp en ondersteuning mooie herinneringen kunnen maken met haar gewonnen bedrag.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
