Actueel
Maxime en Leroy maken heftig nieuws bekend en zijn er helemaal kapot van
Maxime Meiland opnieuw in mineur: villa-verkoop mislukt voor de tweede keer
Het blijft een zware tijd voor Maxime Meiland en haar partner Leroy Molkenboer. De hoop op een nieuwe start werd onlangs opnieuw de kop ingedrukt toen bleek dat de verkoop van hun villa in Noordwijk wéér niet doorgaat. Wat een opluchting had moeten zijn, veranderde binnen enkele weken in een teleurstelling die er stevig inhakt bij het bekende koppel. Volgens bronnen uit hun omgeving is Leroy zichtbaar aangeslagen en heeft Maxime het er emotioneel zwaar mee. “Ze is er kapot van,” klinkt het.
Een woning die maar niet van eigenaar wil wisselen
Het huis waar het allemaal om draait, ligt aan een doorgaande weg in het chique Noordwijk. Maxime kocht de vrijstaande villa zo’n twee jaar geleden voor een aanzienlijk bedrag. De aankoop leek destijds een droom die werkelijkheid werd: een riante gezinswoning waar ze met Leroy en hun kinderen de toekomst wilde vormgeven. Maar die droom bleek van korte duur.
Vrij snel na de aankoop ontstonden er twijfels. Het wooncomfort liet te wensen over, de ligging werd als onrustig ervaren en ook de energiekosten bleken hoger dan verwacht. Al snel werd duidelijk dat de villa niet de ‘forever home’ zou zijn waarop ze gehoopt hadden.
Financiële zorgen en een stroeve huizenmarkt
De verkoop van de villa is tot nu toe een lijdensweg gebleken. Ondanks meerdere prijsverlagingen blijft de woning onverkocht. Makelaars wijzen op de combinatie van een minder gunstige ligging, het relatief lage energielabel en de stevige vraagprijs als verklaringen voor de moeizame verkoop.
Volgens woningexpert Alex van Keulen, bekend van het programma Kopen Zonder Kijken, was de aankoop van Maxime en Leroy “niet bepaald strategisch”. In zijn woorden: “Ze hebben in een overspannen markt te veel betaald voor een woning die op meerdere punten niet aantrekkelijk is voor doorsnee kopers.”
Twee keer hoop, twee keer teleurstelling
Wat de situatie extra wrang maakt, is dat het huis al twee keer op het punt heeft gestaan om daadwerkelijk verkocht te worden. De eerste keer leek alles in kannen en kruiken: Maxime liet zich openhartig uit in een interview met Shownieuws en vertelde blij te zijn dat er “flink was betaald” door een buitenlands stel.
Maar dat bleek te vroeg gejuicht. De kopers – een Amerikaans koppel dat Nederland nog nooit had bezocht – kregen de financiering niet rond. En dus ging het feest niet door. Maxime en Leroy moesten terug naar af, met opnieuw een bord “Te koop” in de voortuin.
En ook de tweede keer liep het mis. Een nieuw geïnteresseerde partij, naar verluidt iemand uit de kennissenkring van de familie, had eveneens een bod uitgebracht onder voorbehoud van financiering. Zes weken later kwam het verlossende – of in dit geval pijnlijke – telefoontje: de financiering is wéér niet rondgekomen.
De makelaar liet weten dat vooral Leroy erg teleurgesteld is. “Hij is behoorlijk aangeslagen,” aldus de bemiddelaar. Maxime reageerde gelaten, maar emotioneel. “Ze is er verdrietig om. Dit hakt erin.”
Humor en medeleven
Bij Shownieuws, waar Maxime regelmatig in beeld komt, werd de misgelopen verkoop besproken met een knipoog. Bart Ettekoven maakte zelfs een luchtige opmerking: “Ken je die mop van dat huis dat verkocht was? Die ging niet door!” De toon is luchtig, maar tussen de regels door klinkt ook begrip. “Het is echt geen slecht huis,” erkende Ettekoven. “Maar je moet wel de juiste koper vinden, en dat lijkt maar niet te lukken.”
Voor Maxime is het allemaal minder lollig. Wat begon als een nieuw hoofdstuk in haar leven, voelt nu als een last die almaar zwaarder wordt. Vooral de financiële impact is niet te onderschatten. De hypotheek blijft doorlopen en de bijkomende kosten stapelen zich op. Met een druk gezinsleven en een carrière in de media vraagt dit om veerkracht en doorzettingsvermogen.
Terug op Funda: derde keer, goede keer?
Ondertussen staat de villa weer gewoon op Funda. De hoop is dat er alsnog een koper opstaat die de charme van de woning weet te waarderen. De ligging in Noordwijk blijft aantrekkelijk voor mensen die rust zoeken nabij zee, en de binnenkant van de woning is ruim en modern ingericht. Maar of dat voldoende is om geïnteresseerden over de streep te trekken?
Makelaars zijn voorzichtig optimistisch. De woning is inmiddels concurrerender geprijsd, en dat zou de kansen iets kunnen verhogen. Toch speelt de reputatie van het huis – onbedoeld versterkt door media-aandacht – wellicht een rol in het uitblijven van serieuze biedingen. “Er hangt nu een label aan dat lastig van je af te schudden is,” zei een makelaar eerder.
Emotionele tol
Voor Maxime en Leroy is dit alles meer dan een zakelijke kwestie. Het is ook emotioneel beladen. “We hebben hier veel meegemaakt, goede en moeilijke tijden,” vertelde Maxime eerder. “Als je dan hoopt op een nieuwe start en dat blijft maar uit, dan is dat zwaar.” Zeker nu de woning hen blijft binden aan een periode in hun leven die ze eigenlijk wilden afsluiten.
Leroy, normaal gesproken eerder op de achtergrond, zou het er volgens bekenden ook moeilijk mee hebben. “Hij is heel zorgzaam en wil het beste voor Maxime en de kinderen. Als zoiets dan wéér fout loopt, doet dat iets met hem,” aldus een insider.
Blijven hopen
Toch geven Maxime en Leroy de moed niet op. Ze blijven geloven dat er ergens een koper rondloopt die de woning waardeert zoals zij dat in het begin ook deden. “We laten het los en hopen op betere tijden,” schreef Maxime recent op sociale media. Haar volgers wensen haar massaal sterkte toe en spreken de hoop uit dat het derde verkoopmoment wél succes zal opleveren.
Voorlopig blijft de villa staan waar hij staat – fysiek én figuurlijk een obstakel op hun pad. Maar als er iets is dat Maxime Meiland door de jaren heen heeft laten zien, dan is het wel dat ze altijd weer opstaat. Hoe zwaar de klap ook is.
Na twaalf intensieve jaren zet prinses Astrid een punt achter een van de meest zichtbare, maar tegelijk minst begrepen taken binnen het Belgische koningshuis. Ze stopt als koninklijk begeleider van handelsmissies naar het buitenland en draagt haar rol stap voor stap over. Eerst neemt koningin Mathilde een deel van die verantwoordelijkheid op zich, later volgt kroonprinses Elisabeth. Op papier lijkt het een logische wissel van generaties, maar achter deze beslissing gaat een veel groter verhaal schuil over inzet, belasting en stille toewijding.
Een rol die vaak wordt onderschat
Wie denkt dat het begeleiden van handelsmissies vooral bestaat uit lintjes doorknippen en handen schudden, vergist zich grondig. Dat benadrukt ook Emmanuel Flaam, CEO van Netalux, die meerdere missies meemaakte. In Het Nieuwsblad zegt hij: “Mensen onderschatten wat zij doet. Je moet altijd scherp staan, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat.”
Tijdens zo’n missie volgen de dagen elkaar in hoog tempo op. Er zijn officiële ontvangsten, seminaries, bedrijfsbezoeken, ontmoetingen met lokale autoriteiten en gesprekken met investeerders. Alles verloopt volgens een strak schema, vaak in verschillende talen en culturele contexten. “En dan is er nog die jetlag, meerdere keren per jaar,” voegt Flaam eraan toe. Het vraagt niet alleen fysieke energie, maar ook mentale scherpte en diplomatiek inzicht.
Meer dan een ceremonieel gezicht
Volgens het Koninklijk Paleis was de rol van prinses Astrid allesbehalve symbolisch. “De belangrijkste opdracht is optreden als boegbeeld van de missie,” legt woordvoerder Lore Vandoorne uit. “In de landen waar we naartoe reisden, was Prinses Astrid degene die de missie leidde.”
Haar aanwezigheid gaf Belgische delegaties een duidelijke meerwaarde. In veel landen opent een lid van het koningshuis deuren die anders gesloten blijven. Bedrijven kregen toegang tot gesprekspartners op hoog niveau, simpelweg omdat Astrid het voortouw nam. Haar agenda zat doorgaans overvol, met nauwelijks ruimte voor rustmomenten. Toch stond ze bekend om haar constante professionaliteit en betrokkenheid.
Twaalf jaar op het hoogste tempo
Sinds 2011 was prinses Astrid het vaste gezicht van de Belgische handelsmissies. Jaar na jaar reisde ze naar alle uithoeken van de wereld om Belgische ondernemingen te ondersteunen bij hun internationale ambities. Dat betekende niet alleen aanwezig zijn, maar ook grondige voorbereiding. Ze verdiepte zich in economische dossiers, sectoren en lokale gevoeligheden, zodat ze tijdens gesprekken inhoudelijk mee kon spreken.
Royaltykenner Joëlle Vanden Houden benadrukt hoe ver Astrid daarin ging. “Ze wilde het misschien té goed doen,” zegt ze. “Ze bereidde zich altijd tot in de puntjes voor.” Die gedrevenheid leverde haar veel respect op in economische en diplomatieke kringen, maar eiste tegelijk een hoge tol.
Signalen van overbelasting
Hoewel prinses Astrid zich naar buiten toe altijd sterk en toegewijd toonde, waren er achter de schermen al langer signalen dat de constante druk haar parten speelde. “Ik vernam dat ze last had van rugproblemen en slecht sliep,” vertelt Vanden Houden. Het zijn klachten die vaak voorkomen bij mensen die langdurig onder hoge spanning staan en weinig herstelmomenten kennen.
Het besluit om te stoppen komt dan ook niet uit de lucht vallen. Na twaalf jaar intensief reizen, voorbereiden en presteren, trekt Astrid een duidelijke grens. Niet uit onwil, maar uit zorg voor haar gezondheid en balans. In een tijd waarin mentale en fysieke belasting steeds vaker bespreekbaar worden, past haar keuze in een bredere maatschappelijke ontwikkeling.
Een zorgvuldig geplande overdracht
De overgang verloopt niet abrupt. Het Koninklijk Huis kiest bewust voor een gefaseerde overdracht. Op korte termijn neemt koningin Mathilde al twee handelsmissies voor haar rekening. Daarmee blijft de continuïteit gewaarborgd en kunnen bedrijven blijven rekenen op koninklijke ondersteuning.
Mathilde brengt haar eigen kwaliteiten mee. Ze staat bekend om haar empathische stijl, talenkennis en sterke internationale uitstraling. Haar ervaring met sociale en economische thema’s sluit goed aan bij de doelen van handelsmissies, waarin niet alleen cijfers tellen, maar ook relaties en vertrouwen.
De toekomst: kroonprinses Elisabeth
Op langere termijn ligt de rol klaar voor kroonprinses Elisabeth. Daarmee krijgt de volgende generatie de kans om ervaring op te doen in een internationaal en economisch kader. Volgens Claire Tillekaerts, voormalig topvrouw van Flanders Investment and Trade, is dat een logische stap. “Elisabeth heeft een natuurlijk charisma en komt toegankelijk over,” zegt zij.
Ook Emmanuel Flaam ziet veel potentieel in de jonge kroonprinses. “Wie haar ziet speechen, merkt dat zij een brok energie is.” Elisabeth combineert een moderne uitstraling met een sterke opleiding en internationale ervaring. Handelsmissies kunnen voor haar een belangrijke leerschool worden in diplomatie, economie en representatie.
Respect voor wat was
Hoewel de focus nu verschuift naar de toekomst, overheerst er vooral waardering voor wat prinses Astrid in twaalf jaar heeft opgebouwd. Ze gaf een duidelijke invulling aan haar rol en zette de lat hoog, zowel voor zichzelf als voor haar opvolgers. Belgische bedrijven kijken met respect terug op haar inzet en de concrete resultaten die handelsmissies onder haar leiding opleverden.
Haar afscheid markeert geen einde, maar een overgang. Astrid blijft actief binnen het koningshuis, zij het met een andere focus en minder intensieve verplichtingen. De ervaring die zij meebrengt, blijft waardevol als achtergrond en klankbord.
Een stille kracht binnen het koningshuis
Het verhaal van prinses Astrid laat zien hoe veeleisend bepaalde koninklijke taken zijn, ook al spelen ze zich grotendeels buiten de schijnwerpers af. Handelsmissies zijn geen glamourreizen, maar complexe operaties waarin diplomatie, economie en menselijk contact samenkomen.
Na twaalf jaar heeft Astrid haar bijdrage geleverd, met toewijding en discipline. Door nu een stap terug te zetten, geeft ze ruimte aan herstel én aan een nieuwe generatie. Het is een beslissing die respect afdwingt en tegelijk vertrouwen uitstraalt in wat komt.