Actueel
Martijn Krabbé krijgt verdrietig bericht te horen over zijn overlijden
Martijn Krabbé ontvangt Media Oeuvre Award: “Ik ben er nog niet aan toe om afscheid te nemen van het leven”
Het was een ontroerend moment tijdens de uitreiking van de Media Oeuvre Award 2025: Martijn Krabbé, een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie, nam de prestigieuze prijs zelf in ontvangst. In zijn dankwoord sprak de presentator niet alleen over zijn carrière, maar ook over zijn gezondheid. Ondanks de diagnose die hem recentelijk trof, blijft Krabbé vastberaden in zijn houding: “Ik ben nog niet toe aan d00dgaan.”
Een leven vol televisie en verhalen
Voor veel kijkers is Martijn Krabbé (56) al decennialang een vertrouwde stem en een bekend gezicht. Van muziekprogramma’s en grote liveshows tot human interest en reality: hij wist als geen ander gevoel, entertainment en menselijkheid met elkaar te verbinden. De Media Oeuvre Award 2025 is dan ook een erkenning voor een carrière die diepe indruk heeft gemaakt.
“Namens mij en mijn hele familie: enorm bedankt voor deze prijs,” zei Martijn zichtbaar geroerd bij RTL Boulevard. “Ik voel me ongelooflijk vereerd.”
Toch voelde het ontvangen van de award ook een beetje dubbel. “Als je terugblikt op je carrière, betekent het vaak dat er een einde in zicht is,” vertelt hij eerlijk. “Maar dat gevoel heb ik totaal niet. Ik doe nog steeds voice-overs en geniet daar intens van. Voor mijn gevoel ben ik nog volop bezig. Misschien is dat niet zo, maar in mijn hoofd wél.”
Gezondheidssituatie: “Ik reken erop dat ik nog tijd heb”
Martijn Krabbé is ongeneeslijk z!ek, maar kiest ervoor om met nuchterheid en kracht naar zijn situatie te kijken. In het interview legt hij uit hoe hij omgaat met de gedachte aan het levenseinde. “Met d00dgaan is het zo: iedereen schijnt het te kunnen,” zegt hij met een mengeling van humor en ernst. “Het is niet zo moeilijk. Maar ik ben er nog niet aan toe. Ik reken er zelfs op dat ik daar nog niet aan toe ben.”
De presentator vertelt dat hij zich momenteel ‘prima’ voelt. “Er zijn goede en slechte dagen, maar op dit moment heb ik gelukkig weinig klachten. En zolang dat zo is, wil ik mijn leven blijven invullen met dingen waar ik blij van word.”
Televisie is meer dan een baan
Hoewel Martijn door zijn gezondheid een stap terug heeft moeten doen op het scherm, betekent dat niet dat hij volledig is gestopt. “Ik blijf doen wat ik kan en wat goed voelt. Mijn stem inzetten voor programma’s bijvoorbeeld, of meedenken achter de schermen. Televisie zit in mijn bloed. Het is nooit alleen maar werk geweest – het is een deel van wie ik ben.”
De Media Oeuvre Award voelt voor hem dan ook niet als een eindpunt, maar eerder als een mijlpaal. “Het is een moment om stil te staan bij alles wat ik heb mogen doen, maar vooral ook bij de mensen met wie ik dat heb gedaan. Van regisseurs en redacteuren tot kandidaten en kijkers: dit is een eer die ik met hen deel.”
Verbondenheid met Freek van Suzan & Freek
Tijdens het gesprek met RTL Boulevard toonde Martijn Krabbé zich ook geraakt door het recente nieuws rondom Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek. Rikkerink kreeg enkele weken geleden te horen dat hij ongeneeslijk z!ek is, net op het moment dat hij en Suzan hun eerste kindje verwachten.
“Ze krijgen een kind, verdorie,” zegt Martijn oprecht aangedaan. “En dan moet hij zich ook nog door zo’n diagnose heen vechten. Ik heb daar enorm veel bewondering voor.”
Volgens Krabbé is het bewonderenswaardig dat het duo ervoor kiest om tóch op te blijven treden. “Dat is volgens mij precies wat je moet doen. Niet stilzitten en wachten, maar het leven blijven omarmen. Blijven doen waar je hart ligt.”
Leven in het moment
Dat is ook het motto waar Martijn zelf kracht uit haalt. Hij wil niet dat zijn diagnose zijn leven definieert. “Ik wil niet in een hoekje gaan zitten en wachten tot het slechter wordt. Zolang ik kan, wil ik leven – echt leven.”
Zijn dankbaarheid voor het heden is tastbaar. “Elke dag zonder pijn, elke lach van mijn kinderen, elke wandeling, elk moment op het podium of in de studio: het telt allemaal dubbel.”
Toch erkent hij ook de kwetsbaarheid die met z!ekte gepaard gaat. “Er zijn momenten waarop het allemaal even binnenkomt. Waarop je stilvalt en voelt hoe kostbaar alles is. Maar zelfs dat is niet alleen verdrietig. Het is ook waardevol.”
Een boodschap van hoop en menselijkheid
Wat Martijn Krabbé uitstraalt, is meer dan alleen veerkracht. Het is een boodschap aan iedereen die te maken krijgt met onzekerheid, z!ekte of verlies: blijf doen wat je liefhebt. Blijf verbinden, blijf spreken, blijf creëren.
Zijn woorden raken veel mensen. Op sociale media wordt zijn optreden bij de uitreiking van de Media Oeuvre Award massaal gedeeld. Fans prijzen zijn moed en zijn oprechte manier van spreken. Collega’s noemen hem een voorbeeld, zowel professioneel als persoonlijk.
Familie als fundament
Martijn benadrukt meerdere keren dat zijn familie een belangrijke rol speelt in deze fase van zijn leven. “Zonder hen stond ik hier niet. Letterlijk en figuurlijk. Mijn kinderen, mijn partner, mijn familie en vrienden: ze dragen me op momenten dat ik het zelf moeilijk heb.”
De award is voor hem dan ook niet alleen een erkenning van zijn werk, maar ook van alles wat daarachter schuilgaat. “Dit is ook voor hen. Zij hebben mij altijd gesteund, ook toen ik soms twijfelde aan mezelf. Dat vergeet je nooit.”
De toekomst blijft open
Hoewel zijn gezondheidssituatie onvoorspelbaar is, blijft Martijn Krabbé hoopvol. Hij spreekt niet over afscheid, maar over blijven bijdragen. “Zolang ik de kracht heb, wil ik blijven meedoen. Als stem, als coach, als mens. Ik heb nog iets te geven.”
En dat hij nog veel te geven heeft, is duidelijk. Zijn ervaring, zijn stem, zijn warmte en zijn vermogen om verhalen te vertellen maken hem tot een van de meest geliefde televisiepersoonlijkheden van Nederland. De Media Oeuvre Award is een erkenning, maar zeker geen afscheid.
Slotwoord: Een inspirerende winnaar
De uitreiking van de Media Oeuvre Award 2025 aan Martijn Krabbé is meer dan een eerbetoon aan een imposante carrière. Het is ook een ode aan zijn menselijkheid, zijn kracht en zijn vermogen om – zelfs in moeilijke tijden – licht te brengen in de levens van anderen.
Met zijn openhartigheid over zijn gezondheid en zijn onverminderde betrokkenheid bij zijn vak, toont Martijn wat het betekent om het leven met beide handen vast te houden. Hij is een presentator, een vader, een vriend – maar bovenal een mens die laat zien dat kwetsbaarheid ook kracht kan zijn.
En zoals hij zelf zegt: “Ik ben nog niet toe aan d00dgaan.” Dat is geen afscheid, maar een belofte. Een belofte aan het leven.
De 62-jarige Peter besloot om twee jaar geleden op vakantie te gaan naar Letland. Hij zal deze solotrip echter nooit meer vergeten.
Peter steekt van wal: “Het Oostblok is weer eens wat anders als Spanje, waar veel mensen heengaan. Het leek me ontzettend leuk ergens heen te gaan waar niet zoveel over bekend is.”
De Nederlander vervolgt: “Bovendien zijn vluchten naar Riga ook goedkoop, evenals het verblijf en de kosten in het algemeen.”
“Ik houd van reizen en het liefst alleen, dan hoef je geen rekening te houden met anderen en dan kun je dus ook gewoon je gang gaan”, aldus Peter.
Peter had alles tot in de puntjes gepland. “Via Google had ik al gekeken naar toeristische trekpleisters, zodat ik niet doelloos in het rond zou lopen. Dat doe ik eigenlijk altijd.”
Aangekomen besloot hij om een avondje te gaan stappen, dus trok hij de stad in. Tijdens zijn wandeling werd hij plots aangesproken door een jongedame.
Peter vertelt: “Ze zei dat ze uit Rusland waren en vroeg me of ik ergens een leuk tentje wist waar ze iets zouden kunnen gaan drinken. Ik had geen idee, en vertelde dat ik uit Nederland kom.”
“Daarop vroeg ze me of ik zin had om met haar mee te gaan. Ik zag daar geen kwaad in en we zijn toen samen naar een bar gegaan”, vervolgt Peter.
“Het was supergezellig en de drank vloeide rijkelijk. Ze heette Stefania en was 23 jaar. Aan het einde van de avond vroeg ze of ze mee mocht naar mijn hotel.”
Peter was toen zestig en zegt dat het moeilijk was om een knappe dame van 23 jaar te weigeren. “Ze was heel erg knap en ik had er veel zin in. Toch was ik niet meer helemaal helder en zelfs een beetje duizelig.”
De man legt uit wat er dan gebeurde. “Toen we in mijn hotelkamer kwamen, kon ik nauwelijks meer op mijn benen staan. Het voelde alsof ik teveel gedronken had, maar ook weer niet.”
“Ik ben uiteindelijk in slaap gevallen. Alhoewel, het was meer een soort van knock-out. Toen ik wakker werd was Stefania er niet.”
“Tot mijn grote schrik was mijn portemonnee, waar mijn vakantiegeld van 2.000 euro en bankpas inzaten, er ook niet meer.”
“Ik heb toen mijn bank direct gebeld en gelukkig was er nog niets afgeschreven. De kaarten heb ik laten blokkeren. Mijn cash geld was ik wel kwijt.”
“Dat was nog erg lastig, want ik moest immers nog drie dagen eten en drinken. Ook moest ik de taxirit naar het vliegveld betalen. Zonder geld ben je echt machteloos.”
“Gelukkig had ik mijn paspoort nog en via Western Union heeft een familielid geld naar me overgemaakt. Dat kon ik toen afhalen bij een kantoortje in de stad.”
“In de resterende dagen heb ik Stefania niet meer gezien. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, maar ik denk dat ze iets in mijn drinken heeft gedaan.”
“Het klinkt ook te mooi om waar te zijn. Waarom zou een bloedmooie meid van 23 met een man van 60 willen zijn?” Peter heeft zijn lesje nu wel geleerd.
“Het heeft me enorm aangegrepen en als ik nu op vakantie ga, kijk ik wel drie keer uit. Ondanks dat ik zulke verhalen wel had gehoord, ben ik er zelf toch ingetrapt.”