Connect with us

Actueel

Mark (61) vader van drie en hetero: “Ik draag al jaren rokken en hakken naar mijn werk dat zouden meer mannen moeten proberen.”

Avatar foto

Published

on

Mark Bryan, een 61-jarige robotica-ingenieur uit Duitsland, tart moedig de traditionele genderrollen door dagelijks hakken en rokken te dragen.

Als vader van drie en een professional in een technisch veld, breekt Mark opzettelijk met de normen die kledingvoorschriften bepalen op basis van geslacht.

In de 10e eeuw waren hoge hakken oorspronkelijk bedoeld voor mannen, om hen langer te laten lijken en een gevoel van mode te geven.

Door de eeuwen heen is deze trend echter veranderd, en tegenwoordig worden hakken bijna uitsluitend met vrouwen geassocieerd.

Mark behoort tot een groeiende groep mannen die deze modieuze schoenentype weer terugclaimen, los van de traditionele geslachtsnormen.

Met bijna 660.000 volgers op Instagram heeft Mark een aanzienlijke aanhang opgebouwd door zijn gedurfde en unieke stijl te delen.

Zijn outfits omvatten vaak een mix van pumps, laarzen en rokken, gecombineerd met meer traditioneel ‘mannelijke’ kledingstukken boven de taille.

Door deze combinaties benadrukt hij dat kleding geen geslacht heeft en dat mode een uitdrukking van persoonlijke voorkeur en stijl moet zijn, ongeacht geslachtsnormen.

Mark’s benadering van kleding is niet alleen een statement tegen de vastgeroeste genderstereotypen, maar ook een pleidooi voor meer variatie en vrijheid in mannenmode.

Hij vindt dat rokken meer diversiteit bieden dan de standaardbroeken die mannen meestal dragen, en wil hiermee laten zien dat comfort en persoonlijke stijl voorop moeten staan.

Zijn familie, waaronder zijn drie kinderen en zijn vrouw, steunen Mark volledig in zijn keuzes.

Zijn kinderen zijn opgevoed met het begrip dat kleding niet indicatief is voor iemands seksualiteit of genderidentiteit.

Zijn dochter beschouwt hem zelfs als een van haar grootste mode-inspiraties, en zijn vrouw helpt hem regelmatig bij het uitkiezen van outfits.

Ondanks de positieve ontvangst binnen zijn gezin en zijn aanzienlijke aanhang online, stuit Marks kledingkeuze soms op weerstand.

Hij heeft te maken gehad met negatieve reacties, zowel online als in het echte leven.

Deze confrontaties herinneren hem eraan dat, hoewel veel mensen zijn stijl vieren, er nog steeds vooroordelen bestaan over wat mannen zouden moeten dragen.

Mark Bryan’s verhaal daagt ons uit om na te denken over onze eigen percepties van gender en mode.

Hij nodigt ons uit om ons comfortabel te voelen bij het uitdagen van de normen en om mode te zien als een vorm van persoonlijke expressie, vrij van genderbeperkingen.

Wat denk jij? Zou je het aandurven om, net als Mark, je eigen pad in mode en zelfexpressie te bewandelen?

Actueel

Ophef om nieuw plan Mona Keijzer: “Oekraïners moeten voortaan déze kosten betalen”

Avatar foto

Published

on

Mona Keijzer presenteert strenger opvangbeleid: wat betekenen de nieuwe plannen voor Oekraïense vluchtelingen in Nederland?

Asielminister Mona Keijzer (BBB) heeft een uitgebreid maatregelenpakket aangekondigd dat mogelijk grote gevolgen heeft voor duizenden Oekraïners die sinds 2022 in Nederland verblijven. Haar boodschap is glashelder: wie werkt, moet gaan bijdragen aan woonkosten, zelf een zorgverzekering afsluiten en rekening houden met een nieuwe, tijdelijke verblijfsstatus die gericht is op terugkeer zodra dat veilig kan.

De aankondiging zet direct een fel debat in gang. Gemeenten, werkgevers, hulporganisaties en juristen reageren verdeeld. Sommigen noemen het een logische stap richting meer eerlijkheid en balans in de opvang; anderen vrezen dat een kwetsbare groep juist verder onder druk komt te staan.

In deze longread lees je wat Keijzer precies voorstelt, waarom het kabinet deze richting kiest en welke gevolgen dat kan hebben voor de Oekraïense gemeenschap én voor Nederland.


Waarom het kabinet kiest voor een koerswijziging

Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne vangt Nederland mensen op onder de Europese Tijdelijke Beschermingsrichtlijn. Deze noodregeling biedt een snelle opvang zonder asielprocedure en garandeert directe toegang tot zorg, onderwijs en werk.

De regeling heeft echter een uiterste looptijd: maart 2027. Gemeenten waarschuwen al langer dat de opvangcapaciteit onder enorme druk staat. Tussen reguliere asielzoekers, statushouders die wachten op woonruimte en Oekraïense ontheemden die blijven instromen, is de rek er volledig uit.

Volgens Keijzer moet Nederland zich nu al voorbereiden op de overgang naar een nieuwe situatie. Haar doel: duidelijkheid scheppen, zowel voor Oekraïners als voor gemeenten en werkgevers.


Drie grote veranderingen in Keijzers plannen

Het voorstel bestaat uit drie hoofdonderdelen die vanaf de overgangsfase in werking moeten treden.


1. Werkenden gaan bijdragen aan woonkosten

Oekraïners in gemeentelijke opvang betalen nu geen huur. In het nieuwe systeem gaan werkenden een inkomensafhankelijke bijdrage leveren aan hun woonlasten. Dat wordt door het kabinet gepresenteerd als eerlijk en in lijn met hoe Nederlanders hun woonkosten betalen.

  • Wie een stabiel inkomen heeft, draagt méér bij.

  • Wie weinig of niets verdient, kan rekenen op een vangnet.

  • Niemand mag zijn plek in de opvang verliezen door financiële problemen.

Gemeenten krijgen hiervoor extra administratieve taken, want zij moeten inkomsten toetsen en bijdragen vaststellen. Toch zien sommige gemeenten deze aanpassing als verlichting, omdat ze nu zelf veel kosten dragen.


2. Een reguliere zorgverzekering wordt verplicht

Op dit moment ontvangen Oekraïners medische zorg via een aparte, door de overheid bekostigde regeling. Deze constructie zou verdwijnen. Net als andere inwoners van Nederland worden werkenden straks verplicht om:

  • een zorgverzekering af te sluiten

  • maandelijks premie te betalen

  • eventueel zorgtoeslag aan te vragen als hun inkomen laag is

Voor mensen zonder werk of met een heel wisselend contract moet het kabinet nog uitwerken hoe de premie-inning wordt geregeld. Verzekeraars en gemeenten worden nauw bij dit proces betrokken.


3. Een nieuwe nationale, tijdelijke verblijfsstatus

Het meest ingrijpend is het voornemen om na 2027 een tijdelijke nationale status in te voeren. Deze vervangt de Europese regeling en maakt expliciet dat het verblijf in Nederland bedoeld is als tijdelijke bescherming, niet als permanente vestiging.

Belangrijke uitgangspunten:

  • bescherming zolang het nodig is

  • terugkeer zodra de situatie in Oekraïne veilig wordt

  • duidelijkheid over rechten, plichten en verblijfsduur

Deze nieuwe status moet juridische zekerheid geven en voorkomen dat mensen plots zonder rechten komen te zitten.


Waarom juist nú deze plannen?

Naast opvangdruk spelen twee structurele problemen een grote rol in het debat.


Woningnood

De woningmarkt is al jaren vastgelopen. Gemeenten proberen opvangplekken te creëren, maar lopen keer op keer tegen grenzen aan:

  • te weinig beschikbare locaties

  • hoge kosten voor noodopvang

  • druk op lokale voorzieningen

Door werkenden te laten bijdragen aan hun woonlasten ontstaat volgens het kabinet een eerlijker kostenstructuur.


Tekorten op de arbeidsmarkt

Een ander aspect dat meespeelt: veel werkgevers zijn inmiddels sterk afhankelijk van Oekraïense werknemers. Vooral in:

  • logistiek

  • zorg

  • horeca

  • productie

  • landbouw

Werkgevers vrezen dat strengere regels mensen kunnen ontmoedigen om te blijven, terwijl zij juist hard nodig zijn.


Wat vinden gemeenten en werkgevers van de plannen?

De reacties zijn gemengd.

Gemeenten

Gemeenten zien voordelen, zoals extra financiële ruimte, maar waarschuwen voor nieuwe administratieve druk. Ze benadrukken dat elk nieuw systeem werkbaar, eerlijk en uitvoerbaar moet zijn.

Werkgevers

Werkgevers signaleren risico’s:

  • Extra regels kunnen personeelskrapte vergroten.

  • Onzekerheid over verblijfsduur maakt het moeilijker om te investeren in scholing of contracten.

Tegelijkertijd biedt een tijdelijke status volgens sommigen juist duidelijkheid voor werknemers.


Politieke en maatschappelijke reacties

Zoals verwacht lopen de meningen uiteen:

Voorstanders

Zij vinden dat het tijd is om de regels gelijk te trekken: wie in Nederland werkt, draagt net als Nederlanders bij aan zorg en wonen. Daarnaast benadrukken ze dat opvang altijd tijdelijk bedoeld is.

Critici

Zij vrezen dat kwetsbare groepen tussen wal en schip belanden.

Vragen die zij stellen:

  • Wat als iemand ziek wordt en tijdelijk stopt met werken?

  • Wat als lonen sterk schommelen door seizoenswerk?

  • Wat als gezinnen de kosten niet kunnen dragen?

  • En hoe verhoudt een nationale status zich tot EU-regels?

NGO’s zijn vooral alert op de gevolgen voor kinderen, scholing, mentale gezondheid en continuïteit van zorg.


Onbeantwoorde vragen die nog grote impact kunnen hebben

Veel onderdelen moeten nog worden uitgewerkt. Cruciale openstaande vragen zijn:

  • Hoe hoog wordt de bijdrage aan woonkosten precies?

  • Komt er een overgangsregeling voor mensen die net werk hebben?

  • Hoe worden wisselende contracten verwerkt in de berekening?

  • Wordt zorgtoeslag toegankelijk voor Oekraïners?

  • Welke uitzonderingen komen er voor alleenstaande ouders en chronisch zieken?

Zonder heldere afspraken blijft de discussie voortduren.


De rol van Vandaag Inside en het rumoer rondom de plannen

De plannen kregen extra aandacht nadat Mona Keijzer te gast was bij Vandaag Inside. Wat begon als een beleidsmatig gesprek, liep door opmerkingen van Johan Derksen en René van der Gijp uit op een rumoerige discussie. Hoewel de inhoud soms naar de achtergrond verdween, leidde het optreden wel tot meer landelijke aandacht en debat over het meebetalen aan huur en zorg.


Wat gebeurt er nu?

De komende maanden werkt het kabinet samen met gemeenten, verzekeraars en werkgevers aan concrete regelgeving. Daarna volgen:

  1. Advies van de Raad van State

  2. Debat en stemming in de Tweede Kamer

  3. Behandeling in de Eerste Kamer

  4. Overleg met Brussel over Europese regels

Pas na deze stappen wordt duidelijk welke versoepelingen, uitzonderingen en veiligheidsmechanismen daadwerkelijk worden ingevoerd.


Samenvatting: Nederland maakt zich klaar voor de toekomst van de opvang

  • In 2027 loopt de Europese beschermingsregeling af.

  • Mona Keijzer wil dat werkende Oekraïners een bijdrage gaan leveren aan huur en zorgpremie.

  • Er komt mogelijk een nieuwe, tijdelijke nationale verblijfsstatus met terugkeer als uitgangspunt.

  • Gemeenten, werkgevers en hulporganisaties reageren verdeeld.

  • Veel details moeten nog worden ingevuld; vooral kwetsbare groepen verdienen extra bescherming.

De komende tijd zal duidelijk worden hoe streng of soepel het beleid uiteindelijk wordt — en hoe groot de impact is voor duizenden mensen die nu in Nederland wonen en werken.

Continue Reading