Actueel
Marga Bult kan geluk niet op na prachtig babynieuws: ´Een echt wereldwonder!´
In november verraste Marga Bult haar fans met prachtig babynieuws. Haar dochter was in verwachting van een tweede kindje, met behulp van Marga’s zoon Joey als donor. Nu, enkele maanden later, heeft de zangeres gedeeld dat haar dochter bevallen is en dat Marga opnieuw oma is geworden. Dit is een bijzonder moment voor haar, aangezien het haar vierde kleinkind is.
Een vierde kleinkind voor Marga Bult
Marga Bult is dolgelukkig met de geboorte van haar kleinzoon, Vigo Maxim. Op Instagram deelde ze haar blijdschap met haar volgers: “Zo geweldig! Ik ben afgelopen week voor de 4e keer oma geworden. Na 3 kleindochters, dit keer een prachtige kleinzoon.” Ze voegde toe dat Vigo Maxim het broertje is van zijn zusje Jane. Marga is trots op de ouders, Jill van Ingen en Maaike, en kan het niet laten om haar geluk te delen. “Wat fantastisch dat ik dit als oma allemaal mee mag en kan maken. Voorlopig zit ik nog even op een blauwe wolk. Zoooooo trots.”
Een bijzonder verhaal achter de zwangerschap
Het verhaal achter de zwangerschap van Marga’s dochter was vorig jaar het meest besproken verhaal op de website van Shownieuws. Marga had in een eerdere uitzending van Shownieuws uitgebreid verteld over hoe haar dochter en haar vrouw Maaike het kindje verwachtten. Ze legde uit dat haar zoon Joey als donor had gediend voor het eitje van Maaike, en dat Jill zelf de draagmoeder was.
Misverstanden over de situatie
Marga vertelde in de uitzending dat er veel misverstand was ontstaan over het proces. Veel mensen begrepen niet hoe het allemaal werkte. Daarom besloot Marga nogmaals uit te leggen hoe het precies zat. “Er is veel misverstand over ontstaan, omdat veel mensen het niet snappen,” aldus Marga. Ze vond het belangrijk om het verhaal te delen om misverstanden weg te nemen en duidelijk te maken dat het een proces was waar veel liefde en zorg bij kwam kijken.
De belangrijke rol van Joey als donor
De manier waarop het gezin de zwangerschap had geregeld, was bijzonder. Marga’s zoon Joey had het eitje van Maaike bevrucht, en Jill fungeerde als de draagmoeder. Marga benadrukte hoe bijzonder het was dat haar zoon in staat was om als donor te dienen, en hoe dit het gezinsleven van Jill en Maaike compleet maakte. “De donor is een zoon van mij, Joey. Het gaat dus om een zoon én dochter van mij,” zei ze.
Een jaarlange reis
De zwangerschap van Jill en Maaike was geen eenvoudig proces. Het was een jaarlange reis vol tests en procedures. Marga legde uit dat het traject om draagmoeder te worden niet zomaar gebeurt: “Je komt wel in een heel traject terecht, want dat gaat niet zomaar. Je krijgt een psychologische test, allerlei vragen, dus voordat het allemaal loopt, ben je zo een klein jaar verder.” Het was een emotionele en fysieke uitdaging, maar het resultaat was het meer dan waard.
Positieve reacties van anderen
Marga was trots op haar dochter en haar vrouw, maar ook op het feit dat hun verhaal anderen had geïnspireerd. “Het mooie is dat dit verhaal mensen op ideeën heeft gebracht, dat homo- of lesbische stellen denken: waarom heb ik daar niet aan gedacht?!” De manier waarop Jill en Maaike hun gezin hadden uitgebreid, bracht positieve reacties van anderen, die nu misschien ook overwegen dezelfde route te volgen.
Een tweede kans voor een gezin
Voor Maaike en Jill was dit niet het eerste kindje dat ze samen hadden gekregen. Hun eerste kind was op dezelfde manier ter wereld gekomen, via de hulp van Marga’s zoon Joey als donor en Jill als draagmoeder. Marga had haar eerste kleinkind als “heerlijk” omschreven, en nu was ze nog trotser omdat ze opnieuw oma werd, dit keer van een kleinzoon.
Voor altijd een oma van twee kinderen
Marga beschreef hoe bijzonder het voor haar was om nu zowel een oma van haar zoon als haar dochter te zijn. “Voor mijn gevoel is het alsof ik nu twee keer oma word. Van één kindje, maar wel van mijn twee kinderen. Ik vind dat heel bijzonder.” Het was een moment dat haar hart vervulde van trots en liefde voor haar kinderen, die samen het prachtige gezin hadden gevormd.
De rol van social media in de communicatie
Het delen van haar blijdschap op social media was voor Marga een manier om haar emoties te uiten en haar geluk met haar volgers te delen. Door het plaatsen van foto’s van haar kleinkind en haar reacties op de berichten van anderen, voelde Marga zich verbonden met haar fans en vrienden. “Voorlopig zit ik nog even op een blauwe wolk,” schreef Marga, een manier om te laten zien hoe gelukkig en trots ze was op de uitbreiding van haar gezin.
De steun van haar familie
De steun van haar familie speelde een grote rol in het succes van dit bijzondere verhaal. Marga benadrukte hoe haar zoon Joey altijd klaarstond om zijn zus te helpen en hoe haar dochter en haar vrouw Maaike samen door het proces van draagmoederschap heen waren gegaan. “Er kan natuurlijk zoveel niet goed gaan; ze hebben een aantal pogingen ondernomen. Dit is dan nu gelukt, dus deze oma is helemaal blij,” zei Marga.
Waarom Marga’s verhaal zo bijzonder is
Marga’s verhaal is niet alleen bijzonder vanwege de liefde en steun binnen haar familie, maar ook omdat het aantoont dat de traditionele opvattingen over familie en ouderschap steeds verder worden uitgebreid en veranderd. Marga’s kinderen, Jill en Maaike, hebben een eigen gezin gevormd, met de steun van Marga en haar zoon Joey. Dit verhaal heeft veel mensen geïnspireerd om na te denken over hun eigen mogelijkheden om een gezin te stichten, ongeacht hun seksuele geaardheid.
Wat betekent het om oma te zijn?
Voor Marga betekent het oma zijn veel meer dan alleen het krijgen van kleinkinderen. Het gaat om de band die ze heeft met haar kinderen en kleinkinderen, en om de manier waarop ze haar liefde en zorg kan delen met de volgende generatie. “Ik ben zo trots op mijn kinderen en kleinkinderen. Het maakt niet uit hoe het gezin is samengesteld, als er maar liefde is,” aldus Marga.
De boodschap van Marga aan anderen
Marga hoopt dat haar verhaal andere mensen zal aanmoedigen om open te staan voor nieuwe manieren van gezinssamenstelling en ouderschap. “Het zorgt ook voor iets positiefs,” zei Marga, en dat is precies wat haar verhaal doet. Het laat zien dat er geen grenzen zijn aan liefde en familie, en dat iedereen de kans heeft om het gezin te creëren dat hen gelukkig maakt.
De impact op de maatschappij
Dit bijzondere verhaal heeft de maatschappij uitgedaagd om na te denken over familie en hoe we als samenleving omgaan met verschillende vormen van gezinsstructuren. Marga’s verhaal heeft gesprekken op gang gebracht over draagmoederschap, donors en de manieren waarop mensen elkaar kunnen ondersteunen om een gezin te stichten. Het heeft een breed publiek bereikt en heeft geleid tot veel positieve reacties.
De rol van Shownieuws in het verhaal
Shownieuws speelde een belangrijke rol in het delen van Marga’s verhaal. Het was via Shownieuws dat Marga haar verhaal over de zwangerschap van haar dochter en de rol van haar zoon als donor met de wereld deelde. Dit platform gaf Marga de kans om een breder publiek te bereiken en het gesprek over alternatieve gezinsstructuren op gang te brengen.
Trots op het gezin
Marga kan niet anders dan trots zijn op haar gezin. Ze heeft altijd haar kinderen ondersteund en was er voor hen, vooral tijdens de uitdagingen die ze tegenkwamen. Het ziet ernaar uit dat de liefde en steun binnen haar gezin blijven groeien, met de komst van een vierde kleinkind dat haar leven nog rijker maakt.
De kracht van liefde in Marga’s verhaal
Wat het verhaal van Marga Bult zo krachtig maakt, is de nadruk op liefde en verbondenheid. Het toont aan dat liefde geen grenzen kent, en dat de belangrijkste factor in het creëren van een gezin is de zorg en steun die we elkaar bieden. Marga heeft haar kinderen geleerd dat liefde alles kan overwinnen, en haar verhaal is een inspiratie voor anderen die door vergelijkbare uitdagingen heen gaan.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.