Actueel
Marco Borsato geeft hartverscheurend antwoord op gevoelige vraag over Asmara Thielen
Emotionele Marco Borsato spreekt na laatste zitting: “Ik ben leeg en moe”
Na afloop van de laatste zitting in de strafzaak tegen Marco Borsato heeft de zanger donderdag kort gesproken met de pers. Het was voor het eerst in jaren dat hij openlijk reageerde op vragen over de kwestie die zijn leven volledig heeft veranderd.
Het 0penbaar Ministerie (OM) eist vijf maanden cel tegen Borsato. De aanklacht draait om grensoverschrijdend gedrag tegenover een destijds 15-jarig meisje, Asmara Thielen. De zanger ontkent de beschuldigingen, maar erkent dat de situatie diepe sporen bij hem heeft achtergelaten.
“Er is maar één plek waar mijn woorden ertoe doen”
Voor de camera’s oogde Borsato zichtbaar gespannen en uitgeput. Hij sprak rustig, maar zijn stem trilde toen hij terugblikte op de afgelopen jaren.
“Ik heb zes jaar lang niets gezegd,” begon hij. “Zes jaar lang heb ik gezwegen, terwijl er van alles over me werd geroepen. De zogenaamde experts, mensen die mij niet kennen, hadden overal een mening over. Maar er is maar één plek waar wat ik te zeggen heb ertoe doet — en dat is in de rechtbank.”
Met die woorden onderstreepte Borsato zijn vertrouwen in de rechtsgang. Hij zei dat hij bewust heeft gekozen om niet in de media te reageren, ondanks de vaak felle discussies die over hem zijn gevoerd.
“Ik ben gewoon echt leeg”
Na afloop van de zitting beschreef de zanger hoe zwaar de afgelopen dagen voor hem zijn geweest.
“Ik ben een beetje licht in mijn hoofd, een beetje draaierig nu,” zei hij tegen de aanwezige pers. “Ik ben gewoon echt leeg. Ik ben moe. Echt moe.”
Zijn uitspraak werd gevolgd door een korte stilte. De 58-jarige artiest leek de juiste woorden te zoeken om zijn gevoelens onder woorden te brengen. Zijn gezichtsuitdrukking sprak boekdelen: de man die ooit volle stadions liet zingen, stond daar zichtbaar aangeslagen, met een mix van spanning en vermoeidheid.
De vraag over Asmara
Een journalist stelde vervolgens de meest persoonlijke vraag van de middag:
“Houdt u nog van Asmara Thielen?”
Borsato aarzelde lang voordat hij antwoord gaf. Hij keek omlaag, slikte, en zei zacht:
“Dat is een goede vraag. Ik vind het moeilijk om, met alles wat ik nu weet, dat nog in de juiste context te zien. Daar moet ik over nadenken.”
Het was een zeldzaam moment van openheid in een zaak die de afgelopen jaren grotendeels achter gesloten deuren werd besproken. Borsato erkende dat hij geen contact meer heeft gehad met Asmara sinds het begin van de beschuldigingen.
“Nee,” zei hij. “Ik heb vanaf het moment dat dit speelt geen contact meer gehad.”
Zijn woorden klonken voorzichtig, maar oprecht. Het was hoorbaar dat de kwestie hem nog steeds persoonlijk raakt.
“Ik ben niet doof voor hoe zij zich heeft gevoeld”
Hoewel Borsato benadrukte dat hij niet wil speculeren over de motieven achter de aangifte, gaf hij wel aan dat hij begrijpt dat het vermeende slacht0ffer de gebeurtenissen anders heeft beleefd.
“Ik ben niet doof voor hoe de aangeefster zich heeft gevoeld,” zei hij. “Zij heeft het duidelijk anders ervaren. En dat vind ik verschrikkelijk. Wat je er ook van vindt, het is pijnlijk om te weten dat iemand zich zo heeft gevoeld.”
Met deze uitspraak liet Borsato een glimp zien van zijn innerlijke worsteling — een mengeling van verdriet, onbegrip en berusting.
Felle woorden in de rechtbank
Tijdens de zitting eerder op de dag sprak Borsato zich ook in de rechtbank uit over de manier waarop de zaak volgens hem is behandeld. Hij uitte kritiek op de rol van bepaalde media en met name op m!sdaadverslaggever John van den Heuvel, die volgens hem onvolledige informatie zou hebben verspreid.
“Er is veel geschreven dat niet klopte,” zei Borsato. “Er werden aannames gedaan, zonder dat er hoor en wederhoor plaatsvond. En dat heeft mij, mijn familie en mijn omgeving diep geraakt.”
De zanger stelde verder dat niet alle bewijselementen die zijn advocaten hebben aangeleverd, door het 0penbaar Ministerie in behandeling zijn genomen.
“Ik vind het jammer dat niet alles wat wij hebben aangeleverd mocht of kon worden meegenomen. Maar het is zoals het gelopen is. Ik heb mijn verhaal gedaan, en nu is het aan de rechter.”
Vertrouwen in de rechtspraak
Ondanks zijn frustratie over het verloop van de zaak, benadrukte Borsato dat hij vertrouwen houdt in de Nederlandse rechtspraak.
Op de vraag van een verslaggever of hij nog vertrouwen heeft in het systeem, antwoordde hij zonder aarzeling:
“Ja, ik heb vertrouwen in de rechtspraak.”
Dat korte, krachtige antwoord leek veel te zeggen over zijn houding. Geen strijdlust meer, maar berusting en hoop dat de feiten uiteindelijk voor zich zullen spreken.
De eis van het 0penbaar Ministerie
Het OM eist een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden. Volgens de aanklager heeft de zanger grensoverschrijdend gehandeld, al zou er geen sprake zijn geweest van fysiek geweld.
De advocaten van Borsato, Geert-Jan en Carry Knoops, vragen om volledige vrijspraak. Zij stellen dat de relatie tussen Borsato en het meisje in kwestie verkeerd is geïnterpreteerd, en dat er sprake is van tegenstrijdige verklaringen.
Daarnaast vindt de verdediging dat de zaak is belast met procedurefouten, zoals het te laat aanleveren van honderden uren aan tapgesprekken tussen het vermeende slachtoffer en haar moeder. Die gesprekken zouden volgens de advocaten van invloed kunnen zijn op het oordeel van de rechter.
De emotionele tol
Voor Marco Borsato is het proces meer dan een juridische strijd; het is een persoonlijke beproeving die zijn leven heeft stilgezet. Sinds de eerste berichten over de zaak naar buiten kwamen, heeft hij zich grotendeels teruggetrokken uit de openbaarheid.
Vrienden en collega’s spreken van een man die “nog altijd gebukt gaat onder de druk en onzekerheid”, maar die desondanks probeert de moed te bewaren.
“Hij is uitgeput, maar vastbesloten om dit hoofdstuk af te sluiten,” vertelde een bekende eerder. “Of dat nu met een veroordeling of vrijspraak eindigt, hij wil verder kunnen.”
De uitspraak op 4 december
De rechtbank heeft aangekondigd dat de uitspraak in de zaak op woensdag 4 december zal plaatsvinden. Dan zal duidelijk worden of de rechter de aanklacht van het OM volgt, of dat de zanger wordt vrijgesproken.
Ook zal op die dag blijken of de rechtbank nog aanvullend onderzoek nodig acht naar de recent opgedoken telefoongesprekken, die volgens de verdediging nieuwe inzichten kunnen bieden.
De advocaten van Borsato hebben aangegeven dat ze alleen op die kwestie zullen terugkomen als hun cliënt wordt veroordeeld.
Slotbeschouwing
Het korte persmoment na de zitting liet zien hoe zwaar de zaak weegt op Marco Borsato. Zijn vermoeidheid, zijn aarzelende antwoorden en zijn open erkenning dat hij “leeg en moe” is, schetsen het beeld van een man die worstelt met zijn verleden én met de publieke druk die hem al jaren achtervolgt.
Toch klonk er ook hoop in zijn woorden. Hoop op rechtvaardigheid, op herstel van vertrouwen, en misschien ook op een vorm van innerlijke rust — ongeacht de uitkomst.
“Er is maar één plek waar mijn woorden ertoe doen,” herhaalde hij nogmaals. “En dat is in de rechtbank.”
Met die zin sloot hij af, terwijl hij de pers vriendelijk gedag zei en wegliep — de blik naar beneden gericht, alsof hij wist dat de wereld voorlopig nog niet klaar is met over hem te oordelen.
Nieuwe geluidsopnames zorgen voor opschudding in zaak rond Marco Borsato
De strafzaak tegen Marco Borsato krijgt een nieuwe wending nu er vlak voor de zitting honderden uren aan geluidsopnames zijn opgedoken. In totaal gaat het om ruim vijfhonderd uur aan afgeluisterde gesprekken tussen de aangeefster en haar moeder. Een deel van die gesprekken, ongeveer anderhalf uur aan transcriptie, blijkt volgens de verdediging mogelijk belangrijk bewijsmateriaal te bevatten.
In één van de fragmenten is de moeder van de aangeefster te horen terwijl ze zegt:
“Ik wilde Marco ook niet verder beschadigen dan al gebeurd is.”
Die uitspraak zorgt voor onrust, omdat het volgens de advocaten van Borsato twijfels oproept over de intenties van de moeder en de volledigheid van het onderzoek.
Verdediging spreekt van cruciaal materiaal
De advocaten van Marco Borsato noemen de opnames “essentieel” voor een eerlijk proces. Zij stellen dat de inhoud vragen oproept over de betrouwbaarheid van verklaringen die eerder zijn afgelegd en dat de verdediging mogelijk niet alle relevante informatie heeft ontvangen.
“We praten hier niet over een klein detail, maar over honderden uren aan gesprekken,” aldus een woordvoerder van de verdediging. “Als slechts een fractie daarvan relevant is, moet dat volledig kunnen worden onderzocht.”
Volgens de advocaten is er sprake van een situatie waarin het dossier onvolledig of onzorgvuldig is samengesteld. Zij benadrukken dat het recht op een eerlijk proces betekent dat de verdediging alle beschikbare informatie moet kunnen inzien — zeker wanneer die informatie mogelijk invloed heeft op de geloofwaardigheid van verklaringen.
0penbaar Ministerie erkent procedurele fout
Het 0penbaar Ministerie (OM) heeft inmiddels bevestigd dat het toevoegen van de geluidsopnames aan het dossier onbedoeld is gebeurd. De hoofdofficier van justitie verklaarde dat het materiaal weliswaar formeel is geregistreerd, maar dat de inhoud niet relevant werd geacht voor de hoofdzaak.
“De opname is destijds toegevoegd, maar niet uitgewerkt, omdat de inhoud volgens ons geen directe betekenis had voor de tenlastelegging,” aldus de verklaring van het OM.
Toch erkent het OM dat het onderbelichten van dit bewijsstuk achteraf ongelukkig was.
“We hadden beter moeten uitleggen waarom bepaalde fragmenten niet zijn uitgewerkt,” zegt de hoofdofficier. “Dat had de transparantie ten goede gekomen.”
Volgens het OM verandert de aanwezigheid van de opnames echter niets aan de kern van de zaak. De conclusie blijft volgens hen overeind dat het beschikbare bewijs voldoende is om tot een oordeel te komen.
Verdediging vraagt om uitstel van de zitting
De verdediging is het daar niet mee eens en vraagt om uitstel van de behandeling van de zaak. Advocaten Geert-Jan en Carry Knoops willen eerst volledige inzage in alle vijfhonderd uur aan opnames om te kunnen beoordelen of er meer relevante fragmenten zijn.
“We kunnen niet spreken van een eerlijk proces als wij niet weten wat er in die gesprekken wordt gezegd,” stelt Knoops. “De rechtbank hoort te beslissen op basis van een compleet beeld — niet op basis van een selectie.”
Volgens de verdediging vormt het achterhouden of onvoldoende onderzoeken van dit materiaal een risico voor de rechtszekerheid.
“Wanneer de uitspraak wordt gedaan zonder dat dit materiaal volledig is beoordeeld, ontstaat het gevaar dat cruciale context ontbreekt,” aldus Knoops.
Wat staat er op de bandopnames?
De inhoud van de opnames is niet openbaar gemaakt, maar volgens bronnen rondom de zaak bevatten ze persoonlijke gesprekken tussen de aangeefster en haar moeder in de periode nadat de eerste vermoedens ontstonden.
In één van de transcripties, die door de verdediging is ingezien, zou de moeder van de aangeefster hebben gezegd dat ze Borsato niet verder wilde beschadigen. Voor de advocaten roept dit de vraag op of er binnen de familie bewuste keuzes zijn gemaakt over de manier waarop de beschuldigingen naar buiten zijn gebracht.
Het OM noemt die redenering speculatief, en benadrukt dat uit de context van de gesprekken blijkt dat het om emotionele uitspraken gaat in een moeilijke periode. Toch wil de rechtbank eerst beoordelen of er inderdaad meer relevante fragmenten zijn die mogelijk invloed kunnen hebben op de zaak.
Procedurële discussie
De kwestie rond de bandopnames is inmiddels uitgegroeid tot een juridisch debat over de zorgvuldigheid van de procedure. Volgens de verdediging is het onacceptabel dat dit materiaal pas zo laat boven tafel kwam.
“Het feit dat deze gesprekken pas kort voor de zitting zijn ontdekt, roept vragen op over de manier waarop het onderzoek is gevoerd,” aldus Knoops.
De advocaten stellen dat de opnames niet uit eigen beweging door het OM zijn overlegd, maar pas na toevalsvondsten in het dossier boven water kwamen. Dat zou volgens hen kunnen wijzen op een gebrek aan transparantie.
Het OM benadrukt daarentegen dat er geen sprake is van kwade opzet.
“Het was een administratieve fout,” stelt de woordvoerder. “We hebben direct na ontdekking de situatie gemeld aan de rechtbank.”
Onrust in het publieke debat
De ophef over de geluidsopnames heeft ook geleid tot nieuwe discussies in de media. Zowel sympathisanten als critici van de zanger volgen het proces op de voet, en op sociale media wordt volop gespeculeerd over de inhoud van de opnames.
Volgens mediadeskundige René van den Berg laat deze ontwikkeling zien hoe gevoelig en gelaagd de zaak inmiddels is geworden.
“Het gaat al lang niet meer alleen over schuld of onschuld,” zegt hij. “De manier waarop bewijs wordt verzameld en gepresenteerd, bepaalt nu ook hoe het publiek erover denkt.”
Hij noemt de zaak een toetssteen voor vertrouwen in justitie.
“Wanneer er twijfel ontstaat over de volledigheid van het dossier, raakt dat niet alleen deze zaak, maar ook het bredere vertrouwen in het rechtssysteem.”
Volledige inzage als voorwaarde voor eerlijk proces
De kern van het debat draait nu om de vraag: heeft Marco Borsato toegang gehad tot alle relevante informatie die van invloed kan zijn op zijn verdediging?
Volgens de verdediging niet. Zij stellen dat de afwezigheid van volledige inzage in de honderden uren aan opnames het recht op een eerlijk proces kan ondermijnen.
“Het principe van ‘equality of arms’ betekent dat beide partijen gelijke toegang moeten hebben tot alle stukken,” benadrukt Knoops. “Zonder dat is er geen sprake van een evenwichtige rechtsgang.”
De rechtbank zal moeten beslissen of er uitstel komt, zodat de verdediging meer tijd krijgt om het materiaal te beluisteren en te analyseren.
Een zaak die verder gaat dan de inhoud
De discussie over de opnames maakt duidelijk dat de zaak-Borsato niet alleen inhoudelijk zwaar, maar ook procedureel complex is. Waar het eerst ging over de verklaringen van betrokkenen, verschuift de aandacht nu naar de manier waarop justitie met bewijs omgaat.
“Dit laat zien hoe dun de lijn is tussen zorgvuldigheid en onvolledigheid,” zegt Van den Berg. “Zelfs een kleine procedurele misstap kan grote gevolgen hebben voor de geloofwaardigheid van het proces.”
Conclusie: een juridisch en moreel spanningsveld
Wat begon als een artistieke carrière in opspraak, is uitgegroeid tot een breed maatschappelijk vraagstuk over rechtvaardigheid, transparantie en vertrouwen. De kwestie van de vijfhonderd uur aan geluidsopnames symboliseert dat spanningsveld: hoe ver moet justitie gaan om volledige openheid te waarborgen, en hoe voorkomt men dat emoties de rechtsgang beïnvloeden?
De rechtbank zal de komende weken bepalen of de behandeling wordt uitgesteld of doorgaat zoals gepland. Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze zaak nog lang niet ten einde is — en dat elke nieuwe onthulling het beeld van de zaak opnieuw kleurt.