Actueel
Mama Monique haalt hard uit naar Antine na de reünie 😮
Gisteren werd definitief duidelijk dat Mike en Antine niet langer samen zijn. Volgens Antine had dit alles te maken met de invloed van Mike’s moeder, Monique. Deze beschuldiging schoot bij Monique in het verkeerde keelgat, en in een interview met De Telegraaf haalt ze dan ook fel uit naar haar voormalige potentiële schoondochter.
Geen Toekomst voor Mike en Antine
Al kort na de eerste aflevering van Winter Vol Liefde werd door speurwerk van RealityFBI gesuggereerd dat een toekomst tussen Mike en Antine onwaarschijnlijk was. Tijdens de reünie-aflevering bevestigde Antine dat de relatie met Mike geen stand heeft gehouden. Haar verklaring was duidelijk: de invloed van Monique was simpelweg te groot.
“Ik heb nog nooit meegemaakt dat je niet eens een telefoongesprek met hem alleen kunt voeren,” verklaarde Antine. Dit versterkte bij veel kijkers de indruk dat Monique een overheersende rol speelde in het liefdesleven van haar zoon.
Dat de band tussen Antine en Monique problematisch was, werd al duidelijk toen de twee buiten het zicht van de camera’s een flinke aanvaring kregen. Hoewel de details van deze confrontatie niet openbaar zijn gemaakt, heeft het ongetwijfeld bijgedragen aan het mislukken van de relatie tussen Mike en Antine.
Monique’s Uithaal bij De Telegraaf
Monique laat de uitspraken van Antine niet onbeantwoord. In een interview met De Telegraaf reageert ze fel op de kritiek en spreekt ze haar teleurstelling uit over de manier waarop Antine zich over haar en haar gezin heeft uitgelaten.
“Ik vind het jammer hoe Antine zich over ons uitliet. Wij hebben haar met open armen ontvangen en zijn zelfs met haar naar Spanje geweest. Dat was overigens niet mijn idee. Ik had gezegd dat ze lekker met z’n tweetjes moesten gaan,” aldus Monique.
Monique Verdedigt Haar Zoon
Monique stelt dat Antine haar zoon onrecht heeft aangedaan. Volgens haar had Mike serieuze plannen om samen met Antine aan een toekomst te bouwen, maar heeft zij hem die kans niet gegeven.
“Mijn zoon wilde op zichzelf gaan wonen en een toekomst met haar opbouwen, maar dat kan niet van de ene op de andere dag. En die tijd is hem niet gegund.”
De breuk zou Mike diep hebben geraakt. “Ze hebben enkele maanden gedate, en Mike heeft er ontzettend veel liefdesverdriet van gehad. Als zijn moeder vond ik het verschrikkelijk om hem zo gebroken te zien.”
Monique als ‘Gewilde Schoonmoeder’
Ondanks alle ophef rondom haar rol in het liefdesleven van Mike, beweert Monique dat ze veel positieve reacties krijgt van andere vrouwen.
Volgens haar ontvangt ze tientallen berichten van vrouwen die interesse hebben in haar zoon.
“Zij vinden mij juist een hele leuke schoonmoeder. Het zijn er zoveel dat ik ze niet eens allemaal kan beantwoorden.”
De Publieke Reacties
De uithaal van Monique heeft tot veel discussie geleid. Terwijl sommigen haar verdedigen en vinden dat ze enkel het beste wil voor haar zoon, zien anderen haar als een bepalende factor die het liefdesleven van Mike beïnvloedt. De vraag blijft: had Monique daadwerkelijk een doorslaggevende invloed op de relatiebreuk, of waren Mike en Antine simpelweg geen goede match?
Wat vind jij? Was de kritiek van Antine op Monique terecht, of heeft Monique gelijk in haar verdediging van haar zoon? Deel je mening in de reacties!
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
