Actueel
Linda de Mol maakt snoeiharde grap over verslaving Gordon in Gooische Vrouwen! Dit gaat Gordon niet leuk vinden!
Linda de Mol en Gordon: Een Grap met een Steek in Gooische Vrouwen
Linda de Mol en Gordon zijn geen onbekenden van elkaar. Hun lange geschiedenis als prominente figuren in de Nederlandse showbizz heeft geleid tot zowel samenwerking als controverses. Maar nu lijkt een grap in de nieuwste aflevering van Gooische Vrouwen het verleden weer op te rakelen. Linda’s personage Cheryl laat namelijk een sneer vallen over Gordons bekende strijd met verslavingen. Of Gordon dit met humor zal ontvangen, is nog maar de vraag.
De Achtergrond: Feestjes en Geruchten
De oorsprong van deze gespannen relatie tussen Gordon en roddelpresentator Jan Roos gaat terug naar 2014. Tijdens de vijftigste verjaardag van Linda de Mol zou Gordon, volgens Roos, openlijk cocaïne hebben gebruikt en zich vervolgens misdragen. Jan beweerde destijds dat Gordon andere gasten lastigviel en uiteindelijk van het feest verwijderd werd. De beschuldiging veroorzaakte flink wat rumoer.
Gordon ontkende de aantijgingen met klem en dreigde zelfs met een rechtszaak tegen Jan Roos. In 2020 kwam de zaak opnieuw naar boven toen Jan beweerde dat zijn bron niemand minder dan Saskia Noort was, schrijfster en Gordons nicht. Gordon schoot hierop uit zijn slof en kaatste de bal terug: “Waar haalt hij het toch vandaan? Hij beschuldigt me nu ook nog van coke dealen op Linda’s feestje. Als er iemand aan de coke zit, is het Saskia Noort wel, samen met… hoe heet die andere schrijver? Kluun.”
De vete bleef sudderen, maar Linda de Mol heeft zich altijd afzijdig gehouden van het conflict. Tot nu.
De Grap in Gooische Vrouwen
In de nieuwste aflevering van Gooische Vrouwen keert Linda met haar personage Cheryl terug naar de roddels van toen. Tijdens een dialoog maakt Cheryl een opvallende opmerking: “We sturen hem meteen naar zo’n afkickkliniek, toch? Die ene, die dure, waar Gordon geweest is…” Waarop Peter Paul Muller, in zijn rol als Martin Morero, droogjes reageert: “Ja, maar ja, dat heeft blijkbaar niet geholpen.”
De grap lijkt onschuldig, maar voor insiders verwijst het direct naar Gordons publieke strijd met verslaving.
Reacties: Humor of Over de Grens?
Het fragment uit Gooische Vrouwen werd al snel onderwerp van discussie. Tina Nijkamp, kijkcijferspecialist, liet zich er kritisch over uit: “Ik dacht: dat kan misschien best wel kwetsend zijn voor Gordon. Hij heeft ontzettend veel moeite gedaan om van die verslaving af te komen. Daar wordt nu een lolletje over gemaakt.”
Tegelijkertijd benadrukte ze dat de opmerking misschien ook met humor opgevat kan worden. “Het is natuurlijk bedoeld als een grap, maar voor iemand die door zoiets heftigs is gegaan, kan het ook pijnlijk zijn.”
De Vraag: Hoe Zal Gordon Reageren?
Gordon staat bekend om zijn uitgesproken mening en heeft in het verleden niet geschroomd om publiekelijk zijn ongenoegen te uiten. Maar de situatie is gecompliceerder vanwege Linda’s nauwe banden met Gordon’s huidige werkgever. John de Mol, Linda’s broer, is immers de eigenaar van Talpa, het mediabedrijf waar Gordon onder contract staat.
Of Gordon zijn boosheid openlijk zal tonen, blijft een vraag. Aan de ene kant kan hij ervoor kiezen om het incident te negeren en de relatie met Talpa niet op het spel te zetten. Aan de andere kant heeft Gordon in het verleden laten zien dat hij niet bang is voor een confrontatie, zelfs met machtige personen in de industrie.
Linda’s Motief: Grap of Statement?
Dat Linda deze grap in het script van Gooische Vrouwen liet opnemen, is opmerkelijk. Het roept de vraag op of ze bewust een gevoelige snaar heeft willen raken. Linda heeft zich immers jarenlang afzijdig gehouden van de ruzie tussen Gordon en Jan Roos. Door nu een dergelijke opmerking in een comedyserie te verwerken, lijkt ze zich toch indirect in de discussie te mengen.
Of Linda het incident wilde gebruiken om een humoristisch licht te werpen op oude roddels of dat het een bewuste sneer naar Gordon was, blijft gissen. Wat wel duidelijk is, is dat de grap veel aandacht heeft getrokken.
De Relatie Tussen Linda en Gordon
Linda en Gordon hebben in het verleden een complexe relatie gehad. Als collega’s in de televisiewereld deelden ze veel podiumtijd, maar de geruchten en controverses rondom Gordons gedrag op Linda’s verjaardag hebben hun band ongetwijfeld beïnvloed. Toch heeft Linda nooit publiekelijk stelling genomen in de ruzie. Dit fragment uit Gooische Vrouwen lijkt daar nu verandering in te brengen.
Een Kwetsbaar Thema
Verslaving blijft een gevoelig onderwerp, vooral in de entertainmentindustrie. Gordon heeft in het verleden openlijk gesproken over zijn worstelingen en de impact van verslaving op zijn leven. Hij heeft veel moeite gedaan om zijn leven op de rails te krijgen en zijn verhaal kan voor velen inspirerend zijn.
Door hierover een grap te maken, raakt Linda aan een onderwerp dat voor Gordon en zijn fans gevoelig ligt. Het roept de vraag op of zulke grappen gepast zijn, vooral gezien de ernst van het onderwerp.
De Invloed op Gooische Vrouwen
De opmerking in Gooische Vrouwen heeft niet alleen geleid tot discussie over Linda en Gordon, maar ook over de rol van comedy in het aanstippen van controversiële onderwerpen. Humor kan een krachtig middel zijn om maatschappelijke thema’s bespreekbaar te maken, maar het balanceren op de grens tussen grappig en kwetsend blijft een uitdaging.
Hoe Nu Verder?
De vraag blijft hoe Gordon zal reageren op deze grap. Zal hij ervoor kiezen om het incident publiekelijk aan te kaarten of zal hij de kwestie laten rusten om verdere spanningen met Talpa te vermijden? En hoe zal Linda reageren als Gordon zijn ongenoegen uit?
Wat de uitkomst ook is, het incident werpt een nieuw licht op de relatie tussen Linda de Mol en Gordon. Het toont aan hoe oude roddels en controverses in de schijnwerpers blijven staan, zelfs jaren later. Eén ding is zeker: deze grap heeft de tongen losgemaakt en laat zien hoe diep de geschiedenis tussen deze twee televisiepersoonlijkheden gaat.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.