BE
Laura Tesoro deelt vreselijk nieuws over haar relatie met Dylan
Na een periode van stilte over haar liefdesleven laat Laura Tesoro zich opnieuw zien zoals haar fans haar het liefst kennen: sprankelend en gelukkig. De zangeres en presentatrice vormt sinds kort een koppel met Dylan. Anders dan sommige andere bekende Vlamingen kiest ze ervoor om dit niet geheim te houden. Integendeel, ze deelt regelmatig foto’s en verhalen met haar volgers. Dat zorgt voor een golf van enthousiaste reacties: haar fans zien duidelijk dat Laura opnieuw straalt.
Liefde na een breuk
De voorbije jaren leek Laura vooral bezig met haar carrière, maar achter de schermen maakte ze ook een moeilijke periode door. De breuk met haar ex Jordan kwam voor velen onverwacht. Het koppel was jarenlang samen en leek een stevige relatie te hebben opgebouwd. Toch besloot Laura na de relatiebreuk bewust om even tijd voor zichzelf te nemen. Ze trok zich terug uit de publieke belangstelling wat haar privéleven betreft, en richtte zich op muziek en televisieprojecten.
Ruimte om te groeien
Die keuze bleek achteraf erg waardevol. Door tijd voor zichzelf te nemen, kreeg Laura de kans om opnieuw balans te vinden en zichzelf te herontdekken. Ze liet in interviews al eens doorschemeren dat ze de rust nodig had om sterker terug te komen. Het feit dat ze nu zo openlijk geluk uitstraalt met Dylan, toont dat ze die periode van zelfreflectie achter zich heeft gelaten. Voor haar fans is het fijn om te zien hoe iemand na een moeilijke periode weer volop kan genieten van het leven.
Een frisse start met Dylan
Sinds kort vormt Laura een koppel met Dylan. Op sociale media zijn de eerste gezamenlijke foto’s verschenen en die tonen een verliefd en ontspannen duo. Het gaat niet enkel om klassieke romantische beelden, maar vooral om spontane momenten waarop duidelijk te zien is dat ze plezier maken samen. Voor veel fans is dit precies waarom Laura zo geliefd is: ze toont zich oprecht, zonder poespas of geforceerde poses.
Openheid en authenticiteit
Wat deze nieuwe relatie bijzonder maakt, is dat Laura ervoor kiest om open te communiceren. Waar andere BV’s hun liefdesleven liever afschermen, toont zij haar geluk zonder schaamte. Dat betekent niet dat ze alles deelt, maar wél dat ze haar volgers meeneemt in de momenten die er voor haar toe doen. Het maakt haar toegankelijk en echt, waardoor de band met haar publiek nog sterker wordt. In een wereld waar imago vaak belangrijker lijkt dan realiteit, kiest Laura duidelijk voor echtheid.
Inspiratie voor haar volgers
Door haar liefde met Dylan te tonen, stuurt Laura ook een positief signaal naar haar fans. Ze laat zien dat er na een breuk altijd opnieuw ruimte is voor geluk en liefde. Voor velen die zelf een moeilijke periode doormaken, kan dit een bron van inspiratie zijn. Haar glimlach op de foto’s en de warmte die van hun relatie afstraalt, maken duidelijk dat het leven na een verlies altijd nieuwe kansen biedt.
Een moderne balans
Tegelijk bewijst Laura dat het delen van privéleven niet altijd problematisch hoeft te zijn. Waar sommigen vrezen dat openheid leidt tot kritiek of ongewenste aandacht, toont zij dat je met de juiste balans heel ver kan komen. Ze deelt enkel wat ze zelf wil delen en houdt zo de controle in eigen handen. Daardoor voelt niets aan als een mediaspel, maar net als een natuurlijk verlengstuk van wie ze is.
Instagram als venster op haar leven
Wie dit nieuwe hoofdstuk van dichtbij wil volgen, kan terecht op Laura’s officiële Instagram-account. Daar combineert ze professionele updates over haar muziek en tv-werk met kleine persoonlijke momenten die haar leven kleur geven. Het is precies die mix die haar tot een publiekslieveling maakt: ze is tegelijk een succesvolle artieste én een jonge vrouw die, net als iedereen, op zoek is naar geluk. Dat ze dat geluk nu gevonden lijkt te hebben bij Dylan, maakt haar verhaal alleen maar mooier.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
