Actueel
Karin Bloemen deelt vreselijk nieuws over dochter
Karin Bloemen openhartig over strijd van haar dochter Eliane: ‘Als ik de moed opgeef, wat moet zij dan?’
Zangeres, actrice en cabaretière Karin Bloemen staat bekend om haar krachtige stem, flamboyante optredens en haar warme persoonlijkheid. Afgelopen seizoen wist ze nog diepe indruk te maken tijdens haar deelname aan Beste Zangers, maar achter de schermen speelt zich al jaren een veel zwaarder verhaal af. In een emotioneel interview met weekblad Story deelt Karin een pijnlijk hoofdstuk uit haar privéleven: de slepende gezondheidsproblemen van haar dochter Eliane, en de frustratie over de zorg die zij in Nederland niet kreeg.
Een moeder in strijd voor haar kind
Karin Bloemen is niet alleen een gevierde artieste, maar ook een toegewijde moeder. Haar dochter Eliane kampt al jaren met ernstige gezondheidsklachten. De situatie is inmiddels zo ernstig dat ze dagelijks pijn heeft en nauwelijks een moment zonder ongemak kent. De diagnose? Een driedubbele hernia. En ondanks de ernst van de klachten, voelde het voor Karin en haar dochter alsof ze keer op keer van het kastje naar de muur werden gestuurd binnen de Nederlandse gezondheidszorg.
“In Nederland werd ons verteld dat een operatie niet noodzakelijk was,” vertelt Karin met hoorbare teleurstelling. “Volgens de artsen was het allemaal ‘niet ernstig genoeg’. Maar ik zag hoe mijn dochter iedere dag kapotging van de pijn. Dat breekt je hart als moeder. Je wil helpen, maar je handen zijn gebonden.”
Geen hulp in Nederland: ‘We zijn in de steek gelaten’
Na meerdere teleurstellende z!ekenhuisbezoeken en zonder uitzicht op behandeling, besloot Karin het heft in eigen handen te nemen. Ze bracht Eliane naar een z!ekenhuis in Duitsland, waar ze wél serieus werd genomen. “We konden daar vrijwel direct terecht, en de artsen waren geschokt dat we zo lang hadden gewacht. Als we nóg een maand langer hadden gewacht, dan was haar linkerbeen mogelijk blijvend verlamd geraakt.”
De operatie kon gelukkig doorgaan, maar het prijskaartje was fors. Karin betaalde 15.000 euro uit eigen zak om haar dochter te laten opereren. En dat steekt.
“Ik heb geen cent teruggekregen van de verzekering,” vertelt ze. “Dat is toch onvoorstelbaar? We zijn in Nederland tot twee keer toe in de steek gelaten. Ik snap echt niet waarom de medische noodzaak niet werd erkend.”
De oorsprong van het leed: een 0ngeluk op zolder
De medische klachten van Eliane zijn niet uit de lucht komen vallen. Jaren geleden kreeg ze een zwaar zolderluik tegen haar hoofd. Dat ogenschijnlijk kleine incident was het begin van een jarenlange lijdensweg. Sindsdien heeft Eliane dagelijks last van hevige hoofdpijn, terugkerende migraineaanvallen en later dus ook de ernstige rugproblemen.
“Er is geen dag dat ze zich goed voelt,” vertelt Karin. “Ze wordt elke ochtend wakker met pijn. En dan moet ze zichzelf bij elkaar rapen om de dag door te komen.”
Voor een moeder is dat ondraaglijk om aan te zien. Karin is altijd een vechter geweest, zowel in haar carrière als in haar privéleven, maar deze situatie raakt haar zichtbaar diep. “Als moeder maak ik me al dertien jaar lang zorgen, elke dag opnieuw. Het is een constante zorg, een gevoel dat nooit helemaal weggaat.”
Hoop houden ondanks alles
Toch weigert Karin Bloemen om zich te laten breken door de situatie. Ze blijft vechten voor haar dochter, voor hoop, en voor verbetering. “We geven niet op,” benadrukt ze. “We blijven zoeken naar manieren om haar te helpen. En als ik de moed opgeef, wat moet zij dan?”
Die mentaliteit kenmerkt haar kracht. Ondanks alles blijft Karin optimistisch. “Het is zwaar, ja. Maar we hebben elkaar. En zolang we blijven geloven in verbetering, is er hoop.”
Karin benadrukt dat de steun van familie, vrienden en fans ook een grote rol speelt in deze moeilijke tijd. “Mensen leven mee, sturen lieve berichten. Dat doet zoveel goed. Het geeft ons kracht.”
Brede discussie over zorg
Het verhaal van Karin en Eliane staat niet op zichzelf. Hun ervaring is herkenbaar voor velen die zich niet serieus genomen voelen door de medische wereld. De discussie over de toegankelijkheid en het functioneren van de Nederlandse zorg laait daarmee opnieuw op.
“Het kan toch niet zo zijn dat mensen die écht iets mankeren, telkens afgewezen worden?” vraagt Karin zich af. “En dat je uiteindelijk maar moet uitwijken naar het buitenland om hulp te krijgen. Dat klopt toch niet?”
Ze hoopt dan ook dat haar verhaal iets losmaakt. “Als mijn openheid ertoe leidt dat er ergens een belletje gaat rinkelen, dat mensen zeggen ‘hé, dit kan zo niet langer’, dan heb ik iets bereikt.”
Een blik op de toekomst
Ondanks de zorgen en frustraties blijft Karin vooruit kijken. Voor haar dochter, maar ook voor zichzelf. Haar werk als zangeres en actrice helpt haar om de balans te bewaren. “Zingen geeft mij energie. Als ik op het podium sta, vergeet ik even alles. Dan ben ik alleen maar bezig met geven, met delen, met verbinden.”
Maar de realiteit ligt elke keer weer op de loer. De thuissituatie met Eliane vraagt constante aandacht en inzet. De toekomst is onzeker, maar hoopvol. “We gaan stap voor stap. We zijn er nog lang niet, maar we zijn op weg. En dat is wat telt.”
Dankbaarheid voor het leven
Wat Karin Bloemen vooral uitstraalt, is dankbaarheid. Ondanks alles blijft ze geloven in het goede. “We hebben het niet makkelijk, maar we hebben elkaar. En zolang we liefde blijven voelen en hoop blijven koesteren, komen we er wel.”
De zangeres hoopt dat haar verhaal anderen inspireert om niet op te geven. “Er zijn zoveel mensen die in een vergelijkbare situatie zitten. Die zich machteloos voelen. Ik wil zeggen: blijf zoeken, blijf vechten. Laat je niet wegsturen als je weet dat er iets mis is. Je kent je eigen lichaam – of dat van je kind – het allerbeste.”
Tot slot
Karin Bloemen is altijd een publiek figuur geweest, maar haar verhaal over Eliane laat zien hoe kwetsbaar zelfs de sterkste mensen kunnen zijn. Door haar openheid, moed en vasthoudendheid biedt ze herkenning én hoop voor anderen die te maken hebben met z!ekte, zorg en onrecht.
Ze blijft zich inzetten voor haar dochter en hoopt dat ook de zorgsector in Nederland zal inzien dat maatwerk, luisteren en tijdige hulp van levensbelang kunnen zijn. “Ik wil gewoon dat mijn dochter zich weer een beetje mens kan voelen,” besluit Karin. “Dat is alles wat ik vraag.”
Marc Coucke uit kritiek op nieuw beleid: “Stop met ondernemers neer te zetten alsof ze nergens last van hebben”
De afgelopen weken is er in België veel te doen rondom de nieuwe regeringsmaatregelen die vanaf volgend jaar van kracht worden. Terwijl de feestdagen dichterbij komen en veel bedrijven juist in deze periode volop draaien, wordt er volgens ondernemers op een bijzonder ongelukkig moment gesleuteld aan plannen die grote financiële gevolgen hebben. Eén van de meest uitgesproken stemmen is die van ondernemer en Anderlecht-eigenaar Marc Coucke, die in een uitgebreid interview met NINA zijn zorgen en frustraties deelt.
Voor Coucke, die tientallen bedrijven in uiteenlopende sectoren aanstuurt, komt de aanpassing van regels en lastenverhogingen op een moment dat veel organisaties de laatste hand leggen aan hun plannen voor het nieuwe jaar. Hij ziet hoe het debat in de media wordt gevoerd en vindt dat ondernemers daarin onterecht worden neergezet als de groep die overal mee wegkomt. Volgens hem klopt dat beeld totaal niet. “Er blijft maar geschreven worden dat iedereen getroffen wordt behalve de sterkste schouders,” zegt Coucke. “Maar net die sterkste schouders krijgen de zwaarste lasten te dragen.”
“Het is een bijzonder drukke periode – en dan veranderen de regels ineens”
Coucke benadrukt dat december traditioneel een cruciale maand is voor ondernemers. Niet alleen worden er jaarresultaten afgerond en nieuwe strategieën uitgewerkt, ook in sectoren zoals retail, entertainment en horeca is december een hoogseizoen. Juist daarom vindt hij de timing van de maatregelen zo ongelukkig.
Volgens Coucke ontstaat hierdoor een vertekend beeld: veel mensen denken dat grote bedrijven of succesvolle ondernemers nauwelijks iets voelen van beleidswijzigingen, terwijl zij volgens hem juist extra hard geraakt worden. “Natuurlijk moeten we allemaal bijdragen,” zegt hij. “Dat is logisch. Maar het is niet correct om te doen alsof ondernemingen niets moeten inleveren. In werkelijkheid zijn het net die bedrijven die sneller en zwaarder getroffen worden dan men vaak denkt.”
Maatschappelijke beeldvorming baart hem zorgen
Een belangrijk punt dat Coucke maakt, heeft te maken met het maatschappelijk klimaat waarin ondernemers steeds vaker het mikpunt van kritiek lijken te zijn. Hij ziet hoe in de publieke opinie het idee groeit dat bedrijven zouden profiteren of juist ontzien worden, terwijl de realiteit volgens hem anders is.
Hij pleit dan ook voor meer nuance. “Stop met ondernemers neer te zetten alsof zij aan alle besparingen ontsnappen,” zegt hij duidelijk. “Het is niet alleen onjuist, het zorgt ook voor een negatieve sfeer die niemand vooruithelpt.”
Ondernemen is volgens Coucke een vorm van verantwoordelijkheid nemen: investeren, risico’s dragen en werkgelegenheid creëren. Hij wijst erop dat veel bedrijfsleiders zich elke dag inzetten om hun bedrijf gezond te houden en medewerkers zekerheid te bieden. “Het debat wordt soms gevoerd alsof bedrijven obstakels zijn, maar ze vormen juist een essentieel onderdeel van onze economie en samenleving.”
Iedereen moet bijdragen — maar ook de overheid
Hoewel Coucke begrip toont voor de noodzaak van bepaalde maatregelen, vindt hij het belangrijk dat de lasten eerlijk worden verdeeld. “Iedereen moet zijn deel doen,” benadrukt hij. “Maar ik mis soms dat de overheid ook kritisch kijkt naar zichzelf.” Volgens hem wordt er te makkelijk aangenomen dat bedrijven het allemaal wel kunnen opvangen.
Hij zou graag zien dat de overheid zelf ook meer bespaart of efficiënter werkt. Niet alleen als signaal naar burgers en ondernemers, maar vooral om te tonen dat de financiële druk evenwichtig wordt verdeeld. “Het lijkt soms alsof bij elke hervorming meteen naar bedrijven wordt gekeken, maar dat is niet voldoende om structurele problemen op te lossen.”
Concreet gevolg: alle businessplannen moeten opnieuw worden geschreven
Coucke staat bekend als een ondernemer die graag vooruit plant. Jaarlijks worden binnen zijn bedrijven uitgebreide strategische schema’s opgesteld voor de komende periode. Maar door de aangekondigde wijzigingen kan hij die hele voorbereiding volgens eigen zeggen opnieuw beginnen.
“Ik mag al mijn businessplannen voor volgend jaar herschrijven,” zegt hij. Dat klinkt misschien als een praktische uitdaging, maar de impact gaat verder dan dat. Wanneer de regels veranderen, moeten bedrijven soms investeren in nieuwe systemen, administratieve aanpassingen doorvoeren of hele financiële prognoses herzien.
Voor een ondernemer met duizenden werknemers betekent dat niet alleen extra werkdruk, maar ook een verantwoordelijkheid: “Ik moet de continuïteit van mijn bedrijven kunnen garanderen. Dat ben ik verplicht tegenover de mensen die bij mij werken.”
Continuïteit en stabiliteit zijn voor Coucke sleutelwoorden. Hij benadrukt dat ondernemingen geen kaartenhuis mogen worden dat omvalt door onvoorspelbaarheid. Hoe groter het bedrijf, hoe groter de gevolgen wanneer sprake is van budgettaire verschuivingen of onverwachte regeldruk.
Impact op de voetbalwereld
Hoewel Coucke vooral bekend is als ondernemer, heeft hij ook een duidelijke stempel gedrukt op het Belgische voetbal. Als eigenaar van RSC Anderlecht ziet hij dat de nieuwe maatregelen ook in de sportsector voelbaar zijn. Voetbalclubs opereren als bedrijven: ze hebben werknemers, een infrastructuur, sponsors en tal van verplichtingen. Het is volgens hem dan ook verkeerd om te denken dat sportinstellingen buiten schot blijven.
Voor clubs die al onder financiële druk staan, betekenen nieuwe kosten of hogere lasten dat er extra moet worden nagedacht over loonstructuren, transfers, investeringsprojecten en jeugdwerking. Coucke benadrukt dat voetbalclubs niet op een eiland functioneren, maar deel uitmaken van dezelfde economische realiteit als andere bedrijven.
Hoe moeilijke tijden de relatie tussen ondernemer en overheid testen
De uitspraken van Coucke passen in een breder maatschappelijk debat. In heel Europa worstelen regeringen met budgettaire tekorten, stijgende kosten en sociale druk. Ondernemers op hun beurt proberen hun bedrijven robuust te houden in een omgeving die steeds sneller verandert. Wanneer beleid en bedrijfsbelangen botsen, ontstaat al snel spanningsveld.
Toch wil Coucke geen strijd beginnen, zo laat hij doorschemeren. Hij vraagt geen voorkeursbehandeling, maar wel begrip, respect en een dialoog zonder karikaturen. “Laat ons stoppen met het bashen van ondernemers,” zegt hij. “We dragen ons steentje bij, maar laat ons dat doen op een manier die duurzaam is.”
Waarom deze boodschap breed weerklank vindt
Veel ondernemers herkennen zich in de woorden van Coucke. Ze voelen dat het publieke debat soms vervormd raakt door slogans of misverstanden. Veel bedrijfsleiders nemen al jaren initiatieven op het vlak van duurzaamheid, innovatie en maatschappelijke betrokkenheid, maar krijgen daar niet altijd erkenning voor.
Daarnaast zorgen economische onzekerheden ervoor dat bedrijven voorzichtig worden met investeringen. Wanneer regels vaak veranderen, vertraagt dat innovatie — en net die innovatie is volgens Coucke nodig om België economisch sterk te houden.
Toekomstvisie: stabiliteit, samenwerking en wederzijds vertrouwen
Hoewel zijn boodschap kritisch is, klinkt er in zijn woorden ook hoop. Coucke blijft geloven in samenwerking tussen overheid, ondernemers en werknemers. Volgens hem moet het debat vooral gaan over hoe België sterker kan worden — niet over het aanwijzen van schuldigen.
Hij pleit voor een klimaat waarin ondernemerschap wordt aangemoedigd en waarin bedrijven zich gesteund voelen om te investeren in innovatie, werkgelegenheid en groei. Door voorspelbare beleidsvoering, duidelijke afspraken en wederzijds vertrouwen kunnen overheid en ondernemingen elkaar versterken in plaats van tegenwerken.