Actueel
Je gelooft niet wat je nu betaalt voor een frietje speciaal
De prijs van een frietje speciaal: hoe de simpele snackbar-snack symbool staat voor dure tijden
Waar een tientje vroeger nog voelde als een klein fortuin, lijkt datzelfde biljet tegenwoordig nauwelijks genoeg voor een paar dagen boodschappen. Niet alleen brandstof en huur zijn duurder geworden — zelfs de kleine verwenmomenten uit het dagelijks leven beginnen onbetaalbaar te lijken.
De alledaagse luxe is niet meer vanzelfsprekend. Een spontaan frietje halen, een koffie to go of een broodje op het station: stuk voor stuk voorbeelden van uitgaven waar mensen tegenwoordig langer bij stilstaan.
Een frietje speciaal voor €5,20
Een recente discussie op sociale media laat zien hoe groot de prijsstijgingen inmiddels zijn. Een gebruiker plaatste een foto van een bonnetje: €5,20 voor een frietje speciaal — geen menu, geen gezinszak, maar gewoon een normale portie met mayonaise, curry en uitjes.
Het bericht ging snel rond, omdat het zoveel mensen herkende: iets wat ooit symbool stond voor betaalbare gezelligheid, is nu een aankoop waarover getwijfeld wordt. “Vroeger haalde je voor dat bedrag twee frietjes en een kroket,” reageerde iemand.
De snackbar, ooit een plek van eenvoud en gemak, lijkt langzaam zijn toegankelijke charme te verliezen.
Waarom alles duurder wordt
De oorzaak ligt niet bij één
partij, maar in een opeenstapeling van factoren.
De prijzen van grondstoffen zoals aardappelen, zonnebloemolie
en uien zijn flink gestegen. Daarbij komen
hogere energiekosten, loonstijgingen en de
duurdere verpakkingsmaterialen.
Snackbareigenaren moeten die extra kosten ergens compenseren — en dat gebeurt onvermijdelijk bij de kassa.
“Alles is duurder geworden, van de friet tot de frituurolie,” legt een snackbarhouder uit. “We willen onze klanten tevreden houden, maar we moeten ook zelf kunnen overleven.”
Een cultuur die onder druk staat
De stijgende prijzen raken niet alleen de portemonnee, maar ook de Nederlandse eetcultuur. De snackbar is voor velen een vertrouwd stukje traditie: een plek waar je na werk even stopt voor een patatje of waar gezinnen samenkomen op vrijdagavond.
Als dat moment van ontspanning
verandert in een “luxe uitgave”, gaat er iets
verloren.
Het spontane
karakter — “kom, we halen even wat friet” — maakt
plaats voor twijfel. En juist dat maakt de discussie zo gevoelig:
het gaat niet alleen om geld, maar om een gevoel
van normaliteit dat verdwijnt.
De pijn van kleine prijsstijgingen
Voor gezinnen, studenten en ouderen is het verschil voelbaar. Waar het maandbudget ooit wat ruimte liet voor kleine extra’s, moeten nu vaker keuzes worden gemaakt.
Een koffietje op het station? Misschien toch maar laten. Een traktatie voor de kinderen? Even rekenen.
De inflatie is inmiddels niet alleen een economisch begrip, maar een dagelijks realiteit. Mensen merken het bij de supermarkt, in de horeca en zelfs bij de kapper. Elke prijsverhoging lijkt klein, maar samen maken ze een groot verschil.
Ondernemers in spagaat
Veel ondernemers begrijpen het ongemak van hun klanten, maar hebben weinig keus. De winstmarges in de horeca zijn dun, en met de huidige kosten is er nauwelijks ruimte om prijzen te bevriezen.
Sommigen proberen het creatieve oplossingen te vinden — kleinere porties, goedkopere ingrediënten of acties op rustige dagen — maar dat biedt vaak slechts tijdelijk soelaas.
“Niemand wil dat een frietje een luxeproduct wordt,” zegt een eigenaar. “Maar als we dezelfde kwaliteit willen blijven bieden, kunnen we niet anders.”
Meer dan geld alleen
De frietdiscussie raakt daarmee aan een groter thema: de veranderende waarde van geld en gemak. Wat vroeger een vanzelfsprekende uitgave was, vraagt nu om overweging.
Dat zorgt niet alleen voor frustratie, maar ook voor een gevoel van verlies. De inflatie tast niet alleen koopkracht aan, maar ook kleine tradities en sociale gewoontes die bij het Nederlandse leven horen.
Wat betekent dit voor de toekomst?
Als prijzen blijven stijgen, dreigt een verschuiving waarin mensen bewuster – en soberder – gaan leven. Snackbars, cafés en kleine winkels zullen zich moeten aanpassen aan die nieuwe realiteit.
Misschien betekent dat meer lokale samenwerking, actieprijzen of kleinere porties om het betaalbaar te houden. Want de behoefte aan gezelligheid en kleine verwenmomenten blijft, zelfs in dure tijden.
Een frietje als spiegel van de samenleving
Een frietje speciaal van €5,20 lijkt op het eerste gezicht een klein onderwerp, maar het zegt veel over de tijd waarin we leven. De prijs van iets simpels legt bloot hoe snel onze kosten zijn gestegen en hoe de waarde van geld is verschoven.
Waar het ooit ging om smaak en gemak, gaat het nu over keuzes maken — en dat maakt deze discussie zo herkenbaar voor iedereen.
💬 Wat vind jij? Is €5,20 een eerlijke prijs voor een frietje speciaal, of is het tijd dat we grenzen stellen aan de inflatie van het dagelijks leven? Deel je mening op onze Facebookpagina — jouw stem telt.
Maandag kreeg Anke Buckinx, de bekende radio- en tv-presentatrice, een telefoontje dat haar meteen uit haar routine haalde. Haar dochter Lou (10) was van de trap gevallen op school en had veel pijn. De zorgwekkende oproep bracht de hele familie in rep en roer, en Anke deelde het verontrustende verhaal in haar ochtendshow bij Joe.
Telefoontje vlak voor opnames
Na haar ochtenduitzending stond Anke nog opnames gepland voor TV Limburg, die om 13 uur zouden beginnen. Maar net voor de opnames, op het allerlaatste moment, kreeg ze het telefoontje van juf Sarah. Lou had haar evenwicht verloren en was van de trap gevallen.
“Vijf minuten voor de opnames kreeg ik plots telefoon van juf Sarah: Lou was van de trap gevallen op school,” vertelt Anke. Ze was meteen ongerust en werd compleet van slag door het nieuws, vooral omdat Lou aangeeft veel pijn te hebben.
Rustig blijven en plannen maken
De presentatrice besloot haar vriend Tom, die thuiswerkt, in te schakelen. “Ik heb toen mijn vriend Tom gebeld. Hij werkt van thuis uit en is haar gaan ophalen. Zo kon ik mijn opnames nog afwerken en daarna meteen naar de spoed vertrekken,” zegt Anke. Ondanks de zorgen die ze had, lukte het haar om rustig door te werken en de geplande opnames af te maken, alvorens naar het ziekenhuis te gaan.
Lang wachten in het ziekenhuis
Gelukkig viel de schade mee. In het ziekenhuis bleek dat Lou niets gebroken had, maar wel een verrekking had opgelopen. “Ze heeft niets gebroken,” vertelde Anke opgelucht. “Maar ze heeft wel een verrekking opgelopen. We hebben daar lang moeten wachten en het voelde echt als honderd jaar, maar uiteindelijk mochten we naar huis.”
Op krukken naar schoolreis
Hoewel Lou geen ernstig letsel had, moest ze wel krukken gebruiken om haar been te ontlasten. Dit gebeurde net voor haar schoolreis, wat de situatie enigszins ongemakkelijk maakte. “Dat zal dus op krukken zijn,” zei Anke met een mengeling van humor en medelijden. Ze toonde haar zorg en liefde voor Lou, maar met een glimlach, wetende dat haar dochter haar avontuur op schoolreis ondanks de tegenslag toch zal kunnen maken.
De zorgen voor Lou zijn gelukkig voorbij, maar Anke’s verhaal toont hoe onverwachte gebeurtenissen het dagelijks leven van een druk gezin kunnen beïnvloeden. Het was voor Anke een pittige dag, maar gelukkig zijn moeder en dochter weer op adem gekomen na de angstige ervaring.