Actueel
Jan Dijkgraaf: ‘Victor Reinier blijkt op de set en in zijn privéleven een ontzettende t*ringlijer te zijn’
Victor Reinier onder vuur: ontslag, schandalen en het afbrokkelen van een imago
Victor Reinier, jarenlang een vertrouwd gezicht in de Nederlandse huiskamers dankzij zijn rol in ‘Flikken Maastricht’, staat ineens volop in de schijnwerpers – en niet vanwege een nieuwe televisierol. De acteur is recent ontslagen bij de populaire politieserie na meldingen van wangedrag op de set. Wat begon als een gerucht, is inmiddels uitgegroeid tot een complete mediastorm, waarbij oude incidenten, geruchten en persoonlijke verhalen opnieuw worden opgerakeld.
Ontslag bij Flikken Maastricht: het begin van het einde?
De aanleiding voor het ontslag van Victor Reinier blijft tot op heden vaag. Officieel is er nog weinig bevestigd, maar bronnen rondom de productie van Flikken Maastricht spreken van meerdere voorvallen die zich zowel op de set als daarbuiten hebben afgespeeld. Volgens insiders zou het gaan om gedrag waar de gemiddelde politieagent normaal gesproken een proces-verbaal voor uitschrijft.
Hoewel de details ontbreken, is het ontslag van Reinier inmiddels definitief. Zijn jarenlange betrokkenheid bij een van de langstlopende politieseries van Nederland eindigt abrupt. En daarmee lijkt ook zijn reputatie als geliefde televisiester flink onder druk te staan.
Oude incidenten opnieuw onder de loep
Het ontslag van Reinier lijkt het startschot te zijn geweest voor het openbaren van allerlei incidenten uit zijn verleden. Kunstenaars, mediafiguren en collega’s duiken massaal op om hun ervaringen met de acteur te delen. Zo herinnert kunstenaar Sem Mallée zich nog levendig een moment uit 2008 waarin Reinier hem op straat fysiek zou hebben aangevallen tijdens een videoproject. “Zonder aanleiding greep hij me bij de keel en duwde me naar de grond, terwijl zijn dochter erbij stond,” vertelt Mallée.
Ook journalist Tim Hofman deelde in 2013 een pijnlijke ervaring op social media. Tijdens een interview op de rode loper voor het programma ‘Spuiten en Slikken’, stelde Hofman een gewaagde vraag, waarop Reinier zo boos reageerde dat hij naar verluidt de interviewer fysiek bedreigde. “Van achteren komen, me bij m’n keel grijpen en dreigen met geweld. Laffe lul ben je, Victor Reinier,” schreef Hofman destijds op Twitter.
Tina Nijkamp: ‘Geen verrassing’
Voormalig SBS-omroepbaas en kijkcijferexpert Tina Nijkamp haalde in haar podcast ‘De Mediaweek’ ook een incident aan waarbij Reinier op de bruiloft van Reinout Oerlemans diens broer Jurriaan een klap zou hebben gegeven. “Het verhaal circuleerde al jaren. Het verbaast me eigenlijk dat het nu pas wordt opgepikt,” aldus Nijkamp. Hoewel ze zelf geen ooggetuige was, bevestigt ze dat het incident destijds breed werd besproken in de media en onder aanwezigen.
Daarnaast herinnert men zich het veelbesproken incident uit 2007, waarbij Reinier zijn toenmalige vriendin Kim zwaargewond zou hebben achtergelaten na een avond in een hotel in Maastricht. De actrice lag twee weken in coma, maar Reinier ontkende destijds elke betrokkenheid.
Jan Dijkgraaf: ‘Respect verdien je niet met geweld’
Schrijver en columnist Jan Dijkgraaf neemt geen blad voor de mond als het over Reinier gaat. “Ik ken hem vooral als een acteur uit politieseries die ik nooit keek. Maar wat ik wel weet: als je geweld nodig hebt om jezelf te profileren, verdien je geen respect.” Dijkgraaf hekelt bovendien het feit dat nu ineens mensen zich uitspreken die jarenlang zwegen: “Het is laf om pas te trappen als iemand al op de grond ligt.”
Mark Koster: ‘Een man met korte lont en lange tenen’
Journalist en podcastmaker Mark Koster heeft Reinier meerdere keren gesproken en herkent het patroon. “Als je iets kritisch tegen hem zei, ging hij meteen in verweer. Hij heeft overduidelijk een kort lontje.” Toch voegt hij eraan toe dat Reinier ook een grappige en intelligente kant heeft. “Zijn grootste zwakte is zijn stoerdoenerij, vooral in combinatie met dat opvliegend ego. Hij deelt graag uit, maar kan slecht incasseren.”
Het #MeToo-effect: overdue of onterecht?
De golf aan beschuldigingen rondom Reinier komt op een moment dat de Nederlandse mediawereld nog steeds kampt met de nasleep van #MeToo. Hoewel de piek van die beweging inmiddels voorbij lijkt, blijven nieuwe gevallen opduiken. De vraag is echter: is Victor Reinier het slachtoffer van een cancelcultuur of is het gerechtigheid voor jarenlange misstanden?
Volgens Koster zijn veel mensen inmiddels sceptisch geworden over anonieme beschuldigingen. “Op het Mediapark zie je nu dat niet alleen daders, maar ook zogenaamde slachtoffers onder vuur liggen. Toch krijgt Reinier nog even een extra zetje mee.”
Een acteur in vrije val
Tot voor kort werd Reinier beschouwd als een betrouwbare kracht in de Nederlandse televisie-industrie. Met hoofdrollen in onder meer ‘Baantjer’ en ‘Flikken Maastricht’ bouwde hij een stabiel CV op. Zijn Amsterdamse bravoure, rauwe charisma en herkenbare stem maakten hem geliefd bij een breed publiek.
Maar nu lijkt dat zorgvuldig opgebouwde imago in korte tijd te zijn afgebroken. Niet alleen werd hij uit Flikken Maastricht gezet, ook andere projecten waarbij zijn naam genoemd werd, lijken op de achtergrond te verdwijnen. Productiehuizen nemen afstand, PR-teams houden de lippen stijf op elkaar, en collega’s lijken zich terughoudend op te stellen.
Flikken Rotterdam is aanmerkelijk verbeterd; Flikken Maastrichr gaat achteruit, nu Victor Reinier weg gaat. “Toeval”? Ik dacht’t niet!!
— Ron de Weijze (@Ron95089431) March 6, 2025
Reputatieschade in tijden van sociale media
In het huidige medialandschap kan een enkel incident – bevestigd of niet – al grote gevolgen hebben. Social media zorgen ervoor dat beschuldigingen zich razendsnel verspreiden. De publieke opinie vormt zich in real-time, zonder dat een wederhoor nodig lijkt.
Voor Reinier betekent dat concreet: hij is in korte tijd verworden tot persona non grata in de entertainmentindustrie. Terwijl zijn zaak officieel nog nauwelijks is onderzocht, wordt hij in talkshows, podcasts en online platforms neergezet als agressief, vrouwonvriendelijk en onbetrouwbaar.
Wat vindt Reinier zelf?
Hoewel Reinier zich tot nu toe grotendeels stilhoudt, deed hij in het verleden al uitspraken die suggereren dat hij weinig op heeft met publieke bemoeienis. “Ik vind het verschrikkelijk als mensen zich met mijn leven bemoeien,” zei hij in een eerder interview.
Toch zal ook hij moeten erkennen dat de tijden veranderd zijn. Incidenten van vroeger worden in het huidige klimaat opnieuw beoordeeld, en gedrag dat ooit werd weggewuifd, wordt nu serieus genomen.
De toekomst van Victor Reinier: is herstel mogelijk?
De grote vraag is wat de toekomst brengt voor Victor Reinier. Kan hij zijn carrière nog nieuw leven inblazen, of is zijn reputatie blijvend beschadigd? In het verleden hebben andere publieke figuren na soortgelijke beschuldigingen een comeback weten te maken, mits ze openlijk verantwoordelijkheid namen of transparant waren over hun gedrag.
Voorlopig lijkt dat voor Reinier niet aan de orde. Zonder publiek statement, zonder excuses of uitleg, blijft de publieke opinie hem veroordelen. De kans op herstel lijkt kleiner met elke dag dat hij blijft zwijgen.
Conclusie
Wat begon als een intern probleem op de set van Flikken Maastricht, is inmiddels uitgegroeid tot een nationale showbizzsoap. De verhalen over Victor Reinier volgen elkaar in rap tempo op. Van vechtpartijen op bruiloften tot fysieke confrontaties met journalisten: het imago van de ooit zo populaire acteur brokkelt razendsnel af.
Of alle verhalen waar zijn, blijft de vraag. Maar in een wereld waarin perceptie vaak zwaarder weegt dan feit, lijkt de acteur nu al veroordeeld. De entertainmentindustrie is genadeloos – en voor Victor Reinier ziet het er voorlopig niet rooskleurig uit.
Wordt vervolgd.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.