Actueel
Isabelle Boer deelt bijzondere jeugdfoto’s van haar vader Jonnie Boer: “Dit zijn de momenten die blijven”
De afgelopen dagen stond heel Nederland stil bij het leven en werk van Jonnie Boer, de geliefde topchef van driesterrenrestaurant De Librije. Terwijl zijn familie en vrienden afscheid nemen in besloten kring, koos zijn dochter Isabelle Boer voor een ontroerend en persoonlijk eerbetoon op sociale media. Ze deelde een reeks jeugdfoto’s waarop zij samen met haar vader te zien is – beelden die een intiem inkijkje geven in het gezinsleven achter de beroemde keukendeuren.
De foto’s, variërend van vakantiekiekjes tot momentjes in de tuin of keuken thuis, raakten bij veel volgers een gevoelige snaar. In dit artikel kijken we naar het verhaal achter de beelden, de liefdevolle band tussen vader en dochter, en hoe deze foto’s symbool staan voor herinnering, verbondenheid en nalatenschap.
Terug in de tijd: vader en dochter
De gedeelde foto’s tonen Jonnie en Isabelle in allerlei situaties: samen aan het koken, spelend in de tuin, een knuffelmoment op de bank, en zelfs tijdens een vakantie aan zee. Wat opvalt, is de ontspannen sfeer, de spontaniteit en de oprechte blikken tussen hen.
Isabelle schreef bij haar bericht:
“Dit zijn de momenten die blijven. Kleine herinneringen, groot in gevoel.”
Ze benadrukt dat haar vader niet alleen bekend stond om zijn vakmanschap als chef, maar ook als een liefdevolle, warme en betrokken vader. “Hij leerde me kijken naar details, proeven met aandacht en altijd met aandacht te leven,” voegde ze toe.
De kracht van oude foto’s
In tijden van afscheid krijgen oude foto’s een bijzondere betekenis. Ze vangen niet alleen een moment, maar roepen ook emoties, geuren, geluiden en gevoelens op. Voor Isabelle zijn de foto’s meer dan herinneringen; het zijn ankerpunten van wie haar vader was in het dagelijkse leven.
Veel volgers reageerden ontroerd. “Zo puur,” schreef iemand. “Je ziet de liefde tussen jullie in elke foto.”
Het delen van deze beelden blijkt voor velen herkenbaar. Want wie heeft er niet een mapje met foto’s waar je soms even doorheen bladert om dichtbij iemand te zijn die je mist?
Een liefdevolle vader achter de schermen
Hoewel Jonnie Boer vaak werd gezien als de perfectionistische chef van De Librije, laten deze foto’s een andere kant van hem zien. Een vader die op zijn knieën zat om mee te spelen, die zijn kinderen leerde fietsen, en die tijd maakte voor een wandeling in het bos, ondanks zijn drukke bestaan in de keuken.
Isabelle vertelt dat haar vader altijd oog had voor het kleine geluk. “Of het nu ging om de geur van versgebakken brood of het geluid van vogels in de ochtend, hij wist het altijd bijzonder te maken.”
Van De Librije naar de huiskamer
De Librije mag dan internationaal bekend zijn, voor Isabelle was het ook gewoon haar tweede thuis. Ze herinnert zich hoe ze als klein meisje stiekem in de keuken keek, hoe haar vader haar liet proeven van nieuwe gerechten en hoe er gelachen werd om een mislukte saus.
“Mijn vader was serieus in zijn vak, maar thuis was hij zacht. Een grapmaker soms zelfs,” deelt ze. “Hij leerde me dat aandacht voor eten ook aandacht voor elkaar is.”
Herkenning en troost voor velen
De post van Isabelle werd massaal gedeeld en geliked. Talloze mensen lieten reacties achter, van bekende Nederlanders tot oud-gasten van De Librije. Veel reacties gingen over de kracht van herinnering en het belang van foto’s als dragers van liefde.
“Ik ken jullie alleen van het restaurant, maar dit is zo waardevol om te zien. Dank je dat je dit deelt,” schreef een volger. Anderen deelden zelf foto’s of verhalen over Jonnie, waarmee Isabelle’s eerbetoon uitgroeide tot een collectieve herinnering.
De familieband als fundament
De band tussen Jonnie en zijn gezin was sterk. Dat blijkt ook uit eerdere interviews waarin hij sprak over de rol van zijn kinderen in zijn leven. “Het mooiste gerecht maak je niet in de keuken, maar aan tafel, met je gezin,” zei hij eens.
Isabelle zegt nu te begrijpen wat hij daarmee bedoelde. “De momenten die er echt toe doen, zijn niet de grootste prestaties, maar de kleine gebaren.”
De kracht van delen
Dat Isabelle ervoor koos haar herinneringen publiek te maken, is voor haar een bewuste stap. “Door te delen blijft hij niet alleen in mijn hart leven, maar ook in dat van anderen. En ik geloof dat dat troost biedt.”
Ze benadrukt dat iedereen op zijn of haar eigen manier rouwt, maar dat het delen van beelden en verhalen juist ook kan verbinden. “We herkennen onszelf in elkaars verlies. En misschien ook wel in elkaars liefde.”
Een uitnodiging tot herinneren
Isabelle’s initiatief inspireerde anderen om ook hun dierbare foto’s te delen. Onder de hashtag #HerinneringenMetJonnie verschijnen op sociale media nu ook foto’s van Jonnie met zijn team, met gasten en zelfs met collega’s van andere restaurants.
De beelden vertellen een verhaal dat verder gaat dan koken of bekendheid. Ze gaan over betrokkenheid, over smaak, over familie. En over hoe iemand die er fysiek niet meer is, toch in alles aanwezig blijft.
Op weg naar een blijvend eerbetoon
De familie Boer liet eerder al weten dat er wordt nagedacht over een blijvend eerbetoon aan Jonnie. Of dat een gedenkplek wordt bij De Librije of een culinair fonds ter ondersteuning van jong talent, is nog niet bekend.
Wat vaststaat, is dat Jonnie’s geest voortleeft in zijn familie, zijn werk en de mensen die door hem zijn geraakt. En dankzij Isabelle’s beelden is die aanwezigheid tastbaarder dan ooit.
Tot slot
Met het delen van een reeks oude foto’s heeft Isabelle Boer een gevoelige snaar geraakt bij iedereen die Jonnie Boer kende of bewonderde. Haar beelden vertellen geen groots verhaal, maar juist de kleine verhalen – van een vader die lacht, kijkt, luistert en liefheeft.
In een tijd waarin het afscheid nog vers is, bieden de foto’s warmte, troost en verbinding. En herinneren ze ons eraan dat liefde niet verdwijnt, maar blijft voortbestaan in beelden, woorden en daden.
Want zoals Isabelle het zo mooi zegt: “Dit zijn de momenten die blijven.
Yolanthe Cabau beschermt zoon Xess Xava tegen online haat: “Hij mag gewoon zichzelf zijn”
Yolanthe Cabau kennen we als actrice, ondernemer en televisiepersoonlijkheid, maar achter haar publieke imago schuilt ook een krachtige en liefdevolle moeder. In een recent interview met het vrouwenplatform VROUW vertelt Yolanthe openhartig over haar moederschap en hoe ze haar zoon Xess Xava – inmiddels 9 jaar – probeert te laten opgroeien tot een zelfverzekerde en vrije jongen, ondanks de soms harde buitenwereld.
De weg naar zelfacceptatie en bescherming tegen ongevraagde meningen is lang niet altijd eenvoudig, erkent Yolanthe. Zeker in een tijd waarin social media overal aanwezig zijn en meningen vaak ongefilterd gedeeld worden, is het als ouder een uitdaging om je kind te beschermen tegen negativiteit.
Een moeder met een missie
Voor Yolanthe staat één ding vast: haar zoon moet kunnen opgroeien in een omgeving waar hij zichzelf mag zijn. Vrij van oordelen, verwachtingen en stereotiepe opvattingen. “Ik wil dat hij zich veilig voelt in zijn keuzes,” vertelt ze. “Zijn identiteit hoort bij hem, niet bij wat anderen ervan vinden.”
Het gaat Yolanthe niet alleen om uiterlijke kenmerken, maar om de bredere boodschap: kinderen zouden de ruimte moeten krijgen om hun eigen pad te bewandelen, zonder dat ze daarbij in hokjes worden geplaatst.
Een kind van 9 zonder sociale media, maar niet zonder impact
Xess Xava is pas 9 jaar oud en heeft geen eigen socialmedia-account – iets wat Yolanthe bewust zo houdt. “Het is maar goed ook,” zegt ze. “Hij hoeft niet te zien wat er soms over hem wordt gezegd.” Want ondanks zijn jonge leeftijd krijgt de zoon van Yolanthe en voetballer Wesley Sneijder soms te maken met online commentaren die allesbehalve vriendelijk zijn.
De aanleiding? Iets ogenschijnlijk onschuldigs: zijn lange haar. Xess draagt zijn haar zoals hij dat mooi vindt, geïnspireerd door bekende voetballers en vloggers. Maar online zorgt dat bij sommigen voor onbegrip – en helaas soms ook voor harde uitspraken.
Harde woorden en digitale onverschilligheid
Yolanthe vertelt dat de opmerkingen variëren van flauw tot ronduit kwetsend. “Er worden dingen geschreven als: ‘Waarom ziet hij eruit als een meisje?’ of ‘Dit is allemaal maar voor de show.’”
Hoewel ze zich er in het begin persoonlijk door geraakt voelde, heeft Yolanthe geleerd om afstand te nemen. “Het is verspilde energie,” zegt ze. “Ik kies ervoor om die energie te steken in mijn kind, in liefde en in positieve dingen.”
Wat haar het meest raakt, is de hardheid waarmee sommige mensen zich uitlaten. “Er worden soms dingen gezegd die je niemand toewenst. Dan denk ik: hoe kun je zoiets over een kind schrijven?”
Zelfvertrouwen in plaats van schaamte
Toch is Yolanthe niet van plan om haar zoon te veranderen omwille van anderen. Integendeel, ze moedigt hem juist aan om trots te zijn op wie hij is. “In mijn nieuwe realityserie op Netflix zie je hoe ik hem vrijlaat in zijn keuzes. Hij voelt zich goed bij zijn haar, net als de jongens waar hij tegenop kijkt.”
Het doel is duidelijk: Xess Xava moet zich nooit hoeven schamen voor wie hij is of hoe hij eruitziet. Yolanthe creëert thuis een veilige omgeving waarin hij die vrijheid ook daadwerkelijk ervaart.
“Zelfvertrouwen begint thuis,” stelt ze. “Als je kind zich daar al moet aanpassen, wat blijft er dan over in de buitenwereld?”
Oprechte reacties en onverwachte steun
Ondanks de negatieve berichten zijn er gelukkig ook veel mensen die steun betuigen. Dat merkt Yolanthe niet alleen online, maar ook in het dagelijks leven. “Laatst hoorde hij via via iets vervelends,” vertelt ze. “Maar toen hij met zijn broer voetbalde in Utrecht, zei iemand tegen hem: ‘Trek je maar niets aan van wat mensen zeggen, je haar is mooi!’”
Voor Xess was die opmerking even verwarrend. “Hij dacht: oh, blijkbaar vinden mensen er iets van.” En dat is precies wat Yolanthe probeert te voorkomen: dat hij het gevoel krijgt dat zijn uiterlijk ter discussie staat.
Toch koestert ze zulke momenten van vriendelijkheid. “Een oprechte, positieve opmerking van een onbekende kan enorm veel betekenen. Het helpt hem begrijpen dat er ook veel mensen zijn die gewoon respect hebben voor iemands keuzes.”
De rol van social media: zegen en vloek
Het interview met VROUW werpt ook een bredere blik op het spanningsveld tussen het publieke leven en ouderschap. Voor veel bekende Nederlanders is het balanceren tussen zichtbaarheid en privacy een dagelijks terugkerende uitdaging. Yolanthe beseft dat ze haar zoon niet eeuwig af kan schermen van de online wereld, maar probeert wel de juiste basis mee te geven.
“We leven in een tijd waarin kinderen al op jonge leeftijd worden geconfronteerd met meningen van vreemden. Daarom vind ik het belangrijk dat hij weet dat zijn eigenwaarde niet afhangt van die meningen.”
Ze hoopt dat meer ouders bewust omgaan met de digitale aanwezigheid van hun kinderen. “Je wil als moeder het beste voor je kind. En dat betekent ook: grenzen stellen en beschermen waar nodig.”
Een bericht gedeeld door Y O L A N T H E C A B A U (@yolanthecabau)
