Actueel
Heftige doodsoorzaak Ron Brandsteder bekendgemaakt
Het 0verlijden van Ron Brandsteder kwam voor velen als een verrassing, maar voor zijn intimi was al langer duidelijk dat de geliefde presentator met gezondheidsproblemen kampte. Maandagochtend 0verleed hij in alle vroegte, zoals zijn familie in besloten kring liet weten. Wat hem precies mankeerde, hield hij echter altijd voor zich.
Een groot gemis in de televisiewereld
Joop van den Ende, die vrijwel al Brandsteders programma’s produceerde, reageerde geschokt: “Ron was een van de fijnste mensen met wie ik ooit heb gewerkt. Zo’n professional, zo’n fijne man.”
Ook oud-collega’s zoals Patty Brard en Linda de Mol deelden hun verdriet. “Wat een ontzettend triest bericht,” aldus De Mol. “Ik ben helemaal aan het begin van mijn carrière Ron’s assistente geweest en heb veel van hem geleerd. Hij was een geweldige showman met een enorm gevoel voor humor.”
Martijn Krabbé, die recent bekendmaakte ongeneeslijk z!ek te zijn, eerde Brandsteder op Instagram: “Mijn allereerste stappen in de omroepwereld waren onder jouw vleugels. Voor eeuwig dankbaar. Rust zacht, Maestro.”
Een onuitwisbare indruk op radio en televisie
RTL bracht een officiële verklaring uit waarin zij Brandsteder roemen als een van hun iconische presentatoren. “Ron was een van de meest geliefde gezichten van RTL en presenteerde vele succesvolle programma’s zoals Wie Ben Ik?, Ron’s Honeymoonquiz en Dancing with the Stars. Hij heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten.”
Ook AvroTros eerde Brandsteder, die zijn carrière begon bij de Tros op radiozender Hilversum 3. “Hij wist met zijn schaterlach en ontspannen stijl een breed publiek te boeien. Wij zijn hem veel dank verschuldigd en wensen zijn familie veel sterkte.”
Brandsteder presenteerde diverse radioprogramma’s, zoals Tros Nachtwacht en Pep op Drie, en werd bekend met televisieshows als De Showbizzquiz en Moordspel. Zijn kenmerkende, donkere stem en charmante persoonlijkheid maakten hem geliefd bij generaties televisiekijkers.
Een indrukwekkende carrière en persoonlijk leven
Ron Brandsteder werd geboren als zoon van Ton Brandsteder, een succesvolle zakenman die het Japanse elektronicamerk Sony naar Nederland haalde. Hij werd ontdekt door Ivo Niehe terwijl hij Sony-producten presenteerde op een beurs. Vervolgens werkte hij als radio-dj, plugger en zelfs als zanger – hij was de stem van Dokter Bernhard in de hit van Bonnie St. Claire.
Zijn televisiesucces begon eind jaren ’70 en groeide in de decennia daarna. Zijn programma’s trokken miljoenen kijkers en hij werd een van de meest herkenbare presentatoren van Nederland. Zijn samenwerking met collega’s zoals André van Duin, Wendy van Dijk en Caroline Tensen werd door kijkers enorm gewaardeerd.
Sinds 1983 was Brandsteder getrouwd met Yvonne Brandsteder-Baggen, met wie hij twee zonen kreeg: Rick en Robert. Rick trad in de voetsporen van zijn vader en werkte ook als tv-presentator.
Een teruggetrokken leven en zijn laatste jaren
Hoewel Ron Brandsteder de laatste jaren steeds minder in de media verscheen, bleef hij geliefd onder het publiek. In 2021 deed hij nog mee aan The Masked Singer en presenteerde hij voor Omroep MAX nog enkele radioprogramma’s. In 2023 trok hij zich definitief terug.
Zijn naasten wisten dat hij leed aan een ernstige z!ekte, maar Ron sprak daar zelf nooit over. “Het ging om iets ongeneeslijks,” verklaarde een ingewijde. Hij hield zijn strijd privé, zoals hij zijn hele leven bescheiden was over zijn persoonlijke situatie.
Zijn 0verlijden laat een groot gat achter in de Nederlandse mediawereld. Collega’s, fans en televisiekijkers zullen hem herinneren als een charismatische, warme en getalenteerde presentator met een unieke stem en een ongeëvenaarde uitstraling. Zijn nalatenschap leeft voort in de vele iconische programma’s die hij presenteerde en de generaties kijkers die hij heeft vermaakt.
Rust zacht, Ron Brandsteder.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.