Actueel
Grote zorgen om financiën Suzan & Freek: ‘Zij staat er straks alleen voor’
uzan & Freek treden weer op na aangrijpend nieuws – fans reageren met bewondering én begrip
Tweeënhalve week geleden kwam het onverwachte bericht dat het populaire muzikale duo Suzan & Freek hun geplande concerten annuleerde. De reden: Freek kreeg een medische diagnose die het leven van het stel in één klap op zijn kop zette. Het geplande vervolg van hun Ziggo Dome-succes – drie extra, grootschalige shows – ging plots niet meer door.
In de eerste week na het nieuws trokken Suzan en Freek zich volledig terug. Emoties, verdriet en onzekerheid overheersten. Toch besluiten de twee nu om wél weer op te treden, onder andere op festivals deze zomer. En dat zorgt voor een golf aan reacties: van ontroering en steun tot bewondering voor hun veerkracht.
Van verdriet naar veerkracht
De comeback op het podium is geen vanzelfsprekende keuze. Freek kreeg recent te horen dat hij te maken heeft met een ernstige vorm van longk*nker. Een mededeling die normaal gesproken alles stilzet. En dat gebeurde ook: “We hebben een week lang niets anders gedaan dan huilen,” lieten ze eerder weten via social media.
Toch besloten Suzan & Freek om, ondanks alles, opnieuw het podium op te zoeken. Niet voor een volledig concertreeks, maar wél voor enkele zorgvuldig gekozen optredens. Festivals, kleinschalige events en mogelijk zelfs besloten shows.
“Zingen is hun passie – en dát is wat telt”
Op NUjij, het reactieplatform van NU.nl, stromen honderden berichten binnen over hun beslissing. Veel mensen reageren warm en ondersteunend. “Zolang ze er zelf energie uithalen en het fysiek haalbaar is, moeten ze vooral blijven zingen,” schrijft Annemiek. “Ik weet helaas hoe het is om ernstig z!ek te zijn. Als je je nog goed genoeg voelt, wil je vooral leven. Genieten van je passie, zolang dat kan.”
Volgens haar draait het niet per se om het geld. “Natuurlijk is het mooi meegenomen, maar als je z!ek bent, is dat niet je eerste gedachte – als je tenminste geen directe geldzorgen hebt. Het gaat om tijd, liefde en betekenis.”
Financiële realiteit: “De kachel moet ook bij hen blijven roken”
Toch is er ook veel begrip voor de financiële kant van hun keuze. Optreden is immers niet alleen een vorm van expressie, het is ook hun werk. “Groot gelijk dat ze het doen,” schrijft Hester. “Ook bij hen moet de kachel blijven roken.”
Een andere bezoeker zegt: “Je moet hooi maken als de zon schijnt. Zeker nu er straks ook een kind is en ze het misschien ooit alleen moet gaan doen. Financiële rust is dan zó belangrijk.”
De combinatie van onzekerheid over de toekomst en de komst van een kindje, zorgt ervoor dat veel mensen begrip tonen voor het besluit om nog zoveel mogelijk op te treden. “Het is niet alleen een bron van inkomen, het is ook een manier om nog herinneringen te maken.”
Een muzikale nalatenschap – én een toekomst voor het gezin
“Het is pijnlijk om het zo te benoemen,” zegt Koen, “maar ik snap dat je denkt: nog even zingen voor het studiefonds van de kleine.” Zijn opmerking is nuchter bedoeld, niet cynisch. “Als je weet dat de toekomst onzeker is, wil je het nú goed regelen.”
Ook Jennifer sluit zich daarbij aan: “Met een kindje op komst is het allesbehalve gek om nu nog iets op te bouwen. Hun muziek is prachtig, maar hun oeuvre is nog niet groot genoeg om voor altijd op te teren. Dus dit is gewoon verstandig.”
“De optredens zijn straks vast snel uitverkocht – en terecht”
Een ander punt dat genoemd wordt: Suzan & Freek zijn enorm populair. Concerten van het duo zijn doorgaans razendsnel uitverkocht. Nu, met het persoonlijke verhaal dat erbij komt kijken, zal die belangstelling alleen maar toenemen.
“Ik denk dat mensen nu nóg meer bereid zijn om te komen,” schrijft iemand. “Niet uit medelijden, maar omdat ze geraakt zijn. En omdat ze het duo een warm hart toedragen. Het zou me niks verbazen als festivals met hun naam op de line-up extra snel vol raken.”
Wat zeggen Suzan & Freek zelf?
Het duo heeft tot nu toe weinig interviews gegeven sinds het nieuws over Freeks gezondheid naar buiten kwam. Wel plaatsten ze enkele persoonlijke berichten op hun sociale media, waarin ze hun dankbaarheid uitspraken voor de overweldigende steun en de duizenden reacties van fans.
Over hun optredens zeggen ze: “We willen vooral doen wat goed voelt. Soms is dat rust, soms is dat muziek maken.” Daarmee geven ze aan dat ze van moment tot moment zullen bekijken wat mogelijk is, zonder zichzelf te forceren.
Voor nu is het duidelijk dat ze opnieuw het podium opgaan – én dat het publiek daar met open armen op reageert.
Een keuze met impact: muzikaal, emotioneel én praktisch
De situatie van Suzan & Freek raakt velen, juist omdat het zó herkenbaar is. Liefde, gezondheid, onzekerheid, een groeiend gezin – het zijn thema’s die bij iedereen binnenkomen. Hun keuze om toch op te treden, laat zien hoe mensen omgaan met tegenslag: niet door zich terug te trekken, maar door verbinding te blijven zoeken.
En in hun geval is die verbinding muzikaal. Elk optreden is nu niet alleen een show, maar ook een herinnering. Voor henzelf, voor hun ongeboren kind, en voor de duizenden fans die hen al jaren volgen.
Geen sentiment, maar realisme
Hoewel sommige reacties raken aan gevoelige snaren, overheerst op NUjij en andere platforms een sfeer van begrip en respect. “Dit is geen sentimenteel verhaal,” schrijft iemand. “Het is realistisch. Het leven stopt niet ineens. En als je de kracht hebt om te blijven zingen, doe dat dan. Voor jezelf, je familie én je publiek.”
De optredens worden daarmee méér dan werk – ze zijn een ode aan het leven, aan muziek en aan samen zijn zolang het kan.
De 62-jarige Peter besloot om twee jaar geleden op vakantie te gaan naar Letland. Hij zal deze solotrip echter nooit meer vergeten.
Peter steekt van wal: “Het Oostblok is weer eens wat anders als Spanje, waar veel mensen heengaan. Het leek me ontzettend leuk ergens heen te gaan waar niet zoveel over bekend is.”
De Nederlander vervolgt: “Bovendien zijn vluchten naar Riga ook goedkoop, evenals het verblijf en de kosten in het algemeen.”
“Ik houd van reizen en het liefst alleen, dan hoef je geen rekening te houden met anderen en dan kun je dus ook gewoon je gang gaan”, aldus Peter.
Peter had alles tot in de puntjes gepland. “Via Google had ik al gekeken naar toeristische trekpleisters, zodat ik niet doelloos in het rond zou lopen. Dat doe ik eigenlijk altijd.”
Aangekomen besloot hij om een avondje te gaan stappen, dus trok hij de stad in. Tijdens zijn wandeling werd hij plots aangesproken door een jongedame.
Peter vertelt: “Ze zei dat ze uit Rusland waren en vroeg me of ik ergens een leuk tentje wist waar ze iets zouden kunnen gaan drinken. Ik had geen idee, en vertelde dat ik uit Nederland kom.”
“Daarop vroeg ze me of ik zin had om met haar mee te gaan. Ik zag daar geen kwaad in en we zijn toen samen naar een bar gegaan”, vervolgt Peter.
“Het was supergezellig en de drank vloeide rijkelijk. Ze heette Stefania en was 23 jaar. Aan het einde van de avond vroeg ze of ze mee mocht naar mijn hotel.”
Peter was toen zestig en zegt dat het moeilijk was om een knappe dame van 23 jaar te weigeren. “Ze was heel erg knap en ik had er veel zin in. Toch was ik niet meer helemaal helder en zelfs een beetje duizelig.”
De man legt uit wat er dan gebeurde. “Toen we in mijn hotelkamer kwamen, kon ik nauwelijks meer op mijn benen staan. Het voelde alsof ik teveel gedronken had, maar ook weer niet.”
“Ik ben uiteindelijk in slaap gevallen. Alhoewel, het was meer een soort van knock-out. Toen ik wakker werd was Stefania er niet.”
“Tot mijn grote schrik was mijn portemonnee, waar mijn vakantiegeld van 2.000 euro en bankpas inzaten, er ook niet meer.”
“Ik heb toen mijn bank direct gebeld en gelukkig was er nog niets afgeschreven. De kaarten heb ik laten blokkeren. Mijn cash geld was ik wel kwijt.”
“Dat was nog erg lastig, want ik moest immers nog drie dagen eten en drinken. Ook moest ik de taxirit naar het vliegveld betalen. Zonder geld ben je echt machteloos.”
“Gelukkig had ik mijn paspoort nog en via Western Union heeft een familielid geld naar me overgemaakt. Dat kon ik toen afhalen bij een kantoortje in de stad.”
“In de resterende dagen heb ik Stefania niet meer gezien. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, maar ik denk dat ze iets in mijn drinken heeft gedaan.”
“Het klinkt ook te mooi om waar te zijn. Waarom zou een bloedmooie meid van 23 met een man van 60 willen zijn?” Peter heeft zijn lesje nu wel geleerd.
“Het heeft me enorm aangegrepen en als ik nu op vakantie ga, kijk ik wel drie keer uit. Ondanks dat ik zulke verhalen wel had gehoord, ben ik er zelf toch ingetrapt.”