BE
Grote verandering in Dagelijkse Kost met Jeroen Meus: ´Dit is fantastisch´
Op 1 september start een nieuw seizoen van het populaire kookprogramma Dagelijkse kost, gepresenteerd door Jeroen Meus. Het programma is al jaren een vaste waarde op de Vlaamse televisie en weet keer op keer een groot publiek aan zich te binden. Toch zal het komende seizoen er net iets anders uitzien dan de trouwe kijker gewend is.
Nieuwe generiek in avant-première
De makers van het programma hebben via Instagram alvast een tipje van de sluier opgelicht. “Dagelijkse kost is bijna terug”, klinkt het op hun officiële pagina. Daarbij werd meteen ook een gloednieuwe generiek in avant-première gedeeld, speciaal voor de volgers van het programma. De korte video zette meteen de toon: nog meer aandacht voor de oorsprong van de producten waarmee Jeroen werkt.
Focus op kwaliteit en herkomst
Waar de vorige seizoenen vooral draaiden rond de gerechten en de gezelligheid in de keuken, ligt de nadruk dit keer nadrukkelijk op de kwaliteit en de herkomst van de ingrediënten. In de beelden zien we landbouwers die met zorg hun gewassen telen, slagers die vakmanschap tonen en vissers die met hun vangst bijdragen aan de gerechten die Jeroen later bereidt. Ook de lokale markt, waar Jeroen regelmatig zijn inkopen doet, krijgt een prominente plaats in de nieuwe opening.
Enthousiasme bij de fans
De reacties van kijkers laten weinig aan de verbeelding over. “Geweldig”, schrijft iemand, terwijl een ander het simpelweg “heel mooi” noemt. Ook valt de opmerking op: “Prachtig! Als de afleveringen van hetzelfde niveau zijn… Nou nou!” Daarmee benadrukken fans dat hun verwachtingen hooggespannen zijn en dat ze vertrouwen hebben in het nieuwe seizoen.
Vooruitblik naar september
Het enthousiasme onder de kijkers is groot. Veel mensen laten weten dat ze al reikhalzend uitkijken naar de start van het programma. “Blij dat het bijna terug is”, klinkt het meermaals in de reacties. Anderen zijn nog uitbundiger: “Ik kan niet wachten”, en “Ik kijk ernaar uit om je weer elke dag bezig te zien.” Dat toont aan hoe belangrijk Dagelijkse kost voor velen is als vast onderdeel van hun dagelijkse routine.
Het succes van eenvoud
De kracht van Dagelijkse kost zit al jarenlang in de eenvoud. Jeroen Meus brengt toegankelijke recepten die iedereen kan klaarmaken, zonder in te boeten op smaak of kwaliteit. Met de nieuwe generiek wordt dat concept nog sterker onderlijnd: niet alleen het eindresultaat telt, maar ook het verhaal achter de ingrediënten die in de keuken belanden.
Verwachtingen voor het nieuwe seizoen
Hoewel er nog weinig inhoudelijke details bekend zijn, lijkt het erop dat het programma verder bouwt op zijn succesformule, maar met een extra laag aandacht voor authenticiteit en oorsprong. Daarmee sluit het naadloos aan bij de huidige trend waarin consumenten steeds vaker bewust kiezen voor lokale, duurzame en kwaliteitsvolle producten.
Een smakelijke terugkeer
Op 1 september is het zover en kunnen de kijkers opnieuw dagelijks genieten van Jeroen Meus en zijn gerechten. Met de vernieuwde uitstraling en de duidelijke focus op vakmanschap en herkomst van producten belooft dit seizoen van Dagelijkse kost een frisse wind door de vertrouwde keuken te brengen. Eén ding staat vast: de fans staan te popelen om weer aan te schuiven voor een portie culinaire inspiratie.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
