Actueel
Grootschalige fraude met taxi’s voor asielzoekers: duizenden euro’s verspild, overheid kijkt weg
Een asielzoeker die voor duizenden euro’s aan taxi’s bestelt zonder ook maar een ziekenhuisafspraak te hebben, taxichauffeurs die spookritten indienen en zo belastinggeld wegsluizen, en een overheid die faalt in controle: uit een diepgaand onderzoek van het AD blijkt dat er op grote schaal misbruik wordt gemaakt van het ziekenvervoer voor asielzoekers.
Het onderzoek onthult dat in 2023 maar liefst 70.000 taxiritten werden geboekt voor ruim 11.000 asielzoekers. Dit gigantische aantal ritten wordt volledig vergoed door het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA), wat neerkomt op miljoenen euro’s belastinggeld. Maar hoeveel precies? Dat blijft geheim, want de betrokken instanties weigeren openheid van zaken te geven.
Systeem zonder controle: fraudeurs grijpen hun kans
De medische zorg voor asielzoekers wordt geregeld door het commerciële bedrijf Gezondheidszorg Asielzoekers (GZA). Dit bedrijf werkt samen met taxibedrijven Snel Een Taxi en ZCN Vervoer om de ritten uit te voeren. Maar het systeem blijkt een zeef vol gaten, waar fraudeurs gretig gebruik van maken.
Zo werd een asielzoeker betrapt die voor €2500 aan taxi’s bestelde om naar een ziekenhuis te gaan, terwijl hij daar helemaal geen afspraak had. En dit is geen op zichzelf staand geval. Het AD stuitte op talloze signalen dat het systeem wordt misbruikt, met medeweten van sommige medewerkers en taxibedrijven.
Een oud-medewerker van GZA verklaart: “We kregen constant klachten dat taxi’s niet kwamen opdagen, terwijl chauffeurs beweerden dat ze er wél waren. Er zat niets anders op dan een nieuwe taxi te sturen. Maar ondertussen werden er gewoon dubbele kosten gemaakt.”
E-mail onthult dat COA wist van fraude, maar niets deed
De fraude kwam aan het licht via een gelekte e-mailwisseling uit 2023 tussen het COA en GZA. Hierin staat dat medewerkers van de Praktijklijn—de telefoonservice die taxi’s regelt—geen enkele controle uitvoeren op de ziekenhuisafspraken van asielzoekers.
Een rit wordt zonder enige verificatie geboekt, tenzij een medewerker op basis van een “onderbuikgevoel” denkt dat er iets niet klopt. Dit betekent dat elke asielzoeker zomaar ritten kan bestellen, zonder dat iemand checkt of hij daadwerkelijk een medische afspraak heeft.
De omvang van de fraude is onduidelijk, maar insiders schatten dat er jaarlijks voor miljoenen euro’s aan misbruik wordt gemaakt. Ondanks deze onthullingen blijft de overheid passief toekijken en worden er geen harde maatregelen genomen.
COA probeerde misstanden geheim te houden
Het AD probeerde via de Wet Open Overheid (Woo) inzage te krijgen in documenten over de fraude. Het COA weigerde aanvankelijk mee te werken en hield deze informatie achter op verzoek van GZA. Pas na een juridische procedure werd een document vrijgegeven – grotendeels zwartgelakt.
Maar in een blunder van formaat stuurde het COA eind 2024 per ongeluk het originele, ongelakte document door. Daaruit bleek dat er al jarenlang signalen waren over fraude binnen het ziekenvervoer. Toch werd er nooit ingegrepen.
Spookritten en georganiseerde fraude onder taxichauffeurs
Het probleem beperkt zich niet alleen tot asielzoekers die misbruik maken van het systeem. Ook taxichauffeurs zelf zien hier een verdienmodel in.
Bij een zogenaamde ‘no-show’—wanneer een asielzoeker niet op komt dagen—ontvangen chauffeurs 80 procent van de ritprijs, zonder daadwerkelijk te rijden. Dit maakt het bijzonder lucratief om spookritten te registreren en zo onterecht geld op te strijken.
Een oud-medewerker legt uit: “Taxichauffeurs konden het COA-registratienummer van asielzoekers zien in de taxibestel-app. Hierdoor konden ze ritten indienen die nooit waren aangevraagd. Dit is niets minder dan georganiseerde fraude.”
Sommige chauffeurs gingen zelfs nog verder en deden zichzelf voor als asielzoekers om op die manier extra ritten te claimen. Een insider uit de taxiwereld zegt: “Er rijden gewoon boefjes rond in deze branche.”
Waarom grijpt de overheid niet in?
Deze grootschalige zwendel vindt plaats door heel Nederland, maar ondanks de steeds luider wordende signalen blijft de overheid afwachtend. Harde maatregelen blijven uit, terwijl er miljarden in de opvang en zorg voor asielzoekers omgaan.
Dit roept serieuze vragen op:
- Waarom wordt er geen strengere controle uitgevoerd op medische taxiritten?
- Waarom mogen commerciële partijen zoals GZA en taxibedrijven opereren zonder transparantie?
- Hoeveel belastinggeld is hier daadwerkelijk aan verloren gegaan?
Wat nu?
Hoewel de omvang van de fraude nog steeds niet volledig in kaart is gebracht, is één ding duidelijk: het systeem is kapot. De controlemechanismen functioneren niet en de overheid weigert in te grijpen.
De vraag is nu: blijft de politiek dit negeren, of wordt er eindelijk een eind gemaakt aan dit massale misbruik van belastinggeld? Het wordt tijd voor antwoorden.
Karlien en Thomas uit Blind Getrouwd: liefde op afstand, maar sterker dan ooit
Wanneer twee mensen elkaar voor het eerst ontmoeten aan het altaar, verwacht bijna niemand dat ze jaren later nog steeds samen zijn. Toch zijn Karlien Bongaerts en Thomas Michielsen het levende bewijs dat liefde die spontaan begint, ook stand kan houden. Hun match in Blind Getrouwd bleek één van de meest harmonieuze in de geschiedenis van het programma — en vandaag vormen ze nog steeds een koppel.
Maar zelfs in een relatie vol liefde en respect blijft één uitdaging hardnekkig bestaan: de afstand tussen hun levens.
Tien jaar Blind Getrouwd: waar staan de koppels nu?
In de speciale jubileumuitzending 10 jaar Blind Getrouwd blikt presentatrice Frances Lefebure terug op de meest memorabele koppels uit de voorbije seizoenen. Ze bezoekt stellen die dankzij het experiment niet alleen de liefde, maar ook zichzelf beter leerden kennen.
Bij Karlien en Thomas is meteen duidelijk: hun band is nog steeds warm, oprecht en vol humor. Toch heeft hun relatie een bijzondere dynamiek die hen al jaren uitdaagt — ze wonen namelijk nog steeds niet samen.
“We hebben het goed samen,” vertelt Karlien met een glimlach, “maar de afstand blijft iets waar we elke week opnieuw mee moeten omgaan.”
Twee steden, twee levens
Thomas woont in Antwerpen, terwijl Karlien haar thuis heeft in Hasselt. Geen werelduit elkaar, maar net ver genoeg om het verschil te voelen. Zeker omdat Thomas geen rijbewijs heeft, ligt de verantwoordelijkheid voor het pendelen meestal bij Karlien.
“We zien elkaar vooral in het weekend,” legt ze uit. “Dan maken we er het beste van: samen koken, wandelen, op restaurant gaan. Maar doordeweeks is het stil.”
Het is een realiteit die veel koppels herkennen: de afstand is niet onoverkomelijk, maar ze vraagt organisatie, geduld en wederzijds begrip.
De impact van afstand op hun relatie
Hoewel Karlien en Thomas zichtbaar gelukkig zijn, geven ze toe dat de fysieke afstand af en toe zwaar weegt.
“Ik voel me goed bij Thomas,” zegt Karlien openhartig. “Maar de afstand blijft een serieuze drempel. Er zijn momenten waarop ik verlang naar het simpele: thuiskomen, elkaar zien, samen op de bank zitten. Dat mis ik soms.”
Thomas begrijpt dat gevoel, maar bekijkt het ook met relativeringsvermogen. “Het is niet ideaal, maar het werkt,” zegt hij. “Misschien juist omdat we elke ontmoeting bewuster beleven. We nemen niets vanzelfsprekend.”
Hun eerlijkheid is ontwapenend — geen groot drama, geen verwijten, maar gewoon twee mensen die leren omgaan met hun realiteit.
Werk en afstand: de praktische puzzel
De grootste hindernis bij het samenwonen is niet hun liefde, maar hun werk. Thomas werkt in Sint-Niklaas, terwijl Karlien in Hasselt actief is. Een verhuizing zou voor één van beiden een aanzienlijke verandering betekenen — mogelijk zelfs een carrièreswitch.
“Verhuizen doe je niet zomaar,” legt Karlien uit. “Het gaat niet alleen over dozen inpakken, maar over een leven herschikken. Familie, werk, vrienden… alles speelt mee.”
Thomas knikt. “We willen het niet overhaasten. We praten erover, we dromen erover, maar het moet op het juiste moment gebeuren.”
Die nuchtere houding typeert het koppel. Waar andere stellen zich laten meeslepen door haast of verwachtingen, kiezen zij voor rust en realisme.
“Toekomstplannen zijn er zeker”
Ondanks de afstand twijfelt niemand aan hun verbondenheid. In de uitzending benadrukt Frances Lefebure dat hun interactie nog steeds even natuurlijk aanvoelt als in hun eerste weken samen.
“Toekomstplannen zijn er zeker,” zegt Thomas met een glimlach. “We weten allebei dat we samen verder willen. Alleen zoeken we nog de juiste manier.”
Voorlopig vinden ze balans in hun ritme: samen in het weekend, contact via video en berichten door de week. En die balans lijkt te werken.
“Soms vragen mensen: ‘Wanneer trekken jullie eindelijk samen in?’” lacht Karlien. “Maar voor ons voelt dit nu goed. We laten het groeien op ons tempo.”
De kracht van hun match
Toen Karlien en Thomas aan Blind Getrouwd deelnamen, was hun klik meteen voelbaar. Waar andere koppels moesten wennen aan de camera’s, leken zij zich moeiteloos aan te passen. Hun eerste gesprekken waren luchtig, maar toch diep — vol humor, wederzijds respect en nieuwsgierigheid.
De experts die hen koppelden, prezen hun emotionele volwassenheid. Ze konden praten zonder te oordelen, luisteren zonder te onderbreken, en lachen zonder spanning.
“We zijn geen mensen van drama,” zei Thomas toen al. “We houden het liever echt.”
Die nuchtere houding is waarschijnlijk ook de reden dat ze, jaren later, nog steeds samen zijn.
Kleine momenten, grote betekenis
Wat Karlien en Thomas onderscheidt van veel andere koppels, is hun vermogen om geluk te vinden in eenvoud. Geen spectaculaire reizen of grootse plannen, maar kleine momenten die tellen.
“Een avondje samen koken of gewoon wandelen in de stad — dat is voor mij het mooiste,” vertelt Karlien. “Het zijn die momenten waarop je voelt: dit is mijn thuis, ongeacht waar we zijn.”
Hun weekends samen zijn heilig. Dan draait alles om ontspanning, samenzijn en humor. “We hebben een traditie,” lacht Thomas. “Elke zondag eten we wafels bij het ontbijt. Dat is ons vaste ritueel.”
Frances Lefebure: “Ze bewijzen dat liefde in de details zit”
Presentatrice Frances Lefebure was zichtbaar geraakt tijdens haar bezoek. “Wat me bij Karlien en Thomas opviel, is hun rust,” zegt ze. “Ze hoeven niet te bewijzen dat ze gelukkig zijn. Je voelt gewoon dat het goed zit. Ze bewijzen dat liefde niet altijd groots hoeft te zijn — soms zit ze in de details.”
Het contrast met sommige andere Blind Getrouwd-koppels is groot: geen drama, geen verwijten, maar een oprechte, volwassen verbinding.
Liefde als werkwoord
In hun openhartige gesprek benadrukken Karlien en Thomas dat liefde, ook na Blind Getrouwd, een werkwoord blijft.
“Mensen denken soms dat het experiment alles bepaalt,” zegt Karlien. “Maar de echte uitdaging begint pas daarna. Je moet blijven praten, blijven luisteren, blijven kiezen voor elkaar.”
Thomas vult aan: “Het huwelijk op televisie was het begin, maar nu leven we het écht. En dat maakt het bijzonder.”
Een toekomst vol mogelijkheden
Hoewel ze voorlopig elk in hun eigen stad wonen, sluiten Karlien en Thomas niet uit dat er op termijn verandering komt. Ze houden de deur open voor nieuwe kansen — misschien een gezamenlijke woning op een centrale plek tussen Hasselt en Antwerpen.
“We dromen soms van een huis met een tuin,” vertelt Karlien. “Niet te groot, gewoon iets gezelligs waar we samen kunnen bouwen aan de toekomst.”
Wat vaststaat, is dat ze die toekomst samen willen invullen — stap voor stap, met geduld en vertrouwen.
Conclusie: liefde zonder haast
Na tien jaar Blind Getrouwd tonen Karlien en Thomas dat ware liefde niet altijd spectaculair hoeft te zijn. Hun verhaal draait niet om snelheid of perfectie, maar om geduld, respect en echtheid.
Ze wonen nog niet samen, maar ze groeien wel samen — en dat is misschien wel de mooiste vorm van vooruitgang.
“We doen het op onze manier,” besluit Karlien. “Liefde is geen race. Zolang we elkaar blijven vinden, maakt afstand niet uit.”
Een eenvoudige zin die alles samenvat: hun huwelijk begon aan het altaar, maar wordt elke dag opnieuw gekozen — met hart, humor en hoop.
💬 Wat vind jij van Karlien en Thomas als koppel? Denk jij dat ze binnenkort gaan samenwonen? Deel je mening of stuur hen een lief bericht via onze Facebookpagina!