Actueel
Gert Verhulst trekt duidelijke conclusie over Tine Embrechts als presentatrice van ‘De Tafel’
Tine Embrechts overtuigt als vervanger van Gert Verhulst in ‘De Tafel van Gert’: “Ze gaf het programma een frisse toets”
Het is een opmerkelijke verschijning in de Vlaamse televisiewereld: Tine Embrechts, die tijdelijk de presentatie van het populaire Play4-programma De Tafel van Gert overneemt van vaste gastheer Gert Verhulst. De reden? Gert genoot van een welverdiende vakantie in het zonovergoten Saint-Tropez. Maar wie dacht dat het programma daarmee even op pauze zou gaan, had het mis. Want met haar natuurlijke flair en scherpe gevoel voor actualiteit, wist Tine het vertrouwen van kijkers én collega’s te winnen.
En dat is niet onopgemerkt gebleven.
Een frisse wind aan tafel
De Tafel van Gert is de voorbije jaren uitgegroeid tot een vast avondritueel voor duizenden Vlaamse kijkers. Met scherpe gesprekken, actuele thema’s, luchtige intermezzo’s en bekende gasten biedt het programma een unieke mix van infotainment. De sfeer aan tafel wordt voor een groot deel bepaald door Gert zelf: zijn rust, zijn humor en zijn vermogen om gasten op hun gemak te stellen.
Maar dat maakt zijn vervanging des te spannender. Kan iemand anders datzelfde evenwicht bewaren?
Tine Embrechts, actrice, presentatrice en zangeres, bleek de juiste keuze. Haar debuut werd met veel aandacht gevolgd, en het oordeel was al snel positief.
“Tine gaf het programma een andere dynamiek, maar behield de essentie,” zei een vaste kijker op sociale media. “Het voelde vertrouwd én vernieuwend tegelijk.”
Gert Verhulst tevreden vanaf afstand
Vanuit Saint-Tropez hield Gert Verhulst een oogje in het zeil. En wat hij zag, stemde hem meer dan tevreden. In een reactie aan Het Laatste Nieuws was hij openhartig:
“Ik ben trots en tevreden over het debuut van Tine. Ze heeft dat uitstekend gedaan. Zeker omdat dit ook betekent dat er in de toekomst wat meer ruimte voor vakantie voor mij is.”
Zijn uitspraak klinkt luchtig, maar is ook veelzeggend: Gert ziet in Tine meer dan een tijdelijke vervanger. Ze is iemand die de show kan dragen op momenten dat hij even afstand neemt. Een vorm van wisselwerking die ook voor de zender interessant blijkt.
Play4 ziet toekomst in duo-presentatieformule
Bij Play4 zijn ze zichtbaar enthousiast over het verloop van de tijdelijke wissel. Volgens Jeroen Bronselaer, CEO van Play Media, heeft de afwisseling tussen Gert en Tine niet alleen goed gewerkt, maar ook nieuwe mogelijkheden geopend.
“We zijn heel tevreden met de manier waarop zowel Gert als Tine de actualiteit bespreken,” aldus Bronselaer in Het Nieuwsblad. “We willen van De Tafel een vaste waarde maken, het hele jaar door. En op momenten dat Gert de presentatie niet op zich kan nemen, zal Tine dat doen.”
Het idee is duidelijk: de formule is sterk genoeg om meerdere gezichten te dragen, zolang de kwaliteit en chemie behouden blijven.
Tine Embrechts: geen onbekende in medialand
Voor wie haar carrière volgt, komt het niet als verrassing dat Tine Embrechts zich thuis voelt aan tafel. Ze is geen onbekende in het Vlaamse medialandschap. Bekend van onder andere Zing mee met Tine, Tegen de Sterren Op, en als actrice in talloze theaterproducties en series, heeft ze haar plaats al lang verdiend.
Toch is De Tafel van Gert een ander soort uitdaging. Het programma is live, actueel, en vereist een vlotte schakeling tussen inhoud, entertainment en persoonlijkheid. Dat ze daarin slaagt, zegt veel over haar veelzijdigheid.
“Tine brengt humor, empathie en scherpte,” zegt een redactielid van het programma. “Ze bereidt zich goed voor en durft ook in te spelen op het moment.”
Publieksreacties: een warm welkom
Ook het kijkerspubliek lijkt zich vlot aan te passen aan de nieuwe stem aan tafel. Op sociale media regent het positieve reacties. “Wat een verademing,” schrijft iemand op X (voorheen Twitter). “Tine brengt een vrouwelijke toets, maar zonder het format te verstoren.” Een ander: “Het blijft De Tafel, maar dan met nét iets andere kleuren.”
Natuurlijk zijn er ook puristen die Gert liever gewoon elke dag aan tafel zien zitten. Maar zelfs zij geven toe: “Als hij dan toch even weg is, dan liever vervangen door iemand zoals Tine.”
Het helpt dat de sfeer in het programma sympathiek en laagdrempelig blijft. De charme van De Tafel van Gert ligt juist in de combinatie van toegankelijkheid en diepgang — iets wat Tine moeiteloos weet te respecteren.
Terugkeer én toekomstplannen
Tine is nog te zien tot en met maandag 5 mei. Daarna neemt Gert opnieuw de fakkel over. Maar dit was geen eenmalig uitstapje. In het najaar keert Tine terug om hem nogmaals te vervangen. Die geplande afwisseling past bij het streven van Play4 om het programma ook tijdens vakantieperiodes en thematische weken te laten doorlopen.
“De continuïteit is belangrijk,” benadrukt Bronselaer. “We willen dat kijkers kunnen blijven rekenen op De Tafel — of Gert nu thuis is of op reis.”
Voor Tine is het alvast een mooie kans om haar televisiewerk verder te verdiepen. En voor het publiek een uitgelezen kans om te genieten van twee sterke persoonlijkheden met elk hun eigen stijl, maar één gezamenlijke missie: scherpe, warme televisie maken.
Een format dat leeft
Wat dit verhaal bijzonder maakt, is niet alleen de succesvolle vervanging, maar ook het vertrouwen in het format. De Tafel van Gert heeft de voorbije seizoenen bewezen dat het meer is dan een praatprogramma. Het is een plek waar bekende en minder bekende gasten kunnen spreken over cultuur, politiek, entertainment en het leven. De sfeer is gemoedelijk, maar niet vrijblijvend.
De keuze om die tafel nu te openen voor een tweede presentator getuigt van lef én visie. Het is een manier om vernieuwing te combineren met continuïteit — en dat in een televisielandschap dat almaar sneller verandert.
Conclusie: twee gezichten, één sterke tafel
Tine Embrechts heeft meer dan bewezen dat zij De Tafel van Gert niet alleen kan aanvullen, maar ook tijdelijk dragen. Haar optredens waren authentiek, inhoudelijk sterk en visueel fris. Ze bracht een eigen toon, zonder de ziel van het programma te verliezen.
Voor Gert betekent dit dat hij af en toe ademruimte kan nemen. Voor de zender is het een kans om de levensduur van het programma te verlengen. En voor het publiek? Die krijgen het beste van twee werelden.
Tine en Gert: twee stemmen, één tafel — klaar om Vlaanderen te blijven verbinden, informeren en verrassen.
Wat vond jij van Tine Embrechts als presentatrice van ‘De Tafel van Gert’? Laat je mening achter op onze Facebookpagina en praat mee!
Actueel
Simon (20), de zoon van Bart De Wever, doet onthutsende bekentenis: ‘Mijn vader is verschrikkelijk’
“Mijn vader is verschrikkelijk”: openhartige woorden van Simon De Wever raken een gevoelige snaar
Het zijn woorden die hard binnenkomen. Niet omdat ze schreeuwerig zijn uitgesproken, maar juist omdat ze doordrenkt lijken van emotie en onmacht. Simon De Wever, de twintigjarige zoon van politicus Bart De Wever, heeft zich in een zeldzaam openhartig moment uitgesproken over de relatie met zijn vader. Zijn uitspraak — “Mijn vader is verschrikkelijk” — veroorzaakte direct opschudding, maar wie verder kijkt dan de letterlijke woorden, ziet vooral een jongvolwassene die worstelt met afstand, verwachtingen en gemis.
Geen politieke aanval, geen publieke afrekening, maar een persoonlijke kreet die veel losmaakt bij mensen die zich herkennen in het gevoel achter de woorden.
Geen beschuldiging, maar een uiting van gemis
Mensen uit de omgeving van Simon benadrukken dat zijn uitspraak niet bedoeld was als een veroordeling van zijn vader als persoon. Integendeel. Het ging volgens hen om het benoemen van een gevoel dat al langer sluimerde: emotionele afstand binnen een vader-zoonrelatie die onder druk staat door verantwoordelijkheden, agenda’s en een leven in de schijnwerpers.
Een familievriend verwoordt
het voorzichtig:
“Hij bedoelt niet dat zijn
vader slecht is. Hij bedoelt dat hij hem mist.”
Dat onderscheid is cruciaal. De uitspraak krijgt pas betekenis wanneer ze wordt gelezen als een uiting van pijn, niet van verwijt.
Opgroeien in de schaduw van een publiek figuur
Simon groeide op met een vader die niet alleen vader was, maar ook een van de meest invloedrijke politici van Vlaanderen. Dat betekent leven met camera’s, commentaar, publieke verwachtingen — en een agenda die zelden leeg is. Voor een kind kan dat verwarrend zijn.
Volgens mensen die Simon goed kennen, voelde hij zich soms letterlijk en figuurlijk op de tweede plaats komen. Niet uit onwil van zijn vader, maar door de realiteit van een leven dat grotendeels in het teken staat van publieke verantwoordelijkheid.
“Als je vader altijd bezig is met het land, vraag je je af waar jij past,” zou Simon hebben gezegd.
Die gedachte is pijnlijk herkenbaar voor kinderen van ouders met veeleisende beroepen, of dat nu in de politiek, zorg, het bedrijfsleven of de media is.
Een poging tot verzoening die strandde
Volgens bronnen dicht bij het gezin zou er recent een poging zijn geweest om de relatie te herstellen of in elk geval te verdiepen. Er werd een gesprek gepland waarin alles uitgesproken zou worden. Verwachtingen waren hoog, maar de uitkomst bleek teleurstellend.
“Ze spraken langs elkaar heen,” aldus een
betrokkene.
“Simon zocht nabijheid en
erkenning. Bart zocht oplossingen en structuur.”
Het gesprek eindigde zonder ruzie, maar ook zonder het gevoel dat er echt verbinding was ontstaan. Juist die leegte kan soms meer pijn doen dan een open conflict.
Publieke reacties: verdeeld maar betrokken
De uitspraak van Simon leidde tot een golf aan reacties in Vlaanderen en daarbuiten. Op sociale media, in opinies en gesprekken aan de keukentafel werd de situatie breed besproken. De meningen lopen uiteen, maar de toon blijft opvallend vaak empathisch.
Veel mensen herkennen zichzelf in Simons woorden:
-
“Dit gaat niet over politiek, dit gaat over vaderschap.”
-
“Een zoon mag zijn gevoel uiten, ook als dat ongemakkelijk is.”
-
“Dit is geen aanval, dit is een noodkreet.”
Tegelijk zijn er ook stemmen die vinden dat zulke zaken privé hadden moeten blijven, los van media-aandacht. Die spanning tussen openheid en privacy is precies wat dit verhaal zo complex maakt.
Stilte van Bart De Wever zegt ook iets
Van de kant van Bart De Wever is er geen publieke reactie gekomen. Voor wie hem kent, is dat niet verrassend. Hij staat erom bekend privézaken buiten de openbaarheid te houden en conflicten liever binnenskamers te bespreken.
Insiders suggereren dat hij het gesprek met zijn zoon niet via de media wil voeren, maar op een moment en plek die rust en veiligheid bieden. Of en wanneer dat gebeurt, is onbekend.
Wat wel duidelijk is: zwijgen betekent niet per se onverschilligheid. Soms is stilte een poging om escalatie te vermijden.
Een breder gesprek over emotionele beschikbaarheid
Wat deze situatie overstijgt, is het grotere thema dat ermee wordt aangeraakt: emotionele beschikbaarheid van ouders, vooral vaders, in een wereld die steeds meer vraagt. Succes, verantwoordelijkheid en maatschappelijke druk kunnen onbedoeld afstand creëren binnen gezinnen.
Simons verhaal raakt een snaar omdat het universeel is. Het gaat over gezien willen worden, gehoord willen worden, en het gevoel dat liefde soms verloren gaat in praktische drukte.
Geen schandaal, maar een kwetsbaar moment
Wie dit verhaal leest als sensatie, mist de kern. Dit is geen rel, geen politieke kwestie, geen aanval. Het is een moment van kwetsbaarheid, uitgesproken door iemand die nog zoekt naar zijn plek — als zoon, als individu, los van de rol van zijn vader.
De
woorden “mijn vader is
verschrikkelijk” klinken hard, maar wie tussen de regels
leest, hoort iets heel anders:
een zoon die zijn vader nodig heeft.
En misschien is dat, in alle rumoer, de meest menselijke boodschap van allemaal.
