Connect with us

Actueel

Georgina Verbaan haalt uit naar Simon Keizer: ´Hij is een echte viezerik!´

Avatar foto

Published

on

Simon Keizer, bekend van zijn muzikale carrière met Nick Schilder, heeft een opmerkelijke bekentenis gedaan. Hij vreest dat actrice Georgina Verbaan hem als een ‘vieze vent’ beschouwt nadat hij een onhandige opmerking maakte over een poster uit zijn jeugd. Hoewel het allemaal onschuldig bedoeld was, kwam zijn uitspraak misschien niet helemaal goed over bij de actrice.

Jeugdliefde op de muur

Simon Keizer groeide op in de tijd dat Georgina Verbaan razend populair was als Goede Tijden, Slechte Tijden-ster. Net als veel jongens van zijn generatie had ook hij een poster van haar boven zijn bed hangen. Toen hij later zelf bekend werd en haar ontmoette, kon hij het niet laten om dat te benoemen.

“Zij zat destijds in GTST en ik had een poster uit Hitkrant. Toen ik zelf bekend werd, kwam ik haar tegen,” vertelde Simon in Beau Monde.

Met een knipoog zei hij toen tegen Georgina: “Jij hing vroeger boven mijn bed.” Maar in plaats van een lach of een luchtige reactie, kreeg hij een ongemakkelijke blik terug.

De Playboy-misvatting

Achteraf realiseerde Simon zich waarom Georgina misschien zo reageerde. “Later realiseerde ik me: misschien dacht ze dat ik de centerfold bedoelde uit Playboy, waar ze ook ooit in heeft gestaan.”

Voor de jongere lezers: Georgina Verbaan poseerde ooit naakt in het iconische mannenblad, een shoot die destijds veel stof deed opwaaien. Hoewel Simon doelde op een onschuldige Hitkrant-poster, zou Georgina wellicht gedacht kunnen hebben dat hij naar haar pikante Playboy-foto’s verwees.

‘Ik ben echt geen vieze vent!’

Die gedachte laat Simon sindsdien niet los. “Nu vreest hij dat Georgina hem een vieze vent vindt,” schrijft het blad. Maar hij benadrukt dat dat absoluut niet het geval is.

Wel geeft hij toe dat hij zich in de loop der jaren op een ander vlak steeds meer zorgen is gaan maken: zijn uiterlijk. “Ik word met de jaren steeds ijdeler. Dat had ik niet van mezelf verwacht, want ik was nooit echt met m’n uiterlijk bezig.”

Haartransplantatie en ijdelheid

Hoewel Simon zichzelf niet als oppervlakkig beschouwt, is hij niet vies van een beetje zelfverbetering. Zo onderging hij zes jaar geleden een haartransplantatie op zijn kruin, nog voordat zijn haar echt begon uit te dunnen. “Dat was voordat het echte verval intrad,” grapt hij.

Toch houdt hij er een nuchtere kijk op na. “Verder zie ik mezelf niet snel iets doen, want dat staat haaks op mijn filosofie dat je dingen niet belangrijker moet maken dan ze zijn.”

Een ongemakkelijk moment om van te leren

Of Georgina Simon daadwerkelijk als een ‘vieze vent’ ziet, is natuurlijk de vraag. Maar één ding is zeker: de volgende keer dat Simon een jeugdheldin ontmoet, zal hij wellicht twee keer nadenken voordat hij een opmerking maakt over posters uit het verleden.

Actueel

Gijs (22) verloor zijn zus Eva Kroot (26): ‘Bij een roodborstje denk ik altijd aan Eva’

Avatar foto

Published

on

Gijs (22) mist zijn zus Eva elke dag, maar voelt haar nabijheid in een klein roodborstje: “Alsof ze even komt kijken hoe het met me gaat”

Voor Gijs Kroot (22) uit Tilburg betekent een roodborstje veel meer dan een toevallig vogeltje in de tuin. Sinds zijn oudere zus Eva (26) aan longk*nker 0verleed, duikt het diertje op onverwachte momenten op. En telkens voelt het als een teken van verbondenheid. “Alsof ze even laat weten dat ik er niet alleen voor sta.”

Een onverwachte diagnose bij een jonge vrouw vol leven

Eva Kroot was sportief, sociaal en volop bezig met de toekomst. Niemand in haar omgeving had verwacht dat haar leven plots in het teken zou staan van z!ekenhuisbezoeken, scans en behandelingen. Op haar 24e kreeg Eva de diagnose longk*nker. “In eerste instantie dachten we aan een hardnekkige verkoudheid,” vertelt Gijs. “Niemand dacht aan iets ernstigs, zeker niet bij iemand die nog zo jong is en nooit heeft gerookt.”

De schok was groot. Ondanks de ingrijpende diagnose bleef Eva optimistisch en veerkrachtig. Ze onderging behandelingen, leefde zo bewust mogelijk en bleef betrokken bij haar omgeving. “Zelfs toen ze al uitbehandeld was, bleef ze een blij mens,” zegt Gijs. “Ze wilde blijven leven in het nu. Dat typeerde haar.”

Een grote zus én een beste vriendin

Gijs en Eva waren meer dan broer en zus. Ze waren elkaars vertrouwelingen. “Eva was degene bij wie ik altijd terechtkon. Ze luisterde zonder oordeel, wist precies wat ze moest zeggen. Ze heeft me altijd aangemoedigd om mezelf te zijn.” Hij pauzeert even. “Zij was mijn anker, mijn veilige plek.”

De z!ekte sloopte haar lichaam, maar niet haar geest. Tot haar laatste weken bleef Eva vragen hoe het met anderen ging. “Ze vroeg meer naar ons dan naar zichzelf. Zelfs in die laatste fase was ze bezorgd om mijn studie, mijn dromen, mijn toekomst.”

De leegte is niet in woorden te vangen

Eva 0verleed begin 2024. Gijs was 22, Eva pas 26. Het verlies voelde als een mokerslag. “De wereld draaide gewoon door, maar voor ons stond alles stil.” De lege plek in het gezin is voelbaar bij elke maaltijd, elk gesprek, elk toekomstplan. “Rouwen is niet iets dat je even doet. Het is iets dat in je verweven raakt.”

Gijs vond het moeilijk om zijn draai te vinden na het verlies. “Alles voelde zinloos. Studeren, plannen maken, zelfs lachen. Want hoe kon ik verder gaan terwijl zij dat niet meer kon?”

Een roodborstje in de tuin verandert alles

En toen, een paar dagen na de uitvaart, gebeurde er iets opmerkelijks. “Ik stond in de tuin en zag een roodborstje op het hek zitten. Het bleef rustig zitten, keek me aan. Het voelde niet zomaar als een vogel. Het voelde als… Eva.”

Sindsdien duikt het vogeltje op bij momenten van twijfel, verdriet of eenzaamheid. “Soms ben ik aan het wandelen, en dan vliegt er ineens een roodborstje voor me uit. Dan weet ik: ze is er nog, op haar eigen manier.”

Voor Gijs is het roodborstje geen toeval, maar een symbool. “Of je nu spiritueel bent of niet: dat kleine diertje geeft mij rust. Het is alsof Eva zegt: ‘Ik ben bij je, ga maar door.’”

Eva’s kracht op tv: leven met open vizier

Eva deed mee aan het televisieprogramma Over Mijn Lijk, waarin jonge mensen met een levensbedreigende z!ekte hun verhaal delen. “Ze wilde geen medelijden, maar begrip,” vertelt Gijs. “Ze wilde laten zien dat je ook kunt leven, ook als je weet dat je tijd beperkt is.”

De aflevering waarin Eva centraal stond, raakte vele kijkers. Het leverde talloze reacties op van mensen uit het hele land. “Ze kreeg berichten van mensen die zich herkenden in haar verhaal. Dat ze zich minder alleen voelden door haar openheid.”

Gijs is trots op wat zijn zus heeft achtergelaten. “Ze heeft iets groots gedaan door gewoon zichzelf te zijn. Kwetsbaar, liefdevol en eerlijk.”

Herinneren door te leven

Hoewel de pijn groot blijft, probeert Gijs zijn weg te vinden. Hij studeert psychologie en werkt aan een podcast waarin rouw bij jongeren centraal staat. “Rouwen is iets waar weinig over wordt gepraat, zeker onder jongeren. Maar het is zó belangrijk om die ruimte te maken.”

Zijn podcast biedt herkenning, een luisterend oor en soms een vleugje humor. “Niet om het licht te maken, maar om te laten zien dat verdriet en lachen naast elkaar mogen bestaan.”

Elke keer als Gijs aan Eva denkt – en dat is vaak – zegt hij zachtjes “Hoi Eva” als hij weer een roodborstje ziet. “Het helpt me om haar dichtbij te houden, ook al is ze fysiek weg.”

Symboliek van het roodborstje: troost in een kleine vorm

In veel culturen staat het roodborstje symbool voor verbondenheid met een 0verledene. Of het nu geloof, toeval of intuïtie is: voor veel mensen biedt het troost. Voor Gijs voelt het als een liefdevol teken dat hij niet alleen is.

“Het is klein, fragiel en toch zo krachtig,” zegt hij. “Net zoals Eva. Ze was een licht mens. En dat licht wil ik blijven voelen.”

Wat Eva hem leerde

Gijs vertelt dat hij dankzij Eva op een andere manier naar het leven is gaan kijken. “Ze leerde me dat je niet hoeft te wachten op een grote gebeurtenis om te voelen dat het leven waardevol is. Het zit in de kleine dingen. Een lach, een goed gesprek, of dus… een roodborstje.”

Hij sluit af met een boodschap voor anderen die iemand missen: “Zoek je eigen teken. Voor de een is het een liedje, voor de ander een geur, een plek of dier. Wat het ook is, laat het je helpen. Want we hoeven onze geliefden niet los te laten om verder te kunnen gaan. We mogen ze meedragen.”

Continue Reading