Actueel
Geheime Diana foto 40 jaar later vrijgegeven
Een foto kan soms meer zeggen dan duizend woorden. Dat geldt zeker voor een beeld dat jarenlang verborgen bleef: prinses Diana en rockicoon David Bowie, zij aan zij, lachend tijdens een concert in Londen. Decennialang kende vrijwel niemand dit moment, terwijl het werd vastgelegd op een avond die voor Diana zelf veel betekenis had. Pas nu, bijna veertig jaar later, komt het verhaal achter die foto naar buiten – en dat zegt misschien nog wel meer over het Britse koningshuis dan over de twee wereldsterren op het beeld.
Een avond in Wembley
We schrijven 1987. Prinses Diana is 25 jaar oud en bevindt zich in een fase van haar leven waarin ze steeds vaker haar eigen koers probeert te varen. Ze bezoekt een benefietconcert in Wembley Stadium, waar David Bowie die avond optreedt. Bowie is op dat moment al een gevestigde legende, met een carrière die zich uitstrekt over muziek, mode en kunst. Het concert trekt duizenden bezoekers en ademt een sfeer van vrijheid, creativiteit en emotie – precies de wereld waar Diana zich steeds meer toe aangetrokken voelt.
Het concert wordt georganiseerd door promotor Harvey Goldsmith, een bekende naam in de Britse muziekwereld. Voor de fotografie wordt Denis O’Regan gevraagd, een gerenommeerd fotograaf die al vaker met Bowie heeft gewerkt en bekendstaat om zijn intieme, ongeforceerde portretten van artiesten. O’Regan bevindt zich die avond backstage en rondom het podium, waar hij zowel de artiest als de bijzondere gasten vastlegt.
Een spontane ontmoeting
Tijdens de avond ontstaat het idee om prinses Diana en David Bowie samen op de foto te zetten. Volgens O’Regan verliep dat moment verrassend ontspannen. Diana zou zelfs hebben gevraagd of Bowie het wel goed vond om samen gefotografeerd te worden. Bowie, die bekendstond om zijn open houding en charme, stemde zonder aarzeling toe.
Het resultaat is een warme, spontane foto: twee iconen uit totaal verschillende werelden, verbonden door muziek en een gedeeld moment van plezier. Diana straalt, Bowie lacht, en niets aan het beeld lijkt controversieel of ongepast. Integendeel: het toont Diana zoals veel mensen haar later zouden leren kennen – benaderbaar, geïnteresseerd in cultuur en zichtbaar op haar gemak buiten de formele kaders van het hof.
Het paleis grijpt in
Toch zou deze foto nooit in de kranten verschijnen. De volgende dag ontvangt O’Regan een verzoek vanuit het paleis: het beeld mag niet gepubliceerd worden. Niet omdat Bowie erop stond, en niet vanwege de inhoud van de foto zelf. De reden lag elders.
Prinses Diana was die avond namelijk niet alleen. Ze werd vergezeld door majoor James Hewitt, een man met wie ze op dat moment een hechte band had. In 1987 waren er nog geen openbare bevestigingen of mediaberichten over hun relatie, maar binnen de koninklijke kringen waren de geruchten al aanwezig. Het paleis was uiterst beducht voor alles wat die speculaties zou kunnen aanwakkeren.
Hoewel Hewitt bewust buiten beeld bleef en zich afzijdig hield van fotografen, vreesde men dat publiciteit rondom Diana’s privéleven, hoe indirect ook, het zorgvuldig opgebouwde imago van de prinses zou kunnen schaden. In een tijdperk waarin elk detail van het leven van een royal onder een vergrootglas lag, koos het hof voor maximale controle.
De keuze van de fotograaf
Denis O’Regan besloot zich te schikken naar het verzoek van het paleis. Hij publiceerde de foto niet en bewaarde het negatief. Achteraf staat hij nog steeds achter die beslissing. In interviews benadrukt hij dat hij zich destijds niet bewust was van de volledige context rondom Diana en Hewitt, en dat hij geen sensatie wilde veroorzaken.
“Niemand wist wie hij was,” zei O’Regan later over Hewitt. “Er was op dat moment geen reden om hem te fotograferen, en al helemaal niet om iets te suggereren.” Voor de fotograaf draaide het om respect: voor zijn onderwerp, voor de situatie en voor de afspraken die hij had gemaakt.
Kritiek op haar uitstraling
De foto was niet het enige punt van zorg voor het paleis die avond. Diana’s kledingkeuze zorgde eveneens voor gefronste wenkbrauwen. Ze droeg een leren broek, iets wat destijds als ongebruikelijk – zelfs ongepast – werd gezien voor een prinses. Binnen de koninklijke familie werd daar kritisch naar gekeken.
Diana zelf verdedigde haar keuze later in haar biografie. Ze wilde er niet afstandelijk of formeel uitzien, maar juist aansluiten bij het publiek. Ze wilde jong zijn, modern, en zich even niet laten beperken door ongeschreven regels. Het concert was voor haar geen plicht, maar een moment van ontspanning en zelfexpressie.
Controle achter de schermen
Het feit dat zowel de foto als haar kleding onderwerp van discussie waren, illustreert hoe sterk het koningshuis destijds probeerde te sturen hoe Diana werd gezien. Elk beeld, elk detail, elke associatie werd afgewogen. De prinses mocht wel zichtbaar zijn, maar alleen binnen vooraf bepaalde kaders.
Juist dat spanningsveld zou later een belangrijk thema worden in Diana’s leven: de strijd tussen wie ze was en wie ze moest zijn. Haar liefde voor muziek, mode en informele momenten botste steeds vaker met de verwachtingen van het hof.
Een foto die eindelijk het licht ziet
Nu, bijna veertig jaar later, is de foto alsnog vrijgegeven. Hij maakt deel uit van een nieuwe biografie over David Bowie, waarin het werk van Denis O’Regan centraal staat. Het boek bevat een schat aan beelden uit Bowie’s carrière, waaronder dit ene, lang verborgen moment met prinses Diana.
Vandaag vormt de foto geen bedreiging meer voor het imago van de koninklijke familie. De context is bekend, de betrokkenen zijn onderdeel geworden van de geschiedenis, en de samenleving kijkt anders naar publieke figuren en hun privéleven. Wat overblijft is een warm, menselijk beeld van twee iconen die elkaar even ontmoetten buiten de schijnwerpers.
Een blijvende herinnering
De foto herinnert ons eraan hoe zorgvuldig het leven van prinses Diana werd geregisseerd, maar ook hoezeer ze probeerde zichzelf te blijven. Het is een stille getuige van een tijdperk waarin controle en imago centraal stonden, en waarin persoonlijke vrijheid vaak op de tweede plaats kwam.
Vandaag zien we in dat ene beeld niet alleen een prinses en een rockster, maar ook een jonge vrouw die even ontsnapt aan verwachtingen – lachend, ontspannen en precies zoals ze wilde zijn.
Ronald Koeman heeft donderdagavond een zeldzaam openhartige en emotionele onthulling gedaan die veel kijkers diep raakte. In het programma Eva sprak de bondscoach van het Nederlands elftal voor het eerst uitgebreid over de ernstige gezondheidssituatie van zijn vrouw Bartina Koeman. Zij kampt met uitgezaaide k*nker, een realiteit die het leven van het echtpaar en hun gezin al jaren ingrijpend beïnvloedt. Tegelijkertijd klonk er voorzichtig hoopvol nieuws: de behandelingen die Bartina momenteel ondergaat, blijken aan te slaan.
Een moeilijke beslissing tijdens Oranje-periode
In oktober dit jaar viel het sommige volgers al op dat Koeman plots het trainingskamp van Oranje verliet tijdens een interlandperiode. Destijds gaf hij slechts summier aan dat dit te maken had met privéomstandigheden rond zijn vrouw. Nu blijkt hoe zwaar die beslissing was en hoe groot de zorgen op dat moment waren. Koeman vertelt dat hij halsoverkop terugkeerde naar huis omdat de medische situatie van Bartina plots verslechterde.
“Het was geen makkelijke keuze,” zegt hij. “Maar op zo’n moment is er maar één prioriteit.” Het onderstreept hoe dun de scheidslijn kan zijn tussen topsport en het persoonlijke leven, zelfs voor iemand met decennia ervaring op het hoogste niveau.
Een lang en grillig z!ekteverloop
De gezondheidsproblemen van Bartina Koeman begonnen al in 2010, toen bij haar borstk*nker werd vastgesteld. Na intensieve behandelingen leek de z!ekte onder controle, maar in 2018 kwam de diagnose opnieuw terug. Vijf jaar later, in 2023, volgde opnieuw slecht nieuws: de z!ekte openbaarde zich weer, ditmaal met extra zorgen. Tijdens de recente interlandperiode werd duidelijk dat er sprake was van uitzaaiingen naar de lever.
“Dat was echt een moment van grote spanning,” vertelt Koeman. “Dan weet je dat alles afhangt van hoe het lichaam reageert op de behandeling.” Het waren weken vol onzekerheid, wachten en hopen, iets wat voor veel gezinnen met ernstige z!ekte pijnlijk herkenbaar is.
Intensief behandeltraject
Inmiddels ondergaat Bartina een intensief chemotraject. Ze heeft al elf behandelingen achter de rug, die wekelijks plaatsvinden. Volgens Koeman zijn de signalen voorzichtig positief: de therapie lijkt effect te hebben. Dat brengt opluchting, maar geen vanzelfsprekende rust.
“Je durft nooit te ver vooruit te kijken,” legt hij uit. “Je leeft van behandeling naar behandeling.” De chemotherapie vraagt veel van haar lichaam en energie, waardoor het dagelijks leven sterk is aangepast. Zelfs ontspanning en uitjes moeten zorgvuldig worden gepland rond het medische schema.
Leven in het teken van balans
Ook momenten van ontspanning zijn niet vanzelfsprekend. Koeman vertelt dat zijn vrouw, als ze op vakantie gaan, hooguit één behandeling mag overslaan. Daarna moet het schema direct worden hervat. Dat maakt zelfs kleine uitstapjes beladen met planning en afwegingen.
Toch probeert het gezin die momenten bewust te benutten. “We kiezen heel bewust wat we doen,” zegt Koeman. “Wat geeft haar energie? Waar wordt ze blij van?” Die focus op kwaliteit van leven helpt hen om, ondanks alles, samen momenten van geluk te blijven vinden.
Bewondering voor haar kracht
Wat Koeman vooral raakt, is de mentale veerkracht van zijn vrouw. Ondanks alles blijft Bartina volgens hem opvallend positief en strijdvaardig. “Ze is ongelooflijk sterk,” zegt hij zichtbaar geëmotioneerd. “Haar houding helpt ons allemaal.”
Die kracht werkt door in het hele gezin. Hun kinderen en kleinkinderen spelen een belangrijke rol in het dagelijks leven en vormen een bron van motivatie. Tegelijkertijd is de impact groot. “Ze is sneller moe, kan niet meer alles doen en heeft last van bijwerkingen,” erkent Koeman eerlijk.
Topsport en privéleven
Voor Koeman betekent deze situatie ook een voortdurende zoektocht naar balans tussen zijn werk als bondscoach en zijn rol als partner en vader. Het coachen van het Nederlands elftal vraagt focus, energie en internationale reizen, maar thuis wacht een realiteit die alles relativeert.
“Voetbal is belangrijk, maar dit zet alles in perspectief,” klinkt het. Het laat zien dat ook publieke figuren met enorme druk en verantwoordelijkheden uiteindelijk worden ingehaald door dezelfde zorgen als zovelen.
Openheid als steun
Dat Koeman nu openlijk over de situatie spreekt, is voor hem geen vanzelfsprekende stap. Toch hoopt hij dat zijn verhaal bijdraagt aan begrip en misschien ook steun voor anderen die met soortgelijke situaties te maken hebben. “Je bent nooit alleen,” lijkt hij tussen de regels door te zeggen.
De reacties op zijn openheid zijn massaal en warm. Kijkers spreken hun bewondering uit voor zijn eerlijkheid en wensen het gezin kracht toe. Het onderstreept hoe groot de impact is wanneer bekende Nederlanders hun kwetsbaarheid tonen.
Voorzichtig vooruitkijken
Hoewel de behandelingen aanslaan, blijft de toekomst onzeker. Dat besef is altijd aanwezig. Toch kiest het gezin ervoor om zich niet te laten verlammen door angst. “We leven nu,” besluit Koeman. “We halen eruit wat kan en wat goed voelt.”
Het is een houding die niet alleen zijn gezin helpt, maar ook veel mensen thuis raakt. In een wereld waarin prestaties, snelheid en succes vaak centraal staan, herinnert dit verhaal eraan wat werkelijk telt: gezondheid, verbondenheid en samen de moeilijke momenten dragen.
De komende tijd blijft het spannend voor Ronald Koeman en zijn gezin. Maar tussen de regels door klinkt ook hoop, dankbaarheid en liefde. En soms is dat precies wat nodig is om door te blijven gaan.