Actueel
Geen kerst voor Donny Roelvink: “Vanwege mijn geloof”
Kerst in BN’er-land: Familie Roelvink zonder Donny, die kerst afzweert vanwege islamitisch geloof
De feestdagen staan weer voor de deur en overal in Nederland bereiden families zich voor op gezelligheid, cadeaus en uitgebreid eten. Maar niet iedereen viert kerst op de traditionele manier. In de wereld van bekende Nederlanders zijn er uiteenlopende kerstplannen, met een opvallende wending in de familie Roelvink: Donny Roelvink viert dit jaar geen kerst, aangezien hij zich in april heeft bekeerd tot de islam.
Kerst in de spotlight: BN’ers delen hun plannen
De feestdagen zijn voor velen een tijd van tradities, maar in BN’er-land wordt kerst op allerlei manieren beleefd. De Telegraaf besloot naar het evenement Boxing Influencers te gaan om bekende Nederlanders te vragen naar hun kerstplannen. Het resultaat? Een mix van feestelijke voornemens en verrassende uitspraken.
Michella Kox: “Zuipen en uitbrakken”
Realityster Michella Kox, bekend van Echte Meisjes in de Jungle, neemt de feestdagen niet al te serieus. In een openhartig interview deelt ze haar plannen: “Ik heb niets ingepland, omdat ik eigenlijk oma zou worden. Dus wij, ik ga gewoon zuipen.”
Ze vervolgt met haar schema: “Kerstavond: zuipen. Eerste kerstdag: lekker uitbrakken. Tweede kerstdag weer zuipen en op de derde kerstdag weer uitbrakken.” Voor Michella draait kerst dus vooral om genieten op haar eigen manier, zonder al te veel poespas.
Farja Farvardin: “Helemaal in kerstsferen”
Social media-persoonlijkheid Farja Farvardin, beter bekend als Fawrynotsawry, heeft dit jaar een positiever gevoel bij de feestdagen. “Ik ben lekker met familie en vrienden. Met hele leuke mensen om me heen,” vertelt hij enthousiast. Hoewel hij in het verleden minder op had met kerst, zegt hij nu: “De laatste jaren ben ik weer helemaal into de kerstsferen.”
Voor Farja draait kerst om het samenzijn met geliefden, een sentiment dat velen zullen herkennen.
Boer Ayoub: “Geen kerst zonder vriendin”
Boer Ayoub, die bekend werd via Boer Zoekt Vrouw, doet niet mee aan de kersttraditie. “Ik vier überhaupt geen kerst,” zegt hij. Hoewel hij in het verleden wel kerst vierde met Nederlandse vriendinnen, ziet hij daar nu geen reden meer toe. “Als je die niet hebt, hoeft het niet.”
Ayoub benadrukt dat kerst voor hem geen verplichting is, maar meer een keuze die afhangt van zijn situatie.
Donny Roelvink: Een nieuwe kijk op kerst
De meest opvallende kerstwending komt van Donny Roelvink, die dit jaar kerst volledig laat schieten. Donny, opgegroeid met kersttradities, heeft in april van dit jaar een belangrijke levenskeuze gemaakt: hij bekeerde zich tot de islam. Voor hem betekent dit dat kerst niet langer een onderdeel is van zijn leven.
Een bewuste keuze
In een interview legt Donny uit: “Nou ja, ik vier niet echt kerst meer.” Wanneer de verslaggever vraagt waarom, antwoordt hij: “Vanwege mijn geloof. Nu moet ik wel zeggen: hoe wij altijd kerst vierden was ook niet met een religieus doeleinde.”
Hoewel kerst in de Roelvink-familie altijd meer een gezellig samenzijn dan een religieuze viering was, kiest Donny ervoor om zich aan zijn nieuwe overtuigingen te houden. Dit betekent dat hij dit jaar geen deel uitmaakt van de gebruikelijke festiviteiten.
De familie Roelvink en kerst
Kerst is altijd een belangrijk moment geweest voor de Roelvink-familie, met name voor vader Dries Roelvink, die bekendstaat om zijn flamboyante levensstijl en optredens tijdens de feestdagen. Ook dit jaar zal Dries een optreden geven, waarbij Donny aanwezig zal zijn om te kijken. Verder zal Donny zich echter niet mengen in de kerstvieringen. Hij lijkt zich volledig te willen richten op het naleven van zijn nieuwe geloofsovertuiging.
Verschillende perspectieven
De uiteenlopende kerstplannen van deze BN’ers bieden een interessant inkijkje in hoe verschillend mensen omgaan met tradities en feestdagen. Terwijl Michella Kox zich richt op feesten en ontspanning, en Farja Farvardin kiest voor familie en vrienden, laat Donny Roelvink zien hoe persoonlijke keuzes en overtuigingen invloed kunnen hebben op de manier waarop we feestdagen beleven.
Donny’s beslissing roept zowel respect als vragen op. Voor veel mensen is kerst een seculiere viering geworden, los van religieuze connotaties. Toch kiest Donny ervoor om afstand te nemen van de traditie, uit respect voor zijn geloof. Zijn keuze weerspiegelt de groeiende diversiteit in hoe feestdagen in Nederland worden gevierd.
De kern van kerst
Wat opvalt in de verhalen van deze BN’ers, is dat kerst niet voor iedereen dezelfde betekenis heeft. Voor sommigen draait het om tradities en gezelligheid, terwijl anderen het juist aangrijpen als een moment van reflectie of, zoals in het geval van Donny, een bewuste keuze maken om de feestdagen niet te vieren.
Hoewel de kerstperiode vaak wordt geassocieerd met eenheid, laat deze diversiteit zien dat er geen ‘juiste’ manier is om de feestdagen te beleven. Het belangrijkste blijft dat iedereen de gelegenheid krijgt om de dagen op een manier door te brengen die past bij hun eigen waarden en overtuigingen.
Conclusie
De kerstplannen van BN’ers zoals Michella Kox, Farja Farvardin en Boer Ayoub geven een divers beeld van hoe de feestdagen worden gevierd in Nederland. Maar het verhaal van Donny Roelvink springt eruit. Zijn keuze om kerst niet te vieren vanwege zijn bekering tot de islam laat zien hoe persoonlijke overtuigingen invloed kunnen hebben op tradities.
Voor de familie Roelvink betekent dit dat ze de feestdagen voor het eerst zonder Donny doorbrengen, maar zijn keuze wordt gerespecteerd. Het herinnert ons eraan dat feestdagen voor iedereen een andere invulling kunnen hebben, en dat respect voor elkaars overtuigingen en keuzes een belangrijk onderdeel is van samenleven.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
