Actueel
Frans Timmermans niet meer welkom bij Pauw en De Wit na ‘vuile naaistreek’
Frans Timmermans niet welkom bij Pauw en De Wit na afspraakbreuk: “Als je je woord niet houdt, dan houdt het op”
De politieke campagnekoorts loopt op, en dat betekent ook dat lijsttrekkers en politici volop aanschuiven bij talkshows om hun verhaal te doen. Maar zondagavond ontbrak één opvallende naam bij Pauw en De Wit: Frans Timmermans. De leider van GroenLinks-PvdA was uitgenodigd, had zijn komst toegezegd, maar verscheen uiteindelijk niet. Volgens presentator Jeroen Pauw hield Timmermans zich niet aan de gemaakte afspraak — en dat viel niet in goede aarde.
Afspraak was afspraak
In de uitzending van zondagavond legde Jeroen Pauw meteen uit waarom Timmermans ontbrak aan tafel. Cabaretier Youp van ’t Hek, die als gast aanwezig was, grapte bij aanvang dat het “wel lekker rustig” was zonder lijsttrekkers aan tafel. Dat bleek de perfecte aanleiding voor Pauw om uit te leggen wat er was gebeurd.
“We hadden eigenlijk Frans Timmermans aan tafel zitten,” zei Pauw. “Hij had beloofd te komen en zou de hele avond voor ons vrijhouden. Maar toen zagen we opeens dat hij bij Eva Jinek zat.”
Volgens Pauw was de afspraak met Timmermans duidelijk: de politicus zou exclusief bij Pauw en De Wit aanschuiven om over de laatste campagneontwikkelingen te praten. Dat hij uiteindelijk een ander programma koos, werd door de redactie niet bepaald gewaardeerd.
Geen stoel meer aan tafel
Omdat Timmermans de afspraak niet nakwam, besloot de redactie van Pauw en De Wit hem te schrappen uit de uitzending. Pauw legde het publiek uit:
“We hebben gezegd: oké, als je je niet aan de afspraak houdt, dan moeten wij onze afspraak ook afzeggen. Zo simpel is het.”
De toon was rustig, maar duidelijk. Het ging volgens de presentator niet om persoonlijke wrevel, maar om een principekwestie. “We werken met strakke planningen en eerlijke afspraken met gasten. Als iemand twee kanten op speelt, dan kunnen we dat niet serieus nemen,” aldus een redactielid achter de schermen.
Andere gasten aan tafel
Wie zondagavond wél aan tafel zaten, waren Fleur Agema van de PVV en voormalig BIJ1-leider Sylvana Simons. De gesprekken gingen onder meer over zorg, betaalbaarheid en de polarisatie in de politiek. Toch bleef het opvallend dat de leider van GroenLinks-PvdA ontbrak — zeker omdat hij eerder had toegezegd.
Ondertussen zat Timmermans dus niet stil. Op hetzelfde moment was hij te gast bij Eva Jinek, samen met CDA-leider Henri Bontenbal. De twee voerden daar een inhoudelijk debat over klimaat, woningbouw en de toekomst van het onderwijs.
Dat leidde tot de nodige verwarring bij kijkers, want Jinek zendt normaal gesproken niet uit op zondag. Deze extra uitzending bleek dus bijzonder — en strategisch.
Online reacties: “Weer gedoe rond Timmermans”
Op sociale media ontstond al snel discussie over het voorval. Verschillende kijkers merkten op dat dit niet de eerste keer is dat er wrijving ontstaat tussen Timmermans en tv-redacties.
Een gebruiker op X (voorheen Twitter) schreef:
“Oh jee, Timmermans heeft wéér ruzie met Jeroen Pauw. Afgezegd omdat hij zich niet aan de afspraak hield. Wat een soap!”
Een ander reageerde met humor:
“Youp zei het goed: ik dacht al dat Timmermans ergens burgemeester was geworden!”
Hoewel de toon op sociale media vaak luchtig was, lieten de reacties zien dat kijkers het opmerkelijk vonden dat de politicus twee programma’s tegelijk op zijn agenda had gezet.
Pauw blijft professioneel, maar kritisch
Jeroen Pauw stond bekend als iemand die zijn gasten stevig bevraagt, maar dit keer ging het niet om inhoudelijke kritiek. Volgens hem gaat het om een kwestie van betrouwbaarheid. “Als iemand toezegt te komen, rekenen we daarop,” aldus Pauw. “We willen met open vizier televisie maken, en dat begint met afspraken nakomen.”
Collega-presentator Rik van de Westelaken reageerde later in een interview dat hij de beslissing begrijpt. “Het is altijd jammer als een gast afzegt, maar als er afspraken zijn gemaakt, dan mag je verwachten dat die worden nagekomen.”
Timmermans en de media
De leider van GroenLinks-PvdA is de laatste maanden veelvuldig in de media te zien geweest. Zijn campagneteam probeert zijn boodschap breed uit te dragen, van politieke talkshows tot radio-interviews en sociale media.
Dat hij zowel bij Jinek als bij Pauw wilde aanschuiven, is volgens insiders te verklaren uit zijn drukke campagneschema. “Frans wil overal zijn waar het debat plaatsvindt,” zegt een medewerker van zijn partij. “Soms overlappen die uitnodigingen elkaar. Dat is niet handig, maar het gebeurt.”
Toch lijkt het erop dat Pauw en De Wit daar niet gevoelig voor was. De redactie bleef bij haar besluit: afspraken zijn afspraken.
Het debat bij Jinek
Bij Eva Jinek ging het gesprek tussen Timmermans en Bontenbal inhoudelijk de diepte in. De twee bespraken hun visies op woningbouw, duurzaamheid en de betaalbaarheid van de energietransitie.
Timmermans benadrukte daar het belang van samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven om de klimaatdoelen te halen, terwijl Bontenbal pleitte voor meer realisme in de uitvoering. Jinek leidde het debat scherp, en de uitzending trok hoge kijkcijfers.
Voor Timmermans was het inhoudelijk dus een sterke avond — al leverde de keuze voor Jinek hem tegelijkertijd een mediastorm elders op.
De politieke peilingen
De strijd tussen GroenLinks-PvdA en het CDA lijkt spannender dan ooit. Volgens de laatste Ipsos-peiling van deze week staat GroenLinks-PvdA op 23 zetels, terwijl het CDA rond de 20 zetels schommelt.
De PVV van Geert Wilders blijft met 26 zetels voorlopig de grootste partij, al is dat een duidelijke daling ten opzichte van eerdere weken. Ook D66 klimt gestaag in de peilingen: lijsttrekker Rob Jetten zou nu kunnen rekenen op 22 virtuele zetels.
De verkiezingsrace blijft daarmee spannend, zeker nu de debatten elkaar in hoog tempo opvolgen en elk optreden van een lijsttrekker zwaar wordt gewogen.
Politieke campagnetijd en mediadruk
Met nog enkele weken tot de verkiezingen voelen partijen de druk om zichtbaar te blijven. Televisie-optredens spelen daarin een belangrijke rol, zeker in een tijd waarin veel kiezers hun voorkeur pas op het laatste moment bepalen.
Het incident bij Pauw en De Wit laat zien hoe dun de lijn is tussen strategie en overexposure. Voor politici is het balanceren tussen bereik en betrouwbaarheid — en voor programmamakers om daar grenzen in te stellen.
Einde van de avond: geen harde woorden, maar wel een duidelijk signaal
Aan het eind van de uitzending van Pauw en De Wit hield Pauw het luchtig, maar zijn boodschap bleef overeind: afspraken zijn er om na te komen. “Iedereen is welkom,” zei hij, “maar dan wel op basis van vertrouwen.”
Het publiek lachte om de kwinkslagen van Youp van ’t Hek, die het onderwerp nog even luchtig terughaalde. “Misschien dacht hij dat hij ergens burgemeester was geworden,” grapte de cabaretier, tot grote hilariteit van de tafel.
En zo eindigde de zondagavond niet alleen met politieke analyses, maar ook met een vleugje mediadrama — iets wat in campagnetijd bijna onvermijdelijk lijkt.
Kernpunten:
-
Frans Timmermans hield zich volgens Jeroen Pauw niet aan de afspraak om exclusief bij Pauw en De Wit aan te schuiven.
-
De presentatoren besloten daarop zijn deelname te annuleren.
-
Timmermans verscheen dezelfde avond bij Eva Jinek, waar hij debatteerde met Henri Bontenbal.
-
Op sociale media werd druk gespeculeerd over de beslissing en de rol van beide talkshows.
-
De laatste peilingen tonen een spannende strijd tussen GroenLinks-PvdA, CDA en D66, met de PVV nog steeds als grootste partij.
Veel bedrijven hebben de traditie om hun medewerkers rond de kerstdagen te verrassen met een kerstpakket. Het is een gebruik dat al tientallen jaren bestaat en voor veel mensen onlosmakelijk verbonden is met de laatste weken van het jaar. Of het nu gaat om een doos met etenswaren, een praktisch cadeau of een meer persoonlijke verrassing: het kerstpakket staat symbool voor waardering en afsluiting. Het moment van uitreiken zorgt vaak voor een warme, bijna rituele sfeer op de werkvloer, waarin collega’s samen terugkijken op het afgelopen jaar.
Voor werkgevers is het kerstpakket een relatief eenvoudige manier om dankbaarheid te tonen. Het is een gebaar dat laat zien dat de inzet van medewerkers wordt gezien, zonder dat daar grote woorden voor nodig zijn. Juist omdat het zo’n vaste traditie is, wordt er ook veel betekenis aan gehecht. Medewerkers kijken er vaak naar uit en bespreken onderling wat ze hebben gekregen. Het kerstpakket is daarmee niet alleen een cadeau, maar ook een sociaal moment dat verbindt.
Voor werknemers voelt een kerstpakket vaak als erkenning. Zeker na een intensief of zwaar jaar kan zo’n gebaar extra belangrijk zijn. Het gaat daarbij niet om de financiële waarde, maar om het idee erachter. Een kerstpakket zegt in feite: “We hebben gezien wat je hebt gedaan, dank je wel.” Dat gevoel kan bijdragen aan motivatie, werkplezier en loyaliteit. Zelfs een klein pakket kan dat effect hebben, zolang het met aandacht is samengesteld.
Toch kan het ook anders uitpakken. Wanneer een kerstpakket als karig, onpersoonlijk of zelfs achteloos wordt ervaren, kan het juist teleurstelling oproepen. In plaats van waardering voelt het dan als een gemiste kans. Dat geldt zeker in sectoren waar medewerkers het hele jaar hard hebben gewerkt onder hoge druk. Juist daar ligt de lat gevoelsmatig hoger. Een kerstpakket wordt dan een spiegel van hoe een organisatie met haar mensen omgaat.
Een opvallend kerstpakket zorgt voor discussie
Dat spanningsveld werd dit jaar pijnlijk zichtbaar bij een medewerker van PostNL. Op sociale media verscheen een bericht waarin een medewerker liet zien wat hij vanuit het hoofdkantoor als kerstpakket had ontvangen. Het cadeau bestond uit één enkel item: een kerstbal in de vorm van een PostNL-brievenbus. Hoewel het object op zichzelf misschien als grappig of symbolisch bedoeld was, viel het bij de ontvanger duidelijk verkeerd.
De medewerker deelde zijn teleurstelling, niet zozeer omdat het cadeau weinig waarde had, maar omdat het gebaar volgens hem geen recht deed aan de inzet van het afgelopen jaar. In een sector waar veel wordt gevraagd van werknemers — denk aan lange dagen, piekdrukte rond feestdagen en werken in weer en wind — voelde dit pakket voor hem als een schrale afsluiting. Het bericht werd al snel opgepikt en gedeeld, wat leidde tot veel reacties.
Reacties van collega’s en buitenstaanders
Wat vooral opviel, was de solidariteit vanuit collega’s. Medewerkers van het depot waar de betrokkene werkte, besloten in te grijpen. Zij vulden het oorspronkelijke cadeau aan met extra attenties en pakten alles feestelijk in. Daarmee wilden ze laten zien dat waardering niet alleen van bovenaf hoeft te komen, maar ook onderling kan worden gegeven. Dat gebaar werd door velen als hartverwarmend ervaren.
Online stroomden de reacties binnen. Sommige mensen vonden de kerstbal juist creatief en symbolisch: een herkenbaar object dat trots op het bedrijf uitstraalt. Anderen waren minder mild en spraken van “bezuinigingen op de verkeerde plek”. De discussie draaide al snel niet meer alleen om dit specifieke pakket, maar om een bredere vraag: wat mag je als medewerker verwachten van een kerstpakket?
De symbolische waarde van een kerstpakket
Een kerstpakket is in essentie een symbool. Het staat niet gelijk aan salaris of bonussen, maar vertegenwoordigt iets anders: aandacht. Wanneer die aandacht ontbreekt of als minimaal wordt ervaren, kan dat harder aankomen dan een financiële tegenvaller. Mensen willen zich gezien voelen, zeker aan het einde van een jaar waarin ze zich hebben ingezet voor het bedrijf.
In veel organisaties wordt het kerstpakket daarom zorgvuldig samengesteld. Soms zelfs met keuzemogelijkheden, zodat medewerkers iets kunnen kiezen dat bij hen past. Dat kost meer moeite, maar levert vaak ook meer waardering op. Het laat zien dat er is nagedacht over de ontvanger, en niet alleen over het afvinken van een traditie.
Besparingen en realiteit
Tegelijkertijd is het geen geheim dat veel bedrijven te maken hebben met stijgende kosten. Energieprijzen, lonen en logistieke uitdagingen zetten budgetten onder druk. In dat licht kiezen sommige organisaties ervoor om te besparen op extra’s zoals kerstpakketten. Dat is begrijpelijk, maar het blijft een delicate balans. Juist kleine besparingen op symbolische momenten kunnen een groot effect hebben op hoe medewerkers zich voelen.
Het voorbeeld van de PostNL-medewerker laat zien hoe dun die lijn kan zijn. Wat voor de ene persoon een ludiek cadeau is, voelt voor de ander als een gebrek aan waardering. Dat verschil in beleving maakt het onderwerp zo gevoelig. Het gaat niet alleen om wat je geeft, maar ook om hoe dat wordt ontvangen.
Waardering zit soms in kleine dingen
Opvallend genoeg liet deze situatie ook een positieve kant zien. Het initiatief van collega’s om het pakket aan te vullen, benadrukte dat waardering niet altijd van het management hoeft te komen. Onderlinge betrokkenheid kan minstens zo belangrijk zijn. Voor de medewerker in kwestie werd het uiteindelijk een warmer moment dan het oorspronkelijke cadeau deed vermoeden.
Dat zegt veel over de kracht van collegialiteit. In een tijd waarin werk steeds individualistischer kan aanvoelen, zijn dit soort gebaren waardevol. Ze laten zien dat mensen elkaar niet laten vallen, ook niet als een officieel gebaar tekortschiet.
Een traditie die blijft evolueren
Het kerstpakket zal waarschijnlijk nooit helemaal verdwijnen. Daarvoor is de traditie te diep geworteld in de werkcultuur. Wel verandert de invulling ervan. Steeds vaker zien we duurzame pakketten, lokale producten of ervaringen in plaats van spullen. Ook dat is een manier om betekenis toe te voegen zonder per se meer geld uit te geven.
Het verhaal rond het PostNL-kerstpakket laat vooral zien hoe belangrijk context en verwachtingen zijn. Een kerstpakket is geen verplicht nummer, maar een kans. Een kans om waardering uit te spreken, verbinding te creëren en het jaar positief af te sluiten.
Meer dan een doos onder de boom
Uiteindelijk draait het niet om de inhoud van de doos, maar om het gevoel dat ermee wordt overgebracht. Medewerkers willen voelen dat hun inzet ertoe doet. Dat kan met een groot gebaar, maar net zo goed met een klein, doordacht cadeau. Of, zoals in dit geval, met de warmte van collega’s die elkaar steunen.
Wat vind jij: moet een kerstpakket vooral praktisch zijn, persoonlijk of symbolisch? En waar ligt voor jou de grens tussen “prima” en “teleurstellend”? De discussie laat zien dat dit onderwerp nog lang niet is uitgepraat — en dat misschien juist daarom het kerstpakket zo’n bijzondere traditie blijft.