Connect with us

Actueel

Frans en Mariska Bauer laten tranen vanwege onverwachte relatiebreuk

Avatar foto

Published

on

Emotionele klap voor Frans Bauer: zoon Jan verbreekt relatie met Gwen

Het leven van de familie Bauer staat bekend om warmte, verbondenheid en loyaliteit. Maar zelfs de meest hechte families blijven niet gespaard van verdriet. Recent is gebleken dat Jan Bauer, de zoon van Frans en Mariska Bauer, zijn relatie met zijn vriendin Gwen heeft beëindigd. Deze breuk kwam hard aan bij het hele gezin – en vooral bij Frans zelf. In een openhartig interview vertelt hij dat hij het zo zwaar vond, dat hij er zelfs om moest huilen.

“Wij hechten ons snel aan de meiden,” legt Frans uit. “Wanneer er dan eentje weggaat, moeten wij daar om huilen.”

De zanger, bekend van zijn warme stem en nuchtere kijk op het leven, toont hiermee eens te meer zijn menselijke kant. Het verlies van een toekomstige schoondochter voelt voor hem als het verliezen van een familielid.


Jan Bauer en Gwen: liefde ten einde

De relatie tussen Jan en Gwen leek lange tijd stabiel. Ze verschenen samen op familie-evenementen, genoten van vakanties en werden vaak genoemd als een stel dat toekomstplannen maakte. Toch is aan die periode nu een einde gekomen.

Wat de exacte reden van de breuk is, blijft onduidelijk, maar volgens mensen uit de omgeving van de familie Bauer zou het gaan om een gezamenlijke beslissing. Desondanks laat de klap diepe sporen na – niet alleen bij Jan zelf, maar ook bij zijn ouders, die Gwen inmiddels als een dochter beschouwden.

De situatie komt extra pijnlijk omdat het niet de eerste relatiebreuk binnen het gezin is. Eerder dit jaar verbrak ook Frans Bauer Jr. zijn relatie met Emmy, voor de tweede keer. Voor Frans en Mariska is het lastig om met deze opeenvolgende gebeurtenissen om te gaan.


Frans Bauer: “Het is moeilijk als dingen niet blijven zoals je hoopt”

In een interview met weekblad Privé vertelt Frans openhartig hoe zwaar hij en Mariska het hebben met het loslaten van hun ‘schoondochters’. Hij geeft aan dat ze hoopten dat deze relaties onderdeel zouden blijven van het gezin.

“We hopen altijd dat bepaalde dingen blijvend zijn,” zegt Frans. “Maar het leven loopt nu eenmaal anders. Wanneer een relatie eindigt, is dat erg moeilijk voor ons om te accepteren.”

Voor veel ouders is het herkenbaar: wanneer je kinderen een relatie aangaan, bouw je ook zelf een band op met de partner. Je maakt toekomstplannen, droomt mee, en ziet die persoon onderdeel worden van de familie. Wanneer het dan stukloopt, is dat een verlies dat verder reikt dan alleen het liefdeskoppel.


Mariska Bauer over Kim: “Ze is echt familie voor ons geworden”

Gelukkig is er ook goed nieuws binnen het gezin. De oudste zoon van Frans en Mariska, Christiaan Bauer, heeft al vier jaar een stabiele relatie met zijn vriendin Kim. En Mariska kan niet anders dan vol lof over haar spreken.

“Kim hoort er gewoon bij,” vertelt Mariska trots. “Ze is voor ons heel bijzonder.”

De waardering voor Kim is niet zomaar ontstaan. Tijdens een emotionele periode waarin Mariska te maken kreeg met een herseninfarct, bleek Kim een rots in de branding. Ze nam het huishouden tijdelijk over, regelde praktische zaken, en zorgde ervoor dat het gezin bleef draaien.

“Toen ik een herseninfarct kreeg, nam Kim de leiding in huis,” zegt Mariska. “Ze hield alles in goede banen en heeft echt een plek in ons hart gekregen.”

Deze toewijding heeft diepe indruk gemaakt op de familie, die Kim nu als volwaardig lid ziet. Waar eerdere relaties eindig bleken, lijkt de liefde tussen Christiaan en Kim sterker dan ooit.


Frans en Mariska kijken uit naar de toekomst

Ondanks de recente tegenslagen binnen het gezin, blijven Frans en Mariska hoopvol en toekomstgericht. Ze koesteren de gedachte dat hun zoon Christiaan en Kim ooit zullen trouwen en een gezin stichten. Hun enthousiasme hierover is aanstekelijk en hartverwarmend.

Tijdens een bezoek aan een babywinkel konden Frans en Mariska hun fantasie niet bedwingen. Toen ze een bijzondere kinderwagen zagen, grapten ze:

“Zullen we die alvast kopen en op zolder zetten?”

Deze opmerking, hoewel luchtig bedoeld, zegt veel over hun verlangen om opa en oma te worden. Ze kijken uit naar een nieuw hoofdstuk waarin gezinsuitbreiding centraal staat – een bron van vreugde na alle emotionele turbulentie.


Liefde en verlies in de schijnwerpers

De familie Bauer laat met hun verhaal zien dat ook bekende Nederlanders te maken krijgen met alledaagse emoties, onzekerheden en verdriet. Waar fans hen vaak associëren met vrolijke muziek en gezellige televisieoptredens, speelt zich achter de schermen een intiem familieverhaal af.

De openheid van Frans over zijn verdriet toont zijn betrokkenheid als vader, maar ook zijn kwetsbare kant als mens. Hij verwoordt wat veel ouders voelen maar misschien moeilijk durven toe te geven: dat liefde voor je kind ook betekent dat je het liefdesverdriet van dichtbij meebeleeft.


De kracht van een hecht gezin

Wat de familie Bauer zo bijzonder maakt, is hun onderlinge band. Ondanks alles blijven ze dicht bij elkaar staan. In tijden van verdriet zoeken ze steun bij elkaar en kijken ze samen naar de toekomst. Verlies en hoop gaan hand in hand, zoals dat in veel gezinnen het geval is.

Waar Jan nu door een moeilijke periode gaat, weet hij zich gesteund door zijn ouders. En wie weet, zoals het leven vaak onverwachtse wendingen neemt, liggen er nieuwe kansen en liefdes in het verschiet.


Conclusie: Een pijnlijk afscheid, maar het hart blijft open

De relatiebreuk tussen Jan Bauer en Gwen markeert een emotioneel moment voor de hele familie Bauer. Voor Frans en Mariska is het niet zomaar een breuk, maar een verlies dat voelt als afscheid nemen van een familielid. Tegelijkertijd biedt de band met schoondochter Kim hoop en troost voor de toekomst.

Met hun openheid en eerlijkheid laten Frans en Mariska zien dat liefde niet stopt bij het verbreken van een relatie. Ze dragen alle “dochters” uit het verleden in hun hart, en kijken reikhalzend uit naar de dag waarop ze nieuwe gezinsleden mogen verwelkomen. Want bij de Bauers geldt: één keer deel van de familie, altijd deel van het hart.

Actueel

Gijs (22) verloor zijn zus Eva Kroot (26): ‘Bij een roodborstje denk ik altijd aan Eva’

Avatar foto

Published

on

Gijs (22) mist zijn zus Eva elke dag, maar voelt haar nabijheid in een klein roodborstje: “Alsof ze even komt kijken hoe het met me gaat”

Voor Gijs Kroot (22) uit Tilburg betekent een roodborstje veel meer dan een toevallig vogeltje in de tuin. Sinds zijn oudere zus Eva (26) aan longk*nker 0verleed, duikt het diertje op onverwachte momenten op. En telkens voelt het als een teken van verbondenheid. “Alsof ze even laat weten dat ik er niet alleen voor sta.”

Een onverwachte diagnose bij een jonge vrouw vol leven

Eva Kroot was sportief, sociaal en volop bezig met de toekomst. Niemand in haar omgeving had verwacht dat haar leven plots in het teken zou staan van z!ekenhuisbezoeken, scans en behandelingen. Op haar 24e kreeg Eva de diagnose longk*nker. “In eerste instantie dachten we aan een hardnekkige verkoudheid,” vertelt Gijs. “Niemand dacht aan iets ernstigs, zeker niet bij iemand die nog zo jong is en nooit heeft gerookt.”

De schok was groot. Ondanks de ingrijpende diagnose bleef Eva optimistisch en veerkrachtig. Ze onderging behandelingen, leefde zo bewust mogelijk en bleef betrokken bij haar omgeving. “Zelfs toen ze al uitbehandeld was, bleef ze een blij mens,” zegt Gijs. “Ze wilde blijven leven in het nu. Dat typeerde haar.”

Een grote zus én een beste vriendin

Gijs en Eva waren meer dan broer en zus. Ze waren elkaars vertrouwelingen. “Eva was degene bij wie ik altijd terechtkon. Ze luisterde zonder oordeel, wist precies wat ze moest zeggen. Ze heeft me altijd aangemoedigd om mezelf te zijn.” Hij pauzeert even. “Zij was mijn anker, mijn veilige plek.”

De z!ekte sloopte haar lichaam, maar niet haar geest. Tot haar laatste weken bleef Eva vragen hoe het met anderen ging. “Ze vroeg meer naar ons dan naar zichzelf. Zelfs in die laatste fase was ze bezorgd om mijn studie, mijn dromen, mijn toekomst.”

De leegte is niet in woorden te vangen

Eva 0verleed begin 2024. Gijs was 22, Eva pas 26. Het verlies voelde als een mokerslag. “De wereld draaide gewoon door, maar voor ons stond alles stil.” De lege plek in het gezin is voelbaar bij elke maaltijd, elk gesprek, elk toekomstplan. “Rouwen is niet iets dat je even doet. Het is iets dat in je verweven raakt.”

Gijs vond het moeilijk om zijn draai te vinden na het verlies. “Alles voelde zinloos. Studeren, plannen maken, zelfs lachen. Want hoe kon ik verder gaan terwijl zij dat niet meer kon?”

Een roodborstje in de tuin verandert alles

En toen, een paar dagen na de uitvaart, gebeurde er iets opmerkelijks. “Ik stond in de tuin en zag een roodborstje op het hek zitten. Het bleef rustig zitten, keek me aan. Het voelde niet zomaar als een vogel. Het voelde als… Eva.”

Sindsdien duikt het vogeltje op bij momenten van twijfel, verdriet of eenzaamheid. “Soms ben ik aan het wandelen, en dan vliegt er ineens een roodborstje voor me uit. Dan weet ik: ze is er nog, op haar eigen manier.”

Voor Gijs is het roodborstje geen toeval, maar een symbool. “Of je nu spiritueel bent of niet: dat kleine diertje geeft mij rust. Het is alsof Eva zegt: ‘Ik ben bij je, ga maar door.’”

Eva’s kracht op tv: leven met open vizier

Eva deed mee aan het televisieprogramma Over Mijn Lijk, waarin jonge mensen met een levensbedreigende z!ekte hun verhaal delen. “Ze wilde geen medelijden, maar begrip,” vertelt Gijs. “Ze wilde laten zien dat je ook kunt leven, ook als je weet dat je tijd beperkt is.”

De aflevering waarin Eva centraal stond, raakte vele kijkers. Het leverde talloze reacties op van mensen uit het hele land. “Ze kreeg berichten van mensen die zich herkenden in haar verhaal. Dat ze zich minder alleen voelden door haar openheid.”

Gijs is trots op wat zijn zus heeft achtergelaten. “Ze heeft iets groots gedaan door gewoon zichzelf te zijn. Kwetsbaar, liefdevol en eerlijk.”

Herinneren door te leven

Hoewel de pijn groot blijft, probeert Gijs zijn weg te vinden. Hij studeert psychologie en werkt aan een podcast waarin rouw bij jongeren centraal staat. “Rouwen is iets waar weinig over wordt gepraat, zeker onder jongeren. Maar het is zó belangrijk om die ruimte te maken.”

Zijn podcast biedt herkenning, een luisterend oor en soms een vleugje humor. “Niet om het licht te maken, maar om te laten zien dat verdriet en lachen naast elkaar mogen bestaan.”

Elke keer als Gijs aan Eva denkt – en dat is vaak – zegt hij zachtjes “Hoi Eva” als hij weer een roodborstje ziet. “Het helpt me om haar dichtbij te houden, ook al is ze fysiek weg.”

Symboliek van het roodborstje: troost in een kleine vorm

In veel culturen staat het roodborstje symbool voor verbondenheid met een 0verledene. Of het nu geloof, toeval of intuïtie is: voor veel mensen biedt het troost. Voor Gijs voelt het als een liefdevol teken dat hij niet alleen is.

“Het is klein, fragiel en toch zo krachtig,” zegt hij. “Net zoals Eva. Ze was een licht mens. En dat licht wil ik blijven voelen.”

Wat Eva hem leerde

Gijs vertelt dat hij dankzij Eva op een andere manier naar het leven is gaan kijken. “Ze leerde me dat je niet hoeft te wachten op een grote gebeurtenis om te voelen dat het leven waardevol is. Het zit in de kleine dingen. Een lach, een goed gesprek, of dus… een roodborstje.”

Hij sluit af met een boodschap voor anderen die iemand missen: “Zoek je eigen teken. Voor de een is het een liedje, voor de ander een geur, een plek of dier. Wat het ook is, laat het je helpen. Want we hoeven onze geliefden niet los te laten om verder te kunnen gaan. We mogen ze meedragen.”

Continue Reading