Actueel
Estelle van ‘t Schip deelt emotioneel bericht over vader: ‘Ik ga je ontzettend missen’ 😞❤
Voor John van ‘t Schip breekt een bijzonder en spannend hoofdstuk aan in zijn carrière. De voormalig Ajax-trainer heeft officieel de overstap gemaakt naar een nieuwe uitdaging: hij wordt bondscoach van het nationale elftal van Armenië. Dit betekent niet alleen een frisse start op professioneel vlak, maar ook een grote verandering voor zijn familie. Zijn dochter Estelle van ‘t Schip heeft haar trots én emoties rondom het vertrek van haar vader gedeeld op sociale media.
Met deze stap sluit Van ‘t Schip een intensieve periode bij Ajax af en opent hij een nieuw boek, waarin hij de taak krijgt om het Armeense voetbal naar een hoger niveau te tillen. Maar hoe kijkt zijn familie naar deze beslissing? En welke verwachtingen zijn er rondom zijn nieuwe rol?
Van Ajax naar een internationaal avontuur
John van ‘t Schip is een naam die in de voetbalwereld niet onbekend is. De in Canada geboren Nederlander heeft als speler en trainer een indrukwekkende loopbaan opgebouwd. Zijn carrière bracht hem al op veel verschillende plekken: van zijn gloriejaren bij AFC Ajax tot zijn trainersperiodes in onder meer Australië, Griekenland en Mexico. Zijn meest recente uitdaging was als interim-trainer bij Ajax, waar hij in een turbulente periode de ploeg tijdelijk onder zijn hoede nam.
Nu kiest hij opnieuw voor een buitenlandse missie. Het bondscoachschap van Armenië biedt hem de kans om een nationale ploeg op te bouwen en zijn visie en tactische inzichten toe te passen in een nieuwe voetbalcultuur. De uitdaging is niet gering, want Armenië staat voor de taak om zich verder te ontwikkelen en een serieuze concurrent te worden in het internationale voetbal.
Hoewel deze stap voor John een belangrijke nieuwe fase betekent, heeft dit ook een grote impact op zijn gezin. Zijn dochter Estelle van ‘t Schip deelde openlijk haar gevoelens over het vertrek van haar vader.
Een emotioneel, maar trots afscheid
Op Instagram plaatste Estelle een ontroerende boodschap, waarin ze haar gevoelens rondom het vertrek van haar vader beschrijft. Ze deelde een foto van John en schreef:
“Op naar Armenië – Ik ga je ontzettend missen. Maar zoals mama altijd zei: tijd en afstand bestaan niet. Een nieuw land om te ontdekken, een nieuw team, nieuwe mensen om te ontmoeten. Dit is weer een nieuw hoofdstuk, en wat voor één.”
Met haar woorden verwijst Estelle ook naar de wijze lessen van haar moeder, die in 2022 overleed na een ziekbed. De familie heeft sindsdien moeilijke tijden doorgemaakt, en de herinneringen aan haar moeder spelen nog altijd een grote rol in hun leven. Haar uitspraak dat tijd en afstand niet bestaan, symboliseert de band die ze als gezin blijven koesteren – ongeacht waar ter wereld ze zich bevinden.
Ze sluit haar bericht af met bemoedigende woorden:
“Het maakt niet uit wat de resultaten zullen zijn: iedereen is trots op jou.”
Het laat zien dat John niet alleen een gewaardeerde coach is, maar vooral een vader die geliefd is binnen zijn familie. Zijn nieuwe avontuur wordt door hen gesteund, ondanks dat het betekent dat ze hem minder vaak zullen zien.
De uitdaging in Armenië: een nieuw hoofdstuk voor Van ‘t Schip
De beslissing om bondscoach van Armenië te worden, is niet zomaar een stap. Het nationale elftal van Armenië bevindt zich in een opbouwfase en heeft een coach nodig die zowel ervaring als visie meebrengt.
Armenië wist zich in het verleden nog nooit te kwalificeren voor een groot toernooi zoals het EK of het WK. Toch heeft het team potentie, met talentvolle spelers die in buitenlandse competities actief zijn. John van ‘t Schip krijgt nu de taak om een hecht elftal te smeden en de ploeg competitief te maken in de strijd om kwalificaties.
Zijn ervaring als speler en coach maakt hem een waardevolle aanwinst voor het Armeense voetbal. In zijn eerdere trainersjaren stond hij bekend om zijn tactische flexibiliteit, het ontwikkelen van jonge spelers en zijn offensieve speelstijl. Dit kan een frisse wind betekenen voor het team en wellicht leiden tot betere prestaties in de komende kwalificatiereeksen.
De verwachtingen in Armenië zijn hoog. De fans hopen op een coach die stabiliteit en groei kan brengen, en Van ‘t Schip lijkt de juiste persoon voor deze missie.
Familie en vrienden steunen zijn keuze
Hoewel de stap naar Armenië een mooie kans is, betekent het ook dat John zijn vertrouwde omgeving moet achterlaten. Zijn familie en vrienden steunen hem volledig, maar het afscheid is toch emotioneel.
Estelle’s openhartige bericht is daar een voorbeeld van, maar ook binnen zijn vriendenkring in Nederland zijn er veel mensen die hem het beste wensen. Collega’s uit de voetbalwereld spreken lovend over hem en noemen hem een coach met passie en geduld.
Ajax-supporters, die hem het afgelopen seizoen aan het werk zagen, reageren gemengd. Sommigen vinden het jammer dat hij niet langer bij de club blijft, terwijl anderen hem veel succes wensen in zijn nieuwe avontuur.
Kan Van ‘t Schip geschiedenis schrijven met Armenië?
De vraag is nu: kan John van ‘t Schip met Armenië een historische prestatie neerzetten? De uitdagingen zijn groot, maar zijn ervaring en tactisch inzicht kunnen een verschil maken.
Als hij erin slaagt om het nationale team een duidelijke speelstijl te geven en de spelers optimaal te benutten, kan Armenië een gevaarlijke outsider worden in de komende kwalificatietoernooien.
Veel voetbalfans in Nederland zullen zijn prestaties blijven volgen, en er is ongetwijfeld nieuwsgierigheid naar hoe hij het er in Armenië vanaf zal brengen.
Conclusie: een spannend nieuw avontuur voor Van ‘t Schip
De keuze van John van ‘t Schip om bondscoach van Armenië te worden, markeert een nieuw hoofdstuk in zijn lange voetbalcarrière. Hij verlaat Ajax en Nederland om zich te storten op een nieuwe uitdaging in een land waar veel voetballiefhebbers hopen op vooruitgang.
Zijn familie steunt hem, al betekent het dat ze hem minder zullen zien. Zijn dochter Estelle sprak haar trots uit in een emotioneel bericht, waarin ze hem aanmoedigt en herinneringen ophaalt aan wijze woorden van haar moeder.
Of Van ‘t Schip het Armeense team naar een hoger niveau kan tillen, zal de tijd leren. Maar één ding is zeker: hij begint aan dit avontuur met de steun van zijn geliefden en een schat aan ervaring.
Wij wensen hem veel succes en hopen op een mooie toekomst voor hem en het Armeense voetbal! ⚽🚀
Na twaalf intensieve jaren zet prinses Astrid een punt achter een van de meest zichtbare, maar tegelijk minst begrepen taken binnen het Belgische koningshuis. Ze stopt als koninklijk begeleider van handelsmissies naar het buitenland en draagt haar rol stap voor stap over. Eerst neemt koningin Mathilde een deel van die verantwoordelijkheid op zich, later volgt kroonprinses Elisabeth. Op papier lijkt het een logische wissel van generaties, maar achter deze beslissing gaat een veel groter verhaal schuil over inzet, belasting en stille toewijding.
Een rol die vaak wordt onderschat
Wie denkt dat het begeleiden van handelsmissies vooral bestaat uit lintjes doorknippen en handen schudden, vergist zich grondig. Dat benadrukt ook Emmanuel Flaam, CEO van Netalux, die meerdere missies meemaakte. In Het Nieuwsblad zegt hij: “Mensen onderschatten wat zij doet. Je moet altijd scherp staan, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat.”
Tijdens zo’n missie volgen de dagen elkaar in hoog tempo op. Er zijn officiële ontvangsten, seminaries, bedrijfsbezoeken, ontmoetingen met lokale autoriteiten en gesprekken met investeerders. Alles verloopt volgens een strak schema, vaak in verschillende talen en culturele contexten. “En dan is er nog die jetlag, meerdere keren per jaar,” voegt Flaam eraan toe. Het vraagt niet alleen fysieke energie, maar ook mentale scherpte en diplomatiek inzicht.
Meer dan een ceremonieel gezicht
Volgens het Koninklijk Paleis was de rol van prinses Astrid allesbehalve symbolisch. “De belangrijkste opdracht is optreden als boegbeeld van de missie,” legt woordvoerder Lore Vandoorne uit. “In de landen waar we naartoe reisden, was Prinses Astrid degene die de missie leidde.”
Haar aanwezigheid gaf Belgische delegaties een duidelijke meerwaarde. In veel landen opent een lid van het koningshuis deuren die anders gesloten blijven. Bedrijven kregen toegang tot gesprekspartners op hoog niveau, simpelweg omdat Astrid het voortouw nam. Haar agenda zat doorgaans overvol, met nauwelijks ruimte voor rustmomenten. Toch stond ze bekend om haar constante professionaliteit en betrokkenheid.
Twaalf jaar op het hoogste tempo
Sinds 2011 was prinses Astrid het vaste gezicht van de Belgische handelsmissies. Jaar na jaar reisde ze naar alle uithoeken van de wereld om Belgische ondernemingen te ondersteunen bij hun internationale ambities. Dat betekende niet alleen aanwezig zijn, maar ook grondige voorbereiding. Ze verdiepte zich in economische dossiers, sectoren en lokale gevoeligheden, zodat ze tijdens gesprekken inhoudelijk mee kon spreken.
Royaltykenner Joëlle Vanden Houden benadrukt hoe ver Astrid daarin ging. “Ze wilde het misschien té goed doen,” zegt ze. “Ze bereidde zich altijd tot in de puntjes voor.” Die gedrevenheid leverde haar veel respect op in economische en diplomatieke kringen, maar eiste tegelijk een hoge tol.
Signalen van overbelasting
Hoewel prinses Astrid zich naar buiten toe altijd sterk en toegewijd toonde, waren er achter de schermen al langer signalen dat de constante druk haar parten speelde. “Ik vernam dat ze last had van rugproblemen en slecht sliep,” vertelt Vanden Houden. Het zijn klachten die vaak voorkomen bij mensen die langdurig onder hoge spanning staan en weinig herstelmomenten kennen.
Het besluit om te stoppen komt dan ook niet uit de lucht vallen. Na twaalf jaar intensief reizen, voorbereiden en presteren, trekt Astrid een duidelijke grens. Niet uit onwil, maar uit zorg voor haar gezondheid en balans. In een tijd waarin mentale en fysieke belasting steeds vaker bespreekbaar worden, past haar keuze in een bredere maatschappelijke ontwikkeling.
Een zorgvuldig geplande overdracht
De overgang verloopt niet abrupt. Het Koninklijk Huis kiest bewust voor een gefaseerde overdracht. Op korte termijn neemt koningin Mathilde al twee handelsmissies voor haar rekening. Daarmee blijft de continuïteit gewaarborgd en kunnen bedrijven blijven rekenen op koninklijke ondersteuning.
Mathilde brengt haar eigen kwaliteiten mee. Ze staat bekend om haar empathische stijl, talenkennis en sterke internationale uitstraling. Haar ervaring met sociale en economische thema’s sluit goed aan bij de doelen van handelsmissies, waarin niet alleen cijfers tellen, maar ook relaties en vertrouwen.
De toekomst: kroonprinses Elisabeth
Op langere termijn ligt de rol klaar voor kroonprinses Elisabeth. Daarmee krijgt de volgende generatie de kans om ervaring op te doen in een internationaal en economisch kader. Volgens Claire Tillekaerts, voormalig topvrouw van Flanders Investment and Trade, is dat een logische stap. “Elisabeth heeft een natuurlijk charisma en komt toegankelijk over,” zegt zij.
Ook Emmanuel Flaam ziet veel potentieel in de jonge kroonprinses. “Wie haar ziet speechen, merkt dat zij een brok energie is.” Elisabeth combineert een moderne uitstraling met een sterke opleiding en internationale ervaring. Handelsmissies kunnen voor haar een belangrijke leerschool worden in diplomatie, economie en representatie.
Respect voor wat was
Hoewel de focus nu verschuift naar de toekomst, overheerst er vooral waardering voor wat prinses Astrid in twaalf jaar heeft opgebouwd. Ze gaf een duidelijke invulling aan haar rol en zette de lat hoog, zowel voor zichzelf als voor haar opvolgers. Belgische bedrijven kijken met respect terug op haar inzet en de concrete resultaten die handelsmissies onder haar leiding opleverden.
Haar afscheid markeert geen einde, maar een overgang. Astrid blijft actief binnen het koningshuis, zij het met een andere focus en minder intensieve verplichtingen. De ervaring die zij meebrengt, blijft waardevol als achtergrond en klankbord.
Een stille kracht binnen het koningshuis
Het verhaal van prinses Astrid laat zien hoe veeleisend bepaalde koninklijke taken zijn, ook al spelen ze zich grotendeels buiten de schijnwerpers af. Handelsmissies zijn geen glamourreizen, maar complexe operaties waarin diplomatie, economie en menselijk contact samenkomen.
Na twaalf jaar heeft Astrid haar bijdrage geleverd, met toewijding en discipline. Door nu een stap terug te zetten, geeft ze ruimte aan herstel én aan een nieuwe generatie. Het is een beslissing die respect afdwingt en tegelijk vertrouwen uitstraalt in wat komt.