Actueel
Emma Kok (17) deelt vreselijk verdriet
Emma Kok openhartig over mentale strijd: “Mijn grootste litteken zie je niet”
Emma Kok, de jonge zangeres die miljoenen harten wist te raken met haar indrukwekkende stem en optredens, heeft zich op sociale media van haar meest kwetsbare kant laten zien. In een emotionele boodschap op Instagram deelt ze dat ze het mentaal moeilijk heeft. Ondanks haar ogenschijnlijke zelfvertrouwen, voelt Emma zich vaak angstig, onzeker en gekwetst. Het zijn eerlijke woorden van een 17-jarige artieste die niet alleen fysiek, maar ook emotioneel littekens met zich meedraagt.
Een leven met gastroparese
Emma leeft met gastroparese, een zeldzame aandoening waarbij de maagspieren hun werk niet goed doen. Hierdoor kan voedsel niet normaal worden verteerd. Al van jongs af aan is ze afhankelijk van sondevoeding. Een voedingspomp zorgt ervoor dat haar lichaam toch de nodige voedingsstoffen binnenkrijgt, maar laat ook zichtbare sporen na: op haar buik draagt ze een groot litteken, ontstaan door de medische ingreep die nodig was om de pomp te plaatsen.
Deze fysieke littekens zijn voor Emma al jaren een bron van ongemak en schaamte. Maar het is vooral de manier waarop anderen daarop reageerden – en nog steeds reageren – die diepe sporen heeft nagelaten.
Gepest vanwege haar z!ekte
Emma vertelt dat de pesterijen al begonnen in groep zeven van de basisschool. Ze werd anders behandeld, uitgelachen, genegeerd. “Ik werd me toen heel bewust van mijn z!ekte. Van mijn ‘anders-zijn’,” schrijft ze. De confrontatie met die werkelijkheid kwam hard aan en dwong haar al vroeg tot het zoeken van hulp.
Via een psycholoog leerde ze haar ervaringen een plek te geven, maar de pijn verdween nooit helemaal. “Ik merk dat hoe ouder ik word, hoe vaker ik terugdenk aan mijn pestverleden,” vertelt ze. Want hoewel de pesterijen zijn gestopt, blijven de gevolgen voelbaar. In sociale situaties voelt ze zich vaak onzeker. Ze twijfelt aan zichzelf, is bang om opnieuw gekwetst te worden. “Ik kom misschien zelfverzekerd over, maar je moest eens weten wat er vanbinnen gebeurt,” schrijft ze openhartig.
Twee littekens: één zichtbaar, één onzichtbaar
Het litteken op haar buik is voor haar slechts één kant van het verhaal. “Mensen zien dat litteken en denken: ach, dat is erg. Maar mijn grootste litteken zie je niet,” zegt ze. Het is de onzichtbare schade van jarenlange opmerkingen, blikken en kleine pesterijtjes die zich hebben opgestapeld tot een blijvende onzekerheid.
Emma’s z!ekte is complex en zwaar genoeg, maar wat het nóg moeilijker maakt, zijn de mentale wonden die zijn geslagen door hoe mensen met haar omgaan. “Door mijn z!ekte heb ik het al moeilijk genoeg. Maar door die mentale littekens wordt het nóg zwaarder.”
Een oproep tot meer mededogen
In haar Instagrambericht roept Emma haar volgers op tot meer zorgvuldigheid in omgang en communicatie. “Denk na wat je tegen iemand zegt, of wat je online over iemand schrijft,” schrijft ze. “Je kan zomaar iemand een litteken bezorgen – en van littekens kom je nooit meer af.”
Met deze woorden snijdt ze een belangrijk maatschappelijk thema aan: het effect van (online) pesten, vooral bij jongeren. Wat voor de één een grapje lijkt, kan voor een ander een jarenlange worsteling veroorzaken. Emma’s verhaal herinnert ons eraan dat kwetsende woorden lang blijven hangen, zeker bij wie al kwetsbaar is.
Hoop als leidraad
Ondanks de zwaarte van haar boodschap, is Emma’s bericht ook een toonbeeld van veerkracht. Ze laat weten dat hoop altijd een centrale rol heeft gespeeld in haar leven. Die hoop wordt zelfs tastbaar in de vorm van een tattoo op haar arm: Never lose hope.
“Mijn ouders hebben me altijd geleerd om de hoop nooit op te geven,” zegt ze. “Elke nacht bid ik dat ik ooit beter word. En dat ik nooit de moed verlies.” Het is een intiem inkijkje in haar geloof, haar familieband en haar innerlijke kracht. Juist door haar kwetsbaarheid te tonen, weet Emma opnieuw te inspireren.
Een rolmodel voor velen
Dat Emma op jonge leeftijd al zo open durft te zijn over mentale gezondheid, verdient bewondering. Veel jongeren worstelen met vergelijkbare gevoelens van onzekerheid, maar weten niet hoe ze die moeten uitspreken. Door haar verhaal te delen, geeft Emma een stem aan die stille worstelingen.
Ze laat zien dat het oké is om je kwetsbaar te voelen. Dat angst, onzekerheid en verdriet geen tekenen van zwakte zijn, maar van menselijkheid. En dat het mogelijk is om kracht te putten uit moeilijke periodes – juist als je die deelt met anderen.
Ondersteuning van haar omgeving
De reacties op haar bericht zijn hartverwarmend. Fans uit binnen- en buitenland spreken hun steun en respect uit. Ook collega-artiesten en bekenden uit de media laten weten dat ze achter haar staan. De waardering voor haar eerlijkheid is groot, en velen herkennen zich in haar gevoelens.
Emma’s ouders – met wie ze een hechte band heeft – zijn voor haar een constante bron van steun. In eerdere interviews gaf ze al aan dat ze zonder hen waarschijnlijk nooit zo ver was gekomen. Hun liefde, geloof en aanmoediging vormen de veilige basis waarop ze kan terugvallen.
Blijvende impact van een jonge stem
Emma Kok is nog maar 17, maar haar stem reikt ver. Niet alleen op het podium, maar ook in gesprekken over gezondheid, veerkracht en zelfbeeld. Ze durft onderwerpen aan te snijden die anderen liever vermijden – en doet dat met een openheid die zowel ontwapenend als krachtig is.
In een wereld waar jongeren steeds vaker worstelen met mentale druk en prestatielast, is Emma’s boodschap een belangrijk signaal: niemand hoeft zich te schamen voor zijn of haar gevoelens. En iedereen verdient het om gezien en gehoord te worden – ook als het even niet goed gaat.
Tot slot: een uitnodiging tot reflectie
Emma’s verhaal nodigt uit tot meer begrip. Voor jongeren die z!ek zijn, voor mensen met zichtbare én onzichtbare littekens, voor iedereen die zich ‘anders’ voelt. Ze vraagt geen medelijden, maar bewustzijn. Een beetje zachtheid. Een beetje meer aandacht voor wat woorden kunnen doen.
Haar boodschap is helder: laten we beter voor elkaar zorgen. Niet alleen met complimenten en applaus, maar ook met respect, voorzichtigheid en liefde.
En misschien, als we dat doen, kunnen we meehelpen om een wereld te creëren waarin minder littekens achterblijven — zichtbaar of onzichtbaar.
Actueel
Rogier Smit is helemaal van de kaart, verklaart de liefde aan prinses Beatrix en begint op straat keihard te huilen
Rogier Smit opnieuw in het nieuws: emotionele video roept vragen op over zijn welzijn
Voormalig realityster Rogier Smit is opnieuw in de belangstelling komen te staan door een opvallende video die hij deelde via TikTok. In het filmpje spreekt hij met grote emotie over het Nederlandse koningshuis. Vooral zijn woorden over prinses Beatrix maken indruk: terwijl hij haar naam noemt, wordt hij zichtbaar geëmotioneerd en pinkt hij tranen weg. Het fragment roept niet alleen vragen op bij zijn volgers, maar ook bezorgdheid.
Een bekende naam uit de realitywereld
Rogier Smit werd ooit beroemd als de flamboyante helft van het televisieduo Frank en Rogier, bekend van onder andere Paleis voor een Prikkie. Het programma genoot jarenlang grote populariteit bij kijkers, mede door de uitgesproken stijl en persoonlijkheid van Rogier. Maar sinds het stoppen van hun samenwerking heeft zijn leven een andere wending genomen.
De afgelopen jaren verscheen Rogier met enige regelmaat in het nieuws, en niet altijd op positieve wijze. Zijn optredens op social media, interviews in weekbladen en onverwachte video’s leverden hem aandacht op – maar ook zorgen en kritiek.
Een opvallend filmpje met een emotionele lading
De recente TikTok-video waarin Rogier zich uitspreekt over prinses Beatrix, heeft opnieuw de aandacht op hem gevestigd. In de video is te zien hoe hij in gesprek lijkt te zijn met zijn volgers. Hij uit zijn bewondering voor de voormalige koningin en spreekt vol liefde over haar inzet voor Nederland. “Ik wil prinses Beatrix terug,” zegt hij. “Iemand die trots is op Nederland, met het hart op de juiste plaats. Een echte koningin. Ik hou echt van u, Beatrix.” Tijdens het uitspreken van deze woorden raakt hij geëmotioneerd en rollen de tranen over zijn wangen.
De video werd al snel veel gedeeld, niet alleen vanwege de inhoud, maar vooral vanwege de kwetsbare manier waarop Rogier zich presenteert.
Eerdere video’s roepen vragen op
Het is niet de eerste keer dat Rogier met een video viraal gaat. Kort geleden plaatste hij ook al een opmerkelijke opname vanuit een Kruidvat-filiaal. Daarin bood hij zijn excuses aan “iedereen die hij pijn had gedaan.” Specifiek noemde hij het koningshuis en de familie Oltmans – mensen aan wie hij in het verleden meerdere brieven zou hebben geschreven. “Die ik verdriet heb gedaan. En pijn heb gedaan. Wat het is mijn vader niet. Het is mijn biologische vader niet. Ook nogmaals excuses dan,” zei hij toen – een fragment dat bij velen vragen opriep over de context en betekenis.
De video was emotioneel, maar ook chaotisch. Volgers merkten op dat zijn spraak moeizaam was en dat hij zichtbaar onrustig overkwam. De reacties varieerden van steun en bezorgdheid tot verwarring en kritiek.
Open over zijn mentale gezondheid
In een eerder interview met Party gaf Rogier al aan dat hij zichzelf herkent in het beeld dat mensen van hem hebben. Hij gaf toe dat er sprake is van mentale problemen en dat hij daar nu actief hulp voor zoekt. “Ik weet inmiddels wat er aan de hand is,” vertelde hij openhartig. “Er is sprake van een persoonlijkheidsstoornis. Ik heb een aanmeldformulier ingevuld voor een kliniek. Ik hoop dat ik snel terechtkan.”
Met die openheid hoopt hij waarschijnlijk ook begrip te creëren voor zijn gedrag. “Ik probeer stappen te zetten,” benadrukte hij. Het was een zeldzaam moment van zelfreflectie en kwetsbaarheid.
Zorgwekkende reacties
De recente TikTok-video heeft geleid tot uiteenlopende reacties. Sommige kijkers spreken hun steun uit en roepen op tot mededogen. “Iedereen heeft moeilijke momenten. Laten we wat liever zijn voor elkaar,” schrijft iemand onder de video. Maar er zijn ook volgers die zich hardop afvragen of het wel goed gaat met Rogier.
Een gebruiker tagde zelfs het officiële account van GGZ Nederland in een poging aandacht te vragen voor Rogiers situatie. Anderen speculeren of er mogelijk sprake is van een terugval, waarbij sommigen zelfs verwijzen naar middelengebruik. Dergelijke reacties – hoewel vaak ingegeven door bezorgdheid – kunnen kwetsend overkomen en illustreren hoe snel het oordeel geveld wordt op sociale media.
Tussen kwetsbaarheid en publieke aandacht
De situatie rond Rogier werpt een bredere vraag op: hoe gaan we als samenleving om met publieke figuren die open zijn over mentale problemen? Waar ligt de grens tussen publieke belangstelling en privacy, tussen steun en sensatiezucht?
Rogiers gedrag roept mogelijk vragen op, maar het is ook een roep om hulp – of op z’n minst om gezien te worden. Zijn emotionele uitspattingen, verontschuldigingen en lofzangen zijn wellicht manieren om grip te krijgen op een situatie waarin hij zich verloren voelt.
Van televisiepersoonlijkheid naar mens van vlees en bloed
Waar Rogier ooit bekend stond om zijn uitgesproken karakter op televisie, laat hij zich de laatste tijd steeds vaker van zijn kwetsbare kant zien. Het contrast tussen zijn flamboyante televisiepersoonlijkheid en de emotionele man die nu via TikTok spreekt, is groot. Voor veel volgers maakt dat de situatie des te schrijnender: waar sommigen alleen de glitter en glamour zagen, beseffen steeds meer mensen nu dat ook bekendheid geen bescherming biedt tegen mentale worstelingen.
Een oproep tot begrip
In een tijd waarin mentale gezondheid steeds vaker onderwerp van gesprek is, laat het verhaal van Rogier zien hoe belangrijk het is om openheid te omarmen met mededogen. Iedereen heeft zijn eigen proces, zijn eigen pijn en zijn eigen manier van omgaan met moeilijkheden.
Wie zijn video bekijkt, ziet misschien een man die zich vreemd gedraagt. Maar wie verder kijkt, ziet vooral een mens die probeert overeind te blijven, die zich uitspreekt, excuses maakt en liefdevol spreekt over dingen die hem raken – zoals het koningshuis, of een jeugd die hij nog altijd met zich meedraagt.
Wat nu?
Of Rogier daadwerkelijk binnenkort wordt opgenomen in een kliniek is niet bekend. Maar het is duidelijk dat hij bezig is met een innerlijk proces, en dat dit niet onopgemerkt blijft. Voor zijn fans – en voor iedereen die ooit heeft geworsteld met mentale problemen – is zijn verhaal herkenbaar en menselijk.
Het is te hopen dat hij de rust en ondersteuning vindt die hij nodig heeft. Niet alleen in professionele hulp, maar ook in de publieke opinie: minder harde oordelen, meer begrip.
