BE
Ella Leyers heeft een nieuwe vriend en die is veel ouder: ´Van waar kennen we hem?´
Ella Leyers (36) en Jan Eelen (55) blijken een koppel te zijn. Ondanks het leeftijdsverschil van bijna twintig jaar lijkt de timing voor hun relatie perfect. Wat ooit begon als een lange werkrelatie, is inmiddels uitgegroeid tot een romantische band die niet meer te negeren valt. Sinds hun vonk oversloeg, zijn de twee onafscheidelijk en worden ze geregeld samen gezien in het openbaar.
Van werkrelatie naar liefde
Ella Leyers en Jan Eelen kennen elkaar al jaren van hun samenwerking bij Woestijnvis en later bij De Ideale Wereld. Jan Eelen stond er aan het hoofd als redacteur en producer, terwijl Ella Leyers haar eerste stappen zette als presentatrice. Het contact op de werkvloer groeide uit tot een diepere connectie, waarbij de professionele samenwerking langzaam overging in romantiek. Wat begon als een vriendschap en wederzijds respect, ontwikkelde zich tot een stabiele, prille relatie.
Openlijk verliefd in het openbaar
Sinds hun relatie bekend is, worden Ella en Jan regelmatig samen gezien. Ze verschenen hand in hand op festivals zoals Pukkelpop en Marktrock, en genoten van elkaars gezelschap bij de avant-première van de film High & Low in Antwerpen. Ooggetuigen omschrijven hen als “stapelverliefd”, waarbij hun chemie duidelijk zichtbaar is voor iedereen die hen ziet. Het paar lijkt bewust van hun gezamenlijke momenten, maar straalt een ontspannen en oprechte verbondenheid uit.
Twee gevestigde carrières
Beide partners hebben stevige carrières achter de rug. Ella Leyers is bekend als actrice en presentatrice en veroverde het publiek onder andere via De Slimste Mens ter Wereld en het Canvas-programma De Ideale Wereld. Jan Eelen is één van de meest invloedrijke namen in de Vlaamse televisiewereld, medeoprichter van Woestijnvis en verantwoordelijk voor iconische reeksen zoals Het Eiland, In de Gloria en Callboys. Hun relatie toont hoe twee mensen met gevestigde carrières elkaar persoonlijk kunnen vinden en versterken.
Een nieuw hoofdstuk in hun leven
Met hun relatie lijkt een nieuw persoonlijk hoofdstuk aangebroken. De liefde tussen Ella en Jan bewijst dat werkrelaties soms verder kunnen gaan dan professionele grenzen en dat het leven op de werkvloer onverwachte wendingen kan nemen. Hun verhaal laat zien dat leeftijdsverschil geen belemmering hoeft te zijn voor een diepe emotionele connectie.
Publiek en privacy
Hoewel het koppel nu zichtbaar open is over hun relatie, lijken ze zorgvuldig om te gaan met hun privéleven. Ze kiezen bewust momenten om samen te verschijnen, waardoor hun relatie een balans houdt tussen publieke bekendheid en persoonlijke intimiteit. Het respect voor elkaars leven buiten de camera’s draagt bij aan de stabiliteit van hun band.
Reacties vanuit de media
Het nieuws over Ella en Jan werd met veel interesse ontvangen door zowel de media als het publiek. Fans reageren enthousiast en tonen begrip voor het onverwachte, maar charmante, paar. Het verhaal wordt gezien als inspirerend: het benadrukt dat liefde soms op de meest onverwachte plekken ontstaat, zelfs op een werkvloer die ogenschijnlijk strikt professioneel lijkt.
Liefde op het juiste moment
Voor Ella Leyers en Jan Eelen lijkt alles samen te komen op het juiste moment. Hun langdurige werkrelatie vormde de basis voor wederzijds respect, vertrouwen en uiteindelijk romantiek. Hun verhaal herinnert eraan dat een sterke persoonlijke connectie soms verder gaat dan leeftijd, ervaring of status, en dat liefde vaak op onverwachte momenten het pad kruist.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
