Actueel
Dit is het absurde bedrag dat Patty Brard verdient met Ranking the Stars
Het populaire programma Ranking the Stars is bekend geworden om de pittige confrontaties en de scherpe opmerkingen die BN’ers naar elkaars hoofd slingeren. Maar wat velen zich afvragen is: waarom doen deze bekende Nederlanders dit eigenlijk? Is het puur voor het geld, of speelt er meer? Volgens verschillende media-kenners, waaronder Tina Nijkamp, blijkt dat Ranking the Stars zowel financiële voordelen als aanzienlijke risico’s voor het imago met zich meebrengt.
Rob Goossens: Imagoverlies door Ranking the Stars
In de huidige serie van Ranking the Stars heeft Rob Goossens het niet makkelijk. Hoewel zijn rol als deskundige in RTL Boulevard eerder zijn bekendheid heeft vergroot, lijkt zijn deelname aan Ranking the Stars niet goed voor zijn imago. De manier waarop hij wordt afgebeeld in het programma heeft hem geen goed gedaan, en het lijkt erop dat zijn reputatie verder beschadigd wordt. Dit roept de vraag op waarom BN’ers zich toch aan dit soort programma’s onderwerpen, gezien de risico’s voor hun publieke beeld.
De Financiële Kant: Wat Verdienen BN’ers Aan Ranking the Stars?
Volgens Tina Nijkamp, die jarenlang aan het roer stond bij SBS 6, is het antwoord deels te vinden in de financiële beloning die deze BN’ers ontvangen voor hun deelname. In de podcast Tina’s TV Update legt ze uit dat de bedragen variëren afhankelijk van de status van de deelnemer.
Grote sterren zoals Gordon en Patty Brard kunnen tot wel 15.000 euro per aflevering verdienen. “Bij grote sterren, grote namen, moet je denken aan 10 tot 15 duizend euro per aflevering,” vertelt Nijkamp. Voor minder bekende of beginnende sterren ligt dat bedrag aanzienlijk lager, tussen de 2.000 en 3.000 euro per aflevering.
De Imagoschade van de Campagne
Een ander aspect van Ranking the Stars dat veel kritiek heeft opgeleverd, is de campagne “Start Loving, Stop Hating, Be Sweet” van RTL. Deze campagne, die gericht was op positieve televisie, lijkt in schril contrast te staan met de vaak negatieve sfeer van het programma. Critici, zoals Rob Goossens, beweren dat het programma zijn reputatie schaadt en afbreuk doet aan de positieve boodschap die RTL zich in het verleden had aangemeten. De kritiek op de show lijkt dus steeds sterker te worden, en de vraag blijft waarom sterren toch kiezen voor dit programma.
Conclusie: Het Prijskaartje van Ranking the Stars
Hoewel Ranking the Stars een flinke som geld oplevert voor de deelnemers, lijkt de balans tussen financiële beloning en imagoschade een moeilijke afweging voor veel BN’ers. Terwijl grote sterren zich waarschijnlijk geen zorgen hoeven te maken over de financiële impact van deelname, blijft de vraag of het programma op lange termijn nog steeds de moeite waard is voor hun imago. In de toekomst zullen we waarschijnlijk meer BN’ers zien afwegen of de prijs die ze voor deze media-aandacht betalen het echt waard is.
De gezondheidstoestand van Bruce Willis blijft de afgelopen tijd verder achteruitgaan, en dat laat diepe sporen na bij zijn familie. Volgens mensen uit zijn directe omgeving is er binnen het gezin een pijnlijk maar eerlijk besef gegroeid: de man die hij ooit was, is langzaam aan het verdwijnen. Zijn dochters hebben daar in stilte al afscheid van genomen – niet van hun vader als persoon, maar van wie hij vroeger was.
Samen, zolang het kan
Tijdens de feestdagen probeert de uitgebreide familie Willis zo veel mogelijk samen te zijn. Dat betekent: Demi Moore met dochters Rumer, Scout en Tallulah, én Bruce’ huidige vrouw Emma Heming met hun dochters Mabel en Evelyn. De samenstelling is bijzonder, maar de band is hecht. Alles draait om nabijheid, rust en het maken van herinneringen – hoe klein die momenten soms ook zijn.
Binnen de familie leeft het besef dat elke kerst, elk gezamenlijk etentje of simpel samenzijn extra betekenis heeft gekregen. Niet vanuit angst, maar vanuit waardering. Niemand weet hoe de toekomst eruitziet, maar iedereen voelt dat het nu telt.
Een bron vertelt: “De feestdagen waren altijd al belangrijk voor deze familie. Juist nu willen ze die momenten koesteren. Ze voelen zich dankbaar dat Bruce er nog is en dat ze hem kunnen omringen met liefde.”
Afscheid in fases
Het woord ‘afscheid’ krijgt in dit verhaal een andere lading. Het gaat niet om een plots einde, maar om een proces dat zich langzaam ontvouwt. De z!ekte waarmee Bruce te maken heeft, is onomkeerbaar. Dat betekent dat zijn dochters hebben moeten leren loslaten, stap voor stap, terwijl hij fysiek nog bij hen is.
Dat afscheid is niet luid of publiek. Het gebeurt in kleine momenten: wanneer hij hen niet meer herkent, wanneer een gesprek niet meer lukt, of wanneer een herinnering alleen nog bij hen leeft. Het is r0uw in lagen – zonder duidelijke einddatum.
Rumer Willis sprak daar onlangs openhartig over. Ze vertelde dat haar vader haar soms niet meer herkent, maar dat ze daar niet verbitterd over is. “Ik ben vooral dankbaar dat ik hem nog kan vasthouden, hem kan knuffelen. Dat gevoel blijft.”
Leven met een veranderend contact
Bruce heeft intensieve zorg nodig, dag en nacht. Zijn z!ekte beïnvloedt vooral zijn cognitieve vermogens en communicatie. Voor zijn omgeving was die verandering in het begin beangstigend. Emma Heming beschreef dat eerder als confronterend: “Hij was niet meer de warme, open Bruce die iedereen kende. Dat was moeilijk om te zien.”
Toch heeft de familie een nieuw evenwicht gevonden. Door professionele begeleiding, structuur en veel geduld hebben ze geleerd om op andere manieren contact te maken. Communicatie verloopt niet meer via woorden, maar via aanraking, gezichtsuitdrukking en aanwezigheid.
“We hebben een manier gevonden om met hem te zijn,” vertelde Emma. “Niet zoals vroeger, maar op een nieuwe manier die werkt.”
De kracht van nabijheid
Wat opvalt in de verhalen van mensen rond Bruce Willis, is de nadruk op liefde en rust. Er is geen strijd tegen wat niet meer kan. In plaats daarvan wordt er gekeken naar wat er nog wél is: momenten van herkenning, een glimlach, een hand vasthouden, samen in stilte zijn.
Voor zijn dochters is dat een leerproces geweest. Ze hebben moeten accepteren dat hun rol verandert: van kind naar verzorger, van herinneringen ophalen naar nieuwe rituelen creëren. Het vraagt volwassenheid, maar ook zachtheid.
Die houding wordt door velen als bewonderenswaardig gezien. Op sociale media spreken fans hun respect uit voor de manier waarop de familie met de situatie omgaat. Zonder drama, zonder publieke uitbarstingen – maar met openheid en menselijkheid.
Geen grote woorden, wel betekenis
Wat dit verhaal zo aangrijpend maakt, is juist het ontbreken van grote uitspraken. Niemand probeert de situatie mooier te maken dan hij is. Tegelijkertijd is er geen wanhoop. Het is een verhaal over aanpassen, over leven met wat er is, en over liefde die niet verdwijnt, ook als herkenning dat soms wel doet.
Bruce Willis was jarenlang een icoon op het scherm: sterk, charismatisch, onverzettelijk. In deze fase van zijn leven is hij dat op een andere manier geworden – als middelpunt van een familie die laat zien wat zorg, trouw en verbondenheid betekenen.
Een ander soort nalatenschap
Voor zijn dochters zal hun vader altijd meer zijn dan de z!ekte die hem nu beperkt. Hij blijft de man van hun jeugd, van films, van herinneringen die niemand hen kan afnemen. Tegelijk leren ze hem opnieuw kennen, in stilte, in kwetsbaarheid.
Die dubbele werkelijkheid is zwaar, maar ook verbindend. Het dwingt tot vertraging, tot aanwezig zijn in het moment. En misschien is dat wel de grootste les die deze periode met zich meebrengt.
Zoals een familievriend het verwoordt: “Ze r0uwen niet alleen om wat verdwijnt, maar vieren ook wat er nog is.”
Liefde zonder voorwaarden
In alles wat naar buiten komt over Bruce Willis en zijn familie, staat één ding centraal: liefde zonder voorwaarden. Niet afhankelijk van woorden, prestaties of herkenning. Gewoon er zijn, samen.
En misschien is dat, los van roem en carrière, uiteindelijk de meest menselijke rol die iemand kan spelen.