Actueel
Dit is het absurde bedrag dat Patty Brard verdient met Ranking the Stars
Het populaire programma Ranking the Stars is bekend geworden om de pittige confrontaties en de scherpe opmerkingen die BN’ers naar elkaars hoofd slingeren. Maar wat velen zich afvragen is: waarom doen deze bekende Nederlanders dit eigenlijk? Is het puur voor het geld, of speelt er meer? Volgens verschillende media-kenners, waaronder Tina Nijkamp, blijkt dat Ranking the Stars zowel financiële voordelen als aanzienlijke risico’s voor het imago met zich meebrengt.
Rob Goossens: Imagoverlies door Ranking the Stars
In de huidige serie van Ranking the Stars heeft Rob Goossens het niet makkelijk. Hoewel zijn rol als deskundige in RTL Boulevard eerder zijn bekendheid heeft vergroot, lijkt zijn deelname aan Ranking the Stars niet goed voor zijn imago. De manier waarop hij wordt afgebeeld in het programma heeft hem geen goed gedaan, en het lijkt erop dat zijn reputatie verder beschadigd wordt. Dit roept de vraag op waarom BN’ers zich toch aan dit soort programma’s onderwerpen, gezien de risico’s voor hun publieke beeld.
De Financiële Kant: Wat Verdienen BN’ers Aan Ranking the Stars?
Volgens Tina Nijkamp, die jarenlang aan het roer stond bij SBS 6, is het antwoord deels te vinden in de financiële beloning die deze BN’ers ontvangen voor hun deelname. In de podcast Tina’s TV Update legt ze uit dat de bedragen variëren afhankelijk van de status van de deelnemer.
Grote sterren zoals Gordon en Patty Brard kunnen tot wel 15.000 euro per aflevering verdienen. “Bij grote sterren, grote namen, moet je denken aan 10 tot 15 duizend euro per aflevering,” vertelt Nijkamp. Voor minder bekende of beginnende sterren ligt dat bedrag aanzienlijk lager, tussen de 2.000 en 3.000 euro per aflevering.
De Imagoschade van de Campagne
Een ander aspect van Ranking the Stars dat veel kritiek heeft opgeleverd, is de campagne “Start Loving, Stop Hating, Be Sweet” van RTL. Deze campagne, die gericht was op positieve televisie, lijkt in schril contrast te staan met de vaak negatieve sfeer van het programma. Critici, zoals Rob Goossens, beweren dat het programma zijn reputatie schaadt en afbreuk doet aan de positieve boodschap die RTL zich in het verleden had aangemeten. De kritiek op de show lijkt dus steeds sterker te worden, en de vraag blijft waarom sterren toch kiezen voor dit programma.
Conclusie: Het Prijskaartje van Ranking the Stars
Hoewel Ranking the Stars een flinke som geld oplevert voor de deelnemers, lijkt de balans tussen financiële beloning en imagoschade een moeilijke afweging voor veel BN’ers. Terwijl grote sterren zich waarschijnlijk geen zorgen hoeven te maken over de financiële impact van deelname, blijft de vraag of het programma op lange termijn nog steeds de moeite waard is voor hun imago. In de toekomst zullen we waarschijnlijk meer BN’ers zien afwegen of de prijs die ze voor deze media-aandacht betalen het echt waard is.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.